Να πω ότι είμαι μέσα σε αυτούς που πέρισυ του τα έχωναν και τον θεωρούσαν αποτυχημένη μεταγραφή, τουλάχιστον στην μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν.
Στο τέλος όμως αυτής και ειδικά φέτος με έχει κάνει να καταπιώ την γλώσσα μου και ειλικρινά χαίρομαι πολύ για αυτό…
Είναι παικταράς, ΣΥΓΧΡΟΝΟ 4άρι, παίζει πάντα με ψυχή και για την ομάδα, έχει δεθεί με την ομάδα και τον κόσμο και είναι και παιδί μάλαμα…
Προφανώς χρειαζόταν ένα διάστημα προσαρμογής μετά το NBA που αρκετοί, μέσα σε αυτούς και εγώ, δεν του είχαμε δώσει. Το βλέπουμε και με τον Οσμάν φέτος, πόσο διαφορετικός και καλύτερος είναι τώρα σε σχέση με τους πρώτους μήνες.
Τα κλάματα του όταν τραυματίστηκε ο Ματίας, η όλη του στάση γενικά στο διάστημα που βρίσκεται στην ομάδα, δείχνουν τι χαρακτήρας είναι.
Απόλυτα λογική λοιπόν η αποθέωση και αγάπη από τον κόσμο του ΠΑΟ, μακάρι να μείνει πολλά χρόνια.
Έλεγαν ότι στον τελικό έπαιξε με πρόβλημα στον μηρό, ελπίζω ότι δεν είναι κάτι σοβαρό και θα είναι κανονικά με Βιλερμπάν και στη συνέχεια.
Ναι μωρε, χαλια ηταν τους πρωτους μηνες, απλα εμενα η ενσταση μου (το ιδιο ακριβως ελεγα και για το κραξιμο στον Οσμαν) ειναι πως οταν ο αλλος ειναι τοσο καλος παικτης (δεν τους μαθαμε φετος) δωσε του λιγο χρονο πριν αρχισεις τα ‘να φυγει’, το πιο πιθανο ειναι οτι θα προσαρμοστει και θα δεις πραγαμτα. Μπορει και να μην προσαρμοστει ποτε φυσικα, συμβαινει και αυτο, απλα οταν ο αλλος (Τσεντι) ειναι 7 χρονια στο ΝΒΑ, ε λιγο υπομονη παραπανω δεν βλαφτει.
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο δεύτερο και δεν με ενδιαφέρει και ιδιαίτερα είναι η αληθαια αλλά…τι χάλι είναι αυτο ρε…ούτε μισή φάση, την έχουμε γλυτώσει 2-3 φορές.
Εν τω μεταξύ δε μας τα λέει καλά και ο Βιτόρια, καιρό τώρα. Ο Μαξίμοβιτς είναι υπερβολικά αργός για παίξει στοπερ τόσο ψηλά. Όλες οι φάσεις γιατί έφυγαν στην πλάτη του
Χαζευω το ματς απο επαγγελματικη διαστροφη, παρακολουθω recreationally ποδοσφαιρο Ισλανδιας εδω και χρονια (οκ, δεν παρακολουθω τα τελευταια 2-3) και θεωρω οτι εχουν ανεβασει το επιπεδο τους. Αλλα οχι τοσο που να λες “ουαου”. Και σημερα, αυτο το χαλι της αμυνας του Παναθηναϊκου ειναι πραγματικα κωμωδια. Δεν σας εχω παρακολουθησει φετος γενικα, αλλα ειναι δυνατον να εχει μια ομαδα αυτη τη συμπεριφορα και να μην γινονται αμεσα αλλαγες, τουλαχιστον εσωτερικες; Οι ευκαιριες που εχει κανει η Βικινγκουρ ειναι πραγματικα εντυπωσιακο πώς χαθηκαν…
Πόσο τυχεροί - όχι! ευλογημένοι - είμαστε σαν Παναθηναϊκοί που μπορούμε να βλέπουμε live αυτόν τον υπερπαίκτη, αυτό το κράμα Μαραντόνα/Μέσι που λέγεται Ντανιέλ Μαντσίνι;
Ναι μεν, αλλά για πόσους παίκτες το έχουμε πει αυτό τα τελευταία χρόνια; Γιατί τόσοι και τόσοι παίκτες γίνονται χειρότεροι σε εμάς ή με την πάροδο του χρόνου;
Η ομάδα κάνει τους παίκτες και όχι οι παίκτες την ομάδα. Με τον Γιοβάνοβιτς ήταν μια τίμια εναλλακτική ο Μαντσίνι