Ρε σεις, όχι τόση μίρλα.
ΟΚ, ξέρουμε τα στραβά μας και τα ανάποδά μας, αλλά αν σας χαλάνε τα πάντα τόσο πολύ, σε βαθμό που να μην μπορείτε να ευχαριστηθείτε ή να ελπίζετε σε τίποτα, γιατί ασχολείστε; (δεν το λέω ούτε επιθετικά, ούτε ειρωνικά).
Η εικόνα της ομάδας δεν ήταν κακή στα 4 πρώτα ματς. Θα λείψει ο Μαξίμοβιτς και έχουμε αργήσει σε κάποιες θέσεις (ως συνήθως), αλλά εγώ έχω καλή διάθεση να δω την ομάδα μετά τα πρώτα δείγματα.
Εδώ έχεις δίκιο, πέρσι δεν ασχολήθηκα καθόλου αλλά ένα μήνα τώρα δουλεύω με άτομα που δε συζητάνε τίποτα άλλο όλη μέρα και τα μαθαίνω
Δεν είναι θέμα μίρλας. Είναι απογοήτευση…
Και έλλειψη υπομονής από μεγάλη μερίδα του κόσμου που για εμένα δικαιολογείται απόλυτα.
15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι κάτι αδιανόητο για την ομάδα που λέγεται Παναθηναϊκός. Τριτοτέταρτοι στη Σουπερλίγδα.
Ούτε για αστείο δεν θα το σκεφτόμουν μικρότερος, ότι θα έβλεπα κάτι τετοιο κάποια στιγμή.
Και δεν μιλάω καν για το πόσο μικροί έως ανύπαρκτοι έχουμε γίνει στην Ευρώπη.
Κάποτε περνούσαμε ομαδάρες, ζούσαμε μεγαλειώδεις βραδιές, ειμασταν στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας στο CL και τώρα…μιλάμε για τις ευκαιρίες που χάσαμε με αυτή την άθλια Ρέιντζερς που είδαμε όλοι.
Ή κάναμε την Σαχτάρ ομάδα CL, αυτά που λένε οι αρδ.
Συμφωνώ στην απογοήτευση και σε όλα όσα μας έχουν στερήσει. Αλλά, και τι θα βγει με την μίρλα; Πως ακριβώς θα βοηθήσει να γυρίσει η κατάσταση; Δυστυχώς, θέλει πολύ περισσότερο χρόνο να ανέβεις παρά να κατέβεις.
Με την Rangers ήμασταν άστοχοι και άτυχοι. Σίγουρα καλύτεροι. Η Σαχτάρ είναι καλή ομάδα, με μεγάλο budget και μπορεί να μην είναι μεγαθήριο, αλλά δεν είναι καθόλου αμελητέα ως αντίπαλος. Όταν παίζεις Ιούλιο και Αύγουστο πολλά συμβαίνουν. Δεν μπορεί καμία ομάδα να είναι έτοιμη, ειδικά με αυτό το σκλαβοπάζαρο που επικρατεί στο ποδόσφαιρο, όπου όλες οι ομάδες αλλάζουν 10 παίκτες και 5-6 βασικούς κάθε καλοκαίρι.
Έχουμε αποκλειστεί από αντίστοιχες ομάδες ακόμα και τις εποχές των μεγάλων ευρωπαϊκών χρόνων μας. Δεν υπάρχει εξασφάλιση ποτέ, είναι αστεία αυτά που λέμε. Όποια ομάδα περνάμε την μειώνουμε για να αποδείξουμε τι ακριβώς; Πόσο χάλια είμαστε;
Αν το ερώτημα είναι αν θα πάρουμε πρωτάθλημα φέτος, να σας λύσω την απορία, δε θα πάρουμε. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρεις πρωτάθλημα μετά από μιάμιση σεζόν όπου δεν έπαιζες ούτε τη στοιχειώδη μπάλα.
Η ουσία είναι να επανέλθουμε στο χορτάρι παίζοντας σωστό ποδόσφαιρο. Έτσι θα έρθει το πρωτάθλημα όχι με πυροτεχνήματα. Κάποιοι νομίζουν ότι είναι πιο παναθηναϊκοί και καλύτεροι γνώστες της ιστορίας της ομάδας επειδή δεν έχουν υπομονή, επειδή δεν νοείται να πανηγυρίζουμε για καλό ποδόσφαιρο και όχι για αποτελεσματα κτλ. Ε ας είναι. Εγώ ξέρω ότι το ποδόσφαιρο έχει μέθοδο και τρόπο. Αν αυτά υπάρξουν ξανά θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Στα 4 παιχνίδια μέχρι τώρα υπήρξαν παρότι κι εγώ δεν το περίμενα. Μπορεί να είσαι εξαίρεση μέσα στη χρονιά, μπορεί να είναι ο κανόνας. Θα κρίνουμε κάθε φορά με τα δεδομένα που έχουμε.
