Το Brian τελευταια φορα πρεπει να το παιξαν καπου κοντα '98.
Καλα περι screaming σε συναυλιες, το κορυφαιο ειχε παιχτει στους Lost το 2005. Ημουν στα αριστερα της σκηνης και φωναζα για το Eternal, και σε μια φαση με ακουνε καποιοι απο το δεξια διαζωμα και αρχιζουν επισης να το φωναζουν ρυθμικα. Βεβαια, καπου εκει τους κοιτα ο Χολμς με ενα περιεργο υφος, κανει ‘‘AAAS IIII DIIIIEE’’ και σταματησαν (γμτ).
Βεβαια, το καλυτερο ever σκηνικο με Lost παιχτηκε μ’ ενα ξαδερφο μου κι ενα παλαιο γιουζερ του φορουμ. Τους περιμεναν εξω απ το Ροδον, εποχη Draconian. Που λετε λοιπον, εκει που βγαινουν πεταγεται ενας και τους κανει μες στον ενθουσιασμο: ‘‘HEEEEEEEYYY!!! WE’VE BEEN WAITING YOU FOR TWO HOURS!!’’
Απάντηση Holmes:
[FONT=“Book Antiqua”][SIZE=“3”]Patience is a virtue, love![/SIZE][/FONT]
Eδώ είχαμε (τον έναν τον έχουμε ακόμα, ο άλλος μας τελείωσε ) τους δύο Sodom. O ένας σε ένα live που έπαιζε μια ατμοσφαιρική μπάντα ζητούσε συνεχώς Sodom, o μπασίστας του είπε ότι δεν ξέρουν να παίξουν κάτι και αμέσως του πέταξε ένα μπουκάλι μπύρας, που ευτυχώς πέτυχε το μπάσο.
Ο άλλος όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ζητάει Sodom (ακόμα και σε Live με μπάντες που έπαιζαν κλασσικά rock)…
Μωρ’ και το Eternal παιξανε, το καλοκαιρι στο Gagarin Open Air Fest (πως σταδιαλα λεγεται). Μεχρι την παραλια μ ακουσαν εκεινη τη μερα. Αυτα που πραγματικα θελω να ακουσω δεν υπαρχει περιπτωση. Π.χ. Colossal Rains (με τα samples εννοειται), Fear, ή αυτο το The Painless που νταξ οποτε το ακουω κοβω φλεβες.
Η ατακα του Outlaw παντως ηταν ολα τα λεφτα. Μου τα λεγαν μετα οι μλκς κι ειχα λιωσει.:lol: Το κορυφαιο ομως ρε ηταν στο πλιατσικο! Αναφερομαι σε εναν τυπο που ειχε βουτηξει οσα σουβλακια μποορουσε να κρατησει στα χερια του, και τα υπολοιπα τα χει βαλει ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ! :lol3: Δηλαδη οκ, ΠΟΣΟ θεος μπορει να ειναι; Επειδη για να κανει κατι τετοιο, σιγουρα ειχε σκοπο να τα φαει!:lol:
Ω, ναι…! Το κοινο απαιτει Fear kai Colossal Rains!
To 2005 στο Λονδινο ηταν ενας καψας και φωναζε απο την αρχη μεχρι το τελος με μια τελειως death φωνη: “Rotting Miseryyyyyyyyyyyyyy”!:lol:
Αντε γαμω, ποτε θα τους ξαναδουμε, μας ελειψαν!
γκρρρρ…που θα τους ξαναδεις??
ελπιζω να ερθουν Σαλονικα και οχι μες το κατακαλοκαιρο:?
ον τοπικ
στις 11 Μαρτιου περσυ τελειωνει η συναυλια (Iron Maiden) και ειμαστε εγω ο αδερφος μου και ενας φιλος μου
να χει ψωφοκρυο και να μαστε καταιδρωμενοι
δεν πηραμε λεωφορειο λογω πανικου και περπατησαμε την παραλιακη μεχρι να βρουμε καπου να φαμε (τελικα κατσαμε στα γουδυς:p )
και ενω περπατουσαμε ακουμε την συνεχη κορνα απο ενα αμαξι που περνουσε
ενας τυπας που ηταν συνοδηγος φωναζε κρατωντας ψηλα την μπαγετα που πηρε , δειχνοντας την σε ολο τον κοσμο με καμαρι…
κωλοφαρδος…
στους Motorhead απο την αλλη, 2 φιλοι μου που πηγαμε ειχαν την πανηλιθια ιδεα να παμε απο πολυ νωρις ταχα να βρουμε να παρκαρουμε.
ανοιγαν οι πορτες 7.30 αν θυμαμαι και ειμασταν εκει απο τις 5 (με πολυ κοπο τους επεισα να μην παμε νωριτερα)
εκει που καθομασταν βλεπουμε μια Mercedes πολυτελεστατη να πλησιαζει…καταλαβα οτι ηταν οι Motorhead
επι 6-7" κοιτιομασταν με τον Lemmy (κλασικα μαυρα γυαλι , ντυμενος στα μαυρα καουμποικα και μαυρο καπελο βεβαια) στα ματια ενω περνουσε…
δεν εγινε τιποτε μετα , δεν εκατσε το ραντεβου:lol:
Με Motorhead εχω να διηγηθω τρελα σκηνικα. Ενα που δεν αμαυρωνει την υποληψη μου ειναι η φαση στο Athens Open Air, όπου εγω & δυο φιλεσμ ειχαμε την τυχη (ή αλλιως κωλοφαρδια) να χωθουμε backstage. Μιλαμε για απιστευτο χωρο ε!:lol: Μια τεντα, μερικες πλαστικες καρεκλες (ναι αυτες της παραλιας) συν δυο χημικες τουαλετες. Πολυτελειες!:lol:
Οι Borgir ηρθαν, ειδαν οτι ειδαν κι εφυγαν διχως να παιξουν. Δε τους πετυχα ουτε sec αλλα εμαθα πως αυτα συνεβησαν πιο νωρις. Το ‘‘νεο’’ ομως ειχε γινει γνωστο… οταν λοιπον ηρθε η στιγμη να σκασουν οι Motorhead, φτανουν με το αμαξι, μπαινουν μέσα, δινουν το μπασο στον Λεμμυ ο οποιος το 'πιασε με το ενα χερι καθως περπαταγε και ανεβηκαν με τη μια στη σκηνη. Δε καθησαν ουτε δευτερολεπτο στο χωρο. Μετα όπως ηρθαν… ετσι κι εφυγαν!:lol:
Ας πω ένα απ τα διάφορα Spinal Tap σκηνικά που μου έχουν τύχει με διάφορες μπάντες.
Παίζουμε σε ένα ξεχασμένο χωριό, πολιτιστικές εκδηλώσεις του δήμου και καλά. Μπροστά στην σκηνή έχουν στηθεί εννοείται πλαστικές καρέκλες, όπου στρογγυλοκάθονται ο παπάς του χωριού, ο δάσκαλος, ο δήμαρχος και κάτι θειές που πρόλαβαν το μέρος ως επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αρχίζουμε το σετ με το Perfect Strangers και συνεχίζουμε με Man on the silver mountain οπότε ήδη είχαν φύγει τρέχοντας οι προύχοντες(τα παίζαμε και άθλια είναι η αλήθεια) .Η λεπτομέρεια της φάσης είναι ότι η σκηνή ήταν φτιαγμένη ακριβώς δίπλα στις ράγες του σιδηρόδρομου και παραδίπλα είχε καρουζέλ και συγκρουόμενα αυτοκινητάκια. Κάποια στιγμή νιώθω την σκηνή να τραντάζεται και ακούω μια δυνατή βουή και γυρνάω και βλέπω να περνάει πίσω απ τον ενισχυτή η υπερταχεία, ενώ το μέρος είχε σχεδόν αδειάσει και είχαν μείνει μόνο μαμάδες με παιδάκια που χόρευαν(!) μπροστά στη σκηνή και δίπλα τσιρίδες απ τα πιτσιρίκια στο “λούνα παρκ”. Το όλο λάηβ δεν κράτησε ούτε 45 λετά (ήταν να παίζαμε ένα 2ωρο) και μας κατέβασαν με τον εξής απίθανο τρόπο. Μας ηχογράφησε ο ηχολήπτης και έβαλε να παίζει η μουσική την ώρα που παίζαμε,οπότε κάποια στιγμή μας άκουγες και live και σε playback…ταυτόχρονα. Those were the days…
) τους δύο Sodom. O ένας σε ένα live που έπαιζε μια ατμοσφαιρική μπάντα ζητούσε συνεχώς Sodom, o μπασίστας του είπε ότι δεν ξέρουν να παίξουν κάτι και αμέσως του πέταξε ένα μπουκάλι μπύρας, που ευτυχώς πέτυχε το μπάσο.
