Ναι, αν μπορούν να νικήσουνε
Αφήνω αυτό εδώ για όποιον θέλει να θυμηθεί τι ειναι το ποδόσφαιρο.
Απο τους πιο υπερεκτιμημενους παικτες που εχουν περασει απο Ελλαδα, επειδη εκανε τσαλιμακια, τακουνακια και λομπες. Και σε ουσια, στερησε κανα 2-3 προκρισεις σε Ευρωπη με την ανυπαρξια του. Με τον Ηρακλη και την Ξανθη καλος ηταν για να βαζει γκολ απο τα 30 μετρα, ενταξει… Χιλιες φορες Νταρκο Κοβασεβιτς με αρχιδια οσο το κεφαλι του Τζιοβανι ολοκληρο.
Βριστε με ελευθερα.
Λόγος για να μπεις στην ignore list είναι αυτό
Εχω την εντυπωση οτι ξαφνικα ξεχασα να διαβαζω
Ο Ντάρκο έπαιξε σε έναν Ολυμπιακό πολύ καλύτερα δομημένο με αρχή-μέση και τέλος. Ο Ντάρκο είναι ένα κλασσικό βαρύ φορ περιοχής-παστελωτής.
Ο Ζιο έπαιζε σε έναν Ολυμπιακό που στο τσουλου δεν ήξερε τι σημαίνει αμυντική λειτουργία, δεν ήξερε τι σημαίνει αλληλοκάλυψη στο κέντρο, δεν διάβαζε ποτέ κανέναν αντίπαλο και με έναν προπονητή που τον έβαζε μόνο του μπροστά… γελάει ο κόσμος
Ο Ζιο ήταν ένας λόγος να πας να δεις μπάλα, δεν το έχω νιώσει με κανένα άλλο παίχτη και ούτε πρόκειται. Ήταν ένας αρτίστας που έπαιζε πρώτα για να το ευχαριστηθεί και μετά για να κερδίσει.
Καλα τα λες, μονο που εγω δεν ειπα ποτε οτι ο Κοβασεβιτς ηξερε “περισσοτερη” μπαλα. Ειπα οτι ειχε μεγαλυτερα αρχιδια. Υπαρχουν πολλα αλλα παραδειγματα παικτων βεβαια, δεν ηταν ο μονος.
Καλα εκανε ο Ζιοβανι και επαιζε για να το ευχαριστηθει. Κι εγω γουσταρω να βλεπω τετοιους παικτες. Ωραιος παικτης πολυ. Εχω δει πολλους και πολυ καλυτερους. Αυτα. Για τον Ολυμπιακο καλος ηταν. Το οτι εξαφανιζοταν σε ολα τα μεγαλα ματς ομως ειναι αδιαμφισβητητο, οτι ευθυνες και να ριχνουμε σε οποιονδηποτε αλλον.
Ο Ζιο ήταν όλο το ποδόσφαιρο.
Για μένα ο Ζιο είναι στους καλύτερους ξένους που πέρασαν από την Ελλάδα. Σεβαστή η αποψη σου βέβαια αλλά διαφωνώ απόλυτα και με κάθε πιθανό τρόπο
Να λεμε επισης οτι μετα τον τραυματισμο του δεν ηταν ο ιδιος που ηταν πριν
Απλα επανηλθε καποια στιγμη σε ενα καλο επιπεδο
Ακυρο ποστ, ξερω πολλα περι μπαλιτσας και ως θεατης και ως παικτης, για την ηλικια μου ακομα παιζω σε πολυ καλο επιπεδο, απλως ειμαι για μεχρι 5 σπριντ ανα αγωνα
Δηλαδη 4 περισσοτερα απο τον Τζιοβανι στα 30 του
Το ποδοσφαιρο ειναι τακτικη, πασα, ανοιγμα χωρου, αμυνα και επιθεση με μυαλο, δεν ειναι λομπες και τακουνακια. Εσυ που “εχεις μυρωδια” κατσε να βλεπεις βιντεακια του Ζιοβανι απο το 1998. Εγω θα κατσω να βλεπω Ζινταν, Πιρλο, Μεσσι, Ντελ Πιερο, Ροναλντινιο, ολη την γερμανικη και την ολλανδικη μηχανη, και τα λεγαμε
Θυμισε μου, εσυ δεν εισαι που : 1) προτιμας τα προσωπικα του bruce απο τα 5 αριστουργηματα με maiden? 2) το αγαπημενο σου metallica ειναι το λοαντ? 3) προτιμας την heloween περιοδο με ντερις απο την περιοδο κισκε?
Ειμαι αυτος που το αγαπημενο μου τραγουδι Maiden ειναι το Clairvoyant
Ανεξάρτητα από οπαδικά, πολύ μεγάλος παίχτης ο Ζιοβάνι. Ήξερε καντάρια μπάλα. Είναι γεγονός βέβαια ότι στα κρίσιμα εκτός έδρας παιχνίδια στο τσουλού εξαφανιζόταν. Θυμάμαι κι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα εφημερίδας:
“Ναι είναι όντως μάγος ο Ζιοβάνι. Ας πούμε στα εκτός έδρας ματς στο Champions League κάνει το εξής μαγικό: Εξαφανίζεται!”
Είναι επίσης γεγονός από μετά από το σοβαρό τραυματισμό του από εκείνο το δολοφονικό χτύπημα του Σέμου δεν γύρισε ποτέ ο ίδιος παίχτης. Δηλαδή δεν ήταν ποτέ πια εκείνος ο φοβερός παίχτης που είχε έρθει στην Ελλάδα.
Για την ιστορία να πούμε κάπου εδώ ότι ο Ζιοβάνι τον συγχώρεσε το Σέμο. Όταν ανάρρωσε από τον τραυματισμό του πήγε και του έκανε δώρο μια Αγία Γραφή.
Ροναλντινιο θα τον έβαζα περισσότερο στην κατηγορία λομπες/Τσαλιμακια γτ αν και παιχταράς δεν είχε την απλότητα και την εξυπνάδα του Πιρλο και των άλλων που γράφεις. Μεγάλος παίχτης βέβαια.
Τρελές αδυναμίες αυτοί που έγραψες, ειδικά Ντελ Πιέρο και Ζιζού… αυτό που ήθελα να πω πριν είναι ότι στον τότε κάκιστα δομημένο Ολυμπιακό για Ευρώπη οποιονδήποτε και να έβαζες στη θέση του Ζιο από αυτούς το ίδιο θα ήταν. Ο Ρόνι μου κάνει εντύπωση που τον ανέφερες… ίδια μυαλά (δεν) κουβαλούσε, ίδια νοοτροπία απλά στην μαγεία είχε βάλει μέσα ταχύτητα και εκρηκτικότητα.
Η ευθύνη του Ζιο έχει να κάνει με το ότι δεν ήταν εγωιστής σε επαγγελματικό επίπεδο. Ήταν παίχτης ελευθέρας βοσκής…
Σε κανένα σύμπαν δεν γίνεται όμως στα εντός παιχνίδια να έχεις τον Ζιο πίσω από Αλεξανδρή/Καστίγιο/Γκογκιτς/Οφορίκουε (ή και δίπλα…4-4-2 έπαιζε τότε) και στα εκτός να τον έχεις μόνο του.
Δεν γίνεται έναν παίχτη με αυτά τα χαρακτηριστικά να τον αφήνεις να καλύπτει χιλιόμετρα παίζοντας ξύλο με τα σέντερ μπακ και να βάζει πλάτη για να κρατάει τη μπάλα… δεν παίζει έτσι πως να το κάνουμε… δεν είναι καν σέντερ φορ.
Και έπειδη τα θυμάμαι ένα προς ένα τα τότε παιχνίδια, όταν η ομάδα μπορούσε να επιτεθεί και έπαιζε και με άλλον έναν δίπλα του, ήταν μέσα στους 2-3 καλύτερους του γηπέδου. Όταν μας κλείνανε μέσα στην περιοχή μας, ήταν σα να παίζαμε με παίχτη λιγότερο… ε δεν φταίει αυτός αν αμυντικό χαφ ήταν ο Πουρσανίδης και σέντερ μπακ ο Ανατολάκης.
Δεν ξέρω τι ομάδα είσαι και τι εικόνα σου έχει μείνει να θυμάσαι από τον Ζιο, αλλά εγώ που είμαι αρρωστάκι και δεν έχανα αγώνα αυτή την αίσθηση του υπερπαίκτη πριν τραυματιστεί την έβγαζε και στην Ευρώπη και οπουδήποτε. Έχουν έρθει και άλλοι που έκαναν τσαλίμια, τρίπλες, κόλπα αλλά με αυτόν ήταν άλλη φάση. Όλο το γήπεδο σηκωνόταν όρθιο και φώναζε “ΜΛΚ ΤΙ ΚΑΝΕΙ;;;”
Δεν προσπαθώ να σε πείσω, σε ωμή προσφορά ίσως να μην είναι ούτε στο top5 (όπως είναι ο Τζόλε) απλά σου εξηγώ γιατί δεν σηκώνουμε κουβέντα. Δεν λέγαμε πάμε να δούμε την ομάδα, λέγαμε πάμε να δούμε την παιχτούρα.
Τεχνικά, επαναλαμβάνω, τε χνι κα, ο Ζιο είναι ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Αυτά που σκεφτόταν και έκανε μέσα στο γήπεδο, πολύ απλα, δεν γίνονταν, δε γίνονται και δε θα γίνουν, παρά από ελάχιστους.
Άμα θες να βάλεις ένα παίκτη στην ομάδα, για να σου την υπηρετήσει, να στην προωθήσει, να στην καλύψει, βάλε κάμποσους. Υπάρχουν. Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, ουίνκ τριαλαριλαλό.
Άμα θες όμως να έχεις να λες κάτι στα εγγόνια σου, θα πεις: “ήταν ένας Βραζιλιάνος, που…”
…λεγοταν Ζιο και επαιζε στην μεγαλη μας αγαπη.