έχει διαρρεύσει εδώ και καναδυό βδομάδες ο νέος δίσκος των bang gang. του Bardi Johannsson δηλαδή. από τους κορυφαίους ισλανδούς καλλιτέχνες. οι πρώτες 2-3 ακροάσεις δείχνουν ότι δεν πλησιάζει το μεγαλείο του προηγούμενου δίσκου, αλλά έχει όμορφα τραγούδια μέσα. αν και μάλλον δεν γινόταν διαφορετικά. από την άλλη, έχουν μειωθεί και τα φωνητικά της karen ann - δίκοπο μαχαίρι και προς το παρόν θα την ήθελα περισσότερο μέσα στον δίσκο.
ένιγουεη, όσοι δεν τους γνωρίζετε, να τσεκάρετε πάραυτα το υπέροχο “something wrong”, το οποίο είναι από τα τελειότερα δείγματα ποπ μουσικής των τελευταίων πολλών χρόνων. μην ξενίσει ο όρος ποπ, ε. δεν μιλάμε για αυτά που παίζουν στα τσαρτς, αν και θα μπορούσε άνετα. εδώ υπάρχει πηγαία μελαγχολία και τρομερή τραγουδοποιία.
παιζουν μελωδικο black με αρκετα gothic αισθητικη,δωστε τους μια ευκαιρια το αξιζουν…
εγω το ακουσα 2 φορες και τελικα το αγορασα!!
ειδικα το Infernaliia και το ομωνυμο του δισκου ειναι τρελα κομματια,το ομωνυμο ειδικα εχει ενα ρεφρεν που μου εχει καρφωθει στο κεφαλι…
Ειναι κουραστικό για κάποιον που δεν εχει ακούσει πολλά σολο αλμπουμ…Αυτο ειναι σιγουρο…Αλλα απο την ειναι σκετη ιδιοφυία!Απιστευτες συνθέσεις, απιστευτα σολα, απιστευτα ρυθμικά μέρη.Σε οσα κομματια δεν το παρακάνει με σολο απο την αρχη περιμένεις να μπουν τα φωνητικά του Warrel:p Και αυτο επειδή δεν ειναι μονο η τεχνική που ξεχωρίζει στο αλμπουμ του αλλα και οι πιασαρικες μελωδιες που λανσάρει που ειναι χαρακτηριστικό των Nevermore…Επισης μας θυμίζει οτι ο Loomis ειναι και πολύ του κλασικού ήχου:)
Θα κοιμαται πιο ανησυχα ο Petrucci μετα απο αυτο το αλμπουμ Προσωπικά το θεώρω 1 κλάση ανώτερο αυτο του Loomis 8) (Προσωπική γνώμη πάντοτε)
Τωρα για οσους δεν ξέρουν το προσωπικό του Jeff Loomis ονομαζεται Zero Order Phase και θα κυκλοφορήσει στις 30 Σεπτέμβρη. Στην σελιδα του στο Myspace έχει ανεβάσει ενα κομματι απο τα 10 συνολικά ονόματι Jato Unix οπου συμμετέχει και ο Ron Jarzombek (WATCHTOWER)
Κυκλοφορει σε λιγες μερες αν δεν κυκλοφορησε το νεο των Raunchy σουηδικο Death με αρκετη μελωδια συστηνω ανεπιφυλακτα για φαν του ειδους.9ρακι Χτυπησε στο blabbermoutη
Δεύτερο άλμπουμ μετά το reunion ενός εκ των σημαντικότερων συγκροτημάτων του progressive rock. Το album του 2005 ήταν καταπληκτικό, τώρα όσον αφορά αυτό δεν το έχω ακούσει αρκετές φορές για να έχω κατασταλλαγμένη αποψη. Αν και θα έλεγα ότι είναι αρκετά καλό. Αυτό που κάνει μπαμ από την πρώτη νότα του μπλουζάτου (!) The Hurlyburly είναι η απουσία του σήματος κατατεθέν τους - σαξοφωνίστα της μπάντας - που δυστυχώς έχει εγκαταλείψει το γκρουπ μετά την περιοδεία του προηγούμενου άλμπουμ τους. Πάντως αυτό το γεγονός δεν φάνηκε να απασχολεί πολύ τον κύριο Hammil, αφού έδωσε περισσότερο βάρος στην κιθάρα και στα πλήκτρα, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα που διακατέχει το άλμπουμ είναι αλλόκοτα προοδευτική - όπως συμβαίνει με κάθε άλμπουμ τους. Τρίο πλέον λοιπόν (κάτι που δηλώνει και ο τίτλος του δίσκου) και όλα καλάαααα.
μετριότατο μου φάνηκε μέχρι στιγμής. μερικά όμορφα ακουστικά σημεία και κάποιοι μπαθορικοί μιμητισμοί, αλλά, ως συνολικό έργο, δεν ξεπερνά κατά πολύ τη βάση. κάτι σαν τους ereb altor ένα πράμα. ωραία σόλο στο δε γουέη μπάι δε γουέη.
Προσωπικά το θεώρω 1 κλάση ανώτερο αυτο του Loomis 8) (Προσωπική γνώμη πάντοτε)
