To Dissociation των Dillinger Escape Plan θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το δισκίο της χρονιάς.
Είναι βασικά ο δίσκος που περιμέναμε χρόνια από αυτούς, πειραματικός όσο πάει και τα πάντα λειτουργούν παραπάνω από τέλεια. Και πολλή jazz, τόση είχαμε να ακούσουμε από την εποχή του γνωστού δίσκου, ξέρετεσειςεναςειναιοδισκος.
Σε σημείο να τους βρίζεις τώρα, γιατί τι αντίο είναι τέλος πάντων αυτό. Κρίμα. Τεράστια στάμπα στον σκληρό ήχο.
Οι Skyliner μετα το Outsiders του 14 που μου ειχε αρέσει πολυ, έχουν κυκλοφορήσει νεο δίσκο. Για να δουμε. Ειμαι πολυ περίεργος αν έχουν καταφέρει αυτο το prog power να το πανε παρακάτω.
για τα δικα μου γουστα παντως το 2016 ειναι μια παρα πολυ καλη χρονια απο θεμα κυκλοφοριων.
Metallica, Megadeth,Anthrax, Death Angel, Testament, Alter Bridge, Tremonti, Avenged Sevenfold, Volbeat, Korn, Suicidal Tendencies,Evergrey, Red Fang,Crobot, Rival Sons,Gojira,Hatebreed, Deftones, Zakk Wylde,Bonamassa, Killswitch, Spiritual Beggars,Black Stone Cherry,The Cult , το EP των Ghost , ποσα αλλα εχω ξεχασει και καποια που βγηκαν στο τελος του '15 οπως το Baroness Και το Bring Me the Horizon.
έχει βγει και ήρθα να πω ότι το πρώτο κομμάτι είναι μεγαλειώδες αλλά βλέπω ότι είχα ποστάρει ο ίδιος λινκ πριν δυο μήνες. Τέλος πάντων και το δεύτερο που ακούω όση ώρα γράφω, έπος είναι.
σουηδικό post-hardcore με την ευαισθησία του post-rock με πολλά speeches στα σουηδικά (με αγγλική μετάφραση).
το κόνσεπτ από ό,τι κατάλαβα με μια ματιά στους στίχους έχει να κάνει με την αντιμετώπιση ανθρώπων με mental illnesses και την στείρωσή τους από το σουηδικό κράτος μέχρι πριν κάποια χρόνια.
το 08 είχαν βγάλει το αριστούργημα
"Blazing fires and helicopters on the frontpage of the newspaper. There´s a war going on and I´m marching in heavy boots"
με την πρώτη ακρόαση φαίνεται να συνεχίζει σε παρόμοια επίπεδα.
^^
You’re a bit too fixed for a normal mechanism, this is difficult to express, but you reason as if today’s way of thinking was the only obvious one. It’s somehow too easy to take for granted that today’s ways of thinking are the only ones. Can you understand what I mean? No, you couldn’t.
I’m sure it was a routine, routine cases for them. And I can’t imagine a medical officer of health who goes home and cries over making the decision to sterilise someone. Or sterilisation terms. No, your way of thinking is a bit foreign to me I’m afraid.
Is it that they see… those who sit…
They don’t see the patient. They make the decision on paper. They make it ON PAPER
Πολύ καλή Teri Gender Bender έχουμε και στη πρώτη τριάδα από το Cell Phone Bikini του Omar Rodriguez-Lopez με το peak να έρχεται κάπου στο 8:30 και έπειτα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου λεπτού της εισαγωγής, ήμουν πεπεισμένος ότι θα ακούσω μεγάλη πατάτα, αλλά οκ ακούγεται ευχάριστα.Εν τω μεταξύ έριξαν κι άλλο το κούρδισμα
Δυστυχώς, άλλη μια αγαπημένη μπάντα που δεν με δικαίωσε ποτέ, μιας και τους θεωρούσα all star material, αλλά αρκέστηκαν σε 1-2 μόνο πραγματικά καλούς δίσκους
Ισχύουν και τα δύο . Αλλά μου αρέσει αυτό που παίζουν . Δύσκολα θα ξεπεράσουν πλέον τον εαυτό τους για να δώσουν κάτι πολύ μεγάλο . Πράγμα που έδειχναν ότι μπορούσαν να κάνουν .
Ναι ρε γαμώτο. Ποτέ μην λες ποτέ αλλά τώρα πια δυσκολεύει πολύ η πιθανότητα να κάνουν κάτι πολύ μεγάλο
Σε αυτό κατηγορώ τις δισκογραφικές, γιατί αυτή η τάση να κυκλοφορούν δίσκους ανα 2 το πολύ 3 χρόνια, δεν το θεωρώ ορθολογικό
Οι BFMV είναι η κλασσική μπάντα που δεν κατάφερε να ξεπεράσει το κομβικό εμπόδιο του 3ου δίσκου . Εκεί που μετά το φανταστικό Scream Aim Fire , θα τους απογείωνε
κιθάρα πολύ σε δεύτερο πλάνο. σπαστικό sci-fi ηχάκι στα keys, ψιλοκούφια drums. Ο τραγουδιστής καλός, αλλά λίγο άνευρος, αλλά αν φάγαν κρά, με τον προηγούμενο οτι δεν ταίριαζε… δεν είναι και άσχημο σαν συνθεση όμως.
Στα ρυθμικά όντως δίνεται βάση στα πλήκτρα και η κιθάρα είναι “πίσω” , αλλά ο Κώστας ΟΡΓΙΑΣΕ στο σολο του, μεγάλος παίκτης. Και ωραίο φινάλε που μου έδωσε αίσθηση λάηβ κλεισίματος