Η Παφος και το κυπριακο ποδοσφαιρο εχει φαει μια γερη ντοπα επενδυτων που βαζουν εκατομμυρια ευρω τα τελευταια χρονια και τωρα μαζευουν τους καρπους. Δεν ξερω αν παιζει και γερο ξεπλυμα, αλλα το αποτελεσμα ειναι το ιδιο. Μην υποτιματε τη χωρα επειδη ειναι μικρη και δεν εχει μεγαλη ποδοσφαιρικη ιστορια, μια χαρα ομαδες εχουν φτιαξει και οι δικες μας καλυτερα να μεινουν μακρια τους. Ο αιφνιδιασμος μπορει να ειναι εξισου επωδυνος με την αγωνιστικη εικονα
Σιγουρα είναι καλή ομάδα, η ένστασή μου είναι για το πώς την παρουσίαζαν τα μέσα και μέρος του κόσμου.
Τέλοσπάντων πέρα από αυτό, ήταν σημαντικό που τους περάσαμε, η πρόκριση έδωσε ηρεμία και έφυγε το άγχος αφού εξασφαλίστηκε η Ευρώπη, σε αντίθεση περίπτωση και αν είχαμε αποκλειστεί καταλαβαίνουμε όλοι…
Ίσως, λέω ίσως, αυτό να βοηθήσει στη συνεχεια αλλά θα πρέπει να το αποδείξουν στο γήπεδο. Και άμεσα, αύριο κιόλας με τους Τούρκους.
Όσον αφορά την μίρλα και αυτό που λένε αρκετοί ότι αυτό είναι “προνόμιο” των Παναθηναικων ή έστω ότι σε αυτό είμαστε οι χειρότεροι όλων, θα θυμίσω απλά την εποχή του Ιβάν στην ομάδα. Το πόσο κοντά ήταν ο κόσμος τότε στην ομάδα, γέμιζε την Λεωφόρο σε κάθε ματς, υπήρχε πίστη, ο κόσμος γούσταρε. Ναι εννοείται ότι υπήρχαν και οι γκρινιάρηδες αλλά ξεκαθαρα η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου τότε ήταν κοντά στην ομάδα με ενθουσιασμό.
Αυτό δείχνει το εξής απλό. Για να πάρεις πρέπει να δώσεις. Και το αντίστροφο. Για να μην υπάρχει μιρλα και γκρίνια πρέπει πάνω απ’ όλα η ίδια η ομάδα να συμβάλλει σε αυτό. Και ο κόσμος μετά, στην πλειονότητα του θα ακολουθήσει.
Τα “δεν ξενερώνουμε ποτέ” και λοιπά είναι καλά για μέχρι τα 25 έτη…τα έλεγα και εγώ τότε.
Ο κόσμος θέλει να δει ξανά έναν πραγματικό ΠΑΟ και όχι αυτό το κακέκτυπο που βλέπει όλα αυτά τα χρόνια. Άμεσα.
Τόσα χρόνια δεν έχουμε καταλάβει ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει; Όποτε γίνεται κάτι καλό ένα μαγικό χέρι τραβάει την πρίζα και επιστρέφουμε στην μετριότητα.
Οχι και “μαγικο” το βρομοχερο.
Αν μας αποκλείσει αυτή η ομάδα δεν θα είναι απλά ντροπή, έγκλημα θα είναι
Δώρο μας την κάνανε τη νίκη ουσιαστικά, με αυτή την αστεία αμυντική αντίδραση στο δεύτερο γκολ
Κανονικά θέλει νίκη και στη Σαμψούντα
Μπήκε ο Καλάμπρια και άλλαξε όλο το ματς…ευτυχώς τελειώνουμε με τον Κώτσιρα.
Εντυπωσιακός ο Ιταλός στο ντεμπούτο του.
Καλη ομάδα οι Τούρκοι, οργανωμένη και σοβαρή, η καλύτερη από όσες έχουμε παίξει φετος. Μας έκαναν το δώρο στο δεύτερο αλλά γενικά θα είναι πολύ δύσκολο το ματς στην Σαμψούντα.
Εντάξει μας τρολάρεις, δεν παίζει
Δεν έχω καμία ανάγκη να σας τρολάρω φίλτατε.
Ανταπόκριση εκ των έσω από χθες:
Επιγραμματικά, καλή νίκη και ανατροπή, αν και θα χρειαζόμασταν ένα γκολ ακόμη για μεγαλύτερη ασφάλεια, δεδομένου ότι οι αντίπαλοι είναι πραγματικά άρτια ομάδα και χθες κατέβηκαν πολύ καλά στημένοι. Βέβαια, κρατάμε αποκλειστικά το τελευταίο ημίωρο, καθότι η πρώτη ώρα κραυγάζει και πόνεσαν τα ματάκια μας σε πολλές στιγμές.
Εκκινώντας από τα άσχημα:
Ο Τετέ της πρώτης ώρας. Σχεδόν ανύπαρκτος δημιουργικά-επιθετικά και αμυντικά άφηνε τόσο ακάλυπτο κι εκτεθειμένο τον Κώτσιρα που ήταν να τον λυπάσαι τον δεύτερο. Από το 60’ και μετά ήταν άλλος παίκτης και χαιρόσουν να τον βλέπεις. Είναι ξεκάθαρο, βέβαια, πως χρειάζεται έναν αμυντικό στην πλευρά του με επιθετικές τάσεις και αυτό συνέβη μετά την αντικατάσταση του Κώτσιρα (ο οποίος ορθά ήταν σχεδόν αποκλειστικά προσηλωμένος στην άμυνα χθες) από τον Καλάμπρια (βλ. παρακάτω).
Ο Μπακασέτας. Ντρέπομαι να μεταφέρω το τι άκουσαν τα αυτιά μου χθες ως εξάψαλμο στον εν λόγω. Αν και δεν είμαι θιασώτης του ωμού βρισίματος, τολμώ να (ξανα)πώ ότι δεν αγνοείται απλά ο παικταράς της πρώτης περιόδου του στην ομάδα (όπου παρέα με τον Ιωαννίδη έβγαζαν μάτια κι έκαναν διαστημικά πράγματα), αλλά ώρες-ώρες μοιάζει να αγνοείται ο ίδιος από το γήπεδο. Εξαιρώντας 1-2 φάσεις (όπως το απίθανο γκολ που πήγε να βάλει), δυστυχώς, ο τυπάς ήταν ωσεί παρών (και) χθες. Και αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα με την κατάστασή του, χρειαζόμαστε +1 κίνηση στις ακόλουθες και ας είναι και τον Ιανουάριο.
Το κέντρο εν γένει. Ξεκάθαρα χαμένο την πρώτη ώρα του παιχνιδιού. Άναρχο εντελώς και σαν να μην υπήρχε. Ο Τσιριβέγια ήταν σχεδόν για λύπηση να τον βλέπεις να γυρνάει στον Ντραγκόφσκι για να πάρει μπάλα και να ψάχνει στο πουθενά μετά τη δημιουργία. Θα (ξανα)πω, λοιπόν, ότι χρειάζονται Α-ΜΕ-ΣΑ δύο παίκτες πλέον (αμφότεροι για βασικοί, κατά τη γνώμη μου), βάζοντας και το ερωτηματικό του Μπακασέτα για επιπρόσθετη προσθήκη. Είναι αδύνατον να βγει η χρονιά έτσι και θα είναι και κρίμα για την καλή δουλειά που έχει γίνει σε άλλα σημεία (βλ. άμυνα στα «καλά»).
