Λοιπον,πιανω να διαβασω το Metro 2033 που τοσα εχω ακουσει και διαβασει γι’αυτο!Για να δουμε.
και γαμω τα βιβλια!!
αν και με ειχε κουράσει λιγο η γραφή του μητσου πιστεύω ειναι τοπ…
το 2034 βέβαια δεν μου αρεσε κατω του μετριου αλλα ελπίζω σε κατι καλο στο 3ο!!
απο αρθουρ μαχεν εχει διαβασεις κανεις τπτ;
πηρε το ματι μου στη Πρωτοπορια το λοφο των ονειρων και μου κανε εντυπωση η κριτικη που ειχε στο οπισθοφυλλο, αυριο θα παω να το αγορασω λογικα να δω αν αξιζει τετοιας αποθεωσης
“Ο λόφος των ονείρων”, είναι ένα μοναδικό λογοτεχνικό αριστούργημα, (από αξιόλογους κριτικούς έχει ειπωθεί ότι είναι το πιο όμορφο βιβλίο που έχει γραφτεί στην αγγλική γλώσσα), και τολμώ να πω ότι είναι ένα από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ μου.
Το εκστατικό, εξαίσιο και συγκλονιστικό αυτό έργο του Άρθουρ Μάχεν, είναι η κραυγή απελπισίας ενός ονειροπόλου ενάντια στη σάπια κοινωνία που ζούμε, είναι ένα κάλεσμα στο όνειρο, μια αλχημική μεταστοιχείωση της μολύβδινης καθημερινής πραγματικότητας σε χρυσάφι της φαντασίας, ένα γοητευτικό και συνάμα τρομακτικό ταξίδι μέσα στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και σε τόπους μαγεμένους, ιδωμένους με το βλέμμα ενός λογοτέχνη που πασχίζει να βάλει σε λέξεις το ανείπωτο, που βασανίζεται ξαγρυπνώντας να εκφράσει το ανέκφραστο, να περιγράψει το απερίγραπτο, να διηγηθεί το ανεκδιήγητο. Είναι ένας ύμνος προς την ανθρώπινη φαντασία, και ένα ονειροπόλο ρέκβιεμ για το πεπρωμένο μιας ευαίσθητης ψυχής.
Οι σελίδες του είναι κυριολεκτικά πλημμυρισμένες από οράματα και έκσταση, και από μια μεταφυσική, υπαρξιακή αγωνία, με την οποία σαφώς ταυτίζεται ο ονειροπόλος αναγνώστης, αντικρίζοντας τον ήρωα ως συνταξιδιώτη και αδελφό του. Θα έλεγε κανείς ότι οι σελίδες του είναι μαγεμένες από μια νοσταλγία για άλλους τόπους και άλλες ζωές, για άλλους χρόνους και άλλους κόσμους, πέρα από τον απογοητευτικό κόσμο της καθημερινής πραγματικότητας. Είναι μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ένα suspiria de profundis, ένας “στεναγμός εκ βαθέων”, ένα καρδιακό συμβόλαιο ανάμεσα στον συγγραφέα και στον αναγνώστη του.
Είναι η αρχετυπική ιστορία όλων των ονειροπόλων, που βρέθηκαν ξένοι σε έναν ξένο γι? αυτούς κόσμο, και αναζήτησαν τη χαμένη τους πατρίδα, βουτηγμένοι στην έμπνευση, στη θλίψη και στα οράματα. Νομίζω πως αποτελεί την πεμπτουσία της λογοτεχνίας του Φανταστικού…
επισης θα τσεκαρω συντομα και το Υπογεια Κινηση του Νικ Μαματας που συνδυαζει Τζακ Κερουακ με Λαβκραφτ ( !! )
http://www.biblionet.gr/book/168062/Υπόγεια_κίνηση
Πρόσφατα διάβασα τους Ομιχλογένητους (Mistborn) και το βρήκα εξαιρετικό ειδικά το σύστημα μαγείας του είναι φοβερό.
Διάβασα και τρία βιβλία των Σαναρα που ήταν καλούτσικα τουλάχιστον τα 2 από τα 3.
Τώρα που έχει το παζάρι βιβλίων στην Θεσσαλονίκη είναι ευκαιρία να πάρω μερικά βιβλία φαντασίας. Σκέφτομαι να αρχίσω την σειρά Έλρικ και έχω βάλει στο μάτι και το Σιλμαλιριον.
Ο ελρικ ειναι καταπληκτικος.
χτες αγορασα το 3ο βιβλιο και ανυπομονω να το αρχισω.
Απεγνωσμένος αναγνώστης εδώ. Παίδες έχω να διαβάσω επική φαντασία που να μου αρέσει πολύ, χρόνια τώρα. Από το 3ο του Song of Ice and Fire. Μόνο ο Abercrombie μου άρεσε κάπως και τα 4 κ 5 του Song, απλά ήταν ένα επίπεδο κάτω από τα πρώτα. Έχετε να προτείνεται κάτι που ναι χει την στιβαρότητα του Μάρτιν και να είναι επικό κ σκοτεινό? Κάτι που σε αίσθηση να πλησιάζει και την τριλογία του Κόρνουελ για τον Αρθούρο ή πχ το Eagle In the Snow του Breem που έχει να κάνει με τους Ρωμαίους στην Γερμανία. Μην μου πείτε τίποτα Jordan ή Sanderson. Δεν θέλω υπερμαγείες, σούπερ ήρωες, chosen ones, χαριτωμενιές κ τσακιτσανιές. Θέλω gritty πράματα. Ούτε ο Erikson μου άρεσε από ένα σημείο κ μετά. Πολύ χάος και μαγεία. Έχω απελπιστεί. Ο μόνος που μου φαντάζει promising από τους καινούργιους είναι ο Daniel Abrahams. Έχει διαβάσει κανείς??
εγω θα σου προτεινα να ξαναδιαβασεις κορνγουελ αλλα τα σαξονικα χρονικα…τρομερη σειρα
οι “ΑΙΟΛΟΣ” επιτέλους ολοκλήρωσαν τη σειρά Χ.Φ.ΛΑΒΚΡΑΦΤ με το τελευταίο βιβλίο τους [B]Η ΣΚΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ[/B] ([I]και με μερικά άγνωστα διηγήματα μέσα[/I]). Κατεβαίνει… 
Να το γυρίσω λίγο σε Sci-Fi και να προτείνω τον Charles Stross.
Σαν αρχή συμβουλεύω το Wireless που είναι συλλογή μικρών ιστοριών του. Ειδικά 2-3 είναι τόσο καλές που βρίζεις που δεν κατάφερε να τις κάνει ολοκληρωμένα βιβλία.
Red Viper, απο του Abraham εχω διαβάσει την τετραλογία Long price και ήταν φοβερή, αλλά ίσως να μην ειναι αυτό ακριβώς που ψάχνεις, δεν είναι επική (με την έννοια να έχεις τεράστιες μάχες και ηρωικά κατορθώματα και τα σχετικά) . Κοίτα και την άλλη του σειρα The dagger and the coin, το πρώτο βιβλίο που είχα διαβάσει ήταν πολύ καλό, με το game of thrones έμοιαζε. Στο στυλ του Abercrombie αν ψάχνεις κάτι μοιάζει ο Mark Lawrence έχει βγάλει προς το παρόν δυο ωραία, το Prince of thorns και King of thorns:)
Πρωτη επαφη με Warhammer (Emperor’s gift), μονο σοκ και δεος.
Τελικά κατέληξα στο Heroes του Abercrombie Ασφάλεια 
Για μετά έχω το space opera του Abrahams το Leviathan Wakes, το χει γράψει με ψευδώνυμο. Αν είναι καλογραμμένο θα στραφώ προς Long Price. Από Warhammer έχω ψηθεί με τα 40K γιατί μου θυμίζουν και το αγαπημένο μου rpg το Fading Suns. Μεσαίωνας και διάστημα. Έχω το Eisenhorn και το πρώτο από την σειρά Horus. Παντού διαβάζω πολύ καλές κριτικές, αλλά τα φοβάμαι αυτά τα gaming franchise μυθιστορήματα. Ad&D νουβέλες πχ δεν μπορώ να διαβάσω τώρα με την καμία.
Την ίδια απόφαση πήραμε!
χαχαχα…το πάω πολύ αργά γαμώτο. Η ζέστη θα φταίει. Είχα ξεχάσει ότι μου αρέσει πολύ το χιούμορ του. Καμένα τυπάκια και ατάκες μέσω πολέμου και λάσπης
Σας τα χω ζαλίσει. Τελευταία εκτός των άλλων ψάχνω λίστες για να βρω να διαβάσω σε κάποια φάση κάτι σε post apocalyptic. Κάτι που να φέρνει σε Fallout πχ. Να έχει όμως λογοτεχνική ποιότητα. Από δω και από κει αυτά που αναφέρονται κυρίως είναι το Stand του King, το A Canticle for Leibowitz κάποιου Miller το οποίο μάλιστα λέει αποτέλεσε και επιρροή για το Fallout και τέλος αυτό που με ιντρίγκαρε περισσότερο, το Swan Song του McCammon το οποίο μοιάζει λένε με το Stand με την διαφορά ότι το τέλος οφείλεται σε πυρηνική καταστροφή και όχι ιό. Το κακό με αυτό είναι ότι δεν το βρίσκω πουθενά παρόλλο που είναι Best seller και βραβευμένο. Έχει διαβάσει κανείς κάποια από αυτά? Το Stand σίγουρα. Καμιά γνώμη? Κάποια άλλη πρόταση?
Edit: Ξέχασα να αναφέρω και το Dark Tower του King που είναι κοντά σε αυτό που ψάχνω, αλλά το έχω διαβάσει
δεν εχω διαβασει πολλα αλλα metro 2033 με κλειστά ματια… 
και Stand τρομερό αφου εχεις διαβάσει και πύργο θα γουστάρεις…
Ναι και το Μετρό ξέχασα. Το χω διαβάσει. Αρκετά καλό. Απλά είναι λίγο περιορισμένο το σκηνικό αν και αισθητικά είναι σε αυτό που ψάχνω. Θα μου άρεσε πχ κάτι εκεί, αλλά με προεκτάσεις εκτός μετρό κτλ
Πολυ καλα λογια εχω ακουσει και διαβασει για το [B][U]Ορυξ και Κρεϊκ.[/U][/B]
Με μια μικρη επιφυλαξη παντα, γιατι δεν το εχω διαβασει ακομα. Το εχω και περιμενει τη σειρα του. Κατα τα αλλα, Stand σταθερη αξια!
Παιδία σας πρότεινω με κλειστά μάτια να διαβάσετε οτιδήποτε απο warhammer. Πρόκειται για ενα σύμπαν στο οποίο συνδυάζεται η massive αισθήτικη του Σιλμαρίλιον, η άντριλα του Κόναν, αντιαισθητικό σπλάττερ και star wars και κάτι ακύροι Ιλλυμινάτι. Απλά διαβάστε το:trombone::trombone::trombone::trombone:
Τα Dragolance, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