περιμενω αποψεις…:anyone:
“Ανεμοδαρμένα ύψη” με Ρέιφ Φάινς & Ζυλιέτ Μπινός
“Όνεγκιν” με Ρέιφ Φάινς
“Επικίνδυνες σχέσεις” με Τζων Μάλκοβιτς (νομίζω) & Γκλεν Κλόουζ
“Dracula” με Κιάνου Ρηβς, Γκάρυ Όλντμαν & Γουινόνα Ράιντερ
“Έμμα” με Γκουίνεθ Πάλτροου
“Λογική κι ευαισθησία” με Χιου Γκραντ, Κέιτ Γουίνσλετ & Έμμα Τόμσον
“Ερωτευμένος Σαίξπηρ” με Τζόζεφ Φάινς, Γκουίνεθ Πάλτροου & Κόλιν Φέρθ
“Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός” με Ρις Γουίδερσπουν & Κόλιν Φέρθ
“Υπερηφάνεια & προκατάληψη” μίνι σειρά του BBC με Κόλιν Φέρθ & Τζένιφερ Έηλ
:-k
πολυ καλα ενημερωμενος/νη
τον κυκλο των χαμενων ποιητων τον εχεις δει???
απιστευτη ταινια…
Συμφωνώ! Οι βασισμένες στα βιβλία της Τζέιν Οστιν ταινίες, έχουν ακριβώς την ατμόσφαιρα που πρέπει (η σειρά του BBC δε είναι καταπληκτική σε ακρίβεια!), ιδανικά διαλεγμένους για τους ρόλους ηθοποιούς με εξαιρετικές ερμηνείες. Για όσους αρέσει το στυλ των αντίστοιχων βιβλίων είναι ιδανικές.
“Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός” (“The importance of being Ernest”) είναι μία από τις πιο έξυπνες ταινίες που έχω δει. Είναι επίσης βασισμένη σε βιβλίο: το ομώνυμο του Όσκαρ Ουάιλντ. Καθαρά αγγλική ταινία, με ο,τι αυτό συνεπάγεται: αγγλικό χιούμορ, πανέξυπνοι διάλογοι (Ουάιλντ…), καταπληκτική ηθοποιία και… όχι ιδιαίτερη αναγνώριση. Δείτε την οπωσδήποτε!
Χμ. Κατά τα άλλα θέλει σκέψη. Για αρχή “Το όνομα του ρόδου”, “Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς”.
Από τη λίστα θα έβγαζα τον Ερωτευμένο Σαίξπηρ και θα έβαζα το κορυφαίο “Elizabeth” με την Κέητ Μπλάνσετ, Τζέφρι Ράς και πολλούς άλλους καταπληκτικούς ηθοποιούς.
Tην ταινία “Four Feathers”(Τέσσερα Φτερά) με τον Χίθ Λέτζερ, Γουές Μπέντλει και Κέητ Χούντσον.
To “Barry Lyndon” του τρισμέγιστου Κιούμπρικ (υποκλίσεις, μετάνοιες και χειροκροτήματα παρακαλώ)
Αν αντέχει Ασιατικό κινηματογράφο δες το Χαρακίρι του Κομπαγιάσι ή από Κουροσάβα τους “7 Σαμουράι”, το “Ραν”, τον “Θρόνο του Αίματος” και άλλα πολλά …
Φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλέιψω την ταινία που κάνει το Ben Hur να μοιάζει επικό, το Monty Python and the Holy Grail !!! 
Y.Γ. Επίσης και η τελευταία κινηματογραφική έκδοση του “Περηφάνια και Προκατάληψη” είναι πολυ καλή (ειδικά για όσους ψάχνουμε με το ντουφέκι καλή ερμηνεία της Κίρα Νάιτλει:p :lol: )
Εννοείται πως την έχω δει. Ήταν από τις ταινίες που με επηρέασε τόσο, ώστε κάθε φορά που τη διαφήμιζε η τηλεόραση έκλαιγα και οι γονείς με θεωρούσαν βλαμμένη :lol: Εργάαααααααααρα … για να μη θυμηθώ δηλαδή και “Τα παιδιά του σουίνγκ”
@Ashbringer: Να’σαι καλά, κι έλεγα ποια άλλη ξέχασα ν’ αναφέρω … εννοείται και το “Elisabeth” καθώς και το “Άλικο γράμμα” (διαφορετικό στυλ, αλλά πάντα μιας άλλης εποχής), το “Frankenstein” με Κένεθ Μπράνα και Ελένα Μπόναμ-Κάρτερ, άλλες δύο από μυθιστορήματα της Μπάρμπαρα Κάρτλαντ (στο ένα πρωταγωνιστούσε η Κάρτερ πιο μικρή ηλικιακά), καθώς και ορισμένες από τις μίνι σειρές του BBC που δείχνει η ΕΡΤ κατά καιρούς. Α, για όσους ενδιαφέρονται, η ΕΡΤ μπορεί να δείξει κάποια στιγμή σε μιούζικαλ από το Μπρόντγουεϊ το Δόκτωρ Τζέκυλ & Μίστερ Χάυντ με τον Ντέιβιντ Χάσελχοφ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Δε φαντάζεστε ερμηνείες … μόνος του αδικήθηκε τελικά ως ηθοποιός. Αν το πετύχετε (συνήθως Χριστούγεννα το δείχνει), μην το χάσετε.
Καμμιά άλλη πρόταση;;;;;
Ίσως λίγο (αρκετά) βαρειά, αλλά είδα πρόσφατα το “Aίνιγμα του Κασπάρ Χάουζερ” του Χέρτζογ και έμεινα μ****ας.
δεν την εχω δει.ειναι τοσο καλη?τι υποθεση εχει??
Από το στόμα μου την πήρες την ερώτηση … μας εξάπτει την περιέργεια :!:
Είναι η αληθινή ιστορία του Κασπάρ Χάουζερ, ενός ανθρώπου που βρέθηκε στην Νυρεμβέργη το 1828 μη μπορώντας να μιλήσει, κρατώντας ενα γράμμα στο χέρι εντελώς ακίνητος. Διαβάστε αμα είναι και τν Wiki γιατί βαριέμαι να γράφω …http://en.wikipedia.org/wiki/Kaspar_Hauser
Η ταινία απλώς είναι λιγουλακι βαρειά και αν δεν ήστε συνηθισμένοι, ή γουστάρετε να βλέπετε ποιο casual ταινίες μην την δείτε.
τι γνωμη εχετε για το Vidocq με τον Gerard Depardieu???(οσοι το εχετε δει βεβαια):-k
καλη,αρκει να μην την παρεις στα σοβαρα
οσο για ταινιες εποχης
συμφωνω με τις μεταφορες των εργων της τζειν οστιν
και νομιζω υπαρχουν διαφορες μεταφορες (τηλοπτικες και κινηματογραφικες)
επισης σωστο και οι μεταφορες των εργων του oscar wilde!με αγαπημενο το the importance…
καθως και η ταινια για τη ζωη του Wilde με τον φοβερο stephen fry
οπως και το elizabeth που εχει αναφερθει
καθως και το Piano (Μαθηματα Πιανου)
A room with a view (δεν θυμαμαι ελληνικο τιτλο) με ελενα μποναμ καρτερ,μαγκι σμιθ κλπ
τα εργα του σεξπιρ μεταφερμενα απο τον κενεθ μπρανα
καθως και ταινιες του στυλ Εξαλιμπερ κλπ κλπ
βασικα ειναι παρα πολλες και σε ποσοτητα και σε ποιοτητα
Το “Δωμάτιο με θέα” εννοείς.
Καλά, για Κένεθ Μπράνα δεν το συζητώ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!
Επίσης με τρελαίνει το “Συρανό” με τον Ντεπαρτιέ, έργα που δεν τα δείχνει πλέον η τηλεόραση, μόνο κάνα παρακμιακό Σινε+
To Τess του Πολάνσκι
Μπαρυ Λίντον του Κιουμπρικ…
Μια μούφα και μισή…
Εγώ από σχετικά καινούργιες ταινίες θα μιλήσω για το “¶ρωμα, η ιστορία ενός δολοφόνου”, με εξαιρετικά πρωτότυπο σενάριο που δεν νομίζω να χάσει κανείς τίποτα αν αφιερώσει λίγο χρόνο για να το δεί…
ok ηρεμισε δεν υπαρχει λογος να εισαι τοσο επιθετικος/κη…τη γνωμη μας λεμε:?
Godfather I,II,III και η η Δίκη της Νυρεμβέργης…
Το “the Piano” θα ήθελα να το δω, δεν γνώριζα ότι είναι ταινία εποχής. Όσον αφορά άλλες ταινίες εποχής, μόνο το “Barry Lyndon” έχω δει -θα ήθελα να δω, όμως, και το “Aguirre, the Wrath of God” κάποια στιγμή, ελπίζω σύντομα. ;p
Το “Barry Lyndon” συγκαταλέγεται στο τοπ τεν των αγαπημένων μου ταινιών, ως τώρα. Είναι ένα κομψοτέχνημα, απ’ όλες τις απόψεις, από άποψη υποκριτικής, σκηνοθεσίας, σκηνοθετικών μέσων -διάβασμα σ’ ένα μπλογκ ότι η ταινία γυρίστηκε με πραγματικό φως-, σάουντρακ, κλπ κλπ. Και φυσικά, μην ξεχνάμε το σενάριο -μυθιστορηματικό έργο του Θάκερεϊ. Αξίζει να τη δει κανείς, έστω και για ιστορικούς λόγους.
ps. Έξι χρόνια είχε να πατήσει ψυχή στο θρεντ, λολ. ;p