Δυστυχώς το κλίμα χαράς που επικρατεί λόγω των ημερών δεν μας άγγιξε, γιατί μετά την σταύρωση των 2 οπαδών μας την Μ. Πέμπτη πιάσαμε φέτος το σούπερ 13. 13 οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν καταδικαστεί με τον χουντικό νόμο Ορφανού και έχουν φυλακιστεί από τον Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι τον Απρίλιο του 2008. Το μενού περιέχει τα πάντα. Από κατοχή πυρσού μέχρι εξύβριση αστυνομικού, από χαμένο τσαντάκι μέχρι τη βόλτα σε περιοχή που έχουν γίνει επεισόδια, από βεγγαλικά που εκτοξεύονται στον ουρανό μέχρι ότι μπορείς να φανταστείς. Πιάσαμε από Κομοτηνή μέχρι Κρήτη και από Βόλο μέχρι Χίο. Και όμως επικρατεί σιωπή. Οι πάντες σιωπούν και όσοι (ελάχιστοι) αντιδρούν είναι στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης.
Ο εορτασμός της ανάστασης συνοδεύτηκε από χιλιάδες πυρσούς, κροτίδες και αυτοσχέδια βεγγαλικά σε ολόκληρη την Ελλάδα. 3 νεαροί χάσανε τα χέρια τους, ένας έχασε τη ζωή του, αλλά κανείς δεν τολμάει να διανοηθεί Πάσχα χωρίς «πανηγύρια». Εδώ ερχόμαστε εμείς να κάνουμε μερικές απλές ερωτήσεις στην κοινή γνώμη, στον Ορφανό, στον Ιωαννίδη, στους αστυνομικούς, στους δικαστές και σε όλους όσους συμφωνούνε με την ειδική νομοθεσία των γηπέδων. Τα βεγγαλικά του Πάσχα είναι πιο ακίνδυνα, από τα βεγγαλικά των γηπέδων; Οι πυρσοί στην Ανάσταση είναι πιο light από τους πυρσούς των γηπέδων; Γιατί για το ίδιο πράγμα κάποιοι να πηγαίνουν φυλακή και κάποιοι να ακούνε μπράβο;
Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί. Γνωρίζουμε καλά ότι οι πραγματικοί σύμμαχοι μας είναι ελάχιστοι. Το συνδικαλιστικό όργανο των συνδέσμων, η περίφημη (για την αδράνεια και την απάθεια της) ΟΣΥΦΕ που αποτελείται ως επί το πλείστον από επαγγελματίες οπαδούς, οπαδούς-παράγοντες, δημοσιοσχετίστες και λεζαντάκηδες τηρεί συστηματικά σιγή ιχθύος. Προφανώς τα μέλη της, δηλαδή οι σύνδεσμοι που την απαρτίζουν, άλλα έχουν στο νου τους και όχι την άμεση κατάργηση του χουντικού νόμου Ορφανού. Οι βουλευτές όλων των κομμάτων (από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα δεξιά) κάνουν την πάπια, αλλά αυτό θα το θυμίσουμε στους πάντες στο επόμενο εκλογικό πανηγύρι. Οι περισσότερες αθλητικές εφημερίδες δεν μπορούνε να εναντιωθούνε στο κρατικό χέρι που τους ταΐζει, αν και κατά καιρούς ορισμένοι δημοσιογράφοι έχουν γράψει μερικά πραγματικά καλά άρθρα (σαν και αυτό που δημοσιεύουμε παρακάτω). Οι πολιτικές εφημερίδες πάλι «αγνοούνε» εντελώς την ειδική νομοθεσία των γηπέδων.
Μέρες που είναι, εμείς αποφασίσαμε να αναδημοσιεύσουμε ένα απόσπασμα από ένα παλιότερο άρθρο που δημοσιεύτηκε σε αθλητική εφημερίδα και μας καλύπτει πλήρως. Περισσότερα θα πούμε προσεχώς, με έργα αυτή τη φορά. Κουράγιο στα παιδιά που είναι μέσα και ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Μπέρτολντ Μπρεχτ:
«Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,
δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα,
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους,
ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου».
