Πραγματικά, είδαμε 3 μπάντες live που η κάθε μια ήταν 10ράκι στη φάση της. Από τέτοια trips θυμάσαι ξανά τι γαμάτη εμπειρία είναι τα ταξίδια στο εξωτερικό για συναυλίες. Για διάφορους λόγους… Περισσότερα σε reports/interviews/άρθρα κλπ…
Έχω ξεχάσει να πίνω μπύρες στο Gagarin…
Δεν μπορώ να ξεχάσω να πίνω δυστυχώς στα λάιβ και έχω μεγαλώσει για να κουβαλάω πιόματα απ’ έξω
Νομίζω αυτή είναι η καλύτερη λύση…τσιπουράκι σε μπουκαλάκι νερού πχ
Τον μηνα δεν τον γραφει ομως… Εκτος αν ειμαι τυφλος. Δε θα πηγαινα ουτως ή αλλως, μονο οι Coheed μου αρεσουν απο τους παραπανω και οι Mastodon ειναι αθλιοι live.
βρε γκαβουλιακα γραφει April Και διπλα τις ημερες.
Μια χαρα πολυ ωραιο μου φαινεται εμενα … Παρατηρηση ποσο κατω παιζουν οι Anthrax.
Α ναι, και εψαχνα τοση ωρα να βρω το μηνα… ε μα που πηγαν και το εγραψαν οι αμπαλοι.
Ενταξει κι οι Godsmack καλοι ειναι, Avenged και Anthrax υπνος για μενα και τα αλλα ολα αδιαφορα.
Εκπληξη η θεση των Anthrax?? Απο που κι ως που…
δεν ειναι εκπληξη . Θλιβερη διαπιστωση . Ασχετα με το αν μας αρεσουν ή οχι.
Θυμηθηκα το κλασιμο που τοους ειχαμε ριξει με Γιαννη μεσα στο ιδιο τους το σπιτι. Εδω ειχαν παιξει πολυ καλα στο Σονισφιρ παντως.
Είναι μεγάλη κουβέντα .
Είναι μέσα στους big 4 και παίζουν στη μέση αυτού του billing. Είναι δύσκολο να κρατηθείς ψηλά .
Από τους big 4 πέρα από τους φίλους μου που παίζουν άλλη μπάλα , μόνο οι slayer θα μπορούσαν να είναι headliners σε ένα μικρομεσαιο φεστιβάλ.
Δηλαδή στο συγκεκριμένο παίζουν headliners οι Godsmack που δεν λες ότι είναι και στα πολύ πάνω τους , εμπορικά . Κατά τα άλλα και τους γουστάρω και θα τους έβλεπα με χαρά ( και τους Godsmack και τους Anthrax ) .
Big 4? Tou THRASH METAL. Auto den einai kai poly big genika.
Poso mallon otan einai oi noumero 4 tou Big 4.
Μωρέ Γιάννη αλήθεια δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα έτσι .
Οι anthrax είχαν και εμπορική επιτυχία και είναι και αναγνωρίσιμοι σε όλο τον κόσμο .
Δεν σου είπα να τους βάλεις να παίξουν δίπλα στους acdc , ούτε καν δίπλα στους system of a down .
Δεν είναι μια μπαντουλα της σειράς αλλά με τις μαλακιες του Scott Ian έγιναν πιο μέτριοι από ότι τους αξίζει , αυτό λέω .
Nai ki ego leo oti eginan akrivos oso metrioi oso tous aksizei, mia xara kouventa kanoume
Πάτα μωρέ κακομοίρη reply στο post μου , να ξέρω ότι μου απαντάς .
Ακόμα και μέτριοι να είναι , παίζουν στη μέση σε μια μέρα που δεν λες ότι έχει και ΤΙΣ κορυφαίες μπάντες .
Poly anoteres mpantes emporika (kai gia mena prosopika kai kallitexnika) oi Godsmack kai oi Coheed and Cambria autin tin epoxi.
Αυτήν την εποχή ναι σίγουρα . Ούτε την όποια επιτυχία είχαν στο παρελθόν δεν μπορούν να εξαργυρωσουν πλέον οι anthrax .
Είδα χθες τους Neal Morse band και δε θα συμφωνήσω στο 10αράκι. Ίσως με επηρέασε και η ανταπόκρισή σου και σίγουρα με επηρέασε το να έχω δει Transatlantic σε καλύτερη απόδοση (για μένα).
Παικτικά ήταν πολύ καλοί, ειδικά στα όργανα ήταν σχεδόν τέλειοι. Ειδική μνεία στη φωνή του Neal που ήταν συγκλονιστικά πιστή με το δίσκο και στον Κώστα Φορτούνη στην κιθάρα που ήταν πολύ ακριβής σε αυτά που έπαιζε (θύμιζε Petrucci στα live του) τραγουδώντας παράλληλα. Δεν ξέρω αν έχει γράψει όλα τα leads και solos που παίζει, αλλά αν ναι, τότε μπορεί να εξελιχθεί πολύ αν και ακόμα δεν έχει δικό του ήχο.
Πέραν του Neal όμως, που ήταν αυτός που “έτρεχε” το show, οι υπόλοιποι δε μου φάνηκαν ιδιαίτερα κεφάτοι (ειδικά ο Portnoy με παραξένεψε αρκετά) ώστε να δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω στην εμφάνιση (και ΟΚ εννοείται δε βάζω μέσα τον Randy George που ήταν ανέκφραστος σε όλη τη συναυλία). Επίσης με χάλασε λίγο το γεγονός ότι πλήκτρα και κιθάρα ήταν πιο ψηλά με αποτέλεσμα να χάνουμε ευκρίνεια στα δεύτερα φωνητικά και αρμονίες.
Για να κλείσω: Ήταν φοβερή συναυλία παρόλο τη μικρή αυτή γκρίνια, απλά είχα προσδοκιές για κάτι αξεπέραστο. Θα ήθελα λίγο μεγαλύτερη διάθεση από όλη την μπάντα… Νομίζω ότι με Stolt, Trewavas και Leonard/Gildenlow η live εμπειρία είναι διαφορετική χάρη σε αυτό το “κάτι” που δίνουν ως προσωπικότητες που γουστάρουν αυτό που παίζουν.
Έχω δει και Transatlantic και το προηγούμενο καλοκαίρι ήμουν αρκετά τυχερός να δω τον Morse με τους Spock’s Beard, ενώ έχω δει NMB 3 φορές.
Το σόου που είδα ήταν συγκλονηστικό για μένα. Είμαι στη φάση που πάλι ακούω συνέχεια το άλμπουμ μετά το live.
Πολύ σημαντικό το ότι εμείς ακούγαμε καμπάνα όλες τις φωνές και τις αρμονίες, υπήρχε εξαιρετική ισορροπία στον ήχο, αν και το αριστούργημα που έφτιαξε στο Loreley ο Rich Mouser ήταν το κάτι άλλο (το συζητάγαμε πριν το live).
Για τον Portnoy τι να σου πω. Πριν το live που τον συνάντησα backstage ήταν cool και ευδιάθετος και το ίδιο μου φάνηκε επί σκηνής. Έχει τη φήμη του κυκλοθυμικού, τι να σου πω…
Ο Eric γράφει όλα τα lead και έχει τέτοια άνοδο που αν συνεχίσει έτσι σύντομα θα ακουστεί πολύ εντονότερα στους κύκλους των σπουδαίων κιθαριστών.
Ο Portnoy ρε είναι κυκλοθυμικός και κατά τη διάρκεια των live