Φώτης και Σβιντέρσκι. Χρειάζονται το γκολ επειγόντως για ψυχολογία. Επιμένω πως δεν είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα το ζήτημα και σίγουρα το μικρό χάος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο κέντρο παίζει τον ρόλο του. Θα (ξανα)πω ότι κι εδώ χρειάζεται μία προσθήκη τύπου killer. Δηλαδή, δεν μπορώ να αγνοήσω το γεγονός ότι χαζέψαμε χθες με αυτό το θηρίο το εννιάρι των αντιπάλων, από τον οποίον δεν έπαιρνες τη μπάλα ούτε με αίτηση, μοίραζε σωστά, απειλούσε συνεχώς, ήταν γρήγορος… Δύσκολο είναι να εντοπίσουμε μια τέτοια περίπτωση;
Πάμε και στα καλά τώρα:
Η άμυνά μας. Επιτέλους, δεν τρέμει το φυλλοκάρδι μας πια. Πάλμερ-Μπράουν και Τουμπά έχουν δέσει άψογα (είναι 5 ματς πλέον, δεν μπορεί να είναι τυχαίο), κόβουν, είναι παντού, είναι (σχετικά) γρήγοροι, άψογοι σε όλα τους. Παραπονιέται, λέει, και ψάχνεται αυτό που πήραμε για ροτβάιλερ και μας βγήκε κανίς (αυτός ο Ίνγκασον, ντε), γιατί δεν παίζει και είναι πραγματικά να γελάς. Δεν βλέπει πώς παίζεται η θέση; Μακριά κι αλάργα. Πάρα πολύ καλός και ψυχωμένος και ο Κυριακόπουλος, ο οποίος ήταν και από τους λίγους στο κακό μας διάστημα που προσπαθούσε πραγματικά. Εν τω μεταξύ, σκόραραν 2 αμυντικοί μας χθες και θα μπορούσαν να έχουν σκοράρει οι 4 από τους 5 που αγωνίστηκαν συνολικά, το οποίο αποτελεί πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο. Βέβαια, ας κάνουμε και μία προσευχή η τετράδα Τουμπά, Πάλμερ, Κυριακόπουλου και Καλάμπρια να μείνει μακριά από τραυματισμούς.
Θετικός ο Μπρέγκου. Αξίζει να του δοθούν ευκαιρίες.
Ο Καλάμπρια. Τα έγραψα την περασμένη φορά ότι αυτή η μεταγραφή φέρνει κάτι στον νου από μεγαλειώδεις εποχές και δεν σηκώνει μουρμούρα. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που βρέθηκα στο επίσημο ντεμπούτο αυτής της παικτούρας. Δεν ξέρω τι μαγικό έκανε ο τύπος και άλλαξε όλο το παιχνίδι. Σε ένα τέταρτο μέσα έφερε τούμπα το σκορ, έκανε τους συμπαίκτες τους που έμοιαζαν με ζόμπι να γίνουν πιτ-μπουλ, σήκωσε όλον τον κόσμο στον πόδι, έγινε σύνθημα… Μιλάμε για απίστευτα πράγματα. Εν τω μεταξύ, φαινόντουσαν τόσο απλά αυτά που έκανε και είχε τόση αυτοπεποίθηση, που είναι ολοφάνερο ότι ο τύπος είναι εντεκαδάτος τώρα. Ευελπιστώ ότι χτυπήσαμε λίρα-εκατό εδώ, με το πρώτο δείγμα να είναι πέραν κάθε φαντασίας. Πολλοί παραληρούσαν στην έξοδο ότι θα πρέπει να του δοθεί μέχρι και το περιβραχιόνιο.
Η ρεβάνς θέλει πολλή προσοχή. Είναι πολύ καλά στημένη ομάδα η Σαμσουνσπόρ και υποθέτω ότι στην έδρα της θα είναι ακόμη πιο δυναμική. Άποψή μου είναι ότι χρειαζόμαστε σίγουρα ένα γκολ εκεί.
Υ.Γ.: Στο αυτοκίνητο μπήκα να δω τι γράφτηκε για το ματς και περνώντας κι από εδώ, έπεσα πάνω στην κεραμίδα του Hinds. Τραγικός και αδόκητος θάνατος. Πραγματικά, πέρα ως πέρα λυπηρό ότι έφυγε με αυτόν τον τρόπο, σε αυτήν, μάλιστα, την περίοδο που η φάση του με τους πρώην συνοδοιπόρους (ούτε μπορώ να διανοηθώ αν και κατά πόσον θα το ξεπεράσουν αυτό) ήταν εντελώς στα κόκκινα και δεν είχαν κάνει την ειρήνη τους. Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα, για έναν άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στο metal του 21ου αιώνα.
Δεν ξέρω πώς φαινόταν η ομάδα στο γήπεδο, σε κάποια πράγματα έχω διαφορετική αντίληψη.
Το κλασικό μας πρόβλημα και χθες ήταν η κακή επιλογή στην τελική ενέργεια. Είτε πάσα είναι αυτό είτε σουτ. Ούτε ξέρω πόσες φορές φωνάζαμε εκεί που το βλέπαμε: “μία σωστή πάσα ρε”. Εντάξει, εγώ το φώναζα, αλλά και οι γύρω μου συμφωνούσαν. Έχασα το μέτρημα πόσες πάσες που θα ΄ταν ασίστ ή θα ξεδίπλωναν αντεπίθεση ή τέλος πάντων φώναζαν “ευκαιρία” πήγαν ή πολύ μπροστά ή πολύ πίσω από τον παίκτη μας ή πάνω σε αντίπαλο ή άουτ κτλ.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό συμβαίνει επειδή λείπουν οι αυτοματισμοί στην ομάδα αλλά το αστείο είναι ότι μεσοεπιθετικά έχουμε τους “παλιούς” να παίζουν. Άρα μάλλον είναι θέμα ποιότητας παικτών. Εκεί ακριβώς έλαμψε ο Καλάμπρια. Από την ώρα που μπήκε πρέπει να είχε μία μόνο “λάθος” πάσα κι αυτή ήταν μία φιλόδοξη κάθετη που απλά δεν πρόλαβε ο Τετέ. Ο οποίος Τετέ ήταν απαράδεκτος και χθες και δε συμμερίζομαι κανέναν ενθουσιασμό για το πώς άλλαξε όταν μπήκε ο Καλάμπρια. Βελτιώθηκε λίγο, ναι, αλλά δεν είδα τίποτα ουσιαστικό και πάλι πέρα από τα στημένα.
Δε συμμερίζομαι ούτε κάποιο ανάθεμα προς τον Μπακασέτα ειδικά, πέραν του γενικότερου που ανέφερα πριν. Ίσα ίσα σε ένα καλό διάστημα που είχαμε κάπου από το 25 μέχρι το 40 ήταν βασικός. Επιμένω όμως ότι δεν μπορεί να παίζει τόσο πλάγια στα δεξιά, χάνεται. Πρέπει να είναι λίγο πιο κοντά στην περιοχή, στον επιθετικό (όπως έκανε στην πρώτη του περίοδο στην ομάδα και με τον Μπερνάρ να συγκλίνει επίσης προς το κέντρο - άρα είχαμε εκεί τρεις παίκτες να βρίσκονται σε κλειστούς χώρους). Κι αυτό θα αλλάξει αν:
Αυτό το τελευταίο παραμένει και το βασικό πρόβλημα για να τροφοδοτηθεί και ο επιθετικός μας. Αυτή τη στιγμή τα περίφημα τρίγωνα του Βιτόρια περιλαμβάνουν όλους τους παίκτες πλην του σέντερ φορ. Εκτός κι αν φέρουμε παλιού τύπου επιθετικό, με ικανότητα στο 1v1 με καλή ντρίμπλα σε ανοιχτό χώρο, να ξεκινάει από χαμηλά και να μπουκάρει. Αυτό το έχει και ο Ιωαννίδης αλλά σε κλειστό χώρο και πολύ πιο ψηλά. Έχει φοβερή ντρίμπλα αλλά ξεκινώντας την κίνηση στο ύψος της περιοχής κάπου, όχι πιο χαμηλά.
Εγώ αυτό που δεν κατάλαβα χτες είναι γιατί δεν πήρε περισσότερες προσπάθειες από αριστερά ο Πελίστρι. Ήταν τόσο εμφανές ότι τον είχε τον δύστυχο τον δεξιό μπακ της Σαμσουνσπόρ στο 1v1, νομίζω ότι είχε 3/3 ή κάτι τέτοιο. Αλλά αυτό ρε φίλε, μόνο τρεις φορές ας πούμε.
Αυτό σίγουρα ισχύει και το έχουμε επισημάνει, αλλά χθες που είχα την ευκαιρία να βλέπω τους πάντες σε διάταξη και κίνηση, υπήρχε μέγιστο ζήτημα και στην ανάπτυξη. Και, μάλιστα, θα έλεγα ότι ήταν και μία καλή πρόβα χθες στο τι θα βρούμε μπροστά μας στην Ελλάδα, με ομάδες στημένες με 10 πίσω από τη σέντρα, που κατεβαίνουν για το Χ, με κλειστούς χώρους και αποσκοπούν σε χτύπημα στην αντεπίθεση (ασχέτως αν το φάγαμε από στημένο, το κόρνερ προέκυψε από την ασταμάτητη πορεία μισού γηπέδου αυτού του αλόγου που έχουν οι άλλοι μπροστά). Φαινόταν ότι αγκομαχούσαμε να ανοίξουμε χώρους και να δημιουργήσουμε καταστάσεις, κυρίως στο δίπολο άξονα κι εξτρέμ. Και όταν φαίνεται ότι ο Βιτόρια απαιτεί την μπάλα κάτω με ορθολογική ανάπτυξη, το πρόβλημα δεν κρύβεται.
Για αυτά που γράφεις για τον Μπακασέτα δεν διαφωνώ κατ’ ανάγκη. Δηλαδή, αν το μείζον θέμα προκύπτει από το πώς χρησιμοποιείται και όχι από την απόδοση του ίδιου, ΟΚ. Πάντως, στα δικά μου μάτια φαινόταν χαμένος και χωρίς αξιοσημείωτη “αθόρυβη” δουλειά. Εννοείται πως δεν συμμερίζομαι επ’ ουδενί τα όσα άκουσε χθες. Πάντως, πρέπει να βρεθεί μία λύση στην περίπτωσή του, γιατί πραγματικά το πρώτο εξάμηνό του στην ομάδα ήταν να το πιεις στο ποτήρι.
Ο Τετέ ήταν καλός στην τελευταία μισή ώρα. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα. Ότι, επίσης, υπάρχει θέμα στην περίπτωσή του και πρέπει να αντιμετωπιστεί, ισχύει. Επίσης, ίσως κάνει κακό και στον Πελίστρι το όλο ζήτημα του Τετέ, γιατί ο Πελίστρι φαίνεται σε καλή περίοδο και μάλλον δεν παίρνουμε απ’ αυτόν ό,τι μας αναλογεί.
Anyway, καφενειακή κουβεντούλα κάνουμε, επομένως, όλα καλά. Ας πάρουμε την πρόκριση, να μπούμε στο League του Europa, αλλά να γίνουν άμεσα οι κινήσεις που πρέπει, ειδάλλως θα χυθεί πολύ νωρίς και πάλι η καρδάρα.
Είδα τις φάσεις προ ολίγου.
Παιδιά το ΟΑΚΑ ήταν γεμάτο ; Τέτοια εποχή ; Πολύ καλό νέο για τον ΠΑΟ κ δείχνει πόσο ο κόσμος όλων των ομάδων διψά για ευρωπαϊκές νύχτες .
Κάπου είδα ότι επίσημα μιλάνε για 35.000 κόσμο. Not great, not terrible που έλεγε και μια ψυχή.
Στα παικτικά, χτες η ομάδα ήταν πιο ασύνδετη σε σχέση με τα προηγούμενα ματς και πιθανότατα αυτό οφείλεται στην απουσία του Μαξίμοβιτς και στην αδυναμία του Τσέριν να παίξει αυτό το ρόλο (ή να παίξει γενικότερα καλά). Μέχρι κι ο Τσιριβέγια φαινόταν χαμένος. Ο Μπακασέτας και ο Τετέ είχαν συνολικά αρνητικό πρόσημο και ο Πελίστρι κάηκε στην αριστερή πλευρά. Σταθερά σταθερή η άμυνά μας, και κυρίως το κεντρικό δίδυμο, κρατάει σχεδόν όλη την ομάδα. Ο Καλάμπρια φάνηκε παίχτης που κάνει την διαφορά χωρίς να χρειάζεται ούτε χρόνο, ούτε ειδικές συνθήκες προσαρμογής (κι όλα τα σχετικά), κάτι που δεν έχει δείξει ούτε στο ελάχιστο ο Ζαρουρί.
Αν υπάρχει ένα στοιχεία που μας δίνει ένα ουσιώδες προβάδισμα από την ως τώρα εικόνα της ομάδας είναι ότι δεν μας κάνουν (πολλές) φάσεις οι αντίπαλοι. Με σουτ έξω από την περιοχή μας απειλούν συνήθως και χτες φάγαμε από στημένο το γκολ. Αν διατηρηθεί αυτή η εικόνα δεν θα φάμε εύκολα δυο γκολ.
Για να δούμε κι αυτόν τον Ρενάτο Σάντσες, λοιπόν.
Εμείς, πάντως, χωρίς να έχουμε πλήρη εικόνα από το πάνω διάζωμα, πέραν του κόσμου που κατευθυνόταν προς τα εκεί, λέγαμε ότι πρέπει να αγγίζει τους 40.000.