Εσύ χτες έγραφες "Γαυρε κράτα γερά " και ήρθες σήμερα να μου κάνεις υποδείξεις
Αυτό ακριβώς μετέφερα ,το κλίμα που επικρατει
Για μαρθα Βούρτση και λοιπά ,έχεις περάσει τόσο δύσκολες εποχές σαν ομάδα που ούτε θα έπρεπε να αναφέρεις κλάψες.
Εσύ χτες έγραφες "Γαυρε κράτα γερά " και ήρθες σήμερα να μου κάνεις υποδείξεις
Αυτό ακριβώς μετέφερα ,το κλίμα που επικρατει
Για μαρθα Βούρτση και λοιπά ,έχεις περάσει τόσο δύσκολες εποχές σαν ομάδα που ούτε θα έπρεπε να αναφέρεις κλάψες.
Φυσικά και δε θα πρεπε να ντρέπεστε για την εξέλιξη του φετινού πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη ως ομάδα, με περισσότερα όπλα (αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά), δεν έκλεψε τίποτα στη γενικότερη οικονομία της λίγκας και είναι άξια πρωταθλήτρια. Ο ΠΑΟ πήγε ως εκεί που μπορούσε και ακόμα παραπάνω, χωρίς καβάτζες και κάνοντας πορεία πάνω από τις δυνατότητές του. Εννοείται και οι δυο ομάδες, για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά, έχουν κερδίσει τον θαυμασμό μου. Τα περί ντροπής γενικά καλό είναι να περιορίζονται σε όσα ο καθένας από εμάς επηρεάζει. Δεν είμαι, ούτε είσαι ούτε είναι κανένας άλλος, εκπρόσωπος της ανώνυμης εταιρείας που έχει το εμπορικό δικαίωμα να διαχειρίζεται το σήμα της ομάδας που αγαπώ και δεν είμαι υπόλογος για τις ενέργειές της. Για την κερκίδα, τον κόσμο και τους συνοπαδούς μου μόνο μπορώ να εκφράσω άποψη και να αισθάνομαι άσχημα ή όμορφα (εντός πλαισίου μιας συλλογικότητας και πάλι, δεν είμαστε όλοι σε μια κερκίδα το ίδιο και δεν με εκπροσωπεί κανένας, παρά μόνο εγώ τον εαυτό μου) για όσα γίνονται.
Μλκ αν είναι δυνατόν, ΚΑΝΩ Χ Ι Ο Υ Μ Ο Ρ. Προφανώς και ήθελα να χάσετε, μάντεψε γιατί! Hint: όχι επειδή στηρίζω τον γαύρο πάντως ή έχω φανέλα Γιαννακόπουλου κρυμμένη στην ντουλάπα Αλήθεια, κοίταξε να χαλαρώσεις λίγο, βλέπεις φαντάσματα και εχθρούς παντού.
Φίλτατε @kbil, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Άλλο ένα ματς δεν έχει? Ή στην ισοβαθμία είναι μπροστά η ΑΕΚ?
Έχει, αλλά ακόμα για ΑΕΚ είναι δύσκολο να χαθεί. Παίζουμε εντός με Βόλο. Δεν νομίζω να έχουμε κηδεία όπως τότε με Ιωνικό, μάλλον φέτος θα είμαστε πιο ήρεμοι
Τρακη;
Θύμισε μου, δεν πανηγυρίζατε το ακυρωθεν γκολ του Ολυμπιακού στην Λεωφόρο;
Θύμισέ μου, εσείς δεν πανηγυρίζατε το γκολ του ΠΑΟΚ στην οπαπ;
Νομίζω ότι αν πιάσουμε τα πράγματα ψύχραιμα και γραμμικά, βγαίνει συμπέρασμα για αυτή τη σεζόν, η οποία είναι μεν επιτυχημένη, αλλά αφήνει μία εντελώς πικρή και ξινή αίσθηση κι ένα ξενέρωμα άνευ προηγουμένου, δεδομένου ότι χάνεται ένα πρωτάθλημα το οποίο «ανήκε» (υπό την έννοια της πρωτιάς στη βαθμολογία) στην ομάδα κατά 95%.
Δυστυχώς, δεν θεωρώ ότι η φετινή σεζόν τίθεται ως βάση για να πάρουμε τον τίτλο του χρόνου, καθότι θεωρώ ότι θα ενισχυθούν σημαντικά αμφότεροι οι ακατανόμαστοι, βορρά και λιμανιού. Φέτος ήταν τεράστια ευκαιρία, η οποία πήγε πραγματικά χαμένη και είναι κρίμα, διότι θεωρώ ότι η επίπτωση στο ψυχολογικό κομμάτι θα είναι πολύ μεγάλη για τα παιδιά.
Η φετινή ομάδα ήταν καλή και «χτίστηκε» αρκετά λογικά, μ’ ένα προπονητή που απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί «μυρωδιάς» (αν κι εγώ τον αμφισβήτησα έντονα αρχικά για το μέγεθος του συλλόγου και ποτέ δεν τον πίστεψα, αλλά με βούλωσε πανηγυρικά και του το αναγνωρίζω αυτό). Όμως, το ρόστερ δεν είχε βάθος, δεν είχε εναλλακτικές. Ωστόσο, κάνεις ξεκίνημα που τους πιάνει όλους εξαπίνης, κάνεις πράξη το σημαντικότερο στοιχείο που δίνει τίτλο στην Ελλάδα, ήτοι δεν χάνεις βαθμούς με μικρο-μεσαίους αντιπάλους, και γενικά πείθεις ότι η ομάδα είναι υγιής.
Και πάνω εκεί, έρχεται το ζήτημα του Αϊτόρ. Πολύ μεγάλη ζημιά για την ομάδα, τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι. Αλλά ανταπεξέρχεται…
Και πάρε και το Μουντιάλ μετά, το οποίο κάνει, επίσης, ζημιά, κατά την προσωπική μου άποψη.
Και χάνεται και το τραίνο της ολοκληρωτικής ενίσχυσης τον Ιανουάριο, ώστε η ομάδα να πάει μπετόν αρμέ μέχρι τέλους, καθώς αργά ή γρήγορα θα κάνει «κοιλιά» και θα οι μετρημένες επιλογές θα «σκάσουν» από την κούραση.
Τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ δικές μας αστοχίες (διοικητικές, προπονητικές ή δεν ξέρω ποιου), καθότι το πλάνο έπρεπε να περιλαμβάνει παράγοντες όπως τραυματισμοί, προγραμματισμένες διοργανώσεις και διορθωτικές κινήσεις, σύμφωνα και με ό,τι δείξει η ομάδα τον πρώτο καιρό.
Εν ολίγοις, πιστεύω ότι η ομάδα δεν χτίστηκε για πρωτάθλημα, αλλά για σίγουρη Ευρώπη, ωστόσο, στην πορεία τής βγήκε η πρωτιά, συνεχιζόταν αυτό και δεδομένα το σενάριο άρχισε να γίνεται όλο και πιο πιστευτό. Κρίμα που χάθηκε έτσι, αλλά συμφωνώ ότι ο σύλλογος αξίζει το χειροκρότημα στην τελευταία αγωνιστική, χωρίς να βάλουμε κάτω από το χαλί τα λάθη μας, ούτε να αποφύγουμε την εποικοδομητική κριτική (στοιχεία τα οποία -θεωρητικά- μας διαχωρίζουν ως οπαδούς από αντίστοιχες περιπτώσεις άμεσων ανταγωνιστών μας). Ας αναγνωρίσουμε στα αμιγώς αγωνιστικά ότι η ΑΕΚ απέδωσε εν τω συνόλω καλύτερο ποδόσφαιρο από εμάς και κερδίζει δίκαια τον τίτλο (όπως θα ήταν εξίσου δίκαιο αν αυτός κατέληγε σε εμάς).
Κι ερχόμαστε στα διοικητικά και αμιγώς οργανωτικά. Προσωπικά, αδυνατώ να θυμηθώ πότε ο ΠΑΟ ήταν ο απόλυτος «ρυθμιστής» των πραγμάτων τα τελευταία 35+ («Βαρδινογιάννης με κουμπούρια» κ.λπ. σε 3, 2, 1…) έτη στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πλην των ετών της πολυμετοχικότητας. Αυτό, προσωπικά, είναι κάτι που ανέκαθεν με χαροποιούσε ως οπαδό της ομάδας, καθότι πάντα ήθελα τα πράγματα να αποφασίζονται κατά μείζονα λόγο εντός του γηπέδου και όχι παρασκηνιακά. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποτιμώ τη -δεδομένη σε εποχές- εύνοια όλων των μεγάλων ομάδων (συμπεριλαμβανομένου του Παναθηναϊκού) απέναντι στους μικρομεσαίους, αλλά τη στηλιτεύω εξίσου. Από εκεί και πέρα, αν υπάρχει ένα πράγμα το οποίο αναγνωρίζω στον Αλαφούζο (ο οποίος σε γενικές γραμμές είναι καρκίνωμα για το σύλλογο, αλλά η συζήτηση είναι απείρως πιο σύνθετη από το δίπολο «Γαμιέται/Τον προσκυνώ») είναι ότι δεν εμπλέκεται με τα σκατά. Συνεχίζει την τακτική του Τζίγγερ, η οποία προσωπικά με έβρισκε σύμφωνο, παρότι αναμφισβήτητα στέρησε τίτλους κατά τη διάρκεια των ετών.
Στα φετινά ντεσού, λοιπόν, νομίζω ότι το «παραμυθάκι» της συμμαχίας ΠΑΟ-ακατανόμαστου έληξε εμφατικά χθες, χωρίς αυτό να σημαίνει από την άλλη ότι Ακατανόμαστος και ΑΕΚ συμπορεύονται για εξολόθρευση ημών. Από εκεί και πέρα, δικαίως χαίρεται ο κάθε οπαδός τους τίτλους της ομάδας του και κανείς δεν θα τον κατηγορήσει γι’ αυτό, αλλά έχοντας λάβει την απόφαση να παρακολουθεί ελληνικό πρωτάθλημα, το να νομίζει ότι όλα διακυβεύονται αποκλειστικά εντός του γηπέδου τον καθιστά είτε παιδάκι (που εκ των πραγμάτων δεν διαβάζει/ γνωρίζει πράγματα), είτε οριακά αφελή (δεν αποδίδεται ως μομφή σε κάποιον χρήστη αυτό).
Στις χαρές και τις λύπες μαζί, και συνεχίζουμε κοντά στην ομάδα.
ε προφανώς η καθεμιά ομάδα θα πανηγύριζε στραβοπάτημα της άλλης, αφού θα τις εξασφάλιζε σχεδόν το πρωτάθλημα. δηλαδή τι; οι μεν έγιναν ολυμπιακοί και οι δε παοκτζήδες;
ψυχραιμία παιδιά!
αυτονόητο μωρέ! εννοείται δηλαδή έλεος κάπου
Και εγω το πανηγυρισα το γκολ του Μπακαμπου προφανως. Εννοειται οτι αυτην την αμαρτια θα την παρω στον ταφο μου, σαν τα 5 δευτερολεπτα που ελεγε ο Ιεροκλης Μιχαηλιδης στην Πολιτικη Κουζινα
Το ίδιο λέμε
Να πανηγυρίζεις γκολ του γαύρου δεν είναι μαγκιά,είναι αυτοταπεινωση
Σε όλα τα υπόλοιπα που λες συμφωνώ και σε χάρηκα για την κατακλείδα, αλλά για την παραπάνω παράγραφο διαφωνώ. Ο φουζος δεν εμπλέκεται με το παρασκήνιο όχι από επιλογή, ηθικής φύσεως που τον καθιστά κάπως καλύτερο. Επειδή απλώς δε δύναται να μπλέξει και να τα βάλει με τη σαπίλα, να επηρεάσει και να εξαγοράσει, πουλάει το όλο αυτό προφίλ.
Επίσης, με βρίσκει αντίθετο αυτό:
Αν κάτι διαχωρίζει ίσως -και μόνο αυτό, μην επαιρόμαστε κιόλας- το ευρύτερο πρόσωπο της συλλογικότητας των οπαδών της ομάδας από τους υπολοίπους του άμεσου ανταγωνισμού είναι πως (και δεν αποτελεί επίσης μομφή απέναντι σε κάποιον από όσους γράψαν παραπάνω) δεν έχουν σε κάποιο (μεγάλο, μικρό, ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του) προσκυνήσει τον ηγέτη-πρόεδρο-δυνάστη. Εγκληματίες ή τύποι που κάνουν μπίζνες με τον εκάστοτε πρόεδρα υπάρχουν σε όλες τις κερκίδες. Το θέμα είναι αν αυτά τα τέρατα έχουν επικρατήσει και δίνουν τον τόνο. Ε, νομίζω πως είναι λόγος περηφάνιας να λες πως στην κερκίδα μας, η κρατούσα άποψη είναι πως ο φουζος απλά γαμιέται και δεν είναι πολυσύνθετο το ζήτημα.
Συμφωνω και στα 2. Την ανικανοτητα του την εχουμε βαφτισει ηθικη, οπως καποτε με τον Τζιγγερ. Τεσπα μεγαλη κουβεντα και τροφη για αυτοφαγωμαρα που δεν εχω διαθεση να την ανοιξω τωρα. Εδω θυμαμαι οτι τα πρωτα χρονια της παραγκας ελεγε ο καπετανιος οτι εμεις παμε με τον σταυρο στο χερι. Ο καπετανιος. Της οικογενειας των Βαρδινογιαννεων. Που φημιζεται για την ηθικη ακεραιοτητα της. ΟΚ.
Φίλοι μου αγαπητοί, η αλήθεια είναι πως δεν συνδιαλέγομαι με τον Αλαφούζο και τον Τζίγγερ, ώστε να ξέρω αν δεν ενεπλάκησαν με το «κύκλωμα» λόγω του ότι είναι ηθικοί ή ανίκανοι.
Επίσης, θεωρούσα πασιφανή τη θεώρησή μου ότι ο σύλλογος είναι υπεράνω των διοικητικών επικεφαλής, αλλά μάλλον έσφαλα. Ξαναγράφω ότι τον Αλαφούζο τον θεωρώ καρκίνωμα για το τμήμα, αλλά οι διαχειριστικές του επιλογές, κυρίως εστιάζοντας στο οικονομικό σκέλος του μετά πολυμετοχικότητα Παναθηναϊκού, δεν είναι τόσο απλό να υιοθετηθούν/απορριφθούν συλλήβδην. Α… Και προφανώς υπάρχουν σφουγγοκωλάριοι των (εκάστοτε) διοικήσεων, αλλά πάντα θεωρούσα (ίσως και λανθασμένα) ότι στην περίπτωσή μας (του ΠΑΟ εννοώ) αυτά ήταν κατακριτέα από την πλειοψηφία των μη-οργανωμένων οπαδών μας.
Εμένα μου κάνει/αρκεί το αποτέλεσμα, ήτοι το γεγονός ότι η ομάδα που υποστηρίζω είναι εκτός των «πραγμάτων». Δεν θέλω, ρε παιδί μου, ως οπαδός του Παναθηναϊκού τέτοια εμπλοκή, διότι το τμήμα, όπως το γνώρισα εγώ και το λάτρεψα και το προσκύνησα και μ’ έκανε να κλάψω, το ξεβράκωνε αυτό το σύστημα με την παρουσία του εκτός των συνόρων. Απ’ όταν απωλέσαμε κι αυτό (τη διάκριση στην Ευρώπη εννοώ), εδώ και σχεδόν 15 χρόνια, δεδομένα έπρεπε να δώσουμε βάρος στο να ξανασταθούμε στα πόδια μας εντός των συνόρων, ώστε να επιστρέψουμε σιγά-σιγά σε αυτό που μας τρώει και είχαμε ως αποκούμπι. Στο οποίο, βέβαια, είναι επίσης αφελές να θεωρούμε ότι θα επιστρέψουμε στο επίπεδο ανταγωνιστικότητας που ήμασταν, δεδομένου του πόσο έχουν ξεφύγει τα μεγέθη εκτός της Ελλάδας.
Επίσης, διευκρινίζω ότι το παρόν δεν γράφεται ως αποκούμπι και αφ’ υψηλού θεώρηση της επικείμενης απώλειας του πρωταθλήματος, όπως μας κατηγορούσαν ανέκαθεν οι απέναντι. Για το φετινό πρωτάθλημα πονάω ακόμη περισσότερο από άλλα παρελθοντικά που χάσαμε (στα οποία δεν θα αναφερθώ, διότι θα μπούμε σε φαύλο κύκλο), διότι φέτος η προσπάθεια της ομάδας ήταν -το λιγότερο- συγκινητική.
Εγώ πάντως θα έλεγα ότι αυτό που διαχωρίζει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού (θα έλεγα εμάς, αλλά δεν ασχολούμαι καθόλου με το ελληνικό πρωτάθλημα εδώ και 13-14 χρόνια) είναι πως έχουν δει ένα τελικό πρωταθλητριών και δύο ημιτελικούς
Φίλτατε, κανένας εδώ δεν συνδιαλέγεται με τον φουζο. Ωστόσο, εσύ έκανες μια εικασία περί πολιτικής του άχρηστου γόνου των κοτζαμπάσηδων που ακολουθεί και το τωρινό καρκίνωμα, αντίστοιχα και εγώ απάντησα με μια δική μου εικασία. Φυσικά, και οι δύο στηριζόμαστε στις ικανότητες παρατήρησης και κρίσεως των όσων συμβαίνουν γύρω μας.
Θα συμφωνούσα, αν είχαμε 1996, Σημίτη, δραχμές και τα λέγαμε σε κανένα καφενείο με φραπέ γλυκό με γάλα. Η παραπάνω συζήτηση όμως έχει να κάνει με το 2023 και όχι με ιστορικά γεγονότα που καλώς ή κακώς οι περισσότεροι δεν ζήσαμε (σε ζηλεύω για τα νιάτα σου και ας μην είδες τον Βαζέχα να το καρφώνει στο Άμστερνταμ )
Προσωπικά ευχαριστήθηκα που 2 αγωνιστικές τώρα και ενώ αδιάφοροι κόψαμε βαθμούς και γλυτώσαμε κουβέντες τύπου ήθελε να το πάρει ο ένας ή ο άλλος
Το αυτονόητο δλδ που θα έκανε κάθε ομάδα που θέλει να θεωρείται μεγάλη. Τώρα ο Ολυμπιακός βγήκε απ’ την κουβέντα και κάθεται χαλαρός ενώ οι άλλοι ψάχνουν πόσο άνοιξαν τα πόδια ΠΑΟΚ, Βόλος και Άρης