Συμφωνώ αν και προτιμώ το ΓΥΝΑΙΚΑ
YES!!!:thumbup: :thumbup:
Θα απευθυνθω στην ΑΕΠΙ για κλοπη του λογοτυπου των Στρατοδιαφορων απο τους κλαψομουνηδες
κορυφαιος δισκος…και στη συνεχεια τους αντεγραψαν δεκαδες groups…
διαχρονικα τραγουδια που μετα απ 22 χρονια ακουγονται ολοφρεσκα, ισως το πιο σημαντικο απ ολα για εναν μουσικο… ο φανης ειναι υμνος…
Σημαντικότατη επισήμανση για μένα τα Ζεστά Ποτά άνοιξαν το δρόμο για το λεγόμενο έντεχνο ίσως τα διαχρονικότερα τραγούδια που ακούστηκαν ποτέ και οι αδελφοί Κατσιμίχα άλλαξαν το δρόμο της ελληνικής μουσικής πριν απο 22 χρόνια Αλήθεια πότε πέρασαν???:-k :-k :-k
Όσο για τον Φάνη τι να πει κανεις???
Πόσες αλήθειες κρύβουν οι στίχοι του???
Πόσα πράγματα διαφορετικά για τον καθένα μας σημαίνουν οι στίχοι του???
Υ.Γ Προσωπικά δεν θα πω πολλά Φάνη λένε τον γιό μου βλέπετε…
Αυτό. Χαίρομαι που βλέπω το ροκάδικο φόρουμ μας να σέβεται τόσο σημαντικούς καλλιτέχνες. Δε θα προτείνω κάποιο δίσκο, λίγο πολύ Θεοδωράκης, Λοϊζος, Χατζιδάκις, Θάνος Μικρούτσικος, Αφοί Κατσιμίχα, Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Socrates, Aphrodite’s Child, Στέρεο Νόβα, αλλά και οι μεγάλοι ρεμπέτες, έχουν όλοι αφήσει τη σφραγίδα τους στη σύγχρονη ελληνική μουσική.
Προσωπικές αδυναμίες, απο ροκ Τρύπες και Σπαθιά, καθώς και ο Μάνος Λοϊζος. Και ναι, οι Κατσιμιχαίοι είναι επίσης μεγάλο κεφάλαιο και τα Ζεστά Ποτά απίστευτη δισκάρα.
Επίσης, αν και δεν είναι οι αγαπημένοι μου, αξίζει να αναφερθούν:
Mε έχεις καλύψει.
Τώρα διεξάγεται στην Ξάνθη και το χατζιδάκειο φεστιβαλ…
ΚΕΦΑΛΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ .-
Χαιρετίσματα-Βασίλης Παπακωνσταντίνου
όχι ο κορυφαίος,αλλά από τους κορυφαίους…
κομματάρες δικές του αλλά και του Νικόλα Άσιμου,παραγωγή και κιθάρες που βαράνε και 3 εκπληκτικές μπαλάντες (πάρε με,venceremos,αγαπάω κι αδιαφορώ)
τέλος.
:bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2:
Θα αναφερθώ σε ελληνόφωνους δίσκους (της τελευταίας 15ετίας)…
Διάφανα Κρίνα-Έγινε η απώλεια συνήθεια μας (το λόγο τον είπε o ChrisP)
Τρύπες-Τα άπαντα (Φοβερές συνθέσεις και στίχοι)
Θανάσης Παπακωνσταντίνου- Αγρύπνια & Βραχνός Προφήτη (Γιατί τραγούδια σαν τον Πεχλιβάνη και τον Τειρεσία δε γράφονται κάθε μέρα)
Σωκράτης Μάλαμας- Λαβύρινθος & ΄Ενα (Ο πρώτος είναι ένας καταπληκτικός δίσκος με ωραίες συνθέσεις όπου κανένα κομμάτι δεν υστερεί ενώ ο 2ος ο ωραιότερος στιχουργικά δίσκος που έχω ακούσει [Άλκης Αλκαίος]
Αλκίνοος Ιωαννίδης- Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος (Μόνο τον Καθρέφτη να είχε, θα έμπαινε εδώ)
Αυτά μου έρχονται τώρα…
Ας αναφέρω κάποιες κυκλοφορίες που είναι οι αγαπημένες μου.
1) Γενιά του Χάους - Γενιά Του Χάους ( 1986 ) + Ρέκβιεμ ( 1989 )
[CENTER]
[/CENTER]
Οι «Γενιά του χάους» γράφουν τραγούδια ενάντια σε κάθε εξουσία, σε κάθε αρχή, γίνονται ριζοσπαστικοί, ανατρεπτικοί, κάνουν ερωτήματα και επικαλούνται συναισθήματα που μιλούν σε όλους? Πρόκειται για τα 2 άλμπουμς ενός από τα αγαπήμενα μου γκρούπς.
2) Τζίμης Πανούσης και οι Μουσικές Ταξιαρχίες - Μουσικές Ταξιαρχίες ( 1982 )
[CENTER]
[/CENTER]
Το ντεμπούτο άλμπουμ που ταρακούνησε το σύστημα. Το κράτος τα 'χασε, ο κόσμος έκανε ουρές στα δισκοπωλεία και ο Τζίμης Πανούσης παρουσιάζει για πρώτη φορά τις ανατρεπτικές του διαθέσεις. Αυτό που συνεχίζουν να παραγνωρίζουν αρκετοί είναι πόσο πρωτοποριακό ήταν και από μουσικής άποψης το άλμπουμ. Αρκεί να μνημονεύσουμε και πάλι τα καταπληκτικά κιθαριστικά μέρη του Γιάννη Δρόλαπα. Το απόλυτο σατιρικό πρόσωπο του ελληνικού ροκ.
3) Μωρά Στη Φωτιά - Μωρά Στη Φωτιά (1987)
[CENTER]
[/CENTER]
Ένα από τα πιο αδικήμενα γκρουπς, μιας και ο Παυλίδης που ήταν στην αρχική σύνθεση του γκρουπ χρησιμοποίησε ανευ άδειας από τους δημιουργούς, αρκετά τραγούδια τους στο προσωπικό του σχήμα ( Ξύλινα Σπαθιά ) αρκετά χρόνια αργότερα. Ο δίσκος αυτός είναι από τις πιο ψυχεδελικές στιγμές του ελληνόφωνου χώρου, και σίγουρα από τις πιο ιδιαίτερες.
4) Πίσσα και Πούπουλα - Πίσσα και Πούπουλα (1993)
Μαθήματα hardcore / punk rock γραφής από τους επίσης Θεσαλλονικείς Πίσσα και Πούπουλα. Αυτός ο δίσκος έχει σίγουρα χαραχτεί όσο λίγοι μέσα μου. Επίλογος, 2 Δευτερόλεπτα, Ξυπνάτε Πεθαίνω αποτελούν από τις καλύτερες στιγμές του ελληνόφωνου χώρου.
5) Έρεβος - Επόμενη Μέρα ( 1991 ) + Αίμος ( 1995 )
[CENTER]
[/CENTER]
Χμμμ… εδώ υπάρχει κάτι για τους λάτρεις της ποιότητας. Η μουσική τους είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κράμα από ψυχεδέλεια, βαλκανικές ethnic στιγμές, dark wave ήχους, ηλεκτρονικές '90s πινελιές, δυνατές κιθάρες και έξυπνη χρήση των πλήκτρων. Οι στίχοι τους είναι επηρεασμένοι, μεταξύ άλλων, από διάφορα θέματα και έργα ποιητών της Ανατολής, απόλυτα ταιριαστοί με τον ήχο τους. Κυριώς, ας τους τσεκάρουν αυτοί που θεωρούν τους Διάφανα Κρίνα καταθλιπτικούς…
6) Γιώργος Τσίγκος και οι Μαύροι Κύκλοι - Η Πόλη Των Αθανάτων ( 1995 )
[CENTER]
[/CENTER]
Γιατί το hard rock - heavy metal θέλει τον έλληνά του. Αγαπημένο γκρούπ… Εδώ θα βρείτε πολλά ριφφς, πολλά σολίδια και στίχους - ποιήματα.
7) The Stress - Ο Ήχος Της Ανασφάλειας ΙΙ ( 1987 )
[CENTER]
[/CENTER]
Ένας από τους σημαντικότερους πανκ δίσκους. Τα παιδιά από τον Βύρωνα - Υμηττό τότε απλώς μας αφήσανε κληρονομιά μια από τις καλύτερες στιγμές του ελληνόφωνου χώρου. Πρόκειται για επανακυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ ( Ήχος της Ανασφάλειας) , με την προσθήκη μιας επί πλέον κιθάρας. Λέρος ρεεεεε.
8 ) Ωχρά Σπειροχαίτη - Ωχρά Σπειροχαίτη ( 1996 )
Ιδιάζουσα περίπτωση! Εκεί που νόμιζα ότι τα χα ακούσει όλα… πέφτει στα ΄χερια μου το άλμπουμ αυτό. Βιολιά, ακορντεόν, πανκ νοοτροπία, πολιτικοποιημένοι στίχοι… Πάρτε λίγο από από Dead Kennedys, Παπάζογλου, Τζίμη Πανούση βάλτε τους σε ένα ψυχεδελικό κάτοπτρο και δεν ξέρω αν αυτό που είπα περιγράφει έστω και λίγο το φαινόμενο αυτό. Φολκ πανκ?? I don’t care. Ο δίσκος είναι μοναδικός.
9) Λευκή Συμφωνία - Μυστικοί Κήποι ( 1986 )
[CENTER]
[/CENTER]
Το γκρούπ που το 93 άνοιξε στους Metallica / Cult. Oi The Cure του ελληνόφωνου χώρου, στην πιο “goth” δουλεία τους. Να σημειωθεί ότι τα μέλη του γκρούπ αποτελούταν από πρώην μέλη των Γενιά του Χάους και Αδιέξοδο.
- ??? τι να πρωτοβάλω εδώ??? Ανάμεσα σε πάρα πολλά αγαπημένα μου γκρούπς, επιλέγω
Χαοτικό Τέλος - Μπροστά Στην Παράνοια ( 1993 )
[CENTER]
[/CENTER]
Hardcore / thrash. Το Arise του ελληνόφωνου χώρου. Πόρωση.-
Θα ήθελα να συμπεριλάβω και άλλα. Αρνάκια, Τρύπες, Αδιέξοδο, Χάσμα, Σιδηρόπουλο, Διάφανα Κρίνα, Αντίδραση, Τσοπάνα Rave, Ανάσα Στάχτη, Εx Humans, Αντί, Μetro Decay, Γκούλαγκ, Panx Romana… ο κατάλογος είναι ατελειώτος όμως.
Χωρις σειρα προτεραιοτητας :
STRESS-Ο Ηχος της Ανασφαλειας Ι κ ΙΙ
ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ-Γενια του χαους
ΑΔΙΕΞΟΔΟ- .38 χιλιοστα
ΧΑΟΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ-Δεν περιμενω
ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ-Ηχω του ποθου
NIGHTSTALKER-Side FX
Ανεμελο punk,μελαγχολικο post punk,αλητοβιο stoner!!!
Cheerzzzz
ώπα, εδώ προσκυνάμε!! ωραίες επιλογές.
Και οι δικες σου επιλογες εινα για προσκυνημα,keep up!!!
Koρυφαίοι ελληνικοί δίσκοι για τα δικά μου γούστα:
Innerwish - Waiting For The Dawn
Spitfire - First Attack
Raw Silk - Silk Under The Skin
Marauder - Sense Of Metal
Breaking Silence - Impact
Sarissa - Demo 87
Airged L’amh - The Silver Arm
Trade Mark - Fatal Blues
- ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ KAI ROCK N ROLL ENSEMBLE -REFLECTIONS
2)ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ/ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ -ΦΛΟΥ
Το δικο μου top 10
- Γενια του Χαους - Γενια του Χαους
- Γενια του Χαους - Ρεκβιεμ
- Ωχρα Σπειροχαιτη - Πρωτος δισκος
- Rotting Christ - Thy Mighty Contract
- Πισσα και πουπουλα - πισσα και πουπουλα
- Fragile Vastness - A tribute to life
- Aντι/Κοινωνικα αποβλητα - Split 1990
- Αδιςξοδο - 38 χιλιοστα
- Αντιδραση - Εναντια
- Χαοτικο Τελος - Μπροστα στην παρανοια
Use-Nightstalker(ειπαμε ελληνικο, οχι ελληνοφωνο:wink: )