Μεχρι να πει “αμαν πια!” 
βάλε λινκ με τους στίχους,σταματώ το σπαμάρισμα.
Yποδειγμα ελευθεριας εκφρασης η “Μεγαλη Δημοκρατικη Παραταξη”.
μεσα εισαι.οσο ο ελληνας τη βγαζει μια ζωη δεν θα κανει τιποτα.αμα ειναι να γινει κατι πρεπει να του παρουν τη μπουκια απο το στομα.παντως ειναι αισχος η κατασταση.αραγε αυτοι οι ηλιθιοι που τα ανακοινωνουν τη βγαζουν με 700 ευρω το μηνα?
Οι Ιρλανδοί απέρριψαν την εν λόγω συνθήκη μετά από δημοψήφισμα.
Τι χαζοί αυτοι που κυβερνούν κείθε, ακους εκεί δημοψηφίσματα και παπαριές!!
δεν την μπλεξαμε…απλως,απο εκει ξεκιναει η κατηφορα…και απορω ποσο θελουμε ακομα μεχρι να φτασουμε στον πατο…
Έχεις δίκιο. Προτείνω να υποδουλωθούμε αυτοβούλως στους Τούρκους ξανά, μπας και δούμε και μεις άσπρη μέρα!
μη το γελάς… Η Τουρκία έχει κάνει έστω μια νίκη στο Euro. Εμείς που είμαστε? Καλά τα λένε. Δε φταίει ο Ρεχάγκελ για τα χάλια μας. Ο Καποδίστριας φταίει!!!
τιποτα αλλο απο εξυπναδες εχετε να πειτε?? :roll: :roll: :roll: :roll: :-k
αν εχετε διαφωνιες για το οτι απο τοτε αρχισε η μαχη της ληψεως της εξουσιας,πειτε μου το και μενα να το ξερω…δεν ειναι τυχαιο οτι πριν καλα-καλα τελειωσει η επανασταση,εμεις(βγαζω τον εαυτο μου εκτος “εμας”) σφαζομασταν για το ποιος θα καταλαβει την εξουσια και ειχαμε μικροεμφυλιους…δεν ειπα οτι μια χαρα ηταν η Ελλαδα με τους Τουρκους,απλα αναφερω πως εχουν τα πραγματα…αυτα τα λεω για οσους πιστευουν οτι απ’την μεταπολιτευση και μετα ηρθε η συμφορα…:roll:
Η συμφορά ήρθε τον 5ο αιώνα. Με το πράμα που ο Περικλής ονόμασε “δημοκρατία”.
Μπα, αυτός μια χαρά δημιούργησε την αμεσοδημοκρατία του (βασικά οι Κλεισθένης δεν ήταν;). Εμείς χάσαμε την μπάλα μετά με την αντιπροσωπευτική κυβέρνηση και τη ΒΡΩΜΙΑ που ονομάζεται κοινοβουλευτισμός.
Το τόπικ λεγεται “Πολιτικές Εξελίξεις”.
Όχι “Πολιτική Ιστορία”.
Δηλαδή για να είμαστε ον-τόπικ γράφουμε για πολιτικά ζητήματα της συγκυρίας.
Απλή επισήμανση.
Δηλαδή τι προτείνεις εσύ; Τυραννία, ολιγαρχία, αριστοκρατία; Δικτατορία του προλεταριάτου (:p) μήπως;
χούντα!
απαγορεύσεις!
με κάτι δημοκρατίες και κάτι τέτοια όλοι οι νέοι το ρίχνουν στα αίσχη.
Φρίκη προκαλεί η απόφαση που έλαβε προχθές το βρετανικό Κοινοβούλιο, η οποία αποκαλύπτει την έκταση της συστηματικής οικοδόμησης ενός αστυνομικού κράτους στη χώρα, με πρόσχημα την καταπολέμηση της υποτιθέμενης «τρομοκρατίας»: όποιον συλλαμβάνουν οι Αρχές ως ύποπτο, έστω και αν δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εις βάρος του, θα μπορεί πλέον να κρατείται φυλακισμένος και να ανακρίνεται νυχθημερόν, χωρίς να του έχει απαγγελθεί απολύτως καμία κατηγορία, επί… 42 ημέρες! Οπως είναι αυτονόητο, ύστερα από 42 μερόνυχτα ανάκρισης οποιοσδήποτε αθώος μπορεί να «ομολογήσει» οποιοδήποτε έγκλημα του υποδείξουν οι ανακριτές - βασανιστές του ή να κατονομάσει οποιονδήποτε του υποδείξουν ως «τρομοκράτη» για να γλιτώσει από τα μαρτύρια. Ελάχιστοι ήρωες άντεξαν στα κρατητήρια της ΕΑΤ - ΕΣΑ επί 42 μερόνυχτα στη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών.
