Στιχοι που Γραψατε ΕΣΕΙΣ!

Σορτσακια σουπερ οι στιχοι…:smiley:

Να ποσταρω και ενα σκυλαδικο διστιχο μου που τελικα εγινε ολοκληρο κομματι και καποια στιγμη θα το στειλω στο Φοιβο και θα γινει επιτυχια και θα χεστω στο ταληρο.

Και την τυλιγει μυστηριο,
Συστησε με στον κυριο.

χαχαχχα… αυτά είναι.

και την τυλίγει μυστήριο
θα γραφτώ στο γυμναστήριο

Καλα αν αρχισουμε τους καμενοστιχους εχω ανθολογια…Ενα αποσπασμα απο το Ζιγκολο (το εμπνευστηκα σε μια πολύ αποτυχημενη εξεταστικη)
…Του ζιγκολό ο κουμπαρας είναι πάντα γεματος
μα η καρδια του η αμοιρη ποναει κατα βαθος…
Οταν θα ρθει ο ζιγκολος τα ρεστα να σου δωσει
Μην του χτυπας του καψερου οτι
την εχει τοση…
…Το ζιγκολο την εκανε
δεν θα τον ξαναδεις
γι αυτο μωρο μου σταξε τα
credit ή μετρητοις…
Για τις τοματες εχω κανει συμβαση με το μαναβικο απεναντι,οι hardcorades ας πεταξουν καρπουζια…:tomato: :tomato: :tomato:

χαχαχαχαα τα έσπαγε η Λούνατικ όταν δεν τα πήγαινε καλά στις εξεταστικές. και για να το συνδέσω με το δίστιχο του χόκαμ:

στου ζιγκολό το ημίωρο
δεν είμαι υποχείριο
το φτύνω το @ρχίδιο
και πα να βρώ τον κύριο

:tomato: :tomato:

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol3: :lol3: Η απόλυτη απογειωση…Με συγκίνησες γμτ

Να και 1 που έγραψα 1 βροχερό βράδυ…:stuck_out_tongue:

Έξω σταλλάζει ο ουρανός
μα όχι και τα μάτια
γιατί αυτός που πόνεσε
δεν γίνεται κομμάτια

Ανοίγει το παράθυρο
αέρας να φυσήξει
να πάρει ο νους του 1 πνοή
και να τον ξεκολλήσει

Κοιτάει ψηλά στον ουρανό
κουνάει τα δυο του χέρια
να φύγουνε τα σύννεφα
για να φανούν τ’ αστέρια

Το μονοπάτι της ζωής
ξανά να του φωτίσουν
να βρει στο δρόμο άνθρωπους
που θα τον αγαπήσουν

Κι όσα τα χρόνια στέρησαν
και μοιάζουν πια χαμένα
να βρει σε μια στιγμή
στα χέρια του αφημένα

Ρεφραίν:
Ο πόνος μάτια μου γλυκά δεν είναι η αμοιβή
στα πιο θολά τα δειλινά, στο έρεβος το πιο βαρύ
θα έρθ’ η ανταμοιβή

:tomato:

ωραίος,πανέμορφο:)

κινγκ, παρα πολυ καλο!

Ομορφο, ελληνικα γραφετε ρε. Τοσο ομορφη γλωσσα.:slight_smile:

Λοιπον, δεν θελω κοροιδιες:tomato: Θα παραθεσω ενα αποσπασμα απο οτι θυμαμαι:

Guilty secrets come
sealing empty thoughts
Unfold a sorrowful place
Where the truths recline above

Walking through open doors
Closing my eyes to know
Every step closer to the end
That I try to hold…

Πωωωω, παει πολυς καιρος απο τοτε που εγραφα.

Να ενα:

[I]an old car with fading lights
is roaming through the wrongs and rights
seeks a way out of this maze called life
in broken hopes and silent cries

will you show me how to drive?

with damaged brakes the car speeds by
the highway of woes and sighs
and after tons of aimless tries
(finally) breaks through the barriers of life

will you show me how to drive?[/I]

Τα bold-αρισμενα παιδες ειναι αυτα που με αγγιξαν περισσοτερο!
Μπραβο σας πραγματικα!Παντα δυσκολευομουν και δεν εχω καταφερει ποτε να γραψω στιχους στα ελληνικα!
:slight_smile:

Thanks :slight_smile:

Θα τους δώσω τους στίχους μαζί με τη μουσική στη μπάντα του freedom να το παίζουν, είναι και παρόμοιο στυλ :stuck_out_tongue:

Χαχαχαχααχαχα, θες και ποσοστά από τις πωλήσεις ρε?:stuck_out_tongue:

Thanx Soul_:slight_smile:

Σαφώς, ένα 15% και είμαστε κομπλέ 8)

Πλάκα πλάκα αν θες στο στέλνω να το τζαμάρετε. Σε μένα χαμένο πάει :lol: :lol:

Ενα σχετικα παλιο,το οποιο ειναι ατιτλο.Eιναι μια μινι"ιστοριουλα" για εναν low life τυπα,πρωην σελεμπριτι,που ζητιανευει εξω απο ενα θεατρο στο οποιο παιζεται ενα εργο βασισμενο στη ζωη του.(Ναι ναι θυμιζει λιγακι Savatage…:stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue: :stuck_out_tongue: ).

He won’t waste another breath
For the vanity of self-proclaiming scenery
Once king of the pack
Now a shaman rat,caught in a trap
Fed by the scrap of a past dream
Lame figures on a gutter scene
Glittering letters of admiring screams
Just dusty aisles and a theater of stench
Breadline hero,a servant of Luck
Great white,warped into black.

Declined serenity
The ending chapter in proximity
Sequel of the lost virginity
Engulfed in strained obscenity
And the door slams behind his back
A familiar play that he once lived well
With actors as angels fallen from Grace
Just puppets of fate which laugh at his face.

καλα χοκαμ σταθερη αξια ρε…

ενα που εγραψα με προοπτικη μια ασκηση στα αγγλικα του σχολειου:p

Seeking for lost freedom
Under the shade of a tree
Meeting people, sending away boredom
Memories arrive, feeling free
Each day now ends late
Ruling my thoughts, they’re not fake

Γαμαει και παλι συμπεθεριον…Respect…

Οur Love Is Our Heart’s Eternal Contract
Just Show Me Your Smile To Carry On…
When You’re Afraid Alone In The Night
Hear My Voice And Then Your Nightmare’s Gone…
<<4 O’Clock A.M.>>

Ειναι το ρεφραιν απο το τραγουδι που εγραψα για μια συμφορουμιτισα.
Αυτο το τραγουδι το εγραψα και στιχους και μουσικη, παιζω ντραμς και τραγουδαω…

more later… :stuck_out_tongue:

True Pain Through Miserable Search…The Grudge Of Our Time!
The Loss Of Spiritual Sex…The Grudge Of All Time!

<<The Grudge Of…>>

Rain Falling Through The Gates Of Paradise…Painting Feelings!
Falling Through Hell’s Destuctive Bliss…Enslaving Men!
This Sacred Weapon Of God…It’s Raining Again!
For Every Drop…I Give My Soul

<<It’s Raining>>

Don’t You Know That Your House Will Fall,
If All This World Die?
Don’t You Know That Your Shell Will Break,
If Humanity’s Pain Cause That Stonecry?
Don’t you Feel That The Pain Of The Earth,
Is Touching The Core Of The Bone?
Don’t You Know That The Heaviest Load,
Is To Be Alone?

Our World Is What We Make It…A Headless, Soulless Shell Just Like Us…
We’re Slaves Of Our Own Reality…Slaves Of Our Own Ego…
Acting Only For Ourselves…I Hope We Cause…That Stonecry!!!

<<Stonecry>>

Ολα ειναι κομματια με το γκρουπ που εχω στην Σαμο…:stuck_out_tongue:

lonliness again
try to catch you but i can’t
me myshelf and i walk the path of life.