Με πρόλαβε σε μεγάλο βαθμό ο Κρις, αλλά να πω κι εγώ δυο πράγματα επειδή τα χω μάθει από πρώτο χέρι -από πιο πρώτο χέρι δε γίνεται δηλαδή- τις τελευταίες 4 μέρες που έχει σκάσει το θέμα.
Υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση γύρω από το θέμα των εργαζομένων στην ΑΜΕΛ. Προφανώς βλέπετε/ακούτε πολύ ΣΚΑΪ… τέλος πάντων. Οι εργαζόμενοι αυτοί από την πρώτη μέρα που πήγα στο χώρο τους μου ξεκαθάρισαν σε όλους τους τόνους ότι ΔΕΝ είναι συμβασιούχοι με τη γνωστή έννοια, ότι δηλαδή κάποτε προσελήφθησαν με σύμβαση έργου ή ορισμένου χρόνου άρα “ήξεραν” ότι κάποτε θα έληγαν οι συμβάσεις τους (εδώ βέβαια ανοίγει μια ολόκληρη κουβέντα για το αν όλες αυτές οι χιλιάδες των συμβασιούχων που έχουν απολυθεί από τους Δήμους και τις υπηρεσίες του Δημοσίου “άξιζαν” να απολυθούν, αλλά ας μιλήσουμε μόνο για τους συγκεκριμένους για την ώρα). Τί γίνεται στη θυγατρική της Αττικό Μετρό, ΑΜΕΛ (Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας); Εδώ και χρόνια οι προσλήψεις γίνονται με τον ίδιο τρόπο: σε παίρνουν με μία “σύμβαση” που λέει ότι ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΣΑΙ για ένα χρονικό διάστημα (το οποίο συνήθως ήταν ένας χρόνος, εξ’ ου και η παραπληροφόρηση για τις “12μηνες συμβάσεις”), βρίσκεσαι δηλαδή σε δοκιμαστική περίοδο εργασίας και μετά το πέρας της προσλαμβάνεσαι κανονικά στην Εταιρεία με σύμβαση αορίστου χρόνου. Κοινώς, ΟΧΙ, κανείς δεν είχε πει σ’ αυτούς τους φουκαράδες ότι “ξέρεις μάγκα μου σε παίρνω αλλά να θυμάσαι ότι σε ένα χρόνο τον πούλο”. Αυτό που έγινε ήταν ότι βγήκε ένα πόρισμα μιας επιτροπής με επικεφαλής κάποιον Ρακιντζή, διευθυντή Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο έλεγε ότι οι προσλήψεις που έγιναν πέρυσι από το Μάη μέχρι τον Οκτώβρη, επί Νέας Δημοκρατίας, ήταν “παράτυπες” γιατί έγιναν σε προεκλογική περίοδο. Και κάπου εδώ ξεκινάει η πραγματική συζήτηση:
Είναι προφανές ότι και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έβαλαν αβέρτα κόσμο όλα αυτά τα χρόνια στο Μετρό (και όχι μόνο). Σήμερα το ΠΑΣΟΚ θυμάται την αξιοκρατία και τη διαφάνεια και τους λέει “τον πούλο”. Μήπως όμως, λέω μήπως, κάπως επιλεκτικά; Με τη λογική δηλαδή αυτή που απ’ ότι φαίνεται καταπίνετε και οι περισσότεροι εδώ μέσα αμάσητη, όλος ο κόσμος που έχει προσληφθεί στο Μετρό τα τελευταία 11 χρόνια (και ίσως και περισσότερα) πρέπει να στιγματιστεί ως “ρουσφέτι” και να πάρει τ’ αρχίδια του. Είστε σίγουροι ότι το θέλετε; Έχετε σκεφτεί ότι το Μετρό είναι ένας Οργανισμός που δε μένει στάσιμος αλλά επεκτείνεται διαρκώς, με νέους σταθμούς για να καλυφθούν οι μεταφορικές ανάγκες στο λεκανοπέδιο κτλ., και άρα πολύ φυσιολογικά χρειάζεται συνεχώς και περισσότερο κόσμο; Κι αν αυτό δεν απαντάει στο αφορισμό ότι “τους προσλαμβάνουν για να ξύνουν τ’ αρχίδια τους”, σκεφτείτε και το άλλο και προβληματιστείτε: οι απολύσεις αυτές σκάνε στην ίδια περίοδο που α) προχωράει το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ και β) αρχίζει η “αναδιάρθρωση” του ΟΑΣΑ πρώτα με κόψιμο λεωφορειακών γραμμών και μείωση της κρατικής επιχορήγησης του Οργανισμού, ενώ θα ακολουθήσει η παράδοση τμημάτων του (και συγκεκριμένα του τομέα της είσπραξης των εισιτηρίων και της Τηλεματικής) σε ιδιωτικές εταιρείες (ο ίδιος ο Ρέππας το είπε στην παρουσίαση του σχεδίου) και σχεδιασμός για την απευθείας ανάθεση συγκοινωνιακών έργων σε “διάφορους φορείς” (πάλι ιδιώτες, αλλά το θέτουν πιο κομψά) και συμβάσεις έργου μέσω ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα).
“Τυχαίο; Δε νομίζωωωω”
Έχετε αρχίσει, έστω, να παίρνετε πρέφα τί παίζει; Ότι πάνε να ξεπουλήσουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ και γι’ αυτό μειώνουν το προσωπικό και ψαλιδίζουν δικαιώματα, καθ’ ότι λέξεις όπως “δικαιώματα”, “καλοί μισθοί” και “ικανός αριθμός προσωπικού” δεν ηχούν ωραίες στο αυτί κανενός ιδιώτη; Και θέλετε να το χοντρύνω; Το προχθεσινό προεδρικό διάταγμα ουσιαστικά απελευθερώνει το όριο των απολύσεων και μειώνει σχεδόν στο μισό την αποζημίωση που υποχρεούται να καταβάλει ο εργοδότης σε περίπτωση απόλυσης. Έχετε σκεφτεί ότι εξελίξεις όπως οι μαζικές απολύσεις στο Μετρό, όπως και πριν λίγους μήνες, οι μαζικές απολύσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις δημόσιες υπηρεσίες (συμβασιούχων/stage), αυτών των ανθρώπων που εσείς λέτε “ρουσφέτια”, “βολεμένους” και “ξυσαρχίδες”, είναι ένα τρομακτικό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση; Αν τα κάνουν αυτά στο δημόσιο, τί θα κάνουν στον ιδιωτικό τομέα; Τί περιμένει εσάς τους ίδιους από δω και πέρα;
Έχετε μπει στο τριπάκι να κατηγορείτε όποιους παλεύουν για τη δουλειά τους ότι δεν την αξίζουν. Δε θεωρώ δικαιολογία από κανέναν ότι έχει ταλαιπωρηθεί τις τελευταίες μέρες εξ’ αιτίας της έλλειψης Μετρό (κι εγώ έχω ταλαιπωρηθεί). Σήμερα που ήμουν στην ΑΜΕΛ πήρα συνέντευξη από μια κοπελιά απ’ αυτούς που διώχνουν, η οποία είναι έγγυος και ο άντρας της ψάχνει για δουλειά εδώ και μήνες. Τώρα θα πρέπει να ψάχνουν και οι δυο… και ταυτόχρονα να μεγαλώνουν και ένα παιδί.
Και εσείς αντί να καταληφθείτε από ιερή αγανάκτηση απέναντι στα δύο κομμάτα που μας έχουν κυβερνήσει όλα αυτά τα χρόνια και ευθύνονται για ό,τι στραβό έχουμε ως κοινωνία, από μίσος απέναντι στους δυνάστες των ζωών μας, τί κάνετε; Στρέφεστε εναντίον αυτών των δυστυχισμένων, επειδή έχετε φάει λίγη παραπάνω ζέστη τις τελευταίες 4 μέρες και επειδή έχετε χάσει μέρος της μηνιαίας κάρτας απεριορίστων διαδρομών.
Καληνύχτα!