Αστυνομικα μυθιστορηματα

ειναι ο πιο μοσχοπουλημενος σκωτσεζος συγγραφεας στο χωρο, τα περισσοτερα βιβλια του έχουν κεντρικο ηρωα τον επιθεωρητη Rebus με φοντο ενα βρωμικο (και σιγουρα οχι τουριστικο) εδιμβουργο.

Τους τελευταιους μηνες τα εχω παρει με τη σειρα, αν εξαιρεσεις το αγουρο υφος στα πρωτα του (80ς) ειναι καλοδουλεμενα ολα του.

ωραια εκδοση αυτη που ποσταρες παντως, αν το πετυχεις καπου ριξε ενα λινκ εδω.

btw ο Ian Rankin είναι δηλωμένος προγκρεσιβάς(είχε και συνέντευξή του το Prog Magazine που μιλούσε για τα ακούσματά του κτλ) και επίσης γενικά μουσικόφιλος με rock κυρίως ανησυχίες.

Με ένα σύντομο ψάξιμο στο google, είδα ότι μόνο το Μεταίχμιο έχει μεταφράσει και εκδόσει βιβλία του Rankin, οπότε θα τους στείλω mail για το αν θα μεταφραστεί και αυτό. Αλλιώς, θα υπάρχει λογικά το πακέτο σε sites τύπου Amazon αλλά στα αγγλικά. Θα κάνω τις ψαχτικές μου και θα ενημερώσω. :wink:

Δικό μας παιδί ο μπαγάσας. Αν και λογικό μου φαίνεται, Βρετανός με εφηβεία στα ντουζένια του rock στη χώρα του.

πάντως, σε ένα ανάλογο πρόμο βιντεάκι για το μυθιστόρημα, δείχνει ενδιαφέρον το όλο εγχείρημα…

'αργησα αλλά τελικά έπιασα το 1ο του John Verdon “ΣΚΕΨΟΥ ΕΝΑΝ ΑΡΙΘΜΟ” (δεν γνωριζω εάν έχει σχολιαστεί εδώ στο φορουμ)

Mε αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου του [B]Ross McDonald[/B]
"[B]Kινούμενος Στόχος[/B]", θα ήθελα να πλέξω το εγκώμιο του συγκεκριμένου συγγραφέα. Καταρχήν το ότι το όνομα του αναφέρεται συνήθως τρίτο μετά από αυτά του Ηammett και του Chandler πιστεύω γίνεται λόγω χρονολογικής, ιστορικής σειράς και όχι λόγω πραγματικής αξίας. H σειρά μυθιστορημάτων του με κεντρικό ήρωα τον Lew Archer είναι πραγματικά κορυφαία. Είναι κρίμα που δεν υπάρχουν τα βιβλία ( με καναδυο εξαιρέσεις ) στα ελληνικά, ενώ αντίθετα βρίσκουμε ολόκληρες βιβλιογραφίες μεταφρασμένες, του κάθε τυχάρπαστου Σκανδιναβού!
Οι υποθέσεις που βρίσκεται μπλεγμένος ο Archer έχουν πολλά κοινά με τις Ελληνικές Τραγωδίες. Μια υπόθεση εξαφάνισης, ένας τυπικός έλεγχος του παρελθόντος κάποιου προσώπου, η ανακάλυψη ένος πτώματος, οδηγούν στην αποκάλυψη οικογενειακών μυστικών δεκαετιών. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Ο κινητήριος μοχλός του Archer για να ανακαλύψει την αλήθεια παύει να είναι ο βιοπορισμός, αλλά είναι η συμπόνεια για το θύμα και κάποιες φορές και για τον θύτη. Το κίνητρο του εγκλήματος συνήθως έχει να κάνει με την ψυχολογική κατάρρευση, τη διχασμένη προσωπικότητα, τον υπέρτατο εγωισμό και γενικά τις ατέλειες του χαρακτήρα του εγκληματία.
Ο κινούμενος στόχος [B]( The Moving Target) [/B]είναι και η πρώτη ιστορία με τον Archer που έγραψε ο ΜcDonald γιαυτό και δεν είναι η πιο χαρακτηριστική ίσως. Αν τα κατοπινά έργα του, π.χ τα [B]The Chill, Black Money, The Far Side of the Dollar[/B] κλπ, είναι για 5/5 αυτό είναι για 4/5. Ελπίζω οι συγκεκριμένες εκδόσεις να συνεχίσουν τη μετάφραση και άλλων τίτλων του πολύ αξιόλογου αυτού συγγραφέα.

εστειλα στο fb κ απαντησαν

Αν αναφέρεστε στη νουβέλα που κυκλοφορεί ως μέρος του άλμπουμ ονόματι Kickback City με τραγούδια του Ρόρι Γκάλαχερ, λόγω της διπλής φύσης του πρότζεκτ, ακόμα διερευνούμε το ενδεχόμενο αυτόνομης έκδοσης. Σας ευχαριστούμε.

Kυκλοφορησε η Νυχτεριδα του Νεσμπο

Το αντιλήφθηκα χθες όταν περπατούσα και το είδα στον εξωτερικό πάγκο βιβλιοπωλείου και με φώναζε να το αγοράσω. Τελειώνει η εξεταστική και επιτέλους ξεκινάω φαντομά και νυχτερίδα.

φαντομας ειναι μπομπα

πάει και ο φαντομάς .
ο οποίος ήταν πολύ καλύτερος από τη Λεοπάρδαλη (για μένα το πιο αδύναμο χωρίς να έχω διαβάσει τις “Κατσαρίδες”) .
και ευτυχώς τα έχω διαβάσει με την “ελληνική σειρά”

το ψιλο- ξαναβρήκε ο Jo ,

[SPOILER]-μου άρεσε που επανέφερε κακό-διεφθαρμένο μπάτσο , παρόλο που ο Τομ Βολερ είναι
αξεπέραστος
-ήταν πιο γρήγορο ως ανάγνωσμα από τη Λεοπάρδαλη
-είχε λίγο παραπάνω από Μπέτε Λεν (αν και την αδικεί συνολικά ,ειδικά μετά την εισαγωγή της στο Νέμεσις) και Μαρτίνε από Λυτρωτή

  • και με βρήκε σύμφωνο το τέλος της ιστορίας, κάτι τέτοιο ήθελα.

Στα αρνητικά :

  • ότι ο Χάρι από το Χιονάνθρωπο και μετά, όσα μέλη του σώματός χάνει/παραμορφώνει τόσο πιο γαμάω γίνεται. κάπως ξεφεύγει το πράμα .
  • ο χαρακτήρας του Κατο . Τον έμπασε απότομα στην ιστορία και με μια ανεξήγητη οικειότητα με τον Χάρι, που νόμιζα ότι είναι κάποιος παλαιότερος χαρακτήρας . Αν ήταν ταινία , θα έγραφα για σεναρειακή ευκολία.[/SPOILER]

Τελικά η [B]Gillian Flynn[/B] είναι ιδιαίτερη και άρχισα να την αγαπώ. Ωστόσο στο[B] Αιχμηρά Αντικείμενα [/B]υπήρχαν αρκετές υπερβολές, βέβαια κρύβουν αλήθειες των μικρών κοινωνιών. Πολύ καλή εντύπωση η χρήση α ενικού, ειδικά για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Καιρό είχα να διαβάσω κάτι τόσο γρήγορα δίνοντας παράλληλα σημασία στην κάθε λέξη του βιβλίου.
Πάμε για Το κορίτσι που εξαφανίστηκε για συνέχεια!

Επίσης διάβασα το [B]Ευαγγέλιο των δολοφόνων - Adam Blake[/B] μια που ήταν δώρο και δηλώνω απογοήτευση. Αν και ο συγγραφέας φαίνεται ότι έχει τρομερές γνώσεις περί συνομωσιών, ακόμα και σε θέμα φαρμάκων-ναρκωτικών βρήκα την όλη υπόθεση χωρίς ιδιαίτερο μυστήριο και ανατροπές. Κάτι δεν μου κόλλησε καλά εν τέλει, αν το έχει διαβάσει κάποιος εδώ μέσα ας πει τη γνώμη του.

Και μένα με έκανε να τη συμπαθήσω. Το Dark Places το διάβασες? Το Gone Girl για λίγο δεν το αγόρασα πριν λίγο καιρό γιατί προτίμησα να το βρω στα ελληνικά. Πάντως θέλω να το διαβάσω και μετά να δω την ταινία.

Πάντα προτιμώ να διαβάζω το βιβλίο πριν την ταινία, για να μη βεβηλώσω την ανάγνωση :stuck_out_tongue:
Δεν έχω διαβάσει ούτε gone girl, ούτε dark places αλλά σίγουρα θα ξεκινήσω κάποιο από τα δύο μέσα στον Αύγουστο, απλά σκέφτομαι τι να επιλέξω…

Gone Girl>Dark Places>>>Sharp Objects

Μεγαλη λατρεια αποδειχθηκε αυτη,εχει και κατι απο Stephen King στα καλυτερα του.
Περιμενουμε και τις ταινιες με αγωνια!
Ελπιζω να μη παρατησει το γραψιμο ομως γιατι χωθηκε για τα καλα σε cinema/tv τωρα.

Άρα βαζω gone girl στη σειρά.
Και τα αιχμηρά αντικείμενα σε σειρά, παίζει να ξενερώσω.

To Gone Girl μου φάνηκε τόσο, μα τόσο απαράδεκτο. Από τη μέση (τουλάχιστον) και μετά το διάβαζα γιατί δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω και ήθελα να δω πόσο πιο χάλι μπορεί να γίνει ακόμα.

Είχα διαβάσει ότι για την ταινία θα έγραφε διαφορετικό τέλος και σκεφτόμουν “καλή ιδέα, μάλλον έπρεπε να το κάνει για το βιβλίο της, από την αρχή”

Έχει και κάτι από Stephen King όταν έγραφε βιβλία στην τουαλέτα με το κιλό εννοείς μάλλον

Για μένα αν έχεις χρόνο να τα πάρεις με τη σειρά. Και το Dark Places γρήγορα θα σου βγει.

λολ…

μπορει να εχει αναφερθει κ πιο πανω, αλλα θα ξαναρωτησω τους γνωστες

διαβασα τον (εξαισιο) χιονάνθρωπο του νέσμπο. ποιο άλλο προτείνετε από τον ίδιο συγγραφέα ;

να σου πω την αλήθεια, έχω διαβάσει σχεδόν ταπάντα πλην του τελευταίου…(αστυνομία) και τις κατσαριδες…

για κάποιο λόγο, όλα μου αρέσουν…πιάστα με τη σειρά του χόλε, αν θες. ετσι κι αλλιώς έχουν όλα μια χαλαρή συνέχεια μεταξύ τους.

δε σε βοηθησα και πολύ, ε;