Ωπ, έψαξα λίγο στο πιτσί και βρήκα μερικούς δικούς μου.
Νταξ, ίσως έτσι ξεροί χωρίς τη μουσική μοιάζουν γτπ, αλλά πιστεψτε με, είνα πραγματικά γτπ
I don’t know what matters
I only assume that something under this fucking welkin just does
Shallow the rivers
I am the ocean
So I can’t be but a shallow raging stream
Filling not the oceanic rivers
If it is just a choice
Then I choose a tiny speck of sand
And I will grieve for the specks I’ll never know and love
And I will make it my god
And I will be a disbeliever
Because I chose a speck of sand
Dipped my fist deep in the sand
Grasped a speck and clinged to it
But it was half
And made me half
I pitied myself for the lack of good fortune I thought I had
As I stood up and looked around me
Astonished was I
For I was in the middle of a sea of tiny broken-into-two specks
By the fury of the raging streams
Και ένα ελληνικό επειδή το 'θελε ο γιάννης
Ξέρω τραγούδια θάλασσα
Και όσο ζω μαθαίνω
Στα κύματά σου διάβασα
Στιχάκια που πλανεύουν
Να το θυμάσαι θάλασσα
Ο αέρας σε ορίζει
Μα το φεγγάρι τα δειληνά
Πάνω σου καθρεπτίζει
Ξέρω ιστορίες θάλασσα
Για όρη πολιτείες
Ήχους που ποτέ δεν άκουσα
Ανίερες μελωδίες
Μου έχεις τάξει θάλασσα
Σωρούς μαργαριτάρια
Μα εγώ τα χάλασα
Σ’ ανήλιαγα λιμάνια
Κι αν δε με θυμάσαι
Στα όνερα μου θα σαι
Χρόνια θα περάσουν μα εγώ
Θα σε περιμένω
Όσο ζω και ανασαίνω
Θα σε βλέπω πάντα στη βροχή
Με τα μαλλιά βρεγμένα
Και οπως φεύγουνε τα τρένα
Ταξιδεύουμε για άλλη γη