@Karvou, υπάρχει μεγάλη, πολύ μεγάλη απόσταση απο το να λέμε πως ένα θέμα είναι κοινωνικό, άρα και πολιτικό, και στο δίλλημα “καπιταλισμός ή κομμουνισμός” όπως το παρουσίασες. Δε νομίζω πως όποιος μιλάει σοβαρά εδώ θα αρκεστεί να πει “να αλλάξουμε το σύστημα, και αυτό ήταν”. Πόσο μάλλον να μιλήσει για κομμουνισμό (σιγά μη πει και για την Παπαρήγα).
Γενικά, μη συγχέουμε την πολιτική τάχα με το δίλλημα αυτό, το οποίο μάλλον απλοποιεί την πολυπλοκότητα του θέματος. Όπως μη συγχέουμε και την θέληση για αλλαγή μιας κατάστασης, έστω και ριζική αλλαγή, με το ίδιο πάλι δίλλημα. (το οποίο μου θυμίζει λογικές “ή είστε μαζί μας ή εναντίον μας”)
Κλασικα αναμεσα στους 2 πολους της πολιτικης υπαρχει κενο.Ασπρο-μαυρο ολα αντε και με καμια ροζ αποχρωση
για να πουλησουν και οι προστατευομενοι τους κανα φυλλο παραπανω.
Το απιστευτο γελιο θα πεσει οταν ερθει η δικη μας γενια στην εξουσια,οταν θα αποδημησουν εις τοπους χλοερους ολοι αυτοι που βριζουμε νυχθημερον και θα κληρονομησουμε το μεγαλειο που δημιουργησαν.Πραγματικα θελω να δω το τι στιγμα θα αφησουμε ως γενια οταν δε θα θεωρητικολογουμε αλλα θα ειναι στο χερι μας να αλλαξουμε τα πραγματα.Κατι μου λεει πως τα ιδια μικροβια που μολυνουν τη σκεψη του Ελληνα καμια 60-70 χρονια τωρα θα συνεχισουν ακαθεκτα να επιτελουν το θεαρεστο εργο τους κληροδοτωντας με τη σειρα τους ακομα μεγαλυτερο μπαχαλο στους επομενους.
Αυτη η καραμελα δεξιας αριστερας φανταζει τοσο ντεμοντε πλεον που ειναι στα ορια του κιτς.
Πάντως, για να γίνομαι και γω κατανοητός, ουδέποτε θεώρησα πως “τα πάντα είναι ίσα κι όμοια”… διαφορές υπάρχουν, και παραυπάρχουν, ανάμεσα σε πολιτικές και προσανατολισμούς. Σίγουρα μερικές φορές το τι παρουσιάζεται προς τα έξω ως “προοδευτικό” μπορεί να παραπλανήσει. Αλλά ακόμα και έτσι, οι διαφορές είναι πολύ μεγάλες, αν όχι ανάμεσα σε κάποια κόμματα, τουλάχιστον ανάμεσα σε ιδέες, στόχους και πρακτικές. Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον.
Απλά το να λέμε πως όλες οι πολιτικές συζητήσεις αφορούν απλά και μόνο το δίλλημα “καπιταλισμός-κομμουνισμός” μου θύμισε κάποιους κνίτες στη σχολή, που μου έλεγαν οτι αν δεν τους υποστηρίξω (στις εκλογές) είμαι με την πλευρά των καπιταλιστών! Χαχαχα… Είναι κνίτικη ορολογία αυτού του είδους τα διλήμματα, πως το λένε. Όχι εγώ δεν είμαι με σας, ούτε με τους άλλους όμως. Μπορεί να συμφωνώ με τους μεν σε κάποια, με τους δε σε κάποια άλλα, αλλά ΔΕΝ εξαντλεί αυτό μια πολιτική τοποθέτηση, ούτε την πολυπλοκότητα αυτού που λέμε πολιτική.
Απο την άλλη, διαφωνώ και με τον στενό περιορισμό εκείνου που λέμε “πολιτική” σε κάποια πρόσωπα και προγράμματα ενός κόμματος. Κάποιος μπορεί να το βλέπει έτσι αν θέλει (γιατί δε πιστεύει σε οράματα και ιδέες), αλλά η πολιτική ΔΕΝ είναι μόνο αυτό. Η πολιτική μπορεί να έχει καταντήσει διαχείριση στις μέρες μας, αυτό όμως δε σημαίνει πως ήταν έτσι πάντα ή πως έτσι πρέπει να είναι.
Με κάλυψες μεν, διαφωνώ δε. Είναι η άποψή σου και τη σέβομαι αλλά θεωρώ πως η ιστορία αυτή, στο βαθμό που είναι αληθινή όπως τη μάθαμε γιατί καλό είναι να κρατάμε και τις επιφυλάξεις μας, έχει πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Εσύ βλέπεις λαμόγια, άλλος μπορεί να βλέπει μία έκφανση της αστυνομικής βίας και εγώ την απροκάλυπτη αλληλουποστήριξη της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας σε βάρος του πολίτη. Ανάλογα με την οτπική του καθένα, και εφόσον έχει επιχειρήματα, η συζήτηση προχωράει και σε άλλα θέματα. Γι αυτό και μίλησα, ίσως λίγο υπερβολικά, για “χειραγώγηση”. Σε κάθε περίπτωση το φόρουμ δεν είναι μόνο μουσικό όπως αποδεικνύουν κατηγορίες όπως αυτή (off topic) και θρεντ όπως το “φουστίτσες ή σορτσάκια”.
Σχετικά με τα άλλα που έγραψα, αν και χάνουν την αξία τους με την πολύ επεξήγηση, εννοώ ότι:
Έρχονται στιγμές στη ζωή σου που έρχεσαι αντιμέτωπος με πρόσωπα και καταστάσεις που σε αναγκάζουν να πάρεις θέση, που δεν μπορείς να είσαι πλέον αμέτοχος και που θα γυρίσεις δίπλα σου για να αναζητήσεις συμμάχους και να μετρήσεις τους εχθρούς. Εκεί πλέον πρέπει να ξέρεις με ποια πλευρά είσαι.
Όπως λένε και οι MC5 πρέπει να αποφασίσεις whether you’re gonna be the problem or whether you’re gonna be the solution.
Και πώς είσαι βέβαιος ότι η τακτική που θα ακολουθήσεις είναι part of the solution και δεν αποτελεί στην πραγματικότητα τροχοπέδη στην εφαρμογή των πραγματικών solutions?
α μπράβο… για αρχή, καλό είναι να μη το ξεχνάμε αυτό. Το ότι δεν είμαστε βέβαιοι για τίποτα. Αν το ξεχάσει αυτό κάποιος που έχει την ικανότητα να επηρεάσει καταστάσεις, τότε για μένα είναι σχεδόν ισοδύναμο με το να μην έχει καταλάβει τις ευθύνες που φέρει.
Όμως το πρόβλημα που προκύπτει στη συνέχεια είναι, ότι όλοι θέλουν να είναι part of the solution και πιστεύουν ότι μπορούν. Λίγοι όμως είναι όντως part of the solution… Οπότε? Μύλος…
Το ιδανικο ειναι να ειναι ολοι part of the solution.
Παραδειγμα.
Στην περιπτωση της Μαργαριτη: Ποιος ειναι part of the solution?
Η Δικαιοσυνη? Μα μεσα σε αυτην σημειωθηκε το σκανδαλο! Ναι αλλα θα μου πεις ειναι μεμονωμενο περιστατικο? Και ο Γιοσακης? Ο Βαβυλης? Μπορεις να εισαι σιγουρος οτι υπαρχουν δικαστικοι που δεν επηρεαζονται και οτι ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ?
Η κυβερνηση? Yeah right! 3 σκανδαλα per month!
H αξιωματικη αντιπολιτευση? Χαχαχα, ας καγχασω…
Τελικα ποιος ειναι part of the solution?
Τρια πραγματα μας μενουν να κανουμε.
Να προσευχηθουμε στο Θεο για να παμε στον παραδεισο.
Να ακουμε και να διαβαζουμε Λιακοπουλο και να περιμενουμε τους Ελ να ερθουν να μας σωσουν.
Να πουμε καποια στιγμη (ναι, εμεις οι αδαεις, οι ασχετοι απο νομικα, οικονομικα, πολιτικα, αλλα πληρως σχετικοι με τα σκατα που τρωμε καθε μερα) “Φτανει! Ως εδω!”. Να απαιτησουμε αλλαγη και να την επιδιωξουμε με καθε μεσο.
Για να τελειώνω και εγώ με αυτή τη συζήτηση (αφού δε νιώθω ότι έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω επί του θέματος) για εμένα το να κοπούν τα κεφάλια της κορυφής είναι απαραίτητο, αλλά όχι η λύση του προβλήματος. Τα κεφάλια αυτά τα στηρίζει ένας ολόκληρος σάπιος μηχανισμός που συγκεντρώνει τη δύναμη του από τη λανθασμένη λογική που υπάρχει σε πάρα μα πάρα πολλούς Έλληνες την οποία λίγοι καταννοούν και ακόμα λιγότεροι έχουν διάθεση να εγκαταλείψουν.
Κόβωντας την κορυφή αυτής της πυραμίδας, τότε στην κορυφή πολύ απλά θα αναριχηθεί κάποιο άλλο από τα μέλη αυτής της πυραμίδας. Και για να υπερσκελίσει τα υπόλοιπα κομμάτια της πυραμίδας, τότε θα είναι και το χειρότερο όλων.
Η υπόθεση της διαφθοράς στην Ελλάδα είναι κατ’ εμέ όπως η υπόθεση της Μαφίας στην Αμερική. Όλοι νόμιζαν ότι το “ψάρι βρωμάει από το κεφάλι” και οι αρχές της Αμερικής επιτέθηκαν αποκλειστικά στα μεγάλα κεφάλια της μαφίας. Αποτέλεσμα? Έγινε μάχη μεταξύ των υπόλοιπων μαφιόζων για το ποιος θα αναλάβει την ηγεσία της Μαφίας πλέον. Αυτός που ήταν πιο φιλόδοξος, πιο έξυπνος, πιο αδίστακτος, πιο βίαιος, κλπ κατάφερε να νικήσει τους αντιπάλους του και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η καινούργια Μαφία ήταν πολύ πιο αδίστακτη, πιο βίαη, πιο οργανωμένη από την παλιά Μαφία.
Έτσι και εδώ. Το να διώξεις απλά τον αξιωματούχο που λαδώνεται, έχει μόνο βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Αυτός που θα πάρει τη θέση του αξιωματούχο είναι κάποιος που λαδώνεται περισσότερο, κάνει αβάντες περισσότερο και έφτασε ως εκεί γιατί τα έκανε όλα αυτά. Άσε που ο νέος αξιωματούχος θα έχει υπέρ του την εμπειρία από τα λάθη του προηγούμενου.
Κάπου εδώ θα ταίριαζε να μας αναλύσει και η RoPe τη θεωρία της μη πληρότητας του Godel γιατί εγώ θα κάνω σίγουρα κάποια λαθάκια. Νομίζω όμως ότι συμβαδίζει με την εξής πρόταση: Όσο οι βάσεις είναι σάπιες όλες οι απόπειρες αλλαγής της ηγεσίας της θα οδηγούν αργά ή γρήγορα σε σάπιες ηγεσίες. Εκτός αν θεωρείτε ότι κάποια από τις θεωρίες που υποστηρίζουμε θα εφαρμοστεί από διαφορετικούς πολίτες που θα έχουν διαφορετικά μυαλά…
Το τελευταίο καιρό με απασχολεί αρκετά αυτό το θέμα (για αυτό και είχα ανοίξει το τόπικ με το “από πότε θεωρούμαστε κορόιδα”). Έχω κάποιες ιδέες για λύσεις στο πρόβλημα που προανέφερα, αλλά ακόμα είναι σε εμβρυϊκό στάδιο και δε θα ήθελα να επεκταθώ…
αν καταλαβα καλα αυτο που εγραψες συμφωνω απολυτως !!
το ελαβα καπως ετσι: ( )
οποιο συστημα “διακυβερνησης” της χωρας και να εφαρμοσουμε
απο τη στιγμη που ο λαος ο ιδιος ειναι “διεφθαρμενος”
θα κανουμε μια τρυπα στο νερο
γι’αυτο και ισως,λεω ισως,η λυση δεν ειναι το με ποιο τροπο θα “κυβερνηθει” μια χωρα
αλλα με ποιον τροπο θα κανουμε καλυτερους τους πολιτες της,ωστε να ειναι σε ικανη θεση να καταλαβουν και να επιλεξουν ποιο ειναι το καλυτερο γι’αυτους σαν ατομα και σαν συνολο.
Καλα, σαφως χρειαζεται ν’αλλαξουμε μυαλα. Για ουσιαστικες αλλαγες πρεπει κι οι πολιτες να εχουν την αναλογη πολιτικη υπευθυνοτητα.
Το θεμα ειναι κατα ποσο ολοι αυτοι που κανουν κουμαντο επιθυμουν τετοιους πολιτες. Και το οτι δεν επιθυμουν φαινεται απο την παιδεια που μας παρεχουν και δεν εννοω μονο την παιδεια στα σχολεια. Οι περισσοτεροι μας ειμαστε αδιαφοροι, παθητικοποιημενοι, βολεψακηδες κλπ.
Ασχετο, μιας και ειδα διαθεση απο αρκετους εδω μεσα να κανουν κατι για ν’αλλαξει η υπαρχουσα κατασταση. Ποσοι απο δω θα κατεβουν στα μεγαλα συλλαλητηρια της 13ης Φεβρουαριου? Και ποσοι θα θελησουν αλλαγη απ’τους καναπεδες τους?
Eγώ εννοείται θα κατέβω, όπως κατέβηκα και στου Δεκεμβρίου, όπως πάω και σε κάθε πορεία στην πόλη μου, ειδικά αφού συμμετέχω και σε μια πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών που έχει στηθεί εδώ και μάλιστα έχω παρέμβει και σε εργασιακούς χώρους…
