Ελληνική crust μπαντάρα. Ποια είναι η γνώμη σας; Αν δεν έχετε ακούσει, βάλτε τώρα στο YouTube.
Ωπ εχει και δικο της θρεντ η μπανταρα? Τρελο σκαλωμα και με τους 2 δισκους τους, τους ειδα και λαηβ στο Πολυτεχνειο και πηραν κεφαλια. Περιμενουμε εναγωνιως επομενες δουλειες.
Καλά το ντεμπούτο είδικά είναι από άλλο πλανήτη.
“τώρα λες μα τι λες
εσύ δεν ήσουν που έτρεξες να φύγεις
και μένω εδώ με ένα σκοπό
ίσως να θέλω κοντά να σε κρατήσω”.
Για τους ρομαντικούς!
1 Like
Το πρωτο ηταν χαλαρα το πιο πολυπαιγμενο μου αλμπουμ του 2015 (μην σου πω και του 16)
Ευκαιρία να το ακούσω ξανά λοιπόν!
Μπορείτε να τσεκάρετε και τους Τελευταίος Αιώνας και τους Επιθανάτιος Ρόγχος, αν δεν το έχετε ήδη κάνει, που μοιράζονταν κοινά μέλη με τους Καταχνιά.
Ήξερα για τους Επιθανατιος Ρογχος αλλα δεν ειχα ξανακουσει για τους Τελευταιος Αιωνας. Διαβασα οτι διαλυθηκαν χωρις να εχουν κυκλοφορησει κατι παρα μονο ενα τραγουδι για τη συλλογη “War for freedom”. Εχουν βεβαια γραψει δικα τους κομματια που υπαρχουν στο γιουτιουμπ.
Ενας χρονος αγχους επισης κομματαρα, αυτος ο συνδυασμος ανδρικων-γυναικειων brutal με punk επιθετικοτητα και ατμοσφαιρα για καποιον λογο δουλευει απιστευτα καλα, οπως φανηκε και στην φυσικη τους συνεχεια, τους Καταχνια.
Όντως, επίσημα δεν κυκλοφόρησαν κάτι άλλο, μιας και ο split δίσκος Τελευταίος Αιώνας/Επιθανάτιος Ρόγχος που θα έβγαινε πριν κάποια χρόνια δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Τα τραγούδια των Τ.Α., παρ’ όλα αυτά, μπορούν να βρεθούν στο Youtube (αυτά που θα υπήρχαν στο εν λόγω split). Πρόκειται για μία πολύ αξιόλογη δουλειά με το βιολί να κάνει τη διαφορά.
Τα υπολοιπα κομματια των Επιθανατιος Ρογχος ωστόσο δεν υπαρχουν καπου για να τα ακουσουμε. Παντως οι Καταχνια ειναι ακομη ενεργοι; Θα βγαλουν καινουριο αλμπουμ;
Ετεροχρονισμενη απαντηση γιατι τωρα ειδα την ερωτηση
4 Νοεμβρη το ποσταραν αυτο οποτε φανταζομαι οπου να’ναι θα κυκλοφορησει…
Κυκλοφορησε! Το ανεβασαν ολο στο καναλι τους στο ΥΤ!
https://www.youtube.com/channel/UCZUSEDmpNgkhHLznAzfRIDQ/videos
Και τριπλ ποστ για να γουσταρουμε, δεν το εχει ακουσει κανεις? Εχω φαει τρελο σκαλωμα, δεν ξεπερναει το πρωτο αλλα ειναι κοντα για εμενα, καλυυερο απο το δευτερο. Εχει κατι κομματαρες (με στιχαρες μεσα) οπως Εζμαχαλ, Σκοτεινια, Χθονιος Τρομος και το παρακατω. 10 Μαρτιου Νομικη ε! Της πουτανας θα γινει.
Ήταν νωρίς συννεφιασμένης Τετάρτης
είχες καιρό να με δεις μας είχε πιάσει Δεκέμβρης
στολισμένα ψευτοσικάτη η πόλη
μια φωνή ξερνολογάει καταριέται
απ’ του βορρά την άκρη της λίμνης στις φυλλωσιές
εκεί που ζώνουν τα βράχια
κοίτα μου λες αυτές οι γκαλιές
είναι οι ψυχές των υπέροχων ανθρώπων
ξεχειμωνιάζουν εδώ σε τούτες τις λεύκες
και όταν περνάς αυτές κραυγάζουν
λεν ιστορίες παλιές
για τους αγώνες που χάθηκαν για τους αγώνες που θα έρθουν
και σε ρωτούν ουρλιάζοντας
αφού εμείς είμαστε ο κόσμος
δεν τον αλλάζουμε γαμώτο δεν αλλάζουμε γαμώτο
1 Like
Γκάλιες. Μέγα 'Επος.
Eιναι πολυ καλο. Καλυτερο απο το προηγουμενο κ για μενα
Νομίζω συμφωνώ, πάνω-κάτω, με ό,τι είπε κι ο morgoth. Από άποψη τραγουδοποιίας δεν ξεπερνάει το πρώτο, αλλά μάλλον ξεπερνά το δεύτερο. Από άποψη ήχου συνεχίζει ό,τι κορυφαίο πέτυχαν με το “… Στη σκιά μιας λαιμητόμου” (η παραγωγή του πρώτου δε μου αρέσει).
Αυτό που διαφοροποιεί το δίσκο σημαντικά είναι ότι τόλμησαν να περπατήσουν στα χνάρια που έδειξε το “Λόγου κρυμμένο”. Δηλαδή πιο σκοτεινά/περίεργα κομμάτια, με στίχους-απαγγελίες κλπ. Αυτό είναι που κάνει το δίσκο να ξεχωρίζει. Όπου προσπαθούν να παίξουν όπως έπαιζαν, αυτές είναι και οι πιο βαρετές στιγμές στο δίσκο (δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιες). Γενικά υπάρχουν σημεία επανάληψης, αλλά όχι τόσο έντονα όσο στο “… Στη σκιά μιας λαιμητόμου”.
Μεγάλο ρόλο παίζουν οι στίχοι, αλλά και οι ερμηνείες. Αν τραγουδούσε κάποιος άλλος δε θα μιλούσαμε για ίδιο δίσκο. Καλύτερα που το πήρε σχεδόν αποκλειστικά πάνω της η μία φωνή.
Τρελό hit-άκι, αναμφισβήτητα, θα γίνει το “Βήχας σα νύχτα”, που η πιο “θετική” του μελωδία (ειδικά στο μέρος του solo) έχει κάτι από το “Παιχνίδι” των Μωρά στη Φωτιά και είναι τρελά σκαλωτική. “Χθόνιος τρόμος” και “Γκάλιες” ουσιαστικά “σηκώνουν” όλο το album, ενώ το “Εζμαχάλ”, χωρίς να έχει να πει κάτι ιδιαίτερο μουσικά, έχει στίχους/ερμηνεία που το κάνουν μοναδικό. Το “Σκοτεινιά”, πάλι, τα σπάει όλα γιατί είναι ό,τι πιο κοντινό έχουν κάνει σε Επιθανάτιος Ρόγχος, από άποψη χροιάς στη φωνή, αλλά και riff. Τρελό flash-back. “Ερωτικός προς…” και ομώνυμο εντελώς αδιάφορα, δυστυχώς. Γενικά, όμως, ο δίσκος θέλει ακροάσεις, δεν είναι τόσο άμεσος όπως τα προηγούμενα. Και σίγουρα θα το χαρακτήριζα ως το πιο σκοτεινό τους.
3 Likes
ωραια ηταν το Σαββατο στη νομικη,αν και πηγε πολυ αργα το πραμα κ κοντεψω να κοιμηθω ορθιος
Τρομερο το λαηβ οντως, τρομερη ενεργεια και παρα πολλη πορωση απο τον κοσμο απο κατω, εχουν πολυ κοινο πλεον και οχι μονο σε αριθμο αλλα και παλμο. Ωραιοτατα περασαμε!
Τι ώρα άρχισε;; Πες μου για να κλάψω βασικά, γιατί ξεμπέρδεψα κατά τις 2.00 και είπα θα έχει τελειώσει!
22.45 βγηκαν οι πρώτοι,Καταχνια νομιζω 1.40 περιπου