Είστε ερωτευμένοι;

καίγομαι καίγομαι…

@ Hopeto - been thereναπαναγαμωτηνπαν%Ο&^#@Ι_&%$^&%*^&% :wacko: :blow: :blow:
@CherryBomb - εκτός από το να το ξέρει καλό είναι να έχει κάνει και κάτι γι αυτό, ε.

Πήγα σήμερα λιγάκι underground και ήταν όλο ζευγαράκια. Επιδημία όμως, 6 τραπέζια, όλα ζευγαράκια. Τζίζους όμως - ρε δε θα φτάσετε την ηλικία μου, θα σας πω εγώ. Έρωτες και μαλακίες. [-X

κανει πωσ δεν κανει… αν δεν εκανε θα ημουν ηρωιδα του φωσκολου τοσα χρονια!

xexe…για ολους εχει η παναγια της γουαδελουπης:p

Κάθε μέρα ερωτευμένος είμαι…
Φυσικά όχι με μια αλλά με αρκετές…μπύρες
:lol::lol::lol:

η απαντηση μου ειναι: ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΕΙΜΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ!!! και μου τι δινει αυτο…:frowning:

Χώρισε ρε το κορίτσι!:D:D:D
Εδώ κι ένα μήνα αλλά τώρα βαριόμουνα και είπα να γράψω!!!:stuck_out_tongue:

κλεινεις σπιτια ρε καριολη :stuck_out_tongue:

ΑΧαΧΑΧΑΧαχΑχαχαχΑχαχΑχαΧαασδσαφγσαφασδγασδφασδγαφασφψχζζωχωζχψωΞΩ!
οσοι ζευγαρωνουν στο αντεγκραου, δεν ειναι ανθρωπες…
Ειναι κανθαριδες!

εκτος αν λες το γωνιακο…οπου σε αυτη τη περιπτωση…θα σου πω μετα!

Καλό τους έκανα,θα το δούνε κάποια στιγμή!:stuck_out_tongue:

Δεν υπάρχει “έρωτας”. (Παίζει να ακούγομαι φουλ αντιρομαντική και απαξιωτική, αν και γενικώς δεν είμαι :P)

Πιστεύω όμως πως είναι απλώς μια ιδέα που καλλιεργούμε στον εαυτό μας για κάποιο άτομο, παρακινημένοι από κάτι που μας έκανε εντύπωση πάνω του, και η οποία όσο περισσότερο τριγυρίζει στο μυαλό μας, σταδιακά μετατρέπεται σε εμμονή και τότε τη βαφτίζουμε “έρωτα”.

Ωστόσο, όλα είναι μέσα στο μυαλό μας. Θα μπορούσαμε κάλλιστα μέσα από λογική επεξεργασία των συναισθημάτων μας (φυσικά, θα μου πείτε, λογική και συναίσθημα είναι δυο διαφορετικά μέσα για να αντιληφθείς μία πραγματικότητα, εννοώ όμως την εξακρίβωση του τι νιώθεις θέτοντας ερωτήσεις στον εαυτό σου) να ερωτευτούμε και να ξε-ερωτευτούμε κάποιον στο καπάκι.

είμαι τόσο πολλή που δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο, και κατάντησα να ακούω Cinderella :cry:

Χαχαχαχα. έλα που δε σ’αρέσουν οι Cinderella!!!

τεινω να ταυτιστω με τον γουιλσον…δεν ξερω εχω πολυ καιρο να ερωτευτω και απορω αν συμβαινει οντως…

συμφωνώ 100% με [B]την[/B] william wilson (edgar allan poe? ;p).
γι’αυτό συνήθως και οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι οι ανεκπλήρωτοι, ή αυτή που περνούν συγκινήσεις.ακριβώς γιατί αυτή η εμμονή διογκώνεται.

εγω παντως στην φαση που ειμαι τωρα περναω καλα… δεν ξερω ομως αν ειμαι ερωτευμενη…

Kαι αυτη η ταχυπαλμια οταν βλεπεις την αλλη,αυτο το μωρο μου καλησπερα
σε σκεφτομουν ολη μερα τι ειναι ?
Μπορει να τα λεω πολυ απλα αλλα δεν νομιζω οτι το να βλεπεις την αλλη και
ξαφνικα η μερα να γινεται ομορφοτερη ειναι απλως μια ιδεα.

Χαχαχ, ευτυχώς που υπάρχει ο horror να αποσαφηνίζει ποιο είναι το φύλο μου :stuck_out_tongue:

Κάναμε σχεδόν ταυτόχρονα το ποστ και δεν το είδα εγκαίρως για να απαντήσω.

Αν το δούμε πολύ ωμά, η ταχυπαλμία οφείλεται σε εντολή που δίνει ο εγκέφαλος στην καρδιά να κάνει περισσότερες συσπάσεις, αποστέλλοντας περισσότερο αίμα στις φλέβες. :stuck_out_tongue:
Και μπορεί να ακούγεται τραβηγμένο, αλλά πραγματικά, αν έχεις καλλιεργήσει την πεποίθηση ότι αισθάνεσαι κάτι για εκείνο το άτομο που θα στην προκαλέσει, τότε σαφώς θα χαρείς όταν θα έρθει και θα σου πει “μωρό μου…” και φυσικά μπορεί να σου φτιάξει τη μέρα. Το τελευταία όμως μπορεί να σχετίζει με ένα κάρο μεταβλητές: πχ. αν δεν υπάρχει σχέση, θα σου φτιάξει τη μέρα από την άποψη ότι σου έδωσε σημασία, κι έτσι η ρουτίνα αποκτά ενδιαφέρον. Σε περίπτωση σχέσης, μπορεί να χαρείς απλά και μόνο επειδή νιώθεις ότι εισπράττεις αγάπη ή ότι είσαι επιθυμητός/ή και όχι για το τι αισθάνεσαι εσύ αντίστοιχα.

Επίσης, πολλές φορές θεωρούμε ότι ερωτευόμαστε, επειδή, είτε λόγω ανίας είτε προσωπικού πείσματος κι αυτοεπιβεβαίωσης, θέλουμε να βάλουμε κάποιο στόχο- πχ. να τον/την κατακτήσουμε. Αυτό δικαιολογεί το γιατί πολλοί αμέσως αφότου τελικά “καταφέρουν” το άτομο που κυνηγούσαν, ξενερώνουν και χωρίζουν.