Καλύτερες κυκλοφορίες 2017

  1. Pain of Salvation - In the Passing Light of Day
  2. Crystal Fairy - Crystal Fairy
  3. Sofia Sarri - Euphoria
    Lorde - Melodrama
    Mutoid Man - War Moans
    Portugal. The Man - Woodstock

αλλα για παρεα (τυχαια σειρα)
Perfume Genius - No Shape
Dear Reader - Day Fever
Laura Marling - Semper Femina
Father John Misty - Pure Comedy
Ninet Tayeb - Paper Parachute
Ty Segall - Ty Segall
At The Drive-In - in•ter a•li•a
Richard Edwards - Lemon Cotton Candy Sunset
Ulver - The Assassination Of Julius Cesar
Low Roar - Once In A Long Long While
Rhiannon Giddens - Freedom Highway
Tigran Hamasyan - An Ancient Observer
Igorrr - Savage Sinusoid
Royal Blood - How Did We Get So Dark
Woods - Love is Love (EP)
Son Lux - Remedy (EP)
The Kills - Echo Home - Non-Electric (EP)

Soen - Lykaia
Need - Hegaiamas: A Song For Freedom
Body Count - Bloodlust
Overkill- The Grinding Wheel
Harlott - Extinction

Αυτά που μου άρεσαν αλλά δε με κόλλησαν στον τοίχο

Ayreon - The Source
Havok - Conformicide

Γλυκιά αναμονή για Dead Cross, Jag Panzer και Tantara

1 Like

Steven Wilson -To The Bone

Καλυτερα:

  1. Ulver
  2. Leprous
  3. Pain Of Salvation

Χειροτερα:

  1. Steven Wilson
  2. Paradise Lost

Γραφικός…

1 Like

Καλύτερα 1. MEDUSA, 2. FEAR THOSE WHO FEAR HIM
Προς το παρόν …

So far 3 πολύ δυνατά άλμπουμ

Shaarimoth - Temple Of The Adversarial Fire
Solstafir - Berdreyminn
Warbringer - Woe to the Vanquished

Μερικά που έχουν ενδιαφέρον και θα συνεχίσω να ακούω

Venenum - Trance of Death
Overkill - The Grinding Wheel
Havok - Conformicide
Mastodon - Emperor of Sand

Και μια απογοήτευση

Kreator - Gods Of Violence

Δεν έχω χωθεί με τα μούτρα ακόμα στο ξετρύπωμα νεών κυκλοφοριών, τεμπέλαρος φέτος αλλά κάποια που έχω ακούσει πολύ και έχουν ξεχωρίσει και τα βλέπω στη λίστα στο τέλος είναι:

Antichrist - Sinful Birth (old school filthy thrash με heavy metal ωραιότητες διάσπαρτες, ακούστε το The Black Pharaoh, όλο όμως, στην μέση γυρνάει σε μεγάλα ριφ και σολάρα). Το forbidden World του 2012 ήταν πολύ καλό αλλά τώρα ανέβηκαν λέβελ. Πάει για πολύ ψηλά.

Mastodon - Emperor of Sand, το αγαπημένο μου είναι το The Hunter και αυτό είναι το δεύτερο αγαπημένο μου μάλλον, όπως πάει.

Sanctuary - Inception, ντεμάρα, με ηχάρα, στάζει καύλα και έμπνευση, καληνύχτα σας κ. Μητσοτάκη.

Power Trip - Nightmare Logic. Ο όλεθρος της χρονιάς, θρασοκροσοβεροκαφρίλα εμπνευσμένη.

Condor - Unstoppable Power. Οι Nορβηγοί έχουν κάνει μια σκηνή εκεί πάνω (Nekromantheon, Deathhammer, Condor, Audiopain, Black Viper κλπ) που ξεχωρίζει και φέτος φαίνεται να είναι η σειρά των Condor. Το ομώνυμο γαμεί. Θρας.

Doomocracy - Visions and Creatures of Imagination - επικ ντουμ αλά Solitude Aeturnus αλλά αυτή τη φορά παίζουν ακόμα περισσότερο με τις US metal επιρροές τους που φαίνονταν πιο δειλά στο ντεμπούτο. Όλα είναι ανεβασμένα εδώ: songwriting, ήχος (H-XA-ΡΑ από τον Jim Morris, τον γνωστό από τα Morrisound), φωνές, σόλο κλπ. Έντονα μινόρε ανατολίτικα παντού (a good thing)

The Doomsday Kingdom - The Doomsday Kingdom - Leif Edling και Niklas από Wolf στην φωνή, straight doom heavy metal με βασικές και θεμελιώδεις επιρροές και την σφραγίδα του Leif. Το EP μου είχε φανεί έτσι κι έτσι, το άλμπουμ πολύ καλύτερο. Δεν βάζει φωτιά στο δρόμο αλλά όσοι γουστάρουν τις δουλειές των προαναφερθέντων να ρίξουν αυτιά οπωσδήποτε.

Witherfall - Nocturnes and Requiems - αυτό είναι ένα power/prog δισκάκι με πολλά σόλο και ριφ και παραπομπές στα πιο προβλεπέ πράγματα του είδους (Symphony X έως DT, κάτι ατμοσφαιροακουστικά σημεία, Loomis στα ριφ εδώ κι εκεί και Nevermore πραματάκια, αλλά θα έλεγα και Chuck-ισμούς, ας πούμε control Denied, you get the idea). Δεν ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια ιδιαιτέρως με το είδος αλλά αυτό μου άρεσε και το βάζω πού και πού, είναι καλή δουλειά, φαντάζομαι όποιοι γουστάρουν τέτοια θα την καταβρούν, οι μουσικοί πάντως είναι όλοι ωραίοι σε αυτό που κάνουν και τα κομμάτια είναι καλά.

Μου αρέσανε και τα Sepultura, Obituary (μόνο για φαν πάντως), Immolation, Οverkill, Tankard (αυτά τα τρία τελευταία θέλουν ακούσματα που δεν τα έχω δώσει ακόμα, πήξαμε στην δουλειά!). Το νέο Striker με ενδιαφέρει, το Iron Reagan, το Havok, ενώ μου άρεσε πολύ το νέο σινγκλ των Cryptic Shift, μια τεχνική θρασοντεθάδικη μπάντα που έβγαλε ένα ωραίο EP πέρυσι. Θεματικά το πάνε αλά Βέκτορ (sci-fi saga φάση), μουσικά είναι λίγο προβλεπέ στο προγκ τους αλλά μου άρεσαν ΠΟΛΥ τα σόλο τους και τα διάφορα Instrumental sections. Φωνητικά είναι μάλλον βαρετοί για τα γούστα μου, χωρίς να με χαλάνε βέβαια.

Α, και το νέο Dying Fetus μου ακούστηκε promising που άκουσα λίγο. Eγώ είμαι πολύ περισσότερο της Killing on Adrenaline εποχής (old schoolίλα) παρά της υπερμπρουταλαρίας αλλά ό,τι άκουσα είχε και από τα 2 στοιχεία και μου άρεσε.

1 Like

Το ποστάρω εδώ γιατί μόλις το άκουσα ολάκερο και πρέπει να το μοιραστώ με κάποιον (πέραν του ότι χτυπάει πεντάδα):

Μου γάμησε τα ήπατα

το βαζω κι εγω να το ακουσω wink wink

Ήρθε πρόμο ή κάποιος τολμηρός το έδωσε στεγνά στην πιάτσα;

στεγνα ! Ολο το ΣΚ ειναι της Chelsea !

*και μαλλον η χρονια.

Από χτες έχει μετρήσει 7 ακροάσεις. Δεν το χορταίνω.

Τι δισκαρα εβγαλε η Τσελσαρα ρε παλι?

Έλα μωρέ πήρε ένα πρωτάθλημα και κάτι έγινε… μόνο Manchester United!!!

έλα κάνει ζέστη το είχαμε ανάγκη :stuck_out_tongue:

4 Likes

Χειρότερο κι από τα αστεία του Χολμς!

2 Likes

Μονο Chelsea ακουω απο Παρασκευη βραδυ . Δισκος της χρονιας.

Ακούω το Vex τώρα. Απλά γαμεί.

Η προσωπική δουλειά του Rex Brown είναι εκεί έξω και είναι μια τέλεια southern rock συντροφιά για το καλοκαιράκι . Μετά θα ξεχαστεί αλλά συμπαθητική προσπάθεια οπότε:+1:

1 Like

ποιο καλό παιδί θα περάσει μία βόλτα από τα πμ μου με την αρμάδα του Conte;