twisted sister
απλα οποισδηποτε ειναι αληθινος ,και δεν πουλαει ‘επαναστασεις’ ,επειδη υπαρχει ‘κενο’ αγορας που θελει κατι ‘κοντρα’ .
για μενα ειναι απειρως πιο αυθεντικοι rockers ο bryan adams , o chris de burgh π.χ
αυτοι σου λενε , 'κυριοι εμεις σερβιετες πουλαμε ’ … και αυτο ακριβως κανουν …
δεν σου λενε ’ συστηματα , γκεμισματα ,φταινε ολοι οι αλλοι και αλλα φουμαρα ’ …και τελικα και αυτοι σερβιετες πουλανε …
*το προιον σερβιετες χρησιμοποιηθηκε τυχαια σαν παραδειγμα …
τρυπες εχεις ακουσει?
απίστευτος έτσι.
[SPOILER]
bryan adams = επαναστατικός καλλιτεχνης
:lol3::lol3::lol3::lol3:[/SPOILER]
Vangelis, μάλλον τους μπερδεύει με τπτ άλλους. Έτσι και άλλιως αυτοι οι άπλυτοι ψευδοεπαναστάτες πάνκηδες όλοι ίδιοι είναι.
κάτι σε μη τυχαίο και λιγότερο γενικόλογο που να δείχνει ξεκάθαρα την απόσταση μεταξύ λεγομένων και πράξεων έχουμε;
εντιτ, επίσης, βαγγέλη, μωρή κουράδα ούτε εσύ έχεις ακούσει σιστερ τι τους αναφερεις;
χα την επομενη φορα θα φερω μαζι μου τα ΣΙΝΤΙ να στα τριψω στη μουρη
Κάτι οντόπικ, και τέλος πάντων, φοβερό άλμπουμ.
:!:
να πούμε στον αορ να φέρει κι αυτός τα δικά του από τρύπες =ρ
οχι απλα φοβερο αλμπουμ…
ειναι τέλειο… !!!
δεν ξεχναω τον τυπο στο δισκοπωλείο που πηγαμε με τον ξαδερφο μου και πηραμε δυο κοπιες…:
-ρε παλικαρια… τι παιζει με αυτον τον δισκο?
-τι παιζει…??
-απο το πρωι που ανοιξα ολοι ερχονται και αγοραζουν μονο αυτο…
8)
ακους το ακίνδυνο τραγουδακι και νιωθεις ακριβως αυτα που λεει το κομματι…
[B]Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Όσοι θρηνούν κι όσοι γιορτάζουν
Όσοι τον πόνο ή τη χαρά γυμνοί αγκαλιάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Όσοι αγρυπνούν και δε δειλιάζουν
Όσοι σωπαίνουν κι όσοι απόκοσμα ουρλιάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Όσοι αγαπούν κι όσοι σπαράζουν
Όσοι ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ζεστό
Όσοι Δε σκύβουν ούτε διατάζουν
Όσοι τη βρίσκουν με τραγούδια σαν αυτό
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Οι ονειροπόλοι, οι χαμένοι, οι τρελοί
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Θα έπρεπε κιόλας να χουν ήδη συλληφθεί
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Οι μεθυσμένοι απ το θεό, οι εθισμένοι στη ζωή
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Θα έπρεπε κιόλας να χουν ήδη συλληφθεί[/B]
Μέσα Στη Νύχτα Των Άλλων …παιζει να φτανει σε μεταλ ηχους σε ενα σημειο…!!
Διψάω Σαν Ψάρι Στο Βυθό … δεν ξεχναω εκεινο το βραδυ που το ακουσα Live στη λαρισα…μια ομορφια λεμε…
[SIZE=“4”]Η Αγωνία Μου Είναι Φως :[/SIZE]
Η αγωνία είναι φωτιά
Που αχρηστεύει το μυαλό μου
Μα έτσι μαθαίνω αληθινά
Τι είναι δικό μου 8)
Γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
τοσο αληθεια…
Είμαι Ελαφρύς
κοψτε στιχο…:
κάποιος μέσα μου γελάει
μια ουρλιάζει, μια σωπαίνει
κάτι μέσα μου χαλάει
κάτι μέσα μου αρρωσταίνει
κάποιος μέσα μου ρωτάει
πως το αντέχω και σωπαίνει
κάτι μέσα μου χαλάει
κάτι μέσα μου πεθαίνει
κάποιος μέσα μου γελάει
κάτι μέσα μου πεθαίνει
κάτι μέσα μου χαλάει
κάποιος μέσα μου σωπαίνει
κάτι μέσα μου χαλάει
κάτι μέσα μου αρρωσταίνει
κάποιος μέσα μου ρωτάει
τι στο διάολο με βαραίνει
τι με βαραίνει
ποιος με βαραίνει
είμαι ελαφρύς
Δρόμος ταινια? ποιημα? τραγουδι?
