Πάντως το ότι τον έψαξα λίγο τον Eric μου βγήκε σε καλό γιατί είδα ότι παίζει σε μπάντα μαζί με Portnoy και την κιθαριστική τριάδα των Haken και θα παίξουν σύντομα το 12 step suite το οποίο ίσως με έψηνε να δω live.
Για κυκλοθυμικός δεν το ήξερα αλλά τον θυμάμαι πόσο το ζούσε όταν έπαιζε με Transatlantic και γενικά τη διάθεση που έχει όταν είναι δίπλα στον Neal και με παραξένεψε η απάθειά του χθες. Άσε που αντί να βγάλει κανά κλασσικό λογύδριο, μίλησε μόνο για 20 δευτερόλεπτα πριν το Freedom Song. Όπως είπα και πριν, μόνο ο Neal ήταν επικοινωνιακός με κοινό και με πάθος, οι άλλοι ήταν λίγο χλιαροί.
Εγώ πάντως δεν τους είδα ιδιαίτερα χλιαρούς να σου πω την αλήθεια, πέρα του μπασίστα που σου δίνει την εντύπωση πως δεν έχει λαιμό και κατά συνέπεια για να κοιτάξει αλλού πρέπει να στρίψει το κορμί του, που ήταν λίγο βούδας φάση, οι υπόλοιποι και γελάγανε και πειραζόντουσαν και γενικά το ζούσαν πιστεύω. Ίσως φταίει το concept του δίσκου που το έχει πάρει πάνω του ο Neal εξολοκλήρου.
Το shattered fortress θα είναι γαμάτη φάση, αλλά δύσκολα να βγω έξω μόνο γι’ αυτό.
Καλα εννοειται θα παω το καλοκαιρι να δω Neal Morse με τη δισκαρα που εβγαλαν και με το ποσο γαματοι μουσικοι ειναι. Με ξενερωνει λιγο που θα ειναι μονο καθημενοι η φαση, αλλα απο την αλλη… ετσι απολαμβανεται μια τετοια συναυλια πραγματικα.
Που να δεις τον παγκο με το μερτς. Δεκα μετρα μηκος και βαλε . Και οι Ελληνες Μαριλλιοναδες εδω ειναι απογοητευμενοι γιατι λεει “δε φερανε τιποτα” . Φεηλ οτι δεν παιρνουν καν καρτες, αλλα μονο πολωνικα ζλοτια.
Ζωαρα στην Πολωνια, φτηνα (ακομα) ολα τα πραγματα. Ειδικα το αλκοολ, γαμησε τα, μπυρες με 2 ευρω παντου
Γαμώ ήταν γενικά αν και προτιμώ το λάιβ εκείνο στο An το 2006. Κάτι drum & guitar solos τελείως αχρείαστα (ειδικά του Ross στη μέση του Hail & Kill ξενέρωσε όλο το κομμάτι αλλά τέσπα) και ο τραγουδιστής τράβαγε σέλφις και βίντεο με το κινητό του όλη την ώρα ενώ τραγουδούσε - έλεος.