Υπολογίζεται ότι 37 βουλευτές των Εργατικών, προς τιμήν τους, εξεγέρθηκαν και αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτό το έγκλημα στραγγαλισμού του θεμελιώδους ανθρωπίνου δικαιώματος, που συνίσταται στην άμεση απαγγελία κατηγορίας και την προσαγωγή σε δίκη - ενός δικαιώματος στην κατοχύρωση του οποίου η Αγγλία υπήρξε πρωτοπόρος από την εποχή του… Μεσαίωνα ακόμη!
Οι τριάντα και πλέον Εργατικοί βουλευτές που καταψήφισαν, εκμηδένισαν την κυβερνητική πλειοψηφία των 65 εδρών, αλλά ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, υποτιθέμενος σοσιαλιστής, προσέφυγε στη βοήθεια των 10 βουλευτών του ακροδεξιού, φασίζοντος Δημοκρατικού Ενωτικού Κόμματος της Βόρειας Ιρλανδίας, στο οποίο έταξε τον ουρανό με τα άστρα και έτσι κέρδισε την κρίσιμη ψηφοφορία με 9 ψήφους διαφορά - 315 υπέρ και 306 κατά.
Η πορεία εκφυλισμού της βρετανικής δημοκρατίας στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα φαίνεται από το γεγονός ότι το όριο κράτησης ενός συλληφθέντος μέχρι την απαγγελία κατηγορίας εναντίον του ήταν μέχρι το έτος 2000 μόλις 48 ώρες, δύο μερόνυχτα, όπως σε όλες σχεδόν τις δημοκρατικές χώρες. Τότε έγινε 7 ημέρες.
Ο Τόνι Μπλερ αύξησε το όριο αυτό σε 14 ημέρες το 2003. Το 2005 ο Μπλερ προσπάθησε να πάει το όριο αυτό στις… 90 (!) ημέρες, αλλά την αγγλική δημοκρατία διέσωσε προσωρινά η… Βουλή των Λόρδων, αυτό το απομεινάρι της φεουδαρχίας, που όμως είχε πιο δημοκρατικές αντιλήψεις από τον «σοσιαλιστή» Μπλερ και απέρριψε το επαίσχυντο νομοσχέδιό του.
Το 2006, όμως, ο Μπλερ επανήλθε και κατόρθωσε να αυξήσει το όριο κράτησης χωρίς κατηγορία στις 28 ημέρες. Τώρα ήρθε ο επίσης «σοσιαλιστής» Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος εμφανίζει το χαμηλότερο ποσοστό δημοτικότητας που είχε ποτέ στην ιστορία Βρετανός πρωθυπουργός, και ζήτησε να αυξηθεί το όριο κράτησης χωρίς κατηγορία στις 56 ημέρες, αποδεχόμενος τελικά έναν «συμβιβασμό» στις 42…
Είναι αποκαλυπτικό ότι ακόμη και μετά την «τρομολαγνεία» που προωθεί συστηματικά η ΕΕ κάτω από τη συνεχή πίεση των ΗΠΑ, η οποία έχει οδηγήσει παντού στην Ευρώπη σε αύξηση του χρόνου κράτησης χωρίς την απαγγελία κατηγορίας, το όριο αυτό είναι 4 ημέρες στη Γαλλία, 2 μόνο ημέρες στη στρατοκρατικής νοοτροπίας Γερμανία, 5 ημέρες στην Ισπανία και μόνο 1 ημέρα ανάκρισης στην Ιταλία, όπου ο συλληφθείς πρέπει να έχει προσαχθεί στον ανακριτή μέσα σε διάστημα 5 ημερών από τη σύλληψή του.
Το τραγικό γεγονός ότι είναι οι κυβερνήσεις των Εργατικών που αυξάνουν το όριο κράτησης χωρίς απαγγελία κατηγορίας με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και παράλληλα είναι οι Συντηρητικοί που υπερασπίζουν την ελευθερία και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη καταβαράθρωση του Μπράουν, η ανατροπή του οποίου με εσωκομματικό πραξικόπημα δεν πρέπει πλέον να αποκλείεται ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Θίγουν δικαίωμα ηλικίας… 800 ετών!
«Εχουν περάσει σχεδόν 800 χρόνια από τότε η Μάγκνα Κάρτα αναγνώρισε το δικαίωμα να μην κρατείται κανείς χωρίς κατηγορίες», δήλωσε έξω φρενών ο Φρανκ Ρόμπσον, ένας από τους «αντάρτες» βουλευτές των Εργατικών, που καταψήφισαν το επαίσχυντο νομοσχέδιο του πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν. Πραγματικά, ήταν μέσα στα σκοτάδια του Μεσαίωνα και της μοναρχικής απολυταρχίας που αναγνωρίστηκε στην αρχή εθιμικά και στη συνέχεια θεσμικά το δικαίωμα του κάθε υπηκόου του αγγλικού στέμματος να μη σαπίζει στις φυλακές, χωρίς τουλάχιστον να του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και να έχει δικαστεί.
Ο Μπλερ και ο Μπράουν ξαναγυρίζουν τη Βρετανία στα πιο μαύρα χρόνια του «δικαστικού Μεσαίωνα». Τι κρίμα…
Από: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8397&pubid=1126403#
Πραγματικά δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει(γενικώς ως κοινωνία) αυτή η κατάσταση. Οι αποπάνω πιέζουν όσο μπορούν παραπάνω και δυστυχώς εμείς,οι αποκάτω, δεν εμφανίζουμε ανάλογες αντιδράσεις.
Νταξ μωρέ δεν πειράζει, για την ασφάλειά μας το κάνουν, αυτοί ξέρουν.
Μα και στην Ελλάδα έχουν δικαίωμα να σε κρατήσουν προφυλακισμένο 18 μήνες χωρίς δίκη… Πρόσφατο παράδειγμα ο σύντροφος Βαγγέλης Μποτζατζής που βρίσκεται προφυλακισμένος από το Νοέμβρη χωρίς ΚΑΝΕΝΑ απτό στοιχείο εναντίον του.
άλλο απαγγελία κατηγορίας κι άλλο δίκη. Η δίκη μπορεί να καθυστερήσει για άπειρους λόγους (μέχρι και οι δικηγόροι του κατηγορούμενου μπορούν να την καθυστερήσουν)
Ο ελληνοχριστιανόπληκτος φασίστας Γιανναράς με άρθρο του στην Καθημερινή ζήτησε… την απαγόρευση των έκνομων ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ!!!
Συλλογές υπογγραφών διαμαρτυρίας εδώ
http://greek-orthodoxy.blogspot.com/
Ένα απόσπασμα από το άρθρο του φασίστα που είναι και καθηγητής πανεπιστημίου…
«η πιστότητα στο Σύνταγμα επιβάλλει να ανακαλείται η άδεια λειτουργίας κομμάτων που αρνούνται τη λογική και τις αρχές του κοινοβουλευτισμού»
Τα κόμματα λοιπόν που αρνούνται, χωρίς να το κρύβουν, τους όρους της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι ο «Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» και το «Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας». Διακήρυξαν απερίφραστα την άρνησή τους στο προεκλογικό «ντιμπέιτ» των πολιτικών αρχηγών. Προειδοποίησαν ότι τους νόμους που ψηφίζει το Κοινοβούλιο θα τους ακυρώνουν οι οπαδοί τους κατά βούλησιν, με άσκηση βίας στους δρόμους.
Αυτοί που καίνε φοιτητικές κάλπες, βιαιοπραγούν σε πρυτάνεις και κρατούν σε ομηρεία συγκλήτους, έχουν θέση δίπλα στους επιζώντες αυτουργούς του «εθνοσωτηρίου» πραξικοπήματος του 1967 και όχι στη Βουλή.
Βέβαια, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, οι φασιστικές πρακτικές τους δεν έχουν την ειλικρίνεια μιας δηλωμένης αντιπαλότητας προς τη δημοκρατία. Είναι μάλλον φτηνά στρατηγήματα ψηφοθηρίας. Εμποδίζουν την εφαρμογή νόμων ψηφισμένων από τη Βουλή, όχι για να συντονιστούν τα κόμματα με κάποια έκτακτη, αυθόρμητη έκρηξη λαϊκής οργής, όχι για να συστρατευθούν με ανθρώπους κατάφωρα αδικημένους ή πεινασμένους. Το κάνουν μόνο και ολοφάνερα για να κολακέψουν ανερμάτιστες μάζες, ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ατόμων αδίστακτων σε αντικοινωνική βαναυσότητα. Συναγωνίζονται τα δύο έκνομα κόμματα, ποιο θα πλειοδοτήσει σε λαϊκισμό καπηλείας της Αριστεράς, σε φαντασιωσικές μάχες με στερεότυπα αποδιοπομπαίων τράγων. Παίζουν με την παρακμιακή ευήθεια και απαιδευσία συνανθρώπων μας το αδίστακτο επαγγελματικό τους παιχνίδι εξουσίας.
Θα μπορούσε να επιχειρηθεί προσφυγή σε δημοψήφισμα, προκειμένου να αποφασίσει ο λαός για την τύχη των φασιστικής αυθαιρεσίας κομμάτων. Δεν χωράνε μισόλογα. «Ή με τον φασισμό είσαι ή εναντίον του». Ή με τη ζούγκλα και την παράνοια ή στον αγώνα να υπερασπίσεις τα μέγιστα και τίμια της ζωής.
Επίσης ο Μπερλουσκόνι έβαλε το στρατό να περιπολεί στις πόλεις της Ιταλίας…