Αέρας (Του Τόλιου)
ακομη και αυτο ειναι ολα τα λεφτα και ας μην ειναι αυτο που λενε τραγουδι…
στιχοι ονειρο…
Μια που έχω μάτια μια που αναπνέω
Όταν υπάρχουνε τα φύλλα και φυσάει
Όταν ζεσταίνω ότι παγώνει
Και αγναντεύω το επόμενο νησί
Κι έχω στη τσέπη χρυσά κομμάτια
Όσες περάσαν από πίσω μου εικόνες
Κι όλα τα λόγια που μ’ ομορφύνουν
Όσες φορές ήρθε με χάιδεψε η σιωπή
Γι αυτό ζητάω ότι υπάρχει
Και τρεμοσβήνει κι απ’ το πιο αθώο βλέμμα
Γι αυτό ζητάω ότι πονάει
Και λυσσασμένο μες’ τα βάθη μου γυρνά
Γιατί το ξέρω πίσω απ’ την σκόνη
Στέκονται γίγαντες που ορίζουν την σιωπή τους
Βουτάν στο μάτι κάθε χειμώνα
Και περισσεύουνε για όπου χρειαστεί
Μια που έχω μάτια μια που αναπνέω
Όταν υπάρχουν το φεγγάρι κι η σκιά σου
Σαν αγκαλιάζω κάθε αγκάθι
Γδέρνω την άκρη απ’ το όνειρο κι αργείς
Κι έχω σχεδία, έχω πανί μου
Όσα σκοτάδια μου τα φώτισε η αλήθεια
Κι όσους φιλήσαν νεκρούς θεούς τους
Κι ύστερα κάνουνε την πρώτη προσευχή
Γι αυτό ζητάω ότι υπάρχει
Και ανατριχιάζει πριν σκεφτώ να το αγγίξω
Γι αυτό ζητάω ότι πονάει
Στο άδειο χέρι ένα άλλο χέρι να σβηστεί
Γιατί το ξέρω πίσω απ’ την σκόνη
Χάνετε ο ήλιος ξημερώνει πάντα βράδυ
Σπάζουνε όλα μισά κομμάτια
Σβήνει το χνώτο τους και έχουν ξεχαστεί
καληνυχτα σας…
να προσθεσω δεν απαξιωνω κανεναν ,αλλωστε οποιοσδηποτε γνωριζει αποδοχης ευρυτερης οπως οι συγκεκριμενοι ,εστω και σε συγκεκριμενο χωρο , σιγουρα κατι εχουν , προσωπικη αποψη οτι δεν με πειθουν ανεφερα .Αλλωστε δεν λεει και κατι αυτο .
ασφαλως και δεν εχω εμβαθυνει στους συγκεκριμενους , αλλα η εμβαθυνση γινεται σε πραγματα που μας εκφραζουν ηχητικα κατα βαση και στιχουργικα .
προσωπικα θεωρω
- πατατα στιχος με καλη μουσικη -στεκεται (εξου και πολλα κλασσικα rock κομματια
εχουν απλοικο-παιδικο στιχο)
-εκπληκτικος στιχος με πατατα μουσικη - δεν στεκεται
αν μιλαμε για τραγουδια παντα
ακου μια το “μεσα στη νυχτα των αλλων”…τον δισκο εννοω…
μόνο για προσωπική άποψη δεν μίλησες. κάτι για δήθεν και για ψευτοεπαναστάτες έλεγες αν θυμάμαι καλα.
άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. δεν λες κάτι επί της ουσίας. σόρρυ αλλά και οφφτόπικ είσαι και τέρμα άκυρος με αυτά που λες.
και αν σε πειράζει η αποδοχή που είχαν και που στα 90΄ς όλοι χτυπιόμασταν σαν σαρδέλες στα λάηβ των Τρύπες, τότε ξύδι. Αν δεν έχεις νιώσει από ροκ ν ρολλ τα κουβαδάκια σου και σε άλλη παραλία.
πατατα μουσικη οι τρυπες. μαλιστα. ε δεν ειχαν αρκετα σολο μαλον.
Τρύπες - Διψάω σαν ψάρι στο βυθό
ενα βιντεακι που εκανε ενα παλικαρι για το τραγουδι…
καλο…στο περιπου
και κατι αλλο…
οσοι εχουν δει live τρυπες πους εχει μεινει αξεχαστη η εμπειρια…
…ο αγγελακας πανω στη σκηνη ειναι ενα ονειρο…
και ασε αλλους να σκαρφαλώνουν και σε καμιναδες
Απίστευτο, υπήρχε αγγλικό γκρουπ στις αρχές των 80’ς ονόματι…The Trypes :!:
Δημιούργηθηκαν το 82 και αυτό είναι ένα άλμπουμ του 84
[CENTER]
[/CENTER]
:lol::lol::lol:
Τι έγινε, παναγκιώτης, ψάχναμε στο ebay;
:lol:
:lol::lol:
τι εχει ανακαλυψει η νικολουλη…
τρυπες-τροπος ζωης.
εδω παει…??
[SIZE=“4”]Live Terravibe Park, Rockwave Festival 2010[/SIZE]
Giannis Aggelakas - Eimai tyxeros
Giannis Aggelakas - O Xamenos Ta Pairnei Ola
:respect:
Μια μικρή επαναφορά.
Λίγο μια αναδρομή που έγινε πρόσφατα σε περιόδους πρώιμης εφηβείας (http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=931832&postcount=146), λίγο το ποστ του ρεντ ραμ (http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=940724&postcount=2), δεν αργεί να γίνει το κακό.
Οκ, δεν έχω να πω τίποτα καινούριο, ούτε θα πρωτοτυπήσω (δεν είναι εύκολο άλλωστε μετά από 400κάτι ποστ).
Πως έχει το θέμα τώρα. Εφηβεία full of Τρύπες, full of σκαμπανευάσματα, full of έντονες συγκινήσεις, ακόμα εντονότερη η μπάντα που τη συνόδευε. Στα καλά της, στα περίεργα και στα άσχημα. Μεγάλη αγάπη ακριβώς γιατί έπιανε τους παλμούς, σ’όλα τα μήκη και πλάτη τους.
Αγγελάκας φωνάρα (απ’αυτές που ή αγαπάς ή μισείς. Ε, εμείς αγαπήσαμε. :roll:) Μουσικάρες, κομματάρες, ποίηση, τέχνη. Στίχοι, άλλοτε τόσο οικείοι, που σε αγγίζουν μονομιάς, άλλοτε ‘μεταφορικοί’ που σε κάνουν να προβληματιστείς (τουλάχιστον στην ηλικία των 15-17).
Από ένα σημείο και μετά (για αρκετά χρόνια), απείχα, άκουγα μόνο σε μεμονωμένες περιπτώσεις όπου κάποιος άλλος το επέλεγε (οπουδήποτε και αν γινόταν αυτό, σπίτι/μαγαζί/ράδιο).
Φτάνουμε στο σήμερα. Συγκεκριμένα στο τώρα, όπου, μ’αυτά και μ’αυτά, κατέληξα ν’ακούσω και τα 7 άλμπουμ τους σερί, να πάω χρόνια πίσω, να θυμηθώ κομμάτια που είχα ξεχασμένα, στιγμές που είχα απωθήσει και να σιχτιρίζω για όλο τον προηγούμενο χαμένο καιρό.
Καλά να πάθω.
Ps: selfish mode on
Θα’θελα επανένωση μόνο για μια εμφάνιση/ένα live. Να φύγει το απωθημένο αλλά να παραμείνει ο μύθος.