Φοβερός τύπος ο Eddie, αλλά με τον Daron είχα φάει γερό σκάλωμα και είναι αξιαγάπητος στις συνεντεύξεις του
γραφική με αυτά τα απανωτά σερί… αλλά στο σημείο που τραγουδάει i’m dying, η ψυχούλα μου πεθαίνει λίγο και υποφέρω γτχ
Φοβερός δίσκος, φοβερό κομμάτι, άνετα θα μπορουσε να είναι στα καλύτερα των SOAD
Sweep away the broken glass
Some things were never meant to last
Don’t cut your skin on things that linger in the past
Be sure to clear away the shards
Lest a piece should pierce your heart
Taking splinters with your fingers is an art
And it’s so late to finally learn
That perhaps you missed a turn
And all the signs that showed you where you could have gone
You let them go
And so they flew
And never once looked back to you
Thought opportunity was endless
You were wrong
Δεν το λιώνω * αυτές * τις μέρες, αλλά το θυμήθηκα μόλις και το έλιωνα πριν κάνα δίχρονο. Εξαιρετικός ο Paul Brady, και το φολκ δισκάκι που κυκλοφόρησε με το εν λόγω κομμάτι μέσα, επίσης εξαιρετικό.
Υπό μία πολύ μακρινή έννοια, ό,τι πιο ένιμα μπορεί να βγάλει κανείς εν έτει 2023.
Επίσης, κομμάτι με κουάλιτι ολοκληρωμένου δίσκου.
Ναι κάπου έλεος όμως με το συγκεκριμένο δίσκο γιατί απλά δεν μπορώ να λιώσω κάποιο τραγούδι όταν στο καπάκι θέλω να ακούσω το επόμενο.
Ας μη γράψω καλύτερα ότι ίσως τελευταία φορά που μου συνέβη αυτό ήταν με το transcendence και γίνω πιο γραφικός και από το ηλιοβασίλεμα στην καλντερα…
Κάτσε να τον χαρούμε λίγο, πριν τρεις μέρες βγήκε από το πουθενά.
3 μέρες παίζει σε αδιανόητη λουπα και δεν χορταίνεται λέμε
Η πλάκα είναι ότι μόλις σήμερα το πρωί το άκουσα στα ηχεία και όχι στα ακουστικά, όπως ακριβώς του πρέπει.
2:01
βιντεάρα χωρίς να μου αρέσει το τραγούδι
αλλά αυτό το στιχάκι
I wanna pull your strings
Like you’re my Telecaster
ΝΑΙ !!