Έναν υπερασπιστή των “παρεξηγιμένων παιδιών της Χρυσής Αυγής”, όπως τα χαρακτήρισε.
Οι Οικολόγοι-Πράσινοι τον πέρασαν:!:
Για το τι συνέβη το `89 σου απήντησαν.
Για το ΚΚε (μ-λ) (αλήθεια, ξέρει κανείς που μπορώ να βρώ αποτελέσματα να δώ τι έγινε? Στο επίσημο σαιτ δεν αναφέρει τίποτα…), και το Μ-Λ ΚΚΕ τώρα, κάποιοι άνθρωποι, που εναντιώθηκαν στην πλήρη στήριξη του ΚΚΕ στην ΕΣΣΔ αποσπάσθηκαν από το ΚΚΕ το 1964 και δημιούργησαν την ΟΜΛΕ (Οργάνωση Μαρξιστών-Λενινιστών Ελλάδας). Το 1976 με τον θάνατο του Μάο, αυτή διασπάστηκε στο ΚΚΕ (μ-λ) που αμέσως εναντιώθηκε στην διαφενόμενη παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Κίνα και στο Μ-Λ ΚΚΕ που κατάλαβε τι έπαιζε στην πραγματικότητα κάτι χρόνια αργότερα…
Για τις εξελίξεις:
1)Πιστεύω ότι είναι καλό το ότι προέκυψε αδύναμη κυβέρνηση, καθώς θα δυσκολευτεί στην προώθηση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων της. Όσο για την ασύμμετρη παπάρα που πέταξαν στελέχη της ΝΔ, ότι η ψήφος προς αυτούς δεν ήταν ψήφος ανοχής, αλλά εμπιστοσύνης, η μη εκλογή της Γιαννάκου, καθώς και η δυσκολία που αντιμετωπίζει στην εκλογή του ο Πολύδειρας, αν και δυστυχώς μάλλον βγαίνει, το αντίθετο αποδυκνείουν.
2)Η ήττα του ΠΑΣΟΚ ίσως αποβεί προς όφελος της κοινωνίας, καθώς ο Βενιζέλος δεν είναι τόσο νεοφιλελεύθερος όσο ο George Παπανδρέου (π.χ. είναι κατά της αναθεώρησης του αρ.16). Όμως η Διαμαντοπούλου είναι το ίδιο με τον Παπανδρέου.
3)Η άνοδος της αριστεράς μόνο ως θετική μπορεί να ληφθεί, αλλά πρέπει να μην πάει χαμένη αυτή η ευκαιρία και να μετατοπιστεί το όλο πολιτικό σκηνικό της χώρας προς τα αριστερά (όχι το αντίθετο, όπου στη Γαλλία λόγω της ανόδου του Λεπέν ο Σαρκοζί υιοθέτησε πολλές ακροδεξιές θέσεις, εδώ πρέπει να πιεστούν τα κόμματα να υιοθετήσουν αριστερές θέσεις ή τουλάχιστον να πάψουν να εφαρμόζουν δεξιά πολιτική).
4)Για την εκλογή του Καρατζαφέρη ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί, εφ`όσον μπαίνουν στη Βουλή ο λεπενικός φασίστας ρατσιστής Βορίδης, πιου διένειμε φυλλάδια του στυλ “Θάνατος στους Αλβανούς” ή “Έξω οι μετανάστες”, ο γιός του διαβόητου χουντικού Κ.Πλεύρη που ε΄΄ιχε ιδρύσει κόμμα με τον τίτλο “21η Απριλίου 1967”, οι ελληνόπληκτοι φασίστες νεοναζί ¶δωνις Γεωργιάδης και Κυριάκος Βελόπουλος και ο ίδιος ο φασίστας ρατσιστής απολογητής της Χούντας, λαϊκιστής, που δίνει έμφαση ακόμα και στο πως θα τονιστεί το γελοίο κόμμα του, νεοναζιστής, φίλος των χρυσαυγιτών Γιώργος Καρατζαφέρης. Χίλιες φορές να έμπαινε στη Βουλή ο Παπαθεμελής. Το θέμα είναι να μη γίνει και εδώ ότι έγινε στην Γαλλία με Λεπέν, αλλά όλη η αριστερά και κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος να στρέψει τις δυνάμεις του σε έναν σκληρό αντιφασιστικό αγώνα. ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ. Και χίλιες φορές να έμπαινε στη Βουλή η Έφη Σαρρή, παρά όλα αυτά τα αποβράσματα.
Τέλος, δεν μπορώ να καταλάβω πως οπαδοί των ταγματασφαλιτών (Β.Πολύδωρας) ή κρυπτοφασίστες (Γιακουμάτος) μπαίνουν στη Βουλή…
Έτσι αγορίνα μου!!! Θάνατος στους μετανάστες!!! Μάκης Βορίδης!!!
Ο Βενιζέλος απλή συνωνυμία έχει. Ο Πάγκαλος είναι που έχει όχι και τόσο τιμητική συγγένεια…, αλλά έτσι κι`αλλιώς στις απόψεις του Πάγκαλου φαίνεται από τι φασιστικό σόι κατάγεται.
Ο Αλαβάνος απλώς κατάγεται από μία πλούσια οικογένεια της ¶νδρου.
Βρε, ας είναι και απόγονος βασιλιάδων ο Αλαβάνος. Σημασία έχει περισσότερο η πολιτική. Και ο Κροπότκιν πρίγκιπας ήταν, και ένας απο τους μεγαλύτερους αναρχικούς θεωρητικούς… (αν και η σύγκριση σταματάει εδώ). Η διαφορά έγκειται στο οτι τα ονόματα Βενιζέλος, Παπανδρέου, Καραμανλής έχουν συνδεθεί με την ιστορία της χώρας, και ειδικότερα την πρωθυπουργία, κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αώνα. Αποτελούν κυριολεκτικά δυναστείες.
της Άνδρου όχι, εγώ κατάγομαι από την Άνδρο και μπορώ να σου εγγυηθώ για αυτό.
Από τη Σύρο είναι, ο πατέρας του ήταν στην Ένωση Κέντρου και έκανε 4 παιδιά, που το καθένα μπλέχτηκε και σε διαφορετικό κόμμα. Ψηλά έφτασε μόνο ο Αλαβάνος του Συνασπισμού. Οι άλλοι δε τα κατάφεραν στις άλλες μεγάλες παρατάξεις.
Παιδιά προς θεού όχι το Βενιζέλο. Ο άνθρωπος θα συνεργαστεί με όλη την εκσυγχρονιστική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που επί σημίτη κατέστρεψε τη χώρα. Επίσης, το γεγονός πως όλοι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι της χώρας (Λαμπράκης, Μπόμπολας) τον στηρίζουν λέει πολλά. Το γεγονός πως είναι ικανότατος ρήτορας τον καθιστά επικίνδυνο. Χίλιες φορές το χαζό Γιωργάκη.
ΥΓ. Συγχαρητήρια στον Αλαβάνο. Ο μεγάλος νικητής αυτών των εκλογών.
Λοιπον, σε γενικες γραμμες:
Οι εκλογες ηταν ακρως επιτυχημενες για τη ΝΔ. Το οτι επεσαν τα ποσοστα της δεν σημαινει τιποτα. Με τοσα και τοσα που εχουν γινει (ανα δυο μηνες σκανδαλα, πυρκαγιες πριν τις εκλογες, καταστροφικη πολιτικη σε οικονομια, παιδεια κλπ) το γεγονος οτι επανεκλεγη ο Κωστικας συνιστα απο μονο του τεραστια επιτυχια. Προσωπικα δεν περιμενω να βγαλει 4ετια, οι επομενες εκλογες θα ειναι αρκετα κοντα, τοσο γιατι ερχονται δυσκολες μερες (25% ΦΠΑ, μετρα για παιδεια, ασφαλιστικο, εξαρση αστυνομικης βιας, ακομα πιο σφιχτη οικονομικη πολιτικη) οσο γιατι οι +2 βουλευτες που εχει δεν της προσδιδουν σιγουρια.
Οσο για το ΠΑΣΟΚ, η ηττα ηταν εθελημενη, το προβλημα ομως εγκειται στο τραγικο ποσοστο. Ακομα και μετα το σκανδαλο Κοσκωτα το ΠΑΣΟΚ ειχε μαζεψει το 39% των ψηφων. Με λιγα λογια, το ΠΑΣΟΚ δεν ευννοηθηκε απο την δυσαρεσκεια του κοσμου, η οποια δυσαρεσκεια εκφραστηκε ειτε με αποχη ειτε με στηριξη των αλλων 3 κομματων της Βουλης. Παρολο που το ΠΑΣΟΚ δεν ηταν κυβερνηση, ο κοσμος εξακολουθει να το αποδοκιμαζει. Συντομα θα εχει εκλογες για αλλαγη προεδρου. Κατα πασα πιθανοτητα ο Παπανδρεου θα παραμεινει στην ηγεσια του ΠΑΣΟΚ και θα ετοιμαστει να παρει την σκυταλη απο τη ΝΔ στις επομενες εκλογες.
Το ΚΚΕ νομιζω πηγε καλυτερα απ’οσο περιμενε. Για να μαι ακριβης, δε νομιζω οτι περιμεναν κι οι ιδιοι ανοδο 2,3%. Προσωπικα απο τη μια χαρηκα που ενα αριστερο κομμα ενισχυθηκε και το προτιμω απο το να μεινουν οι ψηφοφοροι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ή απο το να πανε στο ΛΑΟΣ. Απο την αλλη, την υπολοιπη αριστερα συμφερει μια αποδυναμωση του ΚΚΕ προκειμενου, εν’οψει μιας πιθανης συρρικνωσης του, ν’αλλαξει πολιτικη και να συνεργαστει. Ενα μερος των καινουριων ψηφοφορων του ΔΕΝ ειναι ΚΚΕδες. Η ψηφος τους ηταν ψηφος διαμαρτυριας-αποδοκιμασιας των δυο μεγαλων. Αμεση συνεπεια αυτου ειναι η πιθανη απομακρυνση τους σε περιπτωση που το ΚΚΕ δεν αποδειχτει ανταξιο της εμπιστοσυνης τους γεγονος που σημαινει οτι απαιτειται πολυ πιο σοβαρη πολιτικη απο την μεχρι προτινος που ασκουσε η Αλεκα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερασε ισως καθε προσδοκια. Θετικο κατ’εμε καθως δειχνει το δρομο και στα αλλα αριστερα κομματα. Εναν δρομο ενοτητας κι οχι διασπασης. Ενα παραδειγμα οτι ενωμενοι θα πεισουν περισσοτερο τον κοσμο απ’οτι αν υπαρχουν κομματα οπως μ-λ κκε και κκε μ-λ και μ-κκε-λ. Στην ουσια ο ΣΥΡΙΖΑ κερδισε απ’αυτο καθως και απο την επικοινωνιακη πολιτικη του Αλαβανου ο οποιος πολυ γρηγορα καταφερε να κανει τον κοσμο ν’ασχολειται πολυ λιγοτερο με το οτι ειναι ο πλουσιοτερος πολιτικος και πολυ περισσοτερο με την οξεια κριτικη του στην κυβερνηση η οποια καμια φορα ξεπερνουσε τα ορια της πολιτικης ορθοτητας (οπως π.χ. η περιπτωση με τους νονους) με αποτελεσμα να κερδισει συμπαθειες. Το ψηφισαν ΠΑΡΑ πολλοι μη-αριστεροι με αποτελεσμα αυτο που ειπα για το ΚΚΕ να ισχυει στο πολλαπλασιο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Προκειμενου να κρατησει και να αυξησει τους ψηφοφορους του πρεπει να τα παει ακομα καλυτερα στην περιοδο αυτη, να πρωτοστατησει σε κινηματα, διαμαρτυριες, ν’ασκει δριμυτατη κριτικη στην κυβερνηση, να δηλωνει παρων συνεχεια.
Το ΛΑΟΣ, τελος, εχοντας μπροσταρη τον πιο λαϊκιστη πολιτικο απο την εποχη του Ανδρεα Παπανδρεου καταφερε ν’αυξησει δραματικα το ποσοστο του και να μπει ανετα στη Βουλη. Εδω αρχιζουν τα δυσκολα. Με ναζιστες βουλευτες οπως ο Πλευρης και με χουντικους, θα χρειαστει πολλη δουλεια προκειμενου να κρατησει τον κοσμο του. Η μονη του διαφορα με κομματα οπως το ΔΗΚΚΙ και η Πολιτικη Ανοιξη που ειχαν πετυχει εισοδο στην Βουλη ειναι οτι το ΛΑΟΣ ουσιαστικα ειναι απολιτικ, πουλαει φτηνο πατριωτισμο, παρουσιαζει ενα αριστερο προσωπειο πισω απο μια ακροδεξια οψη και ειναι με λιγα λογια η εικονα του μεσου Νεοελληνα. Γι’αυτο κι εκεινος το ψηφισε. Βλεπει στο κομμα αυτο τον εαυτο του. Προσωπικα η εισοδος του ΛΑΟΣ στη Βουλη μου προκαλει δυσαρεσκεια για να μην πω κατι πιο βαρυ. Εχω επιχειρηματολογησει πανω σ’αυτο το θεμα αν και ελπιζω να κανω λαθος. Δυστυχως ομως τα στοιχεια δειχνουν το αντιθετο.
Για το κομμα του Παπαθεμελη μ’εχει πιασει μια φαγουρα στα τετοια, ενω για τα λοιπα κομματα δεν εχω κατι να πω με μια εξαιρεση μονο. Οι οικολογοι πρασινοι συγκεντρωσαν ενα ποσοστο λιγω πανω απο 1% αν δεν κανω λαθος και ειναι 6ο κομμα οσον αφορα τις προτιμησεις του κοσμου. Ελπιζω ν’ανεβουν κι αλλο στο μελλον κοβοντας ψηφους απο τους δυο μεγαλους. Ειναι γελοιο να μην εχουμε σοβαρο οικολογικο κομμα στην Ελλαδα. Πραγματικα γελοιο.
Κρινοντας συνοπτικα τις εκλογες, ο δικομματισμος για πρωτη φορα τιμωρηθηκε. Ειναι η πρωτη φορα που και τα δυο κομματα υποχωρησαν και μαλιστα σημαντικα με την αριστερα να ενισχυεται, ακομα κι αν λιγοι ηξεραν 100% γιατι την ψηφιζαν, και να ξεπερνα τα επιπεδα του 89 οπου η ενωμενη αριστερα πηρε το 13,1%. Απο την αλλη η εισοδος του ΛΑΟΣ δειχνει οτι το πολιτικο τοπικο δεν μετατοπιστηκε προς τ’αριστερα, απλα η δυσαρεσκεια του κοσμου εναντι στον δικομματισμο ειναι αυξημενη κι εκφραζεται με ποικιλους τροπους. Ο κοσμος εδωσε την ευκαιρια στη ΝΔ να συνεχισει την πολιτικη της κι αναμενεται να δουμε με μεγαλη αγωνια που θα φτασει η χωρα. Ηδη η κυβερνηση Καραμανλη, που αντικειμενικα ειναι η χειροτερη μετα την μεταπολιτευση, την πηγε χρονια πισω. Ο καιροc γαρ εγγυc.
Moνο σ αυτο θα διαφωνησω συνολικα απ το ποστ σου λεγοντας οτι με 80% που ελαβαν τα 2 κομματα δεν νομιζω οτι ηταν και τοσο μεγαλο το χτυπημα στο δικομματισμο(οχι τοσο οσο το να στειλει ενα ξεκαθαρο μηνυμα τουλαχιστον για πληρη αναδιαρθρωση της πολιτικης τους.Κοινως θα χουμε μια απ τα ιδια.)και αν θυμαμαι καλα το '96 ειχε πεσει το ποσοστο στο 78% και παλι ειχαμε πεντακομματικη βουλη.Αν δεν πεσει κατω απο 70% δεν νομιζω οτι θα αλλαξουν ποτε τα πραγματα ριζικα.Μαλλον πρεπει να διαπιστωσαν οτι ο εκλογικος νομος που τα 2 κομματα ψηφισαν τελικα δεν τους συμφερει και τοσο.Θυμιζω οτι υπηρξαν και κυβερνησεις με μικροτερο ποσοστο απο το χθεσινο της ΝΔ και αν εξακολουθουσε να ισχυει ο παλιος νομος δεν θα ειχαμε αυτοδυναμια τρομου με +2 βουλευτες.Η αριστερα οντως ενισχυθηκε και ελπιζω αυτη τη φορα να κανει λιγακι πιο εντονη την παρουσια της.
Η αφερεγγυοτητα παντως του ΠΑΣΟΚ(και το ποσο ανικανος να κυβερνησει ειναι ο Γιωργακης οπου σ αυτο(ν) φυσικα οφειλεται και η νικη της ΝΔ)φανηκε απ το οτι λιγη ωρα μονο μετα την ηττα θελουν καποιοι να στειλουν σπιτι του τον προεδρο που μεχρι τις 7 η ωρα το απογευμα υποστηριζαν σθεναρα.Κοινως η υποκρισια σ ολο της το μεγαλειο.Η αιφνιδιαστικη κινηση του Βενιζελου νομιζω οτι εγινε σε λαθος χρονο και ηταν απο επικοινωνιακης πλευρας λαθος.Επρεπε να περιμενει λιγο ακομα,ασχετα αν ελαμψε δια της απουσιας του προεκλογικα και ηταν κοινο μυστικο οτι θα διεκδικησει προεδρια.Οπως λεει και ο σοφος λαος"στις 9 του μακαριτη αλλον εμπασε στο σπιτι".
Χαρηκα ιδιαιτερως επισης που δεν εκλεχτηκε η Μαριεττα.Οτι δεν τολμουσε να κανει ο Κωστακης το κανε ο λαος,γεγονος ιδιαιτερα αισιοδοξο,ισως σημαδι του οτι ξυπνανε καποιοι σιγα σιγα.Απογοητευτηκα τρελα ομως (για αλλη μια φορα)απ τη ψηφο των συμπολιτων μου,στους οποιους φαινεται οτι τα ακρα εχουν ισχυρα στηριγματα δυστυχως.
Ρε γαμώτο, αυτό ακριβώς με εκνευρίζει: Γιατί τόση προκατάληψη. Ό,τι και να κάνει η κυβέρνηση (όποια και αν είναι) το έχουμε προεξοφλήσει a priori ως αντιλαϊκό. Λες και αυτοί που διοικούν θέλουν να πεινάσει ο κόσμος, να χάσει τη δουλειά του και να μείνει στο δρόμο…
στα παπαρια μας ολα…φτανει που βγηκε το μωρο η ευα καιλι…:bow2: :bow2: θα χασουμε βεβαια τις ματαρες τις απο τις ειδησεις:cry: :dunno: …αλλα τωρα σαν βουλευτινα θα γινει ακομα πιο καυλωτκη… :roll:
Όντως, έπεσαν μεν τα ποσοστά των μεγάλων, αλλά ο δικομματισμός περισσότερο χαστούκι ήταν αυτό που δέχτηκε, παρά χτύπημα κανονικό. Κάτι σαν προειδοποίηση.
Πάντως μεγάλη ανατροπή σε εκλογικό αποτέλεσμα τέτοιου τύπου (που να πηγαίνει άμεσα κόντρα στα 2 μεγάλα κόμματα) νομίζω πως έχει να υπάρξει απο το '58, που είχε βγει δεύτερη η ΕΔΑ…
Σαφως και δεν ηταν το πλεον ηχηρο χαστουκι που θα μπορουσαν να δεχτουν τα δυο κομματα, αλλα ο δικομματισμος θεωρω οτι υπεστη το μεγαλυτερο πληγμα οχι απλως επειδη το ποσοστο επεσε στο 80% αλλα επειδη για πρωτη φορα μειωθηκε το ποσοστο ΚΑΙ των δυο κομματων. Ως τωρα η αντιπολιτευση συνηθως ανεβαζε το ποσοστο της, καποιες φορες ακομα και η κυβερνηση με τον λαο στην ουσια να τιμωρει τον ενα απο τους δυο.
Τελος παντων, οι αριθμοι απο μονοι τους δεν λενε τιποτα. Αντιπολιτευση πρεπει να ασκουμε εμεις κατα κυριο λογο κι εμεις να τιμωρουμε με πραξεις κι οχι μονο με την ψηφο μας τον δικομματισμο.
Συμφωνώ στα περισσότερα (εκτός της καταστροφικής πολιτικής στην οικονομία. Εντάξει και στην παιδεία έχω κάποιες ενστάσεις, αλλά τα έχουμε πει αυτά!)
Νομίζω η μόνη ελπίδα για να αποκτήσει άποψη το ΚΚΕ και να συνεργαστεί με την υπόλοιπη αριστερά είναι να βγάλει αρχηγό την Κανέλη, η οποία είναι με διαφορά το πιο έξυπνο άτομο στη βουλή.
Επίσης προβλέπω ότι το ΛΑΟΣ αργά ή γρήγορα θα έχει έντονα εσωκομματικά προβλήματα μιας και η σύνθεσή
του είναι αρκετά αλλοπρόσαλλη και ετερόκλιτη. Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω αν ακούσατε τον Πλεύρη να μιλάει, αλλά είναι ό,τι πιο χαζό έχω δει εδώ και καιρό!
Η Λιάνα Κανέλη θα είναι λίγο περίεργο αν γίνει αρχηγός του ΚΚΕ, καθότι στα νιάτα της ήταν δεδηλωμένη δεξιά… (κράζαμε που ήταν ο Θεοχάρης και ο Καρράς βουλευτές, τώρα είναι η Καφαντάρη… Σίγουρα πάντως, τις ομιλίες της Καφαντάρη δε τις έγραφε ο Μαστοράκης…)
Ρε Κωστη στη ΔΕΘ ο Κωστακης ειπε το πραγματικο του προγραμα (και οχι ψευτοπαροχες) που ειναι καθαρα αντιλαικο. Οποιος εχει, κοβουμε φορο και οποιος δεν εχει, τον γαμαμε. Μην ειμαστε και αφελεις.
Νομίζω το σωστό θα ήταν να έβαζε κάποιον που δεν είναι πάνω από 30 ετών και έχει πρόσφατη εμπειρία από ελληνικά πανεπιστήμια, διδακτορικά, μεταπτυχιακά στην Ελλάδα κτλ. Αλλά φυσικά τέτοιος βουλευτής δεν υπάρχει και αν υπήρχε δε νομίζω δυστυχώς σε τέτοια ηλικία να τον έβαζε κανείς υπουργό.
Δεξιά / ξεδεξιά , η Κανέλη είναι μεγάλη γάτα. Και φαντάζομαι αν είχαν πρόβλημα για το παρελθόν της θα την είχαν διώξει. Ή δε θα την είχαν κάνει ποτέ βουλευτή στο ΚΚΕ.
θα υπάρχουν μουρμούρες όμως αν την κάνουν… Αυτό εννοώ.
Όποιος και να είναι υπουργός Παιδείας, όπως είναι τώρα η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Δε ξέρω αν υπάρχουν κι άλλες χώρες, αλλά το ελληνικό Πανεπιστήμιο ήταν η μοναδική βαθμίδα εκπαίδευσης της ζωής μου, όπου ο φοιτητής επιβάλλει στον καθηγητή το πώς θα κάνει τη δουλειά του…