Καιρος να κανουμε και κανενα σοβαρο θρεντ ε 
Λοιπον εδω θα λεμε για απορριες που μπορει να εχει καποιος για πνευματικα δικαωματα της μουσικης του ή οτιδηποτε αλλο εχει σχεση με το copyright της μουσικης γενικοτερα.
Για να αρχισω εγω επειδη πανω κατω ξερω τι παιζει θα ηθελα να μαθω αν καποιος ξερει να μου πει ποιος εχει τα πνευματικα δικαιωματα των κλασικων δημιουργων (Bach Mozart κτλ) γιατι θελω να διασκευασω καποια εργα
Ως ειδικός (και δεν κάνω πλάκα) σου απαντώ ότι μπορείς ελεύθερα να διασκευάσεις και να εκτελέσεις έργα κλασσικών, και γενικά όποιου δημιουργού έχει πεθάνει πριν από περισσότερα από 70 χρόνια, γιατί έχει πάψει πια η προστασία του λεγόμενου περιουσιακού δικαιώματος του δημιουργού.
Για να είναι πλήρης η απάντησή μου προσθέτω ότι θεωρητικά το ηθικό δικαίωμα δεν παύει ποτέ να προστατεύεται. οπότε επιβάλλεται να αναφέρεις το όνομα του δημιουργού.
Τώρα, για να αποφύγουμε την πιθανότητα κάποιος να κατάλαβε λάθος, τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι ένας δίσκος που βγήκε πρόσφατα και περιέχει έργα κλασσικής μουσικής δεν προστατεύεται! Προστατεύονται τα λεγόμενα συγγενικά δικαιώματα του εκτελεστή.
Η απάντηση είναι απλή και σύντομη γιατί αλλιώς θα κάτσω να γράφω σελίδες επί σελίδων, για πράγματα που δεν είναι εύκολα κατανοητά και που δεν ενδιαφέρουν.
Τhanks Vic με καλυψες 100% 
Σχετικα με κατοχυρωση κομματιων:
Περα απο τα νομικα, ο φιλτατος κ. Κοζης μου ειχε πει ενα “κολπακι”… Ξερει κανεις κανα αλλο να προτεινει?:-k
Αν ενωεις το κολπακι με το συστημενο θα το ελεγα εντελως μπακαλικο γιατι δε σε κατωχυρωνει.
Κατωχυρωση γινεται ΜΟΝΟ οταν δημοσιευσεις το κομματι ειτε σε ραδιοφωνο ειτε σε τηλεοραση ειτε στο νετ ειτε σε δισκο.
Δηλαδη απο τη στιγμη που κυκλοφορησει ενα κομματι ειναι κατωχυρωμενο.
Πχ σε περιπτωση που εχεις κατωχυρωσει ειτε σε συμβολαιογραφο ειτε ταχυδρομικως την ημερομηνια 1-1-08 στο κλεψω και το δημοσιευσω μετα δε μπορεις να μου κανεςι τιποτα αφου ΔΕΝ το εχεις δημοσιευσει πρωτος
Αυτο εννουσα ναι…
Δηλαδη, πραγματικη κατωχυρωση γινεται μονο με δημοσιευση ετσι?
Ναι κι εγω τωρα τελευταια το εμαθα καθως νομιζα οτι με “κατωχυρωση” ημουν καλυμμενος
Ευγε Tolkki για το topic!
πολυ καλες πληροφοριες! thanks guys! i
Είναι γεγονός ότι το κόλπο με το συστημένο γράμμα είναι μπακάλικο. Όμως σύμφωνα με το νόμο ένα πρωτότυπο (είναι νομική έννοια) έργο προστατεύεται από τη στιγμή που δημιουργείται. Το κατά πόσο μπορεί να αποδείξει κάποιος την ημερομηνία είναι άλλο θέμα. Τώρα, εφόσον δεν υπάρχει πια δημόσιος φορέας για την κατάθεση, η ασφαλέστερη λύση είναι η κατάθεση της παρτιτούρας σε συμβολαιογράφο. Συνεπώς, αν κατάλαβα σωστά το συλλογισμό σου, κάνεις λάθος. Το έργο ανήκει σε όποιον μπορεί να αποδείξει ότι είναι ο δημιουργός, άρα όποιος έχει την παλαιότερη “σίγουρη” ημερομηνία ή όποιος έχει “δώσει” στο κοινό (δημοσιεύσει αν θέλεις) νωρίτερα το έργο.
Ειμαι στην Αλασκα και εισαι στην Ελλαδα.
Γραφω ενα κομματι το 1990 και το αφηνω σε ενα μπαουλο.
Δε σε ξερω δε με ξερεις!
Εσυ φετος γραφεις ενα κομματι που ειναι εντελως ολοιδιο εντελως τυχαια.
Το κυκλοφορεις.
Μπορω να κινηθω νομικα απεναντι σου και να το εχω κατωχυρωσει απο τη στιγμη που το κομματι σου ΔΕΝ εχει κυκλοφορησει πουθενα και δε ξερει κανεις την υπαρξη του?
Λοιπον μπηκα στο noiz.gr το οποιο ειναι φορουμ που συμμετεχουν μουσικοι,ηχοληπτες και παραγωγοι και ειναι απο τα πλεον πιο σοβαρα και αξιοπιστα φορουμ και βρηκα το εξης:
Η ΑΕΠΙ είναι Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των συνθετών, στιχουργών και δικαιούχων πνευματικών έργων και λειτουργεί εισπρακτικά υπέρ του καλλιτέχνη.
Όταν δηλαδή παίζεται ένα τραγούδι σου για παράδειγμα σε μαγαζί η ΑΕΠΙ παίρνει χρήματα από τον καταστηματάρχη και τα δίνει στον καλλιτέχνη.
ΔΕΝ κατοχυρώνει πνευματικά δικαιώματα η ΑΕΠΙ.
Στην ΑΕΠΙ γίνεσαι μέλος και όταν κυκλοφορήσεις ένα cd σου τότε αυτή αναλαμβάνει να παίρνει χρήματα από όποιον επαγγελματία χρησιμοποιεί τη μουσική σου.
Ο συστημένος στον εαυτό σου φάκελος δεν αποτελεί απαραίτητα απόδειξη ότι όντως σου ανήκει ένα τραγούδι. Δεν μπορείς να βασιστείς αποκλειστικά σε αυτό.
Ο Συμβολαιογράφος επίσης δεν αποδεικνύει τίποτα. Για όσους έχουν πάει ήδη σε Συμβολαιογράφο, αν προσέξουν τα έγγραφα θα δουν ότι αναφέρεται ότι ΕΣΥ ( δηλαδή ο καλλιτέχνης ) ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΑΙ ότι σου ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών που καταθέτεις. Ο Συμβολαιογράφος ΔΕΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ότι όντως είναι δικά σου τα τραγούδια. Ο Συμβολαιογράφος ΔΕΝ έχει τη δικαιοδοσία να κατοχυρώνει πνευματικά δικαιώματα.
Η Ελληνική και η Διεθνής Νομοθεσία αναγνωρίζουν ΜΟΝΟ τη ΔΗΜΟΣΙΑ κυκλοφορία ενός τραγουδιού σε οποιαδήποτε μορφή ως κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων.
Επαναλαμβάνω ότι ένα πρωτότυπο έργο προστατεύεται από το νόμο (στις νομοθεσίες της Ελλάδας και της ηπειρωτικής Ευρώπης) από τη στιγμή που δημιουργείται. Η λέξη «κατοχύρωση» που χρησιμοποιείς θυμίζει την έννοια της κατάθεσης, που στην Ελλάδα και την ηπειρωτική Ευρώπη δεν αποτελεί προϋπόθεση για την προστασία. Η κατάθεση είναι προϋπόθεση της προστασίας μόνο στα αγγλοσαξονικά δίκαια (το λεγόμενο copyright), αν και αυτό είναι μπλεγμένο θέμα λόγω του διεθνών Συνθηκών, οι οποίες σκοπεύουν να εναρμονίσουν τις μορφές προστασίας της άυλης ιδιοκτησίας.
Η «κατάθεση» σε συμβολαιογράφο γίνεται μόνο και μόνο για να αποκτήσει το έργο σίγουρη ημερομηνία. Δεν έχει σχέση με την κατάθεση των αγγλοσαξόνων. Το να βάλω το έργο «σε ένα μπαούλο» φυσικά δεν το «κατοχυρώνει». Όμως αν με οποιοδήποτε τρόπο – μεταξύ άλλων η «κατάθεση» σε συμβολαιογράφο – αποδείξω ότι το δικό μου έργο είναι προγενέστερο του δικού σου, τότε το δικό σου παύει να είναι πρωτότυπο και δεν προστατεύεται ως τέτοιο, και αποτελεί αντιγραφή του δικού μου.
Δηλαδή, αν εγώ έχω σίγουρη ημερομηνία του έργου μου, το 90, έστω κι αν δεν έχει δημοσιευτεί, το γεγονός ότι εσύ το δημοσίευσες πρώτος (το 2007) δεν αναιρεί την ιδιότητά μου ως δημιουργού του έργου μου. Εφόσον το δικό σου είναι όμοιο με το δικό μου, που είναι προγενέστερο, το δικό σου δεν θεωρείται πρωτότυπο και φυσικά μπορώ να σου επιβάλλω να σεβαστείς τα πνευματικά δικαιώματά μου.
Η δημοσίευση του έργου δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να του δίνει ημερομηνία.
Δεν ξέρω αν έγινα σαφής. Πάντως για να αποφευχθεί ο κίνδυνος παραπληροφόρησης μεταξύ των μελών του φόρουμ καλό θα ήταν να ρίξετε μια ματιά εδώ:
http://www.aepi.gr/greek/index.asp
Δεν αμφιβάλλω για τις καλές προθέσεις κανενός. Άλλα επειδή συζητάτε γιατί ενδιαφέρεστε να μάθετε πώς να προστατεύσετε τα δημιουργήματά σας, θα ήταν άδικο για σας και για τον κόπο σας να κάνετε λάθη, επειδή σας συμβούλεψε κάποιος που δεν ήξερε ή που νόμιζε ότι ήξερε. Καλύτερα να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, κι αν οι δικηγόροι σας κάνουν να βγάζετε σπυράκια – βέβαια τη δουλειά τους κάνουνε – μπορείτε να απευθυνθείτε στην ΑΕΠΙ.
Επειδη με εβαλες χοντρα στην πριζα θα παω μεσα στη βδομαδα σε συμβολαιογραφο να ρωτησω τι και πως και να παρω στα χερια μου τη νομοθεσια 
Και πάλι, επιμένω, πως η δημόσια κυκλοφορία δεν αποτρέπει κάποιον που έχει προγενέστερο διακίωμα από το να δράσει.
Vig θενκς για τις συμβουλες!
Λοιπόν για να είναι πληρέστερο αυτό που λέω, και επειδή μου βάλατε ιδέες, το έψαξα λίγο περισσότερο, και συμπληρώνω αυτά που λέω παραπάνω.
Αν το έργο μου δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά έχει κατατεθεί, και μετέπειτα εσύ βγάλεις ένα όμοιο, τότε συμπεραίνουμε ότι αυτό δεν έγινε κατά τύχη και ότι υπάρχει κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Παραδείγματος χάρη, αν οι Dream Theater έχουν μια ακυκλοφόρητη δεκάλεπτη σύνθεση, με περίπλοκη δομή, είκοσι διαφορετικά θέματα, επτά soli και δύο σελίδες στοίχους, αποκλείεται κανείς να συνέλαβε την ίδια σύνθεση. Αλλά αν πρόκειται για ένα απλό μουσικό θέμα που μοιάζει πολύ ή είναι όμοιο, εκεί τίθεται θέμα απόδειξης της καλής πίστης του δευτέρου δημιουργού. Δηλαδή αν όντως αποκλείεται να είχε πρόσβαση στο πρώτο έργο, γιατί αυτό ήταν σε ένα μπαούλο στην Αλάσκα, έστω κι αν το πρώτο είχε κατατεθεί προηγουμένως, τότε και η νέα σύνθεση θεωρείται πρωτότυπη και τα δύο έργα μπορούν να συνυπάρχουν χωρίς οι δημιουργοί να μπορούν να περιορίσουν ο ένας το δικαίωμα του άλλου.
Eγώ έχω ακούσει οτι αν προκειται να επανεκτελέσεις καποιο κομμάτι ενος άλλου συγκροτηματος (και οχι να το διασκευάσεις αλλαζοντας του υφος) δεν πληρώνεις δεκάρα στον δημιουργό…:-k
Nαι αλλα χρειαζεσαι την αδεια του
Λοιπον διαβασα την νομοθεσια περι copyright που ισχυει στην αμερικη στην σελιδα http://www.copyright.gov/circs/circ1.html
Eκει ειναι πολυ πιο ξεκαθαρα τα πραγματα απο τη δικη μας νομοθεσια
Πριν 2 σχεδόν χρόνια, η Heaven, δισκογραφική του ομίλου ΑΝΤ1, είχε καταφύγει στα δικαστήρια προκειμένου να διεκδικήσει την ηλεκτρονική διεύθυνση www.kalomoira.gr από ένα ιδιώτη που την είχε κατοχυρώσει και είχε ανεβάσει ένα site αφιερωμένο στην γάτα του, ονόματι Καλομοίρα. Ο συγκεκριμένος, όντας ήδη νόμιμος κάτοχος της διεύθυνσης δεν σκόπευε να την παραχωρήσει εκτός και… την πουλούσε. Η δισκογραφική της νεαρής Καλομοίρας που ήθελε να φτιάξει site για την καλλιτέχνιδα της με το συγκεκριμένο domain name, κατέφυγε στα δικαστήρια. Τελικά κέρδισε την υπόθεση. Ωστόσο site της Καλομοίρας στην διεύθυνση www.kalomoira.gr δεν υπάρχει. Το επίσημο site είναι στο www.kalomoira.com
Οπότε προς τι τόσος κόπος;
Πηγη http://panic-gr.blogspot.com/
Ερωτηση προς Μανολη.
Πως γινεται να κερδισε η Ηeaven τη δικη απο τη στιγμη που το ειχε κατοχυρωσει αλλος πιο πριν? :-k
Δυστυχώς (όπως βλέπεις) δεν έχουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να καταλάβουμε τί συνέβη. Αν βρίσκαμε την απόφαση κάτι θα γινόταν. Δεν ξεκινάω να κάνω υποθέσεις σχετικά με τα γεγονότα γιατί δεν θα τελειώσω ποτέ.
Από την άλλη, η ιδιοκτησία ενός domain name δεν είναι πνευματική ιδιοκτησία (θα μπορούσε να είναι, αλλά τώρα ας μην αρχίσω θεωρητική νομική ανάλυση, δεν έχει νόημα). Ισχύει ως γενικός χοντροειδής κανόνας «όποιος ήρθε πρώτος, αυτός κρατάει το domain name», αλλά υπάρχουν αμέτρητες εξαιρέσεις, καθώς το έννομο συμφέρον ή τα διάφορα δικαιώματα (σήματα, κύρια ονόματα, πρωτότυπα έργα) κάποιου άλλου μπορεί να υπερισχύουν. Επί παραδείγματι: αν έχεις το «ironmaiden.gr» (και δεν είσαι οι Iron Maiden) το πιθανότερο είναι πως δεν θα μπορέσεις να το κρατήσεις (μπορεί να εξαρτάται και από το περιεχόμενο του site).