Η μαχη των σχολων

Γι’ακομα μια φορα δεν μπορω να βρω καλο τιτλο, διορθωστε τον.
Λοιπον, αν θα μπορουσατε να εχετε το ταλεντο καποιου μουσικου, τι θα προτιμουσατε? Το ταλεντο καποιου υπερτεχνικου ή καποιου με συναισθημα και περισσοτερη μελωδια? Οι τραγουδιαρηδες, Χαλφορντ ή Τζεφ Μαρτιν? Τις οκταβες και την τεχνικη του πρωτου ή το παθος και το συναισθημα του δευτερου? Οι κιθαρωδοι, Αϊομι ή Πολ Γκιλμπερτ? Τις συνθεσεις του πρωτου ή την τεχνικη του δευτερου? Γενικα διαλεχτε, πειτε, επιχειρηματολογειστε.

Θα ήθελα το ταλέντο του Daniel Gildenlow… Σε οτιδήποτε έχει σχέση με μουσική-στιχουργία

Χμ, δεν εννοουσα ακριβως αυτο. Τι θα προτιμουσατε αναμεσα στην τεχνικη και το συναισθημα/μουσικοτητα.
Και μην μπειτε στον κοπο να πειτε για κατι ενδιαμεσο, εχουν ανακαλυψει ηδη τον τροχο.

Παθος/συναισθημα/ανατριχιλα στα φωνητικα.
Συγκεκριμενα Τζανις.

Jannis?

Απο τα φιλαρακια ohhhh myyy goooood

Joplin ρε :stuck_out_tongue:

Εγω παντως προτιμω συναισθημα και μελωδια.Δε γουσταρω την πολυλογια στη μουσικη.

Oχι,εγω εννοουσα αλλο Jannis.

http://www.rocking.gr/modules/forum/member.php?u=3874

καποιον καλλιτεχνη που να συνδυαζει και συναισθημα και τεχνικη π.χ. tarja turunen!! τη θαυμαζω για τη φωνη της!

Nα γραφω μουσικη σαν τον Page η να παιζω σαν τον McLaughlin.Καπως ετσι αντιλαμβανομαι την ερωτηση για μενα.Μαλλον το δευτερο.Για το πρωτο θα πρεπε να χα και ανταξια μπαντα :stuck_out_tongue:

Τωρα γενικοτερα αμα λεμε τεχνικη vs συναισθημα ειναι λιγο γενικο.Καθαρα τεχνικη οχι αλλα το γεγονος οτι εχεις τεχνικη δεν σημαινει οτι δεν μπορεις να εχεις συναισθημα η ωραιες ιδεες(ξερω δεν απανταω αλλα ετσι ειναι)

ego prosopika tha ithela to feeling tou manni schmitt ke tin texniki tou manni schmitt!!!

Συμφωνω με τον Jimmy.

Αλλα θελω να προσθεσω πως η τεχνικη ειναι κατι που μπορει να καλλιεργηθει και να φτασει και στην τελειοτητα. Το να εχεις συναισθημα δν καλλιεργηται με εξασκηση και μετρονομο. Σαν μια ατακα που εχω ακουσει απο ενα παλικαρι ( ήταν και ο Jimmy και ο bluezlick μπροστα) , λεει : ναι τωρα αυτο τον καιρο μελεταω feeling ! Ε … δλδ η ανοχη εχει και τα ορια της ! ΕΛΕΟΣ.

η μουσικη για μενα πρεπει πρωτα απο ολα να εχει [SIZE=“5”]αλητεια[/SIZE] σε συνδιασμω με feeling
κ μετα παει η αρρωστια!:wink:

Σαφεστατα feeling.

Δηλαδη προτιμω τα φαλτσα του Quorthon παρα τις 1000 οκταβες του οποιουδηποτε!

προτιμω συναισθημα και γαματες μελωδιες παρα την θεικη τεχνικη…δεν την παλευω με τους βιρτουοζους…τους θεωρω βαρετους!!! θα θελα να γραφω κομματια σαν τον νταρον η τον χεντ!!!

αν αντιλαμβανομαι ορθως το ερωτημα, προκειται για το αν κανεις προτιμα τεχνικη ή συναισθημα, αναλογα με το πεδιο του. εγω λοιπον θα ηθελα να ειχα την τεχνικη και το συναισθημα του Kenneth K Downing. και διπλα μου εναν Glenn Tipton…:roll:

Μια που δεν είμαι μουσικός ο ίδιος, λίγο με ενδιέφερε πάντα να ακούσω τον τέλειο συνδυασμό απο νότες και το αψεγάδιαστο παίξιμο… Αν αυτό που άκουγα μου καθόταν καλό στ’ αυτιά μου, κατόρθωνε να με αγγίξει και να μιλήσει μέσα μου, μου ήταν αρκετό και δε θα λεγα οτι ζητάω κάτι περισσότερο απο τη μουσική, όπως και απο οποιαδήποτε τέχνη: να μου δημιουργήσει έντονα συναισθήματα, να με συνεπάρει, να με συγκινήσει, να με ταξιδέψει, ή ακόμα και να με προβληματίσει. Η τεχνική παίζει μικρό ρόλο σε αυτά.

Γι’ αυτό και γω ο ίδιος αν έφτιαχνα μουσική, πάνω απ’ όλα θα με ενδιέφερε να αποτυπώσω μέσω αυτής τον συναισθηματικό μου κόσμο, να φτιάξω μουσική που θα με άγγιζε να την ακούσω μετά, που θα τη γούσταρα. Αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη τεχνικής βέβαια, είναι και λίγο μύθος μερικές φορές το οτι το ένα αποκλείει το άλλο… αλλά αν πρέπει κάποιο να υπερισχύει, τότε ασφαλώς αυτό πρέπει να είναι το συναίσθημα.

(πάντως και ο παράγοντας “αισθητική αντίληψη” παίζει πολύ σημαντικό διαμεσολαβητικό ρόλο σ’ αυτά πιστεύω… Μπορεί ένα τραγούδι να είναι γεμάτο συναίσθημα αλλά αισθητικά να καταντάει υπερβολικό και μελό, ή ένα άλλο να είναι αψεγάδιαστο αλλά απο αισθητικής άποψης μηδέν…)

Παιδια μιλαμε για την χρυση τομη των 2…Ο Petrucci αν βασιζόταν μονο στο να είναι τεχνικά αρτιο το παιξιμο του δε θα αφηνε ποτε εποχη…Ωστόσο στο power ας πούμε μεγαλύτερη εμφαση δίνεται στην τεχνική απ οτι στην jazz φερ ειπειν…Αυτό εχει να κανει και με καθε ειδος μουσικης…

Feeling φυσικά…Που είναι και η πεμπτουσία της μουσικής για μενα…Την τεχνική την αφήνω στους ειδικούς…

¶νετα συναίσθημα (μιλώντας σαν κιθαρίστας). Δεν τα πάω καλά με την τεχνική και όταν παίζω κάτι δύσκολο πολλές φορές ξενερώνω και χάνω την όρεξη μου μετά από λίγη ώρα…

Ακριβως αυτο. Ακριβως ομως.
Δεν μιλουσα μονο για συναισθημα παιδια.