Δεν έχω χωθεί με τα μούτρα ακόμα στο ξετρύπωμα νεών κυκλοφοριών, τεμπέλαρος φέτος αλλά κάποια που έχω ακούσει πολύ και έχουν ξεχωρίσει και τα βλέπω στη λίστα στο τέλος είναι:
Antichrist - Sinful Birth (old school filthy thrash με heavy metal ωραιότητες διάσπαρτες, ακούστε το The Black Pharaoh, όλο όμως, στην μέση γυρνάει σε μεγάλα ριφ και σολάρα). Το forbidden World του 2012 ήταν πολύ καλό αλλά τώρα ανέβηκαν λέβελ. Πάει για πολύ ψηλά.
Mastodon - Emperor of Sand, το αγαπημένο μου είναι το The Hunter και αυτό είναι το δεύτερο αγαπημένο μου μάλλον, όπως πάει.
Sanctuary - Inception, ντεμάρα, με ηχάρα, στάζει καύλα και έμπνευση, καληνύχτα σας κ. Μητσοτάκη.
Power Trip - Nightmare Logic. Ο όλεθρος της χρονιάς, θρασοκροσοβεροκαφρίλα εμπνευσμένη.
Condor - Unstoppable Power. Οι Nορβηγοί έχουν κάνει μια σκηνή εκεί πάνω (Nekromantheon, Deathhammer, Condor, Audiopain, Black Viper κλπ) που ξεχωρίζει και φέτος φαίνεται να είναι η σειρά των Condor. Το ομώνυμο γαμεί. Θρας.
Doomocracy - