ΠΟΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟ?

Ημέρα μνήμης η σημερινή μακριά από κομματα σημαίες γαρύφαλα τριαντάφυλλα πορείες καταλήψεις και ψευτοδιλλήματα του τύπου <<το πολυτεχνείο ζει??? ναι ρε ζει αλλά που ζει δεν μας λέει κανείς στην Εκάλη? στο Κεφαλάρι? στην Φιλοθέη? στην Βουλιαγμένη? ποιό τραγούδι εκφράζει καλύτερα αυτά που νιώθετε για την σημερινή ημέρα?
Για μένα πχ είναι αυτό

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Διονύσης Σαββόπουλος & Γιώργος Νταλάρας ( Ντουέτο ) || Γιώργος Νταλάρας

Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλικάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς

Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης
μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού
γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Πού πας παλικάρι πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Gamma ray - Rebellion in dreamland
Grave digger - Rebellion

:metal: :metal: :metal: :metal: :metal:

Το πρωτο που μου ερχεται ειναι το Γυριζω τις πλατες μου στο μελλον…

Kλασσικα τραγουδια, το ακορντεον, ο δρομος…και δαυτο της banette

I remember a story of great battles won
and the tale of our heroes who died by the gun
while the rest looked and smiled at the freedom they’ve won
but the weight of the chain slows the run
.
.
.
I remember a song about flags standing high
.
.
.
let’s take a look now what we’ve changed
after all we’re still so much the same
after all this time
can’t we make up our minds
guess we’ll all play the losing game

:bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2:

Refused - Liberation Frequency

It’s coming through the air
For all of us to hear
Could it be the sounds of liberation
Or just the image of detention?

We want the airwaves back
We want the airwaves back
We don’t just want airtime
We want all the time all of the time

We want the airwaves back
We want the airwaves back
We don’t just want transmission
We want…

What frequency are you getting?
Is it noise or sweet sweet music?
What frequency will liberation be?
What frequency will liberation be?

Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

[I]Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ? όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου “γιατί”.

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.[/I]

Μ’ αρέσει αυτό το τόπικ. Λοιπόν:

Gestapo 666 - Hail Gestapo

Black Gestapo Metal Holocaust has began
The Eagle spreads it’s Black Wings of Death
The Swastika rotating in reverse towards the Abyss
This is the Night when Suffering will Commence

Hail Satan
Hail Gestapo

When the Moon rises to reveal the Silhouette
Of the Barbwire fence behind which human Life Ends
Where Torments and Experiments are Cruelest of all
This is the Morbid creation of Satan’s Gestapο

εισαι θεουλης. :bow2:

το επομενο ειναι (φαινομενικα) ακυρο, αλλα το νοημα ειναι το ιδιο… διαχρονικο κομματι.

For a price I’d do about anything
Except pull the trigger
For that I’d need a pretty good cause
Then I heard of Dr. X
The man with the cure
Just watch the television
Yeah, you’ll see there’s something going on

Got no love for politicians
Or that crazy scene in D.C.
It’s just a power mad town
But the time is ripe for changes
There’s a growing feeling
That taking a chance on a new kind of vision is due

I used to trust the media
To tell me the truth, tell us the truth
But now I’ve seen the payoffs
Everywhere I look
Who do you trust when everyone’s a crook?

Revolution calling
Revolution calling
Revolution calling you
(There’s a) Revolution calling
Revolution calling
Gotta make a change
Gotta push, gotta push it on through

I’m tired of all this bullshit
They keep selling me on T.V.
About the communist plan
And all the shady preachers
Begging for my cash
Swiss bank accounts while giving their
Secretaries the slam

They’re all in Penthouse now
Or Playboy magazine, million dollar stories to tell
I guess Warhol wasn’t wrong
Fame fifteen minutes long
Everyone’s using everybody, making the sale

I used to think
That only America’s way, way was right
But now the holy dollar rules everybody’s lives
Gotta make a million doesn’t matter who dies

Revolution calling
Revolution calling
Revolution calling you
(There’s a) Revolution calling
Revolution calling
Gotta make a change
Gotta push, gotta push it on through

I used to trust the media
To tell me the truth, tell us the truth
But now I’ve seen the payoffs
Everywhere I look
Who do you trust when everyone’s a crook?

Revolution calling
Revolution calling
Revolution calling you
(There’s a) Revolution calling
Revolution calling
Gotta make a change
Gotta push, gotta push it on through

Αδιέξοδο - 38 Χιλιοστά ( 1986 )

[SIZE=“2”][FONT=“Book Antiqua”]Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να δω να βάφει τους δρόμους.
Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να τρέξει για εκδίκηση.
Αθώοι δημοσιογράφοι,
αθώοι αστυνομικοί,
αθώοι δικάστικοι υπάλληλοι,
αθώοι ευυπόληπτοι πολίτες.

Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.

Αίμα, η φριχτή ανάμνηση κάποιας βραδιάς στην οδό Στουρνάρα.
Αίμα, η τελευταία εικόνα πριν κυριαρχήσει η σιωπή.
Δήμιοι δημοσιογράφοι,
δήμιοι αστυνομικοί,
δήμιοι δικαστικοι υπάλληλοι,
δήμιοι ευυπόληπτοι πολίτες.

Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.

Δεν ήταν μόνος αυτός που πυροβόλησε,
είχε μαζί του κι άλλους αφανείς δήμιους.
Είχε μαζί του τους ενάρετους.
Είχε μαζί του τους έντιμους.
Είχε μαζί του τους ηθικούς.
Είχε μαζί του τους δίκαιους.
Είχε μαζί του τους φιλήσυχους.

Οι δήμιοι είναι αθώοι. Οι δήμιοι είναι αθώοι.
Οι ένοχοι νεκροί. Οι ένοχοι νεκροί.

Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.

Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να δω να βάφει τους δρόμους.
Αίμα, χιλιάδων αθώων θέλω να τρέξει για εκδίκηση.
Δήμιοι δημοσιογράφοι,
δήμιοι αστυνομικοί,
δήμιοι δικαστικοι υπάλληλοι,
δήμιοι ευυπόληπτοι πολίτες.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.
Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση. Εκδίκηση.[/FONT][/SIZE]

το κομμάτι αναφέρεται στην δολοφονία του Καλτεζά κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 85.

edit: Πρόκειται περί κομματάρας επίσης. Εϊναι ενδιαφέρον να ακούσετε τι ακραίες μουσικές έβγαλε η ταμπέλα ελληνικό πανκ

edit 2: Πόσο δίκιο είχαν οι Αδιέξοδο με το :

Οι δήμιοι είναι αθώοι. Οι δήμιοι είναι αθώοι.
Οι ένοχοι νεκροί. Οι ένοχοι νεκροί.

Ακούγεται προφητικό, αν αναλογιστούμε ότι ο φόνος του 15χρονου μαθητή από τον αστυφύλακα Αθανάσιο Μελίστα θα είχε σαν κατάληξη την αθώωση του αστυφύλακα στις 25/1/1990 από το Εφετείο…

Ώρα να την δω “επαναστάτης έφηβος” λοιπόν. :stuck_out_tongue:

Fuck the System

It doesn’t really matter
What you’ve got to say
They never fucking listen
To you any way

[Chorus]
So fuck the system
You can bring it down
So fuck the system
We can bring it down

Future is chaos and anarchy
The misery continues
It’s the governement way

[Chorus]
So fuck the system
You can bring it down
So fuck the system
Chaos will bring it down

Get up and stand up
And fight back now
They didn’t want to listen
But they’ll listen now

[Chorus]
So fuck the system
You can bring it down
So fuck the system
We can bring it down

Thousands of homeless
And more each day
The misery continues
It’s the government way
Fuck the government

[Chorus]
So fuck the system
You can bring it down
So fuck the system
Chaos will bring it down

[B]Στο ασανσέρ σφάζουν αρνιά
στο ρετιρέ κριάρια
και στο μεγάλο λίβινγκ ρουμ
με ρομπ ντε σαμπρ κυκλοφορούν

Στον καμπινέ πάνε συχνά
και στο μπιντέ καβάλα
προσεύχονται διαπασών
εις το Λαχείο Συντακτών

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ’ το πενήντα και μετά
μας έχουν πνίξει τα μπετά
να δεις τι σου 'χω για μετά

Στου Στρατηγάκη την αυλή
και σ’ άλλα ινστιτούτα
λέει πολλοί 'ναι μαζεμένοι
Ρωμιοσύνη μου καημένη

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
με YES και SORRY και λοιπά
και με σπασμένα Αγγλικά

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ’ το εξήντα και μετά
ανά, κατά, διά, μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά

Καβάλα πάνε σινεμά
καβάλα super market
μπαίνουμε σ’ άλλη εποχή
πιο stereo και γιώτα χι

Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών
κι αντίσταση και γύψος
Πολυτεχνείο ξαφνικά
μεταπολίτευση και τα λοιπά

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ’ το εβδομήντα και μετά
μας έχουν πνίζει τα σκατά
να δεις τι σου 'χω για μετά

Εδώ και τώρα αλλαγή
και πανταχού το νέφος
από τα out και τα in
βγήκανε γιάπηδες με τζην

Σκυλάδικα στην εθνική
disco στην παραλία
ανάδελφος Ελληνισμός
ενώ επίκειται σεισμός

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ’ το ογδόντα και μετά
να δεις τι σου 'ρχεται μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά

Στο ενενήντα φτάσαμε
εμπρός ταχύ το βήμα
να το ακολουθήσουμε
γιατί καθυστερήσαμε

Εοκ, Νου Δου, περικοπές
Κυπριακό και Σκόπια
Θε μου πως φτάσαμε ως εδώ
στα σύνορα του Εξαποδώ

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ’ το ενενήντα και μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά

Μα η Ελλάδα ως γνωστόν
ποτέ της δεν πεθαίνει
και όπως έχει ειπωθεί
κάποια στιγμή θ’αναστηθεί

Μητέρα μεγαλόψυχη
ή φάντασμα και ζόμπι
ας κάνουμε υπομονή
το δυό χιλιάδες θα φανεί

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
την ονειρεύτηκα ξανά
συγκάτοικο σ’ ένα βραχνά
να με ξυπνάει με βρισιές
[/B]

Μάνος Λοΐζος

Στην Αθήνα μες στο κέντρο,
φύτρωσε καινούργιο δέντρο.
Έχει κόκκινα τα φύλλα
και ολόγλυκα τα μήλα.

Σε πέντ’ έξι δεν αρέσει,
το χτυπάνε για να πέσει.
Μα εκείνο δεν λυγάει,
κι όλο φυλλωσ’ές πετάει.

Γύρω του λαός κι εργάτες,
το φυλάνε με τις βάρδιες.
Σ’ ένα χρόνο, σ’ ένα μήνα,
θα σκεπάσει την Αθήνα…

Δ. Σαββόπουλος

Η πλατεία ήταν γεμάτη , με το νόημα που ‘χει κάτι απ’ τις φωτιές.
Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου,
κι ήσουν φως μου , κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.

Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια , σαν σκυλί
με συνθήματα σκισμένα, σ’ έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
στ’ αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό.

Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
στα παιδιά και τους εργάτες , στους πολίτες, στους οπλίτες ,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά,

η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.

Σιγουρα αυτο αλλα θα ελεγα και το
Ζεϊμπεκικο με Σαββοπουλο/Μπελου

(Μαμμυ πολυ ωραιο θρεντ :slight_smile: )

Καθυστερημενα, αλλα χεστηκα!

Δ. Τσακνης - Νοεμβρης '90

Τη μέρα αυτή που διάλεξα
εδώ μπροστά σας να σταθώ
τραγούδια και μισόλογα
στο φως να καταθέσω

Πως πήρα τέτοια απόφαση
δεν ξέρω αν θ’ αντέξω
η μέρα αυτή θυμίζει
μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού
εγώ ήμουν δεκαεννιά
κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει
για καιρό

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα
μεγάλωσε και αυτή κι εγώ
μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου
εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω
και άλλοι στο σπιτάκι τους
για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε
μα οι θυμήσεις πληγώνουν
και λέμε σαν βρισκόμαστε
τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί
που πάλι το μαλώσανε
και φεύγω σε μια άγονη
επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου
δύο γιους απόκτησα κι εγώ
δεκαεφτά Νοέμβρηδες
μου βάρυναν τη πλάτη

Σημαίες και γαρύφαλλα
εμπόριο κι απάτη
και λόγοι επισήμων
στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό
τα χείλη μου ματώσανε
κι αυτοί που μας προδώσανε
ανέραστοι να μείνουν

[size=“3”]Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών
δε σβήνουν[/size]

Αυτό. Τέλος.

Αφιερωμένο από τον Διονύση όπως μου είπε κατ΄ιδίαν σε όλους όσους φοίτησαν στο ΠΑΝ ΠΕΙ πάλαι ποτέ ΑΒΣΠ άντε και από μένα

θα λεγα το rebellion απο τους rays… :slight_smile: