Θεωρω οτι με τον εναν ή τον αλλο τροπο, μπορει να γινει αποψε. Και του χρονου προφανως.
Ήδη βλέπουμε την επιδειξη δυναμης
Καλά σου κάνουν τομάρι.
Αφού βάζουν τις βολές δε γίνεται να κερδίσεις. Θα βαρεσουν καμιά 40αριά άμα είσαι κοντά στο σκορ αλλιώς θα βαράνε βολές όταν πλησιάζεις. Είναι το σύστημα τους
Ελπίζω να μην είναι κάτι σοβαρό και να γυρίσει ο παικταράς στο δεύτερο.
Ανημποροι ανίκανοι και ένας Ναν ακραία προκλητικός πλέον…
Τραγικός με όλη τη σημασία της λέξης.
Μας έχει διαλύσει ο Ντόρσεϊ ρε…ο Ντόρσεϊ!
Το μυαλό του είναι να πάει στο αμόρε να ανοίξει φιάλες και να πετάξει λέλουδα
Απίστευτο το πόσο αδιάφορη και ανήμπορη εμφανίστηκε η ομάδα σε αυτούς τους τελικούς.
Αταμάν στο καλό.
Εντάξει με το καλό ή το κακό θα το έπαιρνε, δεν είχαμε ελπίδα ούτε αγωνιστικά, ούτε εξωαγωνιστικά.
Ο Ναν όντως από τότε που πήρε το βραβείο σταμάτησε να παίζει, ειδικά με τη τραγική του άμυνα έδωσε ρυθμό στον Ντόρσεϊ.
Ο Γιουρστεβεν το ότι είναι ανέκδοτο το γνωρίζαμε ήδη, δεν χρειάζεται τη σημερινή εμφάνιση. Τι να πρώτομαζέψει ο καημένος ο Γκραντ.
Ο Τούρκος άφησε έξω τον Γκάμπριελ και έφερε πίσω απ’ τη ναφθαλίνη τον Μπράουν σήμερα να κάνει τι ;
Τέλος πάντων η χρονιά κρίνεται αποτυχημένη.
Το μόνο θετικό είναι ότι θα μείνει ο Μπαρτζώκας στον Ολυμπιακό και δεν θα μας πλησιάσει στα ευρωπαϊκά του χρόνου χαχα.
Καθαρά αγωνιστικά (ήτοι μπασκετικά) ενδεχομένως (έχει νόημα η χρήση του ενδεχομένως) να χάνουμε ένα πρωτάθλημα δίκαια. Βλέποντάς το καθαρά στο court και αφήνοντας έξω όλα τα γύρω-γύρω (το οποίο, γενικά, είναι αδύνατον να γίνει, αλλά ας κάνουμε ένα βήμα στο κενό), ο προπονητής των αντιπάλων διαχειρίστηκε καλύτερα το υλικό του, καταφέρνοντας να ανταπεξέλθει στα αναπάντεχα (Φαλ και Βεζένκοφ), βγάζοντας κάποιους άσσους από το μανίκι, όπως ο Ντόρσεϊ, ο Μακίσικ και ο διαστημικός Μιλουτίνοφ (ο οποίος πριν τη σειρά είχε ακούσει πολλά). Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε «άδειος» από καιρό (πριν το F4) και σε running on fumes κατάσταση, με τον Αταμάν να φέρει σοβαρή ευθύνη για τη διαχείριση του υλικού, όσο και για επιλογές που έγιναν, λόγω των όσων συνέβησαν μέσα στη χρονιά (με τους τραυματισμούς εννοώ).
Επειδή, όμως, κάποιοι είτε ήταν πολύ μικροί (ή και αγέννητοι ακόμη) στα early/mid 90s, είτε η μνήμη τους έχει ασθενήσει αρκετά λόγω ηλικίας, ώστε να θυμούνται την εποχή Κόκκαλη και μακαρίτη Ιωαννίδη, θα πρέπει να μπουν κάποια πράγματα στη θέση τους: Και αυτό αφορά και τους γαύρους, οι οποίοι ΟΚ, δεν τους λες και τα πρώτα βιολιά στο ενδιαφέρον για τη δικαιοσύνη στα αθλήματα της χώρας, αλλά και τους αιώνιους εχθρούς εκ των έσω, οι οποίοι ζουν μονάχα για να γκρεμίζουν ό,τι μένει όρθιο από τον δύσμοιρο αυτό σύλλογο. Βασικά, οι μαλακίες που έχουν γραφτεί τις τελευταίες ημέρες παντού, μπαίνουν σε συλλογικό τόμο, ο οποίος ξεπουλάει σε χρόνο dt και προσφέρει και άφθονο υλικό για τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας. Επειδή πολλά λέγονται σχετικά με την υπερτίμηση του ψυχολογικού παράγοντα στο άθλημα, ας ανατρέξουμε στις δηλώσεις του προπονητή των γαύρων μετά τη νίκη στο 3ο παιχνίδι, αναφορικά με την εμφάνιση στο 1ο. Μπορεί να ισχυριστεί ο καθένας ότι όσοι προσφεύγουμε σε αυτό (στον ψυχολογικό τομέα) ότι είμαστε μυρωδιάδες, αλλά τότε άλλο τόσο μυρωδιάς είναι και ο Μπαρτζώκας. Το λοιπόν, στο πρώτο παιχνίδι ο γαύρος έχασε με κάτω τα χέρια, γιατί -κακά τα ψέμματα- απέτυχε παταγωδώς στον στόχο που είχε θέσει, ήτοι να πάρει την Ευρωλίγκα κι έφτασε στους τελικούς αποπροσανατολισμένος. Συνεπώς, ο ΠΑΟ μπήκε μ’ ένα τεράστιο ψυχολογικό αβαντάζ στη σειρά (γιατί -επίσης, κακά τα ψέμματα- ο ίδιος δεν έχασε κάτι από το ότι δεν κέρδισε το F4 και αποκλείστηκε από το φαβορί και νικητή της διοργάνωσης), το οποίο εκτινάχθηκε έτι περαιτέρω μετά το πρώτο παιχνίδι. Εκεί, λοιπόν, μπαίνει η περίφημη επίσκεψη Γιαννακόπουλου στο ΣΕΦ, με τα μπλουζάκια, τα stories κ.λπ. κ.λπ.
Πολλοί λένε ότι όλα όσα προηγήθηκαν της έναρξης του 2ου παιχνιδιού ήταν αυτά που γύρισαν τη σειρά. Αυτό έχει ένα ενδιαφέρον σαν άποψη, από την πλευρά της «συσπείρωσης» των απέναντι μετά τα παρατράγουδα και την ισοφάρισή τους, όταν και ήρθαν στο ΟΑΚΑ για το 3ο παιχνίδι με ένα επίπλαστο αίσθημα ότι έχουν το δίκιο με το μέρος τους, ο Γιαννακόπουλος φταίει για όλα κ.λπ. κ.λπ. Προσωπικά, είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστώ τον Γιαννακόπουλο, την αισθητική του, τις αντιδράσεις του και το όλο είναι του. Αλλά εδώ, επειδή χάνουμε το δάσος, υφίσταται ένα τεράστιο ΑΛΛΑ… Ό,τι έγινε με τον Γιαννακόπουλο, έγινε πριν την έναρξη. Μπορεί κάποιος να εξηγήσει αν και πώς σχετίζεται όλο αυτό το τουρλουμπούκι με τη χειρότερη διαιτησία των τελευταίων 30-35 χρόνων, σε παιχνίδι τέτοιου μεγέθους; Υπήρξε κάποια μεταφυσική επιρροή του στυλ «Μάγκες, επειδή φέρθηκε σαν μαλάκας ο Γιαννακόπουλος, οφείλουμε να παίξουμε 100-0 τον γαύρο στο παιχνίδι;». Ακόμη ψάχνω την απάντηση σε αυτό… Επίσης, αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορούμε να προσάψουμε στον Γιαννακόπουλο είναι ότι προσποιείται (προσοχή, ε; δεν υποστηρίζω τη συμπεριφορά του, λέω, απλά, πως δεν έχει προσωπείο). Αλήθεια, υπάρχει κανείς που να πιστεύει το ίδιο για τα «καλά παιδιά» του ελληνικού μπάσκετ, τα άσπιλα και υπεράνω αδέρφια; Εννοείται πως δεν υπάρχει καμία πρόθεση από μέρους μου να κάνω ανάλυση των αφών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω άποψη. Θεωρώ αυτονόητο το να μην κατατάσσω τον εαυτό μου στην κατηγορία των αφελών, στην ηλικία που είμαι και με τις προσλαμβάνουσες/την εμπειρία που έχω. Πάμε παρακάτω…
Σε μία σειρά, λοιπόν, που στο 2ο παιχνίδι σε έχουν σημαδέψει από το πουθενά στα 40’ αγωνιστικά λεπτά, χωρίς αυτό να σχετίζεται με όσα κωμικοτραγικά έγιναν πριν το παιχνίδι κι εκτός παρκέ, έρχεται μία επικοινωνιακή προπαγάνδα η οποία -ούτε λίγο, ούτε πολύ- πηγαίνει τη σειρά σε ένα επίπεδο τα καλά παιδιά εναντίον του τρελού, χωρίς να έχει ακουστεί το παραμικρό για την αισχρή διαιτησία. Αυτό εννοείται πως χρεώνεται σε εμάς και φέρει τεράστια ευθύνη ο Γιαννακόπουλος, ο οποίος δεν είχε καμία δουλειά να παραστεί σε ένα ματς μιας σειράς που έμοιαζε ολότελα της ομάδας και που -σε κάθε περίπτωση- αν η επικοινωνιακή προπαγάνδα που ακολούθησε δεν υφίστατο, λόγω της μη παρουσίας του εκεί, θα είχαμε να αναλύουμε για 100 χρόνια το χειρουργείο που έγινε. Εκεί, λοιπόν, την έπαιξαν καλή μπαλίτσα την ομάδα οι απέναντι, πετυχαίνοντας 100% τον σκοπό τους και καταφέρνοντας να φέρουν εμάς σ’ έναν εκνευρισμό άνευ προηγουμένου κι ένα άγχος ότι πρέπει να αποδείξουμε ότι μπορούμε να κερδίζουμε και τη διαιτησία. Για το τελευταίο, όμως, λυπάμαι αν στεναχωρήσω τα παναθηναϊκάκια που περιμένουν στη γωνία για να σταυρώσουν το (όποιο) τμήμα, αλλά είναι αλήθεια. Και αυτό ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ με τα όσα έκανε ο Γιαννακόπουλος στο ΣΕΦ. Είτε σας αρέσει, είτε όχι. Όπως, επίσης, για να είμαι ειλικρινής και δίκαιος, δεν είναι απαραίτητο ότι με 50-50 θα το έπαιρνε ο Παναθηναϊκός, από το τρίτο παιχνίδι και μετά. Γιατί, όπως είπα και αρχικά, μπασκετικά ο γαύρος φάνηκε να έχει πολύ περισσότερες λύσεις. Αλλά δεν κατανοώ από πότε το 50-50 είναι/έγινε συζητήσιμο. Γιατί και στο 3ο παιχνίδι (που ο γαύρος το κέρδισε δίκαια με όσα έδειξε μπασκετικά), αλλά και σήμερα, η εύνοιά του ήταν ξεκάθαρη. Και τέτοιες σειρές κερδίζονται/χάνονται δίκαια μόνο με 50-50. Όχι με παρεμβάσεις τέτοιες σε καίρια σημεία που κόβουν τα πόδια σε μία ήδη καμμένη ομάδα, στην όποια προσπάθεια κάνει για να γυρίσει/πάρει καλό κεφάλι σε ένα παιχνίδι. Όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
Ας προσεχε ο ξεφτιλας ο Τρακης.
Unpopular opinion.
Χαίρομαι που δε θα μείνει ο Ουναί. Ναι, παικταράς όταν είναι στη μέρα του, αλλά νομίζω θαμπωθήκαμε από κάποια παιχνίδια στα πλεη-οφφ και κάποιες εντυπωσιακές ενέργειες σε όλη τη χρονιά και ξεχάσαμε πόσο εξαφανισμένος ήταν σε άλλα παιχνίδια, πόσο δε βοηθούσε αμυντικά τους συμπάικτες του, τη συμπεριφορά του όταν (δικαιολογημένα) έμενε στον πάγκο και το ότι έχει κόπα Άφρικα φέτος. Για πολλούς λόγους, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ηρεμία και σταθερότητα και δε νομίζω ότι ο Ουναί είναι ο παίκτης που τα προσφέρει αυτά.
Βέβαια θα μου πείτε, αν έρθει κάποιος χειρότερος; Ε, δουλειά τους είναι, να βρουν κάποιον που να έχει ό,τι χρειάζεται. Στο κάτω κάτω…
Unpopular opinion 2
…δεν νομίζω ότι είναι στο 8-10 που χρειαζόμαστε τη δυνατή μας προσθήκη, αλλά στο 6. Στο 8 έχουμε τον Τσέριν που πέρυσι δυστυχώς χάθηκε ενώ είχε σταθερή ανοδική πορεία και Μαξίμοβιτς που μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος σε παιχνίδια που δε θα παίζουμε τόσο με την μπάλα όσο στο χώρο. Στο 10 έχουμε Μπακασέτα που εξακολουθώ να λέω ότι είναι μεγάλος παίκτης αρκεί να χρησιμποιείται σωστά. Και ελπίζω να σκεφτεί επιτέλους ο Βιτόρια ότι και ο Τετέ θα μπορούσε να προσφέρει εκεί. Δε λέω ότι δε χρειαζόμαστε παίκτες ενδεκάδας και στις δύο αυτές θέσεις, αλλά αν σκεφτούμε ότι στο 6 έχουμε το Σιώπη, φαίνεται που πρέπει να ρίξουμε βάρος (δηλαδή λεφτά).
Ότι θα κυνήγαγε το Μιλουτινοφ το ξέραμε, αλλά 9 χαρτιά για 3 χρόνια μου φαίνονται πολλά, παιχταρας μεν αλλά είναι 31 με αρκετούς τραυματισμούς.
Δεν ψήνομαι να έρθει
Αστείο και μόνο να το συζητάμε.
Απλά ο Τρακης θέλει να πουλήσει μούρη στους γαύρους με μια μεταγραφή του Μιλουτινοφ, γνωστή του τακτική και πρακτική.
Σεντερ με υψηλο ταβανι ο Μιλου αλλα οχι και για 3 χαρτια το χρονο. Οχι τοσο για την ηλικια του αλλα γιατι ειναι σχεδον απιθανο το να μη βγαλει τραυματισμους.
Αλλα οπως λεει και ο φιλος απο πανω αυτο που τον νοιαζει ειναι να πουλησει μουρη στους Ολυμπιακους και να ανεβασει στορυ απο τα γραφεια της Βιανεξ τη στιγμη που θα υπογραφει ο Μιλου.
Υπαρχει και μια μικρηηη περιπτωση να το κανει για να αναγκασει τους αφους να πληρωσουν υπεραξια αλλα δεν το πιστευω γτ δεν παιζει να τσιμπησουν σε αυτη την υποθεση.
Coming soon 3 μύρια το χρονο σε Λαρεντζάκη
https://x.com/londoner_13/status/1933640437593456975?s=46&t=NtV45itneLHl-XE9_YO2Yw
https://x.com/ioannis_1908/status/1933647304059236389?s=46&t=NtV45itneLHl-XE9_YO2Yw
Τα καλόπαιδα και ο σκακιστής δεν κάνουν τέτοια αφού… Κουβαλάνε και το σταυρό την ανάσταση
Πασιφανές πως είναι δάκτυλος του Μπαρτζώκα και τον Αγγελόπουλων και υπάρχει οργανωμένο σχέδιο με δίκτυο ενός κουμπάρου για να απορρυθμίσει τον ΠΑΟ, μια σοβαρή ομάδα που δε βγάζει το γραφείο τύπου της ανακοινώσεις κωμικές εν μέσω πάνελ που δεν παρακολουθεί κανείς (μα κανείς)
Καρβου, ο Λοβ εννοει οτι “οσα κανει ο Τρακης, κανουν και οι Αφοι”. Οποτε επιστρεφουμε στο “ναι, αλλα για τη Μαρφιν δεν λετε τπτ”. Ξαναβλεπουμε το δεντρο αλλα πουθενα το δασος, ισως ειμαστε στον Αμαζονιο που τα εχουν κοψει ολα.
Το οτι κινδυνευει ο Παναθηναϊκος με αποσταθεροποιηση εξαιτιας του Ντεντοπουλου, ο οποιος αφησε αιχμη με κατι γνωστο στην πιατσα εδω και δεκαετιες (τον τροπο με τον οποιο κινειται ο μανατζερ του Σλουκα) ειναι λιγο αστειο σαν σκεψη, αλλα το προσπερναω.
Ο Σλουκας ηταν περσι στον Παναθηναϊκο. Δεν εχει τοση σημασια το αν θα ειναι και του χρονου.