επιθετικα τουλαχιστον ειμαστε χαλαρα η καλυτερη ομαδα της ευρωπης!
για τα αμυντικα τους προσοντα δεν φημιζονται πολλοι απο τους παικτερ μας ομως αν γινει σωστη δουλεια κατι θα κανουμε
(για μπασκετ μιλαω ετσι?:oops:)
Διαφωνώ. Ο Ολυμπιακός έχει μια αμυντική πεντάδα (Μπέβερλι, Μίλος, Τσίλντρες, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης) που νομίζω πως σύντομα θα τους βάζει μέσα και θα κλειδώνουν το ματς, ενώ θα μπορούν και να σκοράρουν (σίγουρα όχι το ίδιο με όταν Κλέιζα, Παπαλουκάς και Σόφο θα είναι μέσα). Αυτό βέβαια το λέω με επιφύλαξη για Μπέβερλι μιας και δε τον έχω δει παρά σε 2-3 ματς και απλά μου προκάλεσε αυτή την αίσθηση.
O Μπέβερλι είναι μίνιμουμ 10 πόντους πιο κοντός από τον οποιονδήποτε αντίπαλό του και αυτό είναι μειονέκτημα. Έχει γρήγορα πόδια και κλέβει μπάλες και ένα σχετικά αξιόπιστο σουτ αλλά για μένα δεν είναι παίκτης για πάνω από 7-8 λεπτά. Και απορώ πραγματικά για ποιον λόγο τον ξεκινάει. Anyway, δεν υποστηρίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει το καλύτερο ρόστερ της Ευρώπης, κυρίως γιατί ΠΑΟ, Ρεάλ, Μπάρτσα και Εφές έχουν εφάμιλλο. Συνεπώς είναι θέμα προπονητή να το αξιοποιήσει ώστε να υπερβεί τους αντιπάλους. That’s, αν πάρω κύπελλο και Ευρωλίγκα σου κάνω σκόντο το πρωτάθλημα.
να παρουμε και τα 3 ουτε συ το πιστευεις, e?
Δε τα χρειαζόμαστε και τα 3. Το ότι ο ΠΑΟ το κατάφερε 2 φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα, δε σημαίνει και πως είναι τόσο εύκολο. Πιθανότητες πάντα θα υπάρχουν, όπως πάντα έχεις ελπίδες για καρέ του άσσου. Για μένα:
Πρωτάθλημα > Ευρώπη > Κύπελο
Όσο κι αν φαίνεται αστείο, το κύπελλο είναι πιο σημαντικό απο το πρωτάθλημα, γιατί θα είναι το πρώτο πραγματικά σημαντικό ματς της χρονιάς και ο 3ος συνεχόμενος τελικός με βάζελο. Αν δεν νικήσουν ούτε εκεί, δεν θα τον νικήσουν ποτέ.
Με την Ευρωλίγκα φυσικά, τίποτα δεν συγκρίνεται.
Kαλο ειναι παντως τα συμπερασματα -ΚΑΙ απο παναθηναικους ΚΑΙ απο ολυμπιακους- να βγουν την περιοδο του τοπ 16 και ιδιαιτερα απο το κυπελλο και μετα…
Παλιά τα έβαζα σε σειρά. Τώρα όχι πια. Επειδή η διαφορά από τον παο είναι πρωτίστως ψυχολογική, θέλω έναν (1) οποιοδήποτε τίτλο. Μετά θα έρθουν και τα άλλα και ας μην είναι όλα την ίδια χρονιά. Το υλικό υπάρχει και είναι εξαιρετικό. Τα υπόλοιπα είναι θέμα δουλειάς, χημείας, προπονητή.
συμφωναω
ενας τιτλος θα ειναι καλο να ερθει…αν και δεν ειναι (απ’οτι εχουμε δει) κανονας για την αλλαγη.
Μόνο εμένα μου φαίνεται προφανές πως αν ο Ολυμπιακός πάρει μόνο το κύπελλο, τότε η χρονιά ΔΕΝ είναι πετυχημένη, ενώ αν πάρει μόνο Ευρωλίγκα ή μόνο πρωτάθλημα, τότε είναι; Επομένως το κύπελλο, είναι μακράν ο τελευταίος μας στόχος; (κι ας μην έχουμε την πολυτέλεια να μη τον κυνηγήσουμε)
Ξανά.
Το κύπελλο είναι ο πρώτος τίτλος της σεζόν.
Αν πάμε τελικό κατά 99.9% θα παίξουμε με ΠΑΟ.
Σε περίπτωση ήττας η ψυχολογία πάει στο ναδίρ και ο κόσμος θα ξενερώσει ακόμα μια φορά.
Εννοείται πως αντικειμενικά είναι ο τελευταίος στόχος απλά στο χρονικό σημείο που γίνεται είναι τεστ για να δείξει η ομάδα αν μπορεί.
με κινδυνο να χασεις και να πατωσεις μετα γενικα?
Δε λέω ότι είναι ο σημαντικότερος τίτλος, κάθε άλλο. Απλά επειδή είναι και ο πρώτος χρονικά, η κατάκτησή του θα μας λύσει τα πόδια για την όποια συνεχεια, αν και η επίδειξη ισχύος είναι το πρωτάθλημα, που κρίνεται σε σειρά αγώνων.
Φέτος κάθε τίτλος, και κάθε νίκη επί του π.α.ο. είναι επιτακτικά αναγκαία:-k:!:
Πρωταθλημα ή Ευρωλιγκα, αυτα εχουν ουσια.
[QUOTE=angus7pl;746351]Πρωταθλημα ή Ευρωλιγκα, αυτα εχουν ουσια.[/QUOTE
Μην ξεχνάμε τα λόγια του Σιγάλα ‘‘ΤΟ ΠΡΩΤΟ’’ όταν πήραμε το κύπελο το 1997, και μετά κατακτήσαμε το πρώτο και μοναδικό μέχρι τώρα τριπλ-κράουν:!:
Πρέπει να πάρουμε το κύπελο:!:
[quote="“stef,post:8356,topic:3234”]
Τι αναμνησεις ξυπνας τωρα…:vibrate: Τι να πω, μακαρι να τα παρουμε και τα 3 αν και ειναι πολυ δυσκολο…
Άσε ρε γμτ. Οι αναμνήσεις μας έχουν μείνει. Και τα αδέρφια έχουν βάλει μια καραβιά λεφτά και χάνουμε από τα Πόκεμον…
[SPOILER]Βλέποντας κανείς ρεαλιστικά τα επιτεύγματα της ομάδας του Πειραιά και χωρίς να πέφτει στην οπαδική «παγίδα» της σύγκρισης με τον ανώτερο, αλλά κυρίως πιο έτοιμο και «δεμένο» εδώ και χρόνια ως ομάδα, Παναθηναϊκό, δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει ότι η πρόοδος είναι μεγάλη. Η μόλις μια ήττα στην κανονική περίοδο, το καλό μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα κατά διαστήματα, αλλά, κυρίως, η επιστροφή σε Final Four μετά από δέκα χρόνια, είναι τα στοιχεία που σε οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Οι αυτοκρατορίες, καλώς ή κακώς, «χτίζονται» σιγά-σιγά με σκληρή δουλειά και υπομονή, άσχετο αν στην Ελλάδα ποτέ δεν θα μπορέσουμε να εντρυφήσουμε σε αυτή την υγιή νοοτροπία που υπάρχει στον αθλητισμό Παγκοσμίως. Από αυτήν εδώ τη στήλη, ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει δεχθεί αρκετά… κιλά κριτική για τρόπο αντιμετώπισης των αγώνων, αλλά και κάποιων επιλογών. Λάθη έκανε και ίσως να κάνει και άλλα, αφού όσοι δεν δουλεύουν, ή έχουν αφήσει τον μάταιο αυτό κόσμο δεν κάνουν τέτοια.
Σε τι όμως ωφελεί την ομάδα αυτή τη στιγμή η μουρμούρα και η γκρίνια για το παραμικρό; Σε τίποτα είναι η απάντηση. Το καλοκαίρι, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, πήραν την απόφαση να στηρίξουν τον προπονητή και να του δώσουν άλλη μια ευκαιρία για να δουλέψει και να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ερώτημα που πλανιόταν τότε, ήταν «γιατί δεν υπογράφουν τον Μεσίνα;». Ιδανικό σενάριο. Όντως ο Ιταλός είναι μαζί με τον Ομπράντοβιτς οι μετρ του είδους με διαφορά, ίσως, από τον τρίτο. Η απόφαση όμως ήταν σχεδόν ξεκάθαρη. «Όχι άλλο… ξεχαρβάλωμα του ρόστερ». Γιατί ήταν σίγουρο ότι ο «Έκτορας» θα άλλαζε την μισή ομάδα και ο περιβόητος κορμός δεν θα φτιαχνόταν ούτε φέτος. Ο Μεσίνα πήγε στην Ρεάλ και η προσμονή κάποιων έμεινε στου δρόμου τα μισά. Σωστά ή εσφαλμένα , η ιστορία θα δείξει, οι ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού που τόσο πολύ λατρεύουν οι σωστά σκεπτόμενοι φίλοι της ομάδας, προχώρησαν με τον Γιαννάκη.
Ήρθαν και πάλι παίκτες αξίας, ίσως να μπορούσαν να έρθουν και καλύτεροι, η ιστορία θα το δείξει και αυτό, και η ομάδα προσπαθεί και δουλεύει. Και όπως δείχνει στο γήπεδο το κάνει με καλό τρόπο. Θεαματικό, αποτελεσματικό και σίγουρα βελτιωμένο και με νέες ιδέες μέσα στο παρκέ. Καλή και άγια η κριτική όταν είναι καλόπιστη, αλλά οι αντιδράσεις στο τελευταίο ματς με την Εφές Πίσλεν ήταν κάτι παραπάνω από υπερβολικές… Οι αποδοκιμασίες από μεγάλο κομμάτι των 8000 φίλων της ομάδας στην αλλαγή των Μπέβερλι και Σχορτσιανίτη, έκαναν αλγεινή εντύπωση, αφού ο μεν Αμερικανός είχε φάουλ και έπρεπε να προστατευτεί, ο δε Σοφοκλής, μετά την απώλεια της δέκατης βολής του, ήταν ψυχολογικά ράκος και ζήτησε ο ίδιος να αποσυρθεί στον πάγκο, κάτι που λίγοι ίσως παρατήρησαν. Όταν επανήλθε στο παρκέ, με την εμφάνισή του, αλλά και την αυτοθυσία του για να σώσει μια μπάλα, στην καλύτερη φάση του αγώνα, έδειξαν ότι ο διεθνής σέντερ έχει μπει για τα καλά πλέον στον σωστό δρόμο.
Ακόμα και άδικο να είχε ο προπονητής σε αυτές τις δυο αλλαγές, δεν ωφελεί σε τίποτα να υπάρχουν «γιούχα» όταν το ματς είναι σε εξέλιξη και οι παίκτες προσπαθούν να νικήσουν. Οποιαδήποτε αντίδραση είναι θεμιτή γιατί ο φίλαθλος είναι πελάτης και έχει απαιτήσεις, αλλά καλό θα ήταν να γίνει όταν θα χρειαστεί να ξυριστεί ο… γαμπρός, δηλαδή στο τέλος. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην άποψη, αλλά όταν αυτή είναι φανερά προκατειλημμένη και… τραβηγμένη από τα μαλλιά σαν να θέλουμε ντε και καλά να βρούμε ένα ψεγάδι στον κόουτς, καταντάει κουραστικό και το βασικότερο επιζήμιο για την ομάδα. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να φτιάξει χαρακτήρα και έχει βελτιωθεί αρκετά αγωνιστικά. Νίκησε σχετικά εύκολα στο τέλος μια ομάδα με εξαιρετικό ρόστερ, βάζοντάς της 105 πόντους με 20 χαμένες βολές. Είχε πολλούς παίκτες που διακρίθηκαν, έχει κερδίσει και πάλι έναν εξαιρετικό Βασιλόπουλο, έχει περισσότερες και καλύτερες λύσεις στον πάγκο και ένα σούπερ ταλέντο τον Κώστα Παπανικολάου που ο Γιαννάκης έχει τα κότσια να τον ρίχνει στην μάχη και μάλιστα πολύ περισσότερο απ? όσο υπολογίζει και ο ίδιος ο παίκτης όταν υπέγραφε. Την ίδια ώρα η ομάδα έπαιξε χωρίς τους δυο Αμερικανούς της, πράγμα που ανεξήγητα περνάει στα «ψιλά».
Η άμυνα δεν ήταν και στα καλύτερα επίπεδα, αλλά όπου χρειάστηκε ήταν συγκλονιστική. Όπως και να ?χει, ήταν ένα ματς κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα, χωρίς κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον, παρά μόνο προπαρασκευαστικού χαρακτήρα ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Στο δια ταύτα, είναι πολύ νωρίς να κριθεί το οτιδήποτε με σιγουριά. Με τις αποδοκιμασίες, όταν μάλιστα ο προπονητής κάνει το σωστό και διαχειρίζεται για πρώτη φορά ίσως, τόσο ιδανικά το ρόστερ του, τι θα πετύχουν οι φίλοι του Ολυμπιακού; Απλά θα αυξήσουν την ήδη τεράστια πίεση που υπάρχει στην ομάδα για την κατάκτηση της κορυφής, με σοβαρό κίνδυνο, οι ίδιοι οι οπαδοί να μετατραπούν σε τροχοπέδη για την περάτωση των κοινών ονείρων που έχουν με τους συντελεστές της ομάδας.[/SPOILER]
Δεν μπορούσε να τα πει καλύτερα για τον φετινό μπασκετικό Ολυμπιακό και την νοοτροπία του κόσμου…
Δεν διαφωνώ για το σημείο που αναφέρεται στις γιούχες κατά τη διάρκεια του αγώνα. Μάλιστα εγώ φώναζα στους γύρω μου να σκάσουν γιατί δεν ωφελεί την ομάδα κάτι τέτοιο.
Αλλά το γεγονός παραμένει ότι η εμπιστοσύνη του κόσμου στον Γιαννάκη έχει κλονιστεί πολύ. Και σ’ αυτό, κατά έναν περίεργο τρόπο, δεν έχει συμβάλλει ο τύπος που γενικά γράφει καλά λόγια για τον “δράκο”. Απλά επειδή ο κόσμος στην Ελλάδα που ασχολείται με το μπάσκετ ξέρει και 5 πράματα (δεν είναι μόνο οπαδός) καταλαβαίνει τα μειονεκτήματα που έχει ο Ολυμπιακός και κυρίως βλέπει ότι αυτά δεν διορθώνονται.