Η αγαπημενη μου sci-fi σειρα ειναι το Gap του Donaldson. Σκεψου ενα στορυ σχετικα κοντα στο Εξπανς, αλλα γραμμενο απο πιο βαρυ συγγραφεα, με πολυ πιο απαισιους χαρακτηρες κ σκοτεινη ατμοσφαιρα. Γινονται γενικα πολλες ασχημες ακροτητες, συχνα απελπιστικη κατασταση, αλλα η ιστορια κ οι χαρακτηρες ειναι καταπληκτικη. Ξεκιναει απο κατι μικρο κ στην πορεια γινεται μια φοβερη ιστορια διαπλοκης κ διαφθορας ενω η υπαρξη της ανθρωποτητας κρεμεται σε μια κλωστη. Κ ειναι κ απο τος λιγες σειρες που χει πραγματικα πολυ καλα δωσμενο τελος.
Το πρωτο βιβλιο λεγεται The Real Story.
Μετα υπαρχει ο Peter Hamilton. Αυτος για μενα ειναι κατι σαν τον Ερικσον του space opera. Πολλες καλες ιδεες, πολυ πλουσιο συμπαν κτλ, αλλα καπου χανω το ενδιαφερον μου αναμεσα στους απειρους χαρακτηρες, κονσεπτς κ plots. Αρεσει ομως σε πολυ κοσμο. Η τριλογια Night’s Dawn μου αρεσε αρκετα.
Ψαξε κ το Revelation Space του Alastair Reynolds το οποια ειναι μια πιο “γκοθικ” αισθητικης space opera.
Πολυ φανατικο κοινο εχει το Culture του Iain Banks, αλλα δεν εχω διαβασει.
ΥΓ. Ξεχασα κ το Hyperion του Simmons που ειναι πολυ αγαπημενο. Απλα δεν ειναι αλριβως σε αυτο το space opera στυλ. Εχει ομως φοβερες ιδεες, συμπαν κ γραψιμο
Αυτά τα χω διαβάσει ήδη, από παλιότερη πρόταση σου, εκπληκτικά και τα 2. Το πρώτο με δυσκολεψε μέχρι τα 3/5 περίπου, όπου άρχισε να ξεδιπλώνεται η ιστορία και είχα μείνει κάπως έτσι
Οπότε σου χρεώνω ξεκάθαρη καρδούλα για αυτό
Θα τσεκαρω το Gap να δω τι παιζει για αρχή, ευχαριστώ πολύ
Η αρχη να ξερεις ειναι πολυ rough. Ξεκιναει σαν καποιο θεατρικο αποτροπαιων πραξεων. Μικρη σκηνη κ λιγοι πρωταγωνιστες. Ειναι μικρο κ εισαγωγικο το πρωτο. Απλα για να μπουνε καποιες βασεις κ οι δυναμικες μεταξυ 3-4 ανθρωπων.
Αν σε κρατησει αυτο, η συνεχεια ειναι “τεραστια”. Κ σε scope k σε ποιοτητα
Λοιπόν, έχοντας πρόσφατα τα βιβλία και έχοντας ξεκινήσει πλέον και την σειρά ( τελειώνω 1η σεζόν τώρα), έχω να πω ότι αξίζει με τα 1000 να διαβάσεις τα βιβλία.
Γίνονται τόσα πολλά στα βιβλία και που προσπαθεί η σειρά να καλύψει, που αναγκάζεται να “παραλείψει” τους χαρακτήρες, απλά για να προλάβει.
Για να μπορούσε να καλυψει η πρώτη σεζόν τα βιβλία, χρειαζόταν άλλο τόσο - μιλώντας για χαρακτηρες και την σχεση μεταξύ τους.
Δεν είναι πασάλειμμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να φτάσει τα βιβλία.
Συν το γεγονός ότι εκτός από το βάθος στην ιστορία, θα δεις και πως τελειώνει. Γενικά, ξεκινά άφοβα.
Σοκαρισμενος ανακαλυψα οτι εχει μεταφραστει στα Ελληνικα το Black Panther, Red Wolf του Marlon James. Νομιζω το ειχα ξανα αναφερει.
Το συνιστω ανεπιφυλακτα σε οποιον θελει κατι πραγματικα ιδιαιτερο. Μια σκοτεινη, βιαιη, φιλοσοφημενη ιστορια Sword & Sorcery δοσμενη μεσα απο τα ματια ενος αναξιοπιστου πρωταγωνιστη η οποια εξελισσεται σε ενα ιδιαιτερα ευφανταστο κοσμο, βουτυγμενο στους Αφρικανικους μυθους. Σαν να εγραφε εναν επικο Αφρικανικο μυθο ο Gene Wolfe.
Βρηκα κ μια κατατοπιστικη κριτικη
Μετά απο ενα χρόνο που το ειχα παρατήσει στην μέση, συνιχίζω το wheel of time.
Πολυ πολυ νωρίς, τελειώνω τον 2ο τόμο του πρωτου βιβλίου, θυμαμαι με το ζόρι το ειχα ξεκινήσει, καθώς η σειρα κάποια επ που ειχα δει δεν μ άρεσε ιδιαίτερα.
Ελπίζω να στρώσει στην πορεία, εχω και τους επόμενους 2 αγορασμενους, θα δείξει…
Το Wanderinginn έχει κυκλοφορήσει σε δύο βιβλία μέχρι σήμερα και ακούω ότι απολαμβάνει μεγάλης αναγνωσιμότητας.
Εγώ το ανακάλυψα χθες χαζεύοντας στο youtube βίντεο σχετικά με fantasy σειρές βιβλίων.
Στο λινκ που έχω παραπάνω είναι όλη η ιστορία που έχει εκδοθεί, σε συνέχειες, από ότι έχω καταλάβει.
Έχω φτάσει κάπου στο 1.15 από χθες και μετά τα δέκα πρώταερη με έχει κερδίσει αρκετά.
Το story έχει μια κοπέλα που τηλεμεταφερεται για κάποιο λόγο σε ένα μεσαιωνικό κόσμο με διάφορα έλλογα πλάσματα και καταλαμβάνει ένα πανδοχείο για να επιβιώσει.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον.
Επίσης, το έχω ξαναρωτησει για το The black company τι άποψη έχετε? Λέω να το ξεκινήσω. Όπως και τη Stormlight σειρά του Branderson αν έχει κανένας υπόψη.
Ή να ξεκινήσω Barker…
ΓΙα Black COmpany εχω ακουσει πολυ καλα λογια. Θεωρειται απο τους πρωτοπορους του ορου grimdark καθως και ενας ατυπος προγονος του Malazan. Eιναι απο τα πρωτα που εδειχνε το στορυ απο την ματια ασημων στρατιωτων κτλ.Που ειχε γκριζους χαρακτηρες κτλ κτλ. Αμα διαβασεις πες γνωμη.
Πολυ καλα λογια εχω ακουσει και για Barker.
Stormlight εχω διαβασει το πρωτο. Ο Sanderson δεν μου αρεσει καθολου και αυτο ηταν η ταφοπλακα για μενα. Τον θεωρω πολυ μετριο σαν συγγραφεα και πολυ light θεματικα. Επισης δεν αντεχω τους διαλογους του, το χιουμορ και το χτισιμο χαρακτηρων του. ΑΠο την αλλη ομως ειναι αγαπημενος εκατομμυριων αναγνωστων, οποτε σιγουρα πρεπει να τσεκαρεις. Μπορει να σου αρεσει
Μύθοι των Οτόρι. Έχουμε άποψη για την συγκεκριμένη σειρά; έπεσε το πρώτο βιβλίο στα χέρια μου και επειδη αυτό το διάστημα παίζω και ghost of tsushima στο ps4 είμαι σε μουντ τζαπανιλα σαμουράι και τέτοια, το σκέφτομαι.
Δυστυχως δεν εχω ιδεα. Το Σογκουν θελω να διαβασω.
Σε αλλα. Δεν ξερω αν υπαρχει ακομα αυτο εδω στα Ελληνικα, τα διαβασα κ τα τρια στα Αγγλικα, αλλα ειναι μια εξαιρετικη διασκευη της Ιλιαδας. Ο Γκεμελ δεν με ενθουσιαζε μεχρι τωρα, αλλα σε αυτη την τριλογια κανει εξαιρετικη δουλεια.
Με μια προσεγγιση που μου θυμισε Ερικσον, παρουσιαζει μια ρεαλιστικη ψευδοιστορικη μεταφορα του μυθου, δωσμενη απο διαφορες προοπτικες. Ειτε ηρωων, ειτε πιο ταπεινων χαρακτηρων, απο ολες τις πλευρες, παρουσιαζοντας μια πολυ ενδιαφερουσα εικονα για τα δρωμενα στο Αιγαιο κ στις γυρω περιοχες.
Σε αυτη την τριλογια ο Γκεμελ καταφερε να με συγκινησει. Πραμα σπανιο. Μερικοι χαρακτηρες ειναι πραγματικα εξαιρετικοι. Ο Μυκηναιος Αργυριος, ο Αινειας, ο Οδυσσεας, η Ανδρομαχη και αλλοι πολλοι.
Η δραση αγρια κ γεματη συναισθημα.
Το συνιστω ανεπιφυλακτα σε οποιον του φαινεται ενδιαφερουσα μια εναλλακτικη κ αρκετα ευφυης προσεγγιση στον μυθο της Τροιας.
