Ο [B]Υπερρεαλισμος(click me)[/B] και ο προγονος του ο [B]Ντανταισμος(click me)[/B] ειναι δυο απο τις πολυ μεγαλες μου αγαπες στη τεχνη.
Εδω λοιπον θα παραθετουμε εργα που μας αρεσουν απο τα εν λογω κινηματα απο ολες τις μορφες τεχνης (πινακες,γλυπτα,ποιηματα,ταινιες κτλ.).
Ξεκινω με καποιους κλασσικους καλλιτεχνες:
Max Ernst-Πιετα ή επανασταση τη νυχτα
Ενας απο τους σημαντικοτερους καλλιτεχνες του ντανταιστικου και μετεπειτα υπερρεαλιστικου κινηματος (και γενικοτερα του 20ου αιωνα).
Σε μια παραλλαγη της σκηνης της παναγιας με τον χριστο ο Ερνστ απεικονζεται στην αγκαλια του πατερα (με ενα σχεδον υπνωτισμενο βλεμμα) του αντικατοπτριζοντας τον καταπιεστικο και αυταρχικο του χαρακτηρα,την απορριψη που εχει δεχτει και την ταραχωδη σχεση τους ενω παραμενει ενα σχολιο κατα της θρησκειας.
Salvador Dali-Η εμμονη της μνημης
Η εμμονη της μνημης και ο Υπνος ειναι ισως τα μεγαλυτερα αριστουργηματα του Νταλι και δυο απο τους πιο αντιπροσωπευτικους πινακες του 20ου αιωνα.
Σε ενα αχανες νταλικο τοπιο με τη γνωστη φιγουρα του Νταλι κοιμωμενη ο χρονος εχει χασει την ισχυ του και τα ρολογια στον κοσμο του ονειρου και του υποσυνειδειτου εχουν αρχισει και λιωνουν.
Grosz-Eclipse of the Sun
Να και κατι εξ ολοκληρου ντανταιστικο απο τον μεγαλο Grosz.Με τα λογια του ιδιου:
“Since the politicians seem to have lost their heads, the army and capitalists are dictating what is to be done. The people, symbolized by the blinkered ass… simply eat what is put before them”
Luis Bunuel,Salvador Dali-Ενας Ανδαλουσιανος σκυλος
Η ταινια συμβολο του υπερρεαλισμου.Βασισμενη σε ονειρα του Bunuel και του Dali αποτελειται απο ενα συνολο αλλοκοτων και (φαινομενικα) ασυνδετων μεταξυ τους σκηνων που εχουν προφανη στοχο να σοκαρουν και να προκαλεσουν ενω ταυτοχρονα δρουν συμβολικα.
Οι σκηνες εχουν ερμηνευτει κατα καιρους ως αλληγοριες (οπως η σκηνη με το πιανο,τον νεκρο γαιδαρο,τους ιερεις που ισως συμβολιζει την ανατροφη των “ηρωων” με βαση τις αστικες αξιες και την αποστροφη τους για την θρησκεια,τα κλασσικα νταλικα μοτιβα οπως τα μυρμηγκια-το συμβολο της αποσυνθεσης,της φθορας και της παρακμης κτλ.) αν και ο Bunuel ειχε υποστηριξει πως οι μονες ερμηνειες που μπορουν να δοθουν ειναι μεσα απο τις θεωριες του Φροιντ.
Η σκηνη που ποσταρα ειναι ισως η πιο αντιπροσωπευτικη κι η πιο σοκαριστικη (τουλαχιστον για την εποχη της) και πιστευω ειναι το κλειδι για την κατανοηση της ταινιας.“Δειτε την με αλλο ματι”
Να κι ενα λινκ.Ειναι μικρου μηκους.
Τελος ενα ωραιο ποιηματακι (ποιημα δεν θεωρειται;) του Εμπειρικου:
Χειμερινά Σταφύλια-Ανδρεας Εμπειρικος
Tης πήραν τα παιγνίδια και τον εραστή της. Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και παρ’ ολίγον να πεθάνη. Mα τα δεκατρία ριζικά της σαν τα δεκατέσσερά της χρόνια εσπάθισαν την φευγαλέα συμφορά. Kανείς δεν μίλησε. Kανείς δεν έτρεξε να την προστατεύση κατά των υπερποντίων καρχαριών που την είχαν ήδη ματιάξει όπως ματιάζει η μυίγα ένα διαμάντι μια χώρα μαγεμένη. K’ έτσι ξεχάστηκε ανηλεώς αυτή η ιστορία όπως συμβαίνει κάθε φορά που ξεχνιέται από τον δασοφύλακα το αστροπελέκι του στο δάσος.
Δεν ανεφερα τον Andre Breton που ηταν και ο δημιουργος του κινηματος αλλα τελος παντων…:oops:
