κατα για να πηγαινουμε 5ημερη ρε 8)
μονο αν υπαρχει λογος
Θα μιλήσω μόνο για σχολικές καταλήψεις.
Οι σχολικές καταλήψεις, είτε γίνονται από άτομα που έχουν όντως ξεκαθαρίσει γιατί τις κάνουν, είτε γίνονται από τους “χαβαλατζέδες” του σχολείου, οι οποίοι συνήθως επιβάλλουν με φασιστικό τρόπο και περίσσευμα μαγκιάς την κατάληψή τους, έχει πάντα θετικά και αρνητικά αποτελέσματα.
Ξεκινώντας από τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου, στο σχολείο πλέον (ειδικά οι μαθητές της Γ’) (θα) πηγαίνουμε καθαρά για να δίνουμε παρόν στο μάθημα και για να ψαρέψουμε βαθμούς τετραμήνων στα μαθήματα που μας ενδιαφέρουν. Κατα τ’ άλλα το σχολείο αναλογικά με τον χρόνο τον οποίο μας τρώει δε μας προσφέρει τίποτα σπουδαίο. Σίγουρα γίνονται με μια μερίδα καθηγητών ενδιαφέρουσες συζητήσεις εφόσον το τμήμα είναι συνεργάσιμο (το οποίο άμα είναι όντως εποικοδομητική η συζήτηση συμβαίνει, όλοι ζούμε μαθητές που τα κάνουν μπάχαλο και ξαφνικά παραθέτουν τις απόψεις τους και αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει), σίγουρα συναναστρεφόμαστε με τους συμμαθητές μας (όσους συμπαθούμε τουλάχιστον) αλλά ζούμε ουσιαστικά και σε μια μικρή κοινωνία, στην οποία παρατηρούμε σε σμίκρυνση πολλά απ’ όσα θα βρούμε και έξω. Βλέπουμε γλείφτες, μαλάκες, ψωνάρες, εργατικούς, φιλόδοξους κοκ, με τη μόνη διαφορά ότι όταν βγούμε έξω αυτοί θα επηρεάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό τη ζωή μας. Μας προετοιμάζει λοιπόν για αυτό το “έξω”. Τέλος, μέσα από το σχολείο μαθαίνουμε διαφόρων ειδών πληροφορίες, τις οποίες μπορεί να χαρακτηρίζουμε ανά καιρούς άχρηστες εξαιτίας της αγανάκτησής μας, αλλά χωρίς πολλές από αυτές αυτή τη στιγμή δε θα μασταν καν στη θέση να συζητήσουμε για το θέμα.
Η ουσία είναι όμως ότι όλα αυτά μας τρώνε πολύ περισσότερο χρόνο απ ’ όσο θα πρεπε αναλογιζόμενοι την αξία τους και θα πρεπε να ναι πολύ περισσότερα. Το ζήτημα του χρόνου σαφώς είναι καθοριστικό στις τάξεις του λυκείου και ιδιαίτερα στην Γ’. Το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε χρόνο αποδεικνύει όλο και περισσότερο την ανεπάρκειά του να μας προετοιμάσει για όλα όσα αργότερα θα μας ζητήσει ώστε να καταλήξει το ίδιο στο τι δρόμο θα πάρουμε. Συνειδητοποιούμε λοιπόν έπειτα από ένα σημείο ότι το φροντιστήριο είναι απείρως πιο χρήσιμο όσον αφορά τη σταδιοδρομία μας και νιώθουμε το αίσθημα να κλείσουμε το γαμημένο το σχολείο, ώστε να αφοσιωθούμε στα διαβάσματα του φροντιστηρίου. Βέβαια πολλοί τώρα θα χαρακτήριζαν το σχολείο ως “σύμβολο της παιδείας” και το κλείσιμό του ως “ασέβεια προς αυτήν” και “ύβρη”. Αν αυτό είναι το σύμβολο της παιδείας μας να την ξεχέσουμε τη γαμημένη και στο κάτω κάτω, ένας μαθητής ο οποίος δέχεται πίεση από παντού, του την πέφτουν γονείς ότι τάχαμου πρέπει να περάσει στην τάδε γαμάτη σχολή, θείες που χουν πιο γαμάτους γιούς αν ο “γαμάτος” ορίζεται αυτός που γαμάει στο μισανθρωπικό εκπαιδευτικό σύστημα που επικρατεί, φροντιστές που επιμένουν πως πρέπει να μάθουν κι άλλα κι άλλα κι άλλα ώστε να διαφέρουν στην τάξη και βλέπει παράλληλα μαθητές να πετυχαίνουν, μαθητές να αποτυγχάνουν και μαθητές να τελειώνουν μια γαμάτη σχολή και να βγάζουν 700 ευρώ το μήνα, αγανακτεί και στ’ αρχίδια του τα σύμβολα, στ’ αρχίδια του οι ηθικές και το μόνο που θέλει είναι να διαβάσει το πρωί για να πάει στο φροντιστήριο το απόγευμα. Μπορεί μπροστά σ’ αυτόν τον “αγώνα” να είναι μαθητές που δεν κυνηγάνε κάποιο στόχο όσον αφορά τις πανελλήνιες και που το κάνουν καθαρά για χαβαλέ, αλλά στην ουσία, άθελά τους ή μη πράττουν όσα θα θελε να πράξει ολόκληρη (σχεδόν) η μαθητική κοινωνία που λέγαμε και τα οποία θα έπραττε αν δεν υπήρχαν αυτοί οι περισσότερο παράτολμοι.
Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση ορισμένοι μαθητές να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθούν φροντιστήριο. Εκεί μπαίνει το θέμα της ηθικής στη μέση και κατα την άποψή μου δεν πρέπει να γίνεται κατάληψη. Στο δικό μας σχολείο δεν έχει εμφανιστεί κάποιο τέτοιο πρόβλημα, οπότε δεν έχει χρειαστεί να το φιλοσοφήσω και πολύ το θέμα.
Τέλος, να πω πως κάθε είδους πολιτικά κλπ αιτήματα αν αυτοί που τα γράφουν πραγματικά τα πιστεύουν κουβαλάνε μαλακία, γιατί με το κλείσιμο ενός σχολείου δεν πετυχαίνει κανείς τίποτα. Το μόνο που δείχνουν και καλώς κάνουν όσοι κλείνουν το σχολείο τους είναι ότι νιώθουν όμηροι ενός συστήματος το οποίο τους καταπιέζει, τους λέει “όχι” σε πολλά πράγματα που από την φύση του κάθε 17 χρονος ζητάει και τους βομβαρδίζει με άχρηστες πληροφορίες. Άχρηστες, υπό την έννοια πως αν μάθω μια χρονολογία πχ και ένα ιστορικό γεγονός παραδίπλα και δε μάθω πώς να το χρησιμοποιήσω, πώς να “μαθαίνω από την ιστορία” όπως λέμε, τα αίτιά του, τι μπορεί να σήμαινε και τι συνέπειες έχει σήμερα είναι απλά μία πίπα που καταλαμβάνει χώρο στον σκληρό μου και χρησιμεύει μόνο για επίδειξη. Το ίδιο και σε χημείες, φυσικές, μαθηματικά κλπ
Υπερ των καταλήψεων λοιπόν, υπό κάποιες προϋποθέσεις, με κυριότερη να μην υπάρχουν μαθητές οι οποίοι εξαρτώνται αποκλειστικά από το σχολείο.
Όσον αφορά το ποστ του βεντερ, σε συνδυασμό με το δικό μου πρώτο ποστ:
Το να κάνεις κατάληψη για να έχεις χρόνο για διάβασμα είναι το μεγαλύτερο ψέμμα* και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη αλήθεια.
Είναι το μεγαλύτερο ψέμμα γιατί χρησιμοποιείς το μέσο της κατάληψης, το οποίο είναι μέσο κοινού “αγώνα”, για να πετύχεις στον ατομικό σου σκοπό και τις ατομικές σου φιλοδοξίες. Παράλληλα αντικαθιστάς μια μοναδική ευκαιρία ελεύθερου χρόνου με τον κύριο λόγο εξανδραποδισμού σε αυτή την ηλικία, το συνεχές διάβασμα, μια λογική που περνάει στο υποσυνείδητο τον κύριο λόγο εξανδραποδισμού όλων, τον ατομικισμό και τον ευτελισμό της κοινότητας.
Είναι η μεγαλύτερη αλήθεια, γιατί δείχνει την έλλειψη χρόνου που έχουν οι μαθητές, ακόμα και για περισσότερο διάβασμα. Δείχνει όλη την σημερινή κατάντια του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο είναι ανίκανο να σου μεταδώσει ακόμα και αυτή τη στείρα γνώση που είναι στην ύλη. Εφόσων το σχολείο λοιπόν δεν είναι ικανό να σε προετοιμάσει για τις ξεφτυλισμένες πανελλήνιες, είναι απολύτως ρεαλιστικό να θέλεις να το κλείσεις για να διαβάσεις και να επικεντρωθείς στο φροντιστήριο. Όπως είναι ρεαλιστικό το να μην θες να βλέπεις τις αποκρουστικές μούρες των καθηγητών, που και οι ίδιοι έχουν προ πολλού καταλάβει πως ο ρόλος τους είναι αυτός του παράσιτου.
*ψέμμα με τη λογική της απάτης
Δεν είναι ακριβώς πρόφαση, καθώς συνεχίζει να είναι αγώνας, ανεξάρτητα απ’ το αν διαβάζεις ή όχι.
Αγώνας καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ανεπαρκές και το δηλώνεις με αυτόν τον τρόπο. Ο χρόνος για διάβασμα είναι ένα κίνητρο ακόμα, μεγαλύτερο απ΄τον αγώνα ή όχι δεν έχει σημασία. Ένας σμπάρος δυό τρυγόνια δηλαδή, αλλά δεν είναι θέμα πρόφασης καθώς υπάρχουν άτομα που το κάνουν δίχως να διαβάζουν εκείνη την περίοδο. Αυτοί ή χαβαλέδες είναι ή έχουν φτάσει στο μεγαλύτερο βαθμό αγανάκτησης που ούτε να διαβάσουν δέχονται, δηλαδή είναι τα παραδείγματα του αγώνα χωρίς διάβασμα :b
Κι αυτα τα παραδείγματα μαθητών όμως δεν βρήσκουν κάποια διέξοδο για όλη αυτή την κατάσταση. Ίσως να καταννοούν την πραγματικότητα και να αντιδρούν προς αυτήν με τον τρόπο της άρνησης, αυτή η αντίδραση όμως μένει στο στάδιο του μηδενισμού και τελικά οδηγείται στην αλλοτρίωση, αφού δεν υπάρχει κάτι να προταθεί ώστε να αλλάξει η πραγματικότητα. Άρα ο αγώνας που δίνεται είναι δίκαιος μεν αλλά αδιέξοδος δε, γιατί σύντομα ο αγωνιστής-μαθητής θα κουραστεί αντιλαμβανόμενος τη ματαιότητα.
Δεν θα δωσω καποια τοσο ολοκληρωμενη απαντηση γιατι θα χρειαζοταν παρα πολυς χωρος…Μερικες σημειωσεις ομως…
Συμφωνω με τα περισσοτερα λεγομενα του zaf ομως
Φτάνοντας στην τελευταία χρονιά του σχολείου και έχοντας ζήσει 4 καταλήψεις, έφτασα στο εξής συμπέρασμα: οι καταλήψεις από μόνες τους δεν είναι ικανές να καταφέρουν τίποτα. Το μόνο κέρδος από μια -κατα τ’ άλλα στείρα- κατάληψη είναι η πολιτική ζύμωση μεταξύ των μαθητών. Αλλά κάτι τέτοιο γίνεται πολύ σπάνια, αφού οι περισσότεροι μαθητές που συμμετέχουν στις καταλήψεις θέλουν το αυτονόητο και απόλυτα φυσιολογικό: να περάσουν καλά.
Συμφωνω στο οτι αφου η καταληψη οντως δεν καταφερνει πολλα εκτος απο το να καθηστερησει καποια πραγματα και να βαλει τους μαθητες στο τριπακι να σκεφτουν για το αν ειναι καλο η κακο θα επρεπε εμμεσα να προωθει στη πολιτικη ζυμωση…Πως θα γινει ομως αυτο τη στιγμη που η πλειοψηφια των συμμετεχοντων κανουν την καταληψη μονο για τους λογους που αναφερεις στο τελος του ποστ σου και αυτοι στη πλειοψηφια τους εχουν αυτα τα προτερηματα και στις ζωες τους εκτος σχολειων?Νομιζω οτι θα συμφωνησεις οτι για να υπαρξει εστω καποιου ειδους συζητηση πρεπει τα ατομα να ενδιαφερονται για αυτο που θα κανουν και οχι να τους ενδιαφερει μονο απο που θα βρουν καποια ετοιμα αιτηματα και το πως θα φερουν το σακουλακι…Σιγουρα υπαρχουν ελαχιστοι μαθητες που οντως ειναι στην περιοδο ζυμωσης και αλλοι που το παλευουν αλλα στις περισσοτερες περιπτωσεις οι μεν πρωτοι χανονται μεσα στο πληθος της αδιαφοριας και της γενικοτερης μαλακιας και οι δευτεροι απλα δεν ασχολουνται οταν βλεπουν μια τετοια κατασταση…Η αλλη πολιτικη ζυμωση που γινεται ειναι η καταψυξη απο διαφορες οργανωσεις νεολαιες κλπ που αρπαζουν τα παιδια με στοχο την κινητοποιηση-οργανωση κλπ και τα κανουν ομορφα στρατιωτακια παπαγαλους.
Ημουν τριτη λυκειου την εποχη των μεγαλων καταληψεων…Τοτε η αληθεια ειναι οτι δεν ειχα το λογο του zafrok για παραδειγμα αλλα απο την 2α λυκειου ψαχνομουν και προσπαθουσα να συνδυασω πραγματα στο κεφαλι μου ενω εβλεπα και τον χαμο στα πανεπιστημια.Απο οσους συμμετειχαν στη καταληψη το πολυ 1(ενας) να ειχε λογο και καποια αποψη…Η κατασταση γενικοτερα ηταν απογοητευτικη…Δεν ξερω σε επιπεδο προσωπικοτητων αν επηρεασε καποιο παιδι ολο αυτο που εγινε.Βλεπονατας τ αιδια παιδια σημερα δεν νομιζω οτι υπηρξε αντικτυπο…Εγω συμμετειχα αρχικα αλλα σπαστηκα τοσο πολυ απο τα ατομα που σμμετειχαν και τη μηδαμινη νοοτροπια τους πανω στο ολο θεμα τελικα την καταψηφισα στην τριτη συνελευση…Αν το μη-μαθημα ηταν το PS2 οι μπαφοι η μη-συζητησεις για το τι γινοταν τοτε και ουτε ενα κατεβασμα σε πορειες σορυ αλλα δεν μου λεει κατι…
Στην τελικη ειναι και λογικο παιδια του σχολειου με τη σημερινη του μορφη να ειναι τοσο αβουλα και με μονο στοχο να κανουν τιποτα…Αλλα ρε γαμωτο με τετοιες προυποθεσεις καλυτερα να μην γινει καν η καταληψη.
Εγω ειμαι υπερ της καταληψης αλλα βασιζομενη στη δημιουργικοτητα.Ν ακανεις κατι διαφορετικο να δεις τι συμβαινει εξω να φυτεψεις μερικους σπορους που θα σου χρειαστουν σε αυτη τη κοινωνια μετα…
Η κατασταση των σχολικων καταληψεων πρεπει να ψαχτες στα ιδια τα παιδια και περατερω στο εκπαιδευτικο συστημα φυσικα και περαιτερω στη κοινωνια και παει λεγοντας…
Και καρβου σορρυ αλλα αν δεν μαθεις να προσπαθεις να επηρεαζεις τα πραγματα και να μαθεις καποιες αξιες απο οταν ‘‘χτιζεσαι’’ ακομα δεν προκειται να το κανεις οταν εχεις φτασει εκει ψηλα και κοιτας τους αλλους απο πανω…
μύθος, αστήριχτο και τεράστια κουβέντα που βαριέμαι να κάνω. Μπορώ όμως να σου παραθέσω μια τεράστια λίστα μεγάλων προσωπικοτήτων που άλλαξαν πολλά και όσο ήταν νέοι φρόντιζαν να μάθουν τι πρέπει να αλλάξει κι όχι να προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους πως ήδη προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο. (δίχως φυσικά αυτό να αποκλείει πως υπήρξαν προσωπικότητες σαν αυτές που λες)
Στο κάτω κάτω της γραφής, οι ενέργειες για να αλλάξει κάτι που δεν ξέρεις τι και πως (ελάχιστοι σε αυτές τις ηλικίες έχουν εμπεριστατωμένη άποψη), ισοδυναμούν με μη ενέργειες. Είναι σαν να θεωρείς σοβαρό πολιτικό λόγο αυτό των οικολόγων…
Άσε που προσωπικά θεωρώ πιο σημαντικό να ξέρει ο νέος τις συνέπειες των πράξεων του, παρά να μένει στις αγνές προθέσεις για έναν καλύτερο κόσμο
Χμμ δεν διαβασες καλα αυτο που εγραψα…Μαθαινεις καποιες αξιες…Αυτες κατα ενα μερος θα τις μαθεις σκεπτομενος και κατα ενα αλλο μερος συμμετεχοντας…
Σιγουρα το ‘‘αλλαζω πολλα’’ εχει πολλες διαφορετικες μορφες και εννοιες που ο καθενας μας αντιλαμβανεται διαφορετικα.
Υπαρχει το αλλαζω πολλα δινοντας λεφτα στους φτωχους σαν την Αγγελοπουλου Δασκαλακη πχ…
.μως σε καμια περιπτωση δεν θεωρω αναγκαιο αλλα ουτε καν ικανο να πρεπει να εχεις αντιληφθει πληρως τον κοσμο γυρω σου,το συστημα και ολα αυτα που ουτως η αλλως ποτε δεν θα τα καταλαβεις για να προσπαθησεις για κατι.Η εμπεριστατωμενη αποψη με βρισκει συμφωνο ομως και χωρις να την εχεις δημιουργησει πληρως μπορεις να κανεις βηματα που θα σε βοηθησουν να χτισεις καλυτερα τις αποψεις σου και τις θεσεις σου σε καιρια ζητηματα που απασχολουν εσενα και ολη τη κοινωνια.
Kιρατζε συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα είπες. Όταν μιλάω για πολιτική ζύμωση, δεν εννοώ ότι θα έχει πάντα άμεσα αποτελέσματα (βασικά σχεδόν ποτέ δεν έχει), αλλά σίγουρα θα μείνει κάτι στο υποσεινήδητο του μαθητή/μαθήτριας, μια μνήμη που μπορεί να ξυπνήσει με οποιαδήποτε αφορμή η να μείνει κοιμισμένη για πάντα. Καθήκον όσων έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα είναι να προσπαθήσουν να την μοιραστούν με τους υπόλοιπους, πάντα όμως σαν άποψη και ποτέ με τη λογική της πρωτοπορίας.
Στο σχολείο μου πέρισυ -όπως και σε όλα τα σχολεία- επικρατούσαν κυρίως τα φαινόμενα που ανέφερες. Μπάφοι, αραλίκι, χυμαδιό τελοσπάντων για το οποίο στο τέλος πληρώσαμε τη νύφη οι 2-3 που μιλάγαμε. Όμως καθόλου δεν μετάνιωσα αυτή την κατάληψη, γιατί ακόμα και με μεθόδους αόρατης ιεραρχίας (sic) καταφέραμε να συμμετάσχουμε σε μια αυθόρμητη πορεία στον Πειραιά και στην “γενική” απεργία στην Αθήνα. Μετά από αυτές τις πορείες η κατάληψη έλειξε άδοξα βέβαια, αλλά δεν πειράζει. Όσα έχουν βιωθεί χρησιμεύουν ως οδηγός για το μέλλον.
Κι αν τα βήματα που κάνεις κάνουν ζημιά στην κοινωνία και σε αυτό που προσπαθείς να προστατέψεις; Καλό κι όμορφο το θάρρος, αλλά αν συνοδεύεται από ημιμάθεια και έπαρση (“εγώ τα ξέρω ήδη όλα” νοοτροπία), τότε μπορεί να αποδειχτεί καταστροφικό εξαιρετικά εύκολα.
Ο Vedder το έθεσε πολύ όμορφα για παράδειγμα. Ο μαθητής που υποστηρίζει κατάληψη στα σχολεία και το βράδυ πηγαίνει φροντιστήριο, απλά κάνει την παιδεία ακόμα πια ταξική και ζημιώνει αυτόν που δεν έχει λεφτά για φροντιστήριο και μένει πίσω. Οι προθέσεις τους όμως μπορεί να είναι καθ’ όλα αγνές. “Να βελτιωθεί η παιδεία”. Το αποτέλεσμα όμως είναι το επιθυμητό;
Στο 2ο σου ποστ, όντως όμως λες κάτι διαφορετικό από αυτό που έγραψες στο πρώτο σου ποστ που απάντησα…
Βασικα το ιδιο πραγμα λεω…Αλληλεπιδραση μαλλον…Και οι καταληψεις θα επρεπε να εινα μια μορφη αλληλεπιδρασης.
Ζαφ ναι σιγουρα αυτο…Αλλα δεν ξερω αν το κοστος απο αυτη τη διαδικασια οπως γινεται τωρα ειναι μεγαλυτερο απο το οφελος…Αυτο βεβαια βαση εκτιμησεων πανω στους συμμαθητες μου:p…Φετος ειναι κρισιμη χρονια πιστευω…Τα παιδια που περυσι ηταν σχολειο και ειδιαν η συμμετειαν στα χειμωνιατικα περιστατικα μπαινουν στο πανεπιστημιο και εχουν μπροστα τους…Για να δουμε…
Ποιός μάγκας από τα δεκαπενταμελή βέβαια πήρε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει χρήματα από τους μαθητές, να ζητήσει και κάποια χρήματα από κάποιο δημαρχείο ή από τους πολίτες του δήμου του, να κλείσει το σχολείο και να κάνει όλα όσα ζητάει; Να μπει μέσα 5 μέρες και με την οργάνωση των μαθητών να βάψουν τις αίθουσες όπως γουστάρουν, να χώσουν καμιά κορνίζα, να αγοράσουν κάποια ηλεκτρική συσκευή ή να οργανώσουν μια σχολική βιβλιοθήκη μαζεύοντας βιβλία από άλλους μαθητές ή αγοράζοντάς τα, μεταχειρισμένα ίσως για να έρθει και φθηνότερα. Δεν χρειάζεται να κάνει όλα τα παραπάνω, ένα μικρό πράγμα να επιτυγχάνεται κάθε χρόνο από την κατάληψη, μέσα σε μια τριετία το σχολείο θα είναι πιο φιλόξενο και πιο δημιουργικό. Βέβαια ναι, οι μαθητές ψηφίζουν ανάλογα με το ποιά είναι η πιο ωραία γκόμενα, ποιός είναι ο γκόμενος της κολλητής μου, ποιός κάνει καλύτερες εκδηλώσεις σε κλαμπ κοκ. Αν η κατάληψη του σχολείου λειτουργούσε όπως πολλές καταλήψεις αναρχικών, τις οποίες όλοι σαν λιοντάρια ορμάνε για να τις σπάσουν, όλοι θα μασταν καλύτερα. Τα καγκουράκια και τα γκομενάκια όμως που εκλέγονται κάθε χρόνο με απίστευτη νοθεία μόνο να ζητάνε ξέρουν, ενώ γνωρίζουν πως καμία βοήθεια δε θα ρθει από πουθενά. Αν πραγματικά θες κάτι, πάψε να το παίζεις μάχιμος για να χτυπήσεις γκόμενες και κάτσε κάνε ο,τι μπορείς για να το πετύχεις, με κάθε μέσο. Φυσικά όλοι οι πραγματικά σκεφτόμενοι μαθητές που θα κάναν τέτοιες ενέργειες διατηρούν ουδέτερη θέση στις εκλογές, καθώς έχουν καταντήσει να είναι ένα απόλυτο τσίρκο. Όσον αφορά τη νοθεία που ανέφερα, και 1η και 2α λυκείου παρακολουθούσα την καταμέτρηση των ψήφων στην αίθουσα που γινόταν και κάθε ψηφοδέλτιο που δεν είχε συμπληρωμένες όσες ψήφους δικαιούται ο καθένας να βάλει, ο καταμετρητής έχωνε μπροστά σε άλλα 15 άτομα όποιον γούσταρε, και μάλιστα το συζητούσαν μεταξύ τους για το ποιόν να βάλουν. Έσκαγαν λοιπόν γκομενίτσες κάνοντας παραγγελιές “Αχ βάλε και στην Πέγκυ”, “Αχ βάλε και στον Φίλιππο”. Φέτος το χω πάρει απόφαση να πάω τίγκα κόντρα σε αυτό και να ξεμπροστιάσω όποιο μουνόπανο το κάνει, πιθανότατα θα πλακωθώ πάλι με το μισό σχολείο αλλά στ’ αρχίδια μου.
εντιτ: να σημειώσω πως πρόπερσι πρόεδρος βγήκε ένας τυπάς, με περισσότερες ψήφους από τον αριθμό των μαθητών του σχολείου, καθώς στην εφορευτική επιτροπή ήταν η γκόμενά του, άλλες δύο φίλες της και κάτι κολλητοί του. Και οι καθηγητές τα στραβά μάτια, τους αφήνουν να κάνουν ό,τι θέλουν για να μάθουμε να “είμαστε υπεύθυνοι”
Ρε συ vedder αυτη η λογικη μου θυμιζει τη λογικη του μεσου Ελληνα πολιτη που λεει να βγει ενας ΚΑΛΟΣ κυβερνητης να τα φτιαξει ολα.Τα πραγματα ομως δεν πανε ετσι…Αν ολοι οι μαθητες δεν αποκτησουν διαφορετικη νοοτροπια και συνειδηση δεν γινεται…Αυτο πως θα γινει?Καπως θα πρεπει να φυτευθουν οι σποροι…Ισως αν ηταν το σχολειο διαφορετικο απο το δημοτικο…Ισως αν η κοινωνια αλλαζε σιγα σιγα…Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι οτι γινετια πρεπει να γινεται συλλογικα …Εκτος αυτου οι αυτοοργανωτες καταληψεις δεν οργανωνονται απο καποιον που τρεχει απο δω και απο κει αλλα απο μια ομαδα ανθρωπων που τρεχει φτιαχνει οργανωνει κλπ…Και μην ξεχνας πως σε αυτες τις καταληψεις ολοι συμμετεχουν γιατι ολοι ειναι συνηδητοποιημενοι(με οποια εννοια) σε αυτο που κανουν ενω στο σχολειο…
Συμφωνώ μαζί σου, αλλά:
Εμείς το τελειώσαμε το δημοτικό εδώ και καιρό, δε νομίζω κάποιος να δεχτεί να ξαναφοιτήσει σε αυτό :b
Ακόμα και όταν γίνονται αυτοοργάνωτες καταλήψεις το 15μελες πάντα σκάει μύτη με το στυλ “Μπράβο παιδιά” και μπαίνει μπροστά με την πρόφαση πως είναι εκλεγμένο κλπ κλπ, αρχίζοντας πάλι τις μπούρδες για τις οποίες μίλησα. Δεν είχα ακριβώς τη νοοτροπία του μέσου Έλληνα όπως είπες, αλλά σαν πιθανές λύσεις θεωρώ είτε την οριστική κατάργηση του 15μελους συμβουλίου (κάτι πρακτικά αδύνατο, ειδικά στον ένα χρόνο που θα μαι ακόμα σχολείο) ή την εκλογή κάποιου με περισσότερο αναρχικές ιδέες που δεν πρόκειται να βγει μπροστά για να το παίξει κάτι αλλά θα δώσει κάποιο κίνητρο στους μαθητές για όλα τα παραπάνω που ανέφερα (το ξέρεις πως δεν επιτρέπεται στις συνελεύσεις να μιλήσει οποιοσδήποτε άλλος ε;).
Έτσι λοιπόν καταλήγουμε όπως είπες παραπάνω στο PS2, στα φραπεδάκια, και στο να τιτλοφορείται η κατάληψή μας ως κατάληψη Anti-Capitalista, έπειτα από την παρέμβαση ενός παπαγάλου του εν λόγου κινήματος ή τι σκατά είναι, και όλοι φωνάζουν “An-ti-ca-pi-ta-li-sta” χωρίς να ξέρουν καν τι είναι αυτό. Βρίσκουν λοιπόν παιδιά με το image του επαναστάτη τρόπο να ικανοποιήσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα και να μας διασύρουν στους καθηγητές, οι οποίοι με το δίκιο τους από ένα σημείο και μετά μας θεωρούνε ανώριμους χαβαλέδες.
υπέρ άμα υπάρχουν σοβαρά αιτήματα πχ εμείς κάποτε είχαμε κάνει κατάληψη επιδεί η μπασκέτα είταν έτοιμη να πέσει και μπορεί να χτύπαγε κανείς άσχημα αλλά επίσης πέρυσι κάναν κατάληψη επιδεί σκότωσαν εκείνο τον δεκαπεντάχρονο λες και φτεεί ο λυκειάρχης για αυτό.
Γιατι η καταληψη γίνεται μονο για τα προβληματα που εχει το εκάστοτε σχολικο συγκρότημα?
Παει για ατακες…
ναι αν εχουν να διαμαρτυρυθουν για κατι