Η μαχη των σχολων

η τεχνικη το feeling και οι συνθεσεις του ritchie blackmore σε purple και rainbow ειναι αυτο που με εκφραζει απολυτα…απο το wring that neck του 1968 μεχρι το ariel του 1995…:slight_smile: :slight_smile:

με εξαιρεση καποιες λιγες ατυχεις επιλογες ειναι ο μουσικος που γουσταρω να ακουω, και θα θελα να παιζω σαν αυτον…:slight_smile: :slight_smile: :slight_smile: :slight_smile: :wink:

Το αιώνιο ψευτο-δίλημμα…

Η τεχνική είναι για κάποιους εργαλείο για να εκφρασουν συναισθήματα και αυτό πρέπει να είναι σεβαστό.
Αν τώρα κάποιος δεν έχει παρά μόνο τεχνική, πρόβλημα του. :wink:

Θα ήθελα να μπορώ να παίζω τα πάντα στο μπάσο. Άλλωστε είναι όργανο στο οποίο δεν μετράει απαραίτητα το feeling, όπως στην κιθάρα. Τεχνική λοιπόν.

Αυτό που θέλω εγώ είναι να αφήνεται ο μουσικός ελεύθερος να εκφραστεί όπως αυτός θέλει και να μην αυτοπεριορίζεται … τώρα αν θα βγάλει συναίσθημα ή τεχνική …

Feeling χωρίς κάποια τεχνική είναι αδύνατον να υπάρξει. Θα είναι επιφανειακό…
Η τεχνική θα του δώσει το βάθος :wink:

Συμφωνω μαζι σου,αν και θα το λεγα αντιστροφα.Το feeling δινει βαθος στην τεχνικη.Παρολαυτα το feeling οπως ειπε και ο Texas δεν μπορεις να το μελετησεις,αντιθετα με την τεχνικη.Feeling Η το χεις εμφυτο(οι bluesades με τοσα που περνουσαν ως μαυροι τοτε που να μην εχουν:p )η για να το πιασεις σωστα το feeling μιας μουσικης πρεπει να πραγματικα να ακους πολυ,και να την νιωθεις.

ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ !
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

ΜΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΠΠΠ
Λαθος απαντηση:!:

:!: :!: :!:

Oντως αυτο ηταν καπως περιεργο

αν καταλαβα καλα καποιος/καποια ειπε οτι η κιθαρα ειναι οργανο στο οποιο δεν μετραει απαραιτητα το feeling?
αν ναι, τοτε αυτο παει αυτοματως στις καλυτερες ατακες του forum…

Οχι,για το μπασο μιλουσε μου φαινεται

α ok, και παλι εχει λαθος αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο.

Οι Sodom, Deicide, Slayer στις πρώτες τους δουλειές αν και άτεχνοι δεν ήταν η προσωποποίηση της επιθετικότητας?

Και για να πάμε και σε άλλα πράματα πιο χαλαρά, ο Corgan των Smashing Pumpkins αν και δεν έχει και την καλύτερη τεχνική, παρόλαυτα έχει feeling μια χαρά…

Για να μην παμε και στο punk…

Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Και γι’ αυτό δε θα κάτσω ποτέ να λιώσω έναν ολόκληρο punk δίσκο…
Αντίθετα άλλους δίσκους μπορώ να τους λιώνω για χρόνια

Ναι αλλα στο πρωτο λες, οτι feeling χωρις τεχνικη ειναι αδυνατον να υπαρξει. Κι εγω αντιλεγω οτι ενα ολοκληρο μουσικο κινημα βασιστηκε στο motto δεν χρειαζεται να ξερεις καμια τρομερη κιθαρα για να εξαπολυσεις την οργη σου. Και δεν ηταν καθολου επιφανειακο, τουλαχιστον στις αρχες. Δηλαδη οντως το ειχαν το feeling οι punkηδες…

Απο κει και περα αμα δεν σ’ αρεσει, αυτο ειναι αλλο θεμα και δε μας πεφτει λογος…

Εννοειται μελωδια,παθος+συναισθημα.Νομιζω καλη μουσικη ειναι αυτη που δημιουργει εντονα συναισθηματα,αυτη που φτανει στα βαθη της ψυχης σου

Warrel Dane! Δεν ξερω απο τεχνικης αποψης αν ειναι κ πολυ καλος, αλλα συναισθηματικα (Dreaming Neon Black) ειναι θεος!