καθε μερα μ’ αρεσει και πιο πολυ αυτο. Το πρωτο δεν το φτανει γιατι εκει επαιξε ρολο και η εκπληξη αλλα το επιπεδο παραμενει υψηλο
αγαπημενα μεχρι στιγμης τα Living a Lie και Condemn the Pollution (παλια εκδοση)
καθε μερα μ’ αρεσει και πιο πολυ αυτο. Το πρωτο δεν το φτανει γιατι εκει επαιξε ρολο και η εκπληξη αλλα το επιπεδο παραμενει υψηλο
αγαπημενα μεχρι στιγμης τα Living a Lie και Condemn the Pollution (παλια εκδοση)
Ναί, ο δίσκος μετά απο κάθε ακρόαση μεγάλώνει, αλλά προφανώς δεν μπορεί να φτάσει τον πρώτο που ήταν ιδέες ετών και ήταν σαν best of φάση. Επίσης δεν έχει κομμάτι επιπέδου here to blame να θέλεις να αφήσεις την ψυχή σου εκεί επιτόπου(επιτόπου: μετά απο 250 συνεχής ακροάσεις του κομματιού).
Πάντως υπάρχει μια υποτονική και λάθος προσέγγιση σε πολλά πράγματα και θα πρέπει να αλλάξουν ρότα και λογική αν θέλουν το όραμά τους να πετύχει…
Όπως με ειδοποιούν απο το κοντρόλ, είχε φύγει ο κιθαρίστας για ένα διάστημα οπότε για αυτό πήγαν μερικά πράγματα πιο πίσω.
Flotation Toy Warning - The Machine That Made Us
Jay Som - Everybody Works
The Black Angels - Death Song
Steven Wilson - To the Bone
Leprous - Malina
The War On Drugs - A Deeper Understanding
Grizzly Bear - Painted Ruins
(τυχαία σειρά)
Aυτά θα ακουγονται για αρκετα χρόνια πιθανοτατα
Ως τώρα
Paradise lost-medusa
Overkill-the grinding wheel
Accept-the rise of chaos
Infernal majesty-no God
obituary-obituary
Warbringer-woe to the vanquished
Πολλες κυκλοφοριες φετος… δν εχουμε σταματησει να ακουμε καλη μουσικη !
Σου άρεσε τόσο πολύ το Grinding Wheel ε; Για μένα ξεφούσκωσε ψιλογρηγορα. Αλλά έχεις Accept μέσα… γαμησες!
Ναι λατρεύω overkill από ironbound και δώθε , περνάνε μια δεύτερη νεότητα .
Οκτώβρης λοιπόν. Ό,τι μας άγγιξε αρκετά ή κάπως περισσότερο.
Ulver?
Όπως είχα γράψει στο ρηπόρτ του φετινού λαηβ "όσο και αν εκτιμώ τόσο τη σύλληψη του “The Assassination Of Julius Ceasar”, την εκτέλεση και το γενικότερο concept μιας τέτοιας αναπάντεχης στροφής, το βρίσκω μαζί με το “Wars Of The Roses” τα κατώτερα άλμπουμ που έχουν βγάλει. "
Έχει πολύ ωραίες στιγμές, λαηβ απογειώθηκε, αλλά κάτι του λείπει σαν σύνολο και ροή άλμπουμ στα αυτιά μου.
Chelsea Wolfe ?
νοτ εκζάκτλυ μαη καπ οφ τη για να ενθουσιαστώ τόσο με άλμπουμ της.
Foo Fighters?
Paradise Lost?
Χαχ και τα δύο τα άκουσα 2 φορές, δεν μου φάνηκαν κακά αλλά δεν με τράβηξαν για περισσότερο.
Foo Fighters παρόλο που λατρεύω το Wasting Lights, είχα ξενερώσει πολύ με το Sonic Highways που δεν σκόπευα να ακούσω το φετινό. Εν τέλει έπεσε στα “χέρια” μου το βιντεο κλιπ του Run που με ενθουσίασε λιγάκι, οπότε του έδωσα 2 ευκαιρίες.
Paradise Lost, αφού δεν πέθανα με το πολύ καλό The Plague Within, ε δεν περίμενα με αυτό.
Τι να πω, αν είχα χρόνο να εμβαθύνω περισσότερο και στα 2 μπορεί να άλλαζα γνώμη, αλλά ουαν (νο-) λαηφ, του ήαρς, γιου νόου.
Εστιάστε και σε αυτά που έβαλα πέρα από αυτά που δεν έβαλα μπρε!
Στον Παντελή πήγαινε που είναι μεγάλος φαν της Μέδουσας.
…και του avatar σου !
Θα γραψω και εγω τι λιστα προς το τελος της χρονιας ομως, μιας και περιμενουμε και αλλα καλουδια , αλλα πιστευω μετα βεβαιοτητας με διαφορα χιλιομετρων το καλυτερο αλμπουμ φετος ειναι το Amenra - Mass VI.
Benjamin Clementine;
Susanne Sundfor;
Incura;
Για τους δύο πρώτους θυμάμαι σου είχαν αρέσει παλιότεροι δίσκοι.