Ο Τζαβέλας το μόνο που έχει να επιδείξει στην καριέρα του είναι ένα καλό δεύτερο μισό πρωταθλήματος σε ομάδα που τερμάτισε 9η και έπαιζε δίχως στόχους και πίεση εκείνη τη στιγμή. Λες αυτό να αρκεί για να είναι επιπέδου Μουντιάλ; Αριστερά μπακ σε αυτό το μουντιάλ θα είναι ο Σπυρόπουλος και μπορούν να τον καλύψουν επάξια ο Τοροσίδης και Βύντρα. Ο Τζαβέλας δεν ειχε λόγο παρουσίας στην αποστολή.
Από την άλλη, στα αμυντικά χαφ, από τη στιγμή που θα παίζουμε με 3-4 σε κάθε ματς, ο Πρίττας και έχει ελπίδες (1%) συμμετοχής αλλά και στις προπονήσεις θα βοηθήσει για να δουλεύει η ομάδα το σχήμα. Λογικότατη απόφαση ο Πρίττας αντί του Τζαβέλα. Για τον Μάκο δε το συζητώ. Οι φετινές του εμφανίσεις δε δικαιολογούν καλά καλά την κλήση. (Ο Πλιάτσικας που είναι ρε παιδιά;)
Εν τω μεταξύ έβαλα πριν λίγο να δω ξανά το γκολ κόντρα στη Τσεχία το 2004. 6 χρόνια έχουν περάσει και γελάω σα μικρό παιδί όποτε ξαναβλέπω το έπος του 2004. Ακόμη κι αν επαναληφθεί κανένα τέτοιο θαύμα τα επόμενα 20 χρόνια, δε νομίζω πως θα μπορέσω να το χαρώ όπως το 2004.
Πάμε μωρή ομάδα σήμερα με την Παραγουάη! 15 λεπτά από το σπίτι μου παίζετε, αλλά βρήκατε κι εσείς μέρα να το κλείσετε το ματς. Ήρθε το βουνό στο Μωάμεθ κι ο Μωάμεθ έκατσε γραφείο
Βλέποντας εκ των υστέρων το υλικό του 2004, καταλήγω κι εγώ πως δύσκολα θα φτιάξουμε άμεσα τόσο πλήρη ομάδα.
Νικοπολίδης: Ο καλύτερος Έλληνας τερματοφύλακας που έχω ζήσει
Πετυχημένη Καριέρα σε δύσκολα πρωταθλήματα: Δέλλας, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος, Τσάρτας, Βρύζας, Καραγκούνης, Ντέμης, Μπασινάς (8 σε όλες τις θέσεις)
Πετυχημένη Καριέρα σε λιγότερο δύσκολα πρωταθλήματα:Χαριστέας, Φύσσας, Σεϊταρίδης, Κατσουράνης (4)
Πετυχημένοι μόνο στην Ελλάδα: Καψής, Παπαδόπουλος, Λάκης, Βενετίδης
Πάμε τώρα τις αντίστοιχες θέσεις:
Τέρμα: Ούτε για αστείο δε τίθεται σύγκριση
Πετυχημένη Καριέρα σε δύσκολα πρωταθλήματα: μόνο οι αμυντικοί μας. Παπασταθόπουλος, Μόρας και Κυργιάκος και ο παλιός ο Καραγκούνης (3 στόπερ κι ένα χαφ που καθυστερεί το παιχνίδι πλέον)
Πετυχημένη Καριέρα σε λιγότερο δύσκολα πρωταθλήματα: Σαμαράς, Γκέκας, Τζιόλης (?) και οι παλιοί Κατσουράνης, Χαριστέας (μια του ύψους 3 του βάθους όλοι τους)
Πετυχημένη καριέρα στην Ελλάδα μόνο: Τοροσίδης, Σαλπιγγίδης, Νίνης (?), Σπυρόπουλος, Βύντρα
o καραγκουνης απο ποτε εγινε επιτυχημενος,στα χρονια που ηταν σε ιντερ και μπενφικα?(στην πορτογαλια ισως να ητανε,αλλα βρισκοταν σε λιγοτερο δυσκολο πρωταθλημα)
δεν θυμαμαι γεματες χρονιες στην ιντερ,αναπληρωματικος νομιζω ητανε.παιζει ομως και να κανω λαθος.
το θεμα ομως πραγματι ειναι οτι το 2004 ειχαμε καλυτερες μοναδες και περα απο αυτο ημασταν και περισσοτερο δεμενοι ως ομαδα.ακομα και το 2008 που ημασταν τραγικοι στο γιουρο,ειχαμε καλυτερο και πιο γεματο ροστερ.δυστυχως ομως παιξανε αλλα πραγματα ρολο στις σχεσεις μεταξυ των παικτων στη διοργανωση εκεινη.
Αυτό ακριβώς ήμασταν το 2004.Ποτέ δεν είχαμε φοβερούς αθλητές ή πολύ καλούς ποδοσφαιριστές.Δεν λέω ότι το 2004 ήμασταν και άμπαλοι αλλά πάνω από όλα ήμασταν ένα πολύ καλά δουλεμένο σύνολο με έναν ορθό προσανατολισμό.
Από μονάδες δεν θεωρώ ποτέ ότι είχαμε κάτι το ιδιαίτερο,ίσα ίσα.
Εδώ πήγαινε ο Γιανακόπουλος στην Αγγλία και τον κορόιδευαν οι Άγγλοι επειδή θεωρούσαν ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να βγάλουν σωστή σέντρα…
Ναι.Ο Γεωργάτος μεγάλο ταλέντο και ίσως να είναι από τους λίγους που όντως έχει κάνει κάτι σοβαρό στο εξωτερικό.Όμως και αυτός άμα ήταν περισσότερο “επαγγελματίας” θα μπορούσε να είχε κάνει και άλλα πράγματα.Ήταν και λίγο “παραλίας” κακά τα ψέμματα
καλα τον γιανακοπουλο οι αγγλοι τον εμαθαν μια χαρα στα χρονια που καθησε εκει.γενικοτερα ομως,ειχαμε τον καλυτερο ελληνα τερματοφυλακα,τον καλυτερο ελληνα δεξι μπακ(σειταριδης),στελιο,ντεμη,τσαρτα,χαριστεα στα καλα του(οποια ηταν τα καλα του για αυτον τον παικτη),μπασινα,κατσουρανη,καραγκουνη,βενετιδη και λοιπους στα ντουζενια τους.καντε συγκρισεις και κλαψτε.
εντιτ:ο γεωργατος μονος του κατεστρεψε την καριερα του και ποτε δεν καταλαβα τον λογο.μαλλον γιατι ητανε τερμα γαυρος…
Για μένα, έλλειψη φιλοδοξίας τον έφαγε τον Γεωργάτο. Εντάξει, στην Εθνική έκανε μαλακίες και πήρε τον πούλο από τον Ρεχάγκελ, αλλά στην Ίντερ, απλά δεν έβλεπε το λόγο του να γαμηθεί στις προπονήσεις και τις κλωτσιές, ενώ έβγαζε λίγο πολύ όσα λεφτά θα έβγαζε και στην Ελλάδα και στην Ελλάδα πέρναγε καλύτερα.
(Ο Γιαννακόπουλος μια από τις χρονιές του στην Μπόλτον (αυτήν που πήραν την ψηλότερη θέση ever στην Premier) ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του. Αν κάποιοι Άγγλοι είπαν αυτό για τη σέντρα, δεν είχαν άδικο. Ο Γιαννακόπουλος δεν ήταν βρετανικό δεξί χαφ, που αγκαλιάζει τη γραμμή και στοχεύει τους 2 φορ με σέντρα διαβήτη. Ήταν παίκτης περιοχής που μπαίνει ως κρυφός και σκοράρει και ως τέτοιος έπαιξε στη Μπόλτον και ως τέτοιον τον ήθελαν και στη Λίβερπουλ.
Ο Καραγκούνης δεν ήταν βασικός στην Ίντερ, αλλά την πρώτη του χρονιά ήταν μία από τις στάνταρ αλλαγές. Στα Ευρωπαϊκά ματς της ομάδας έπαιζε συνέχεια. Την επόμενη χρονιά έμεινε στον πάγκο και για αυτό ζήτησε και έφυγε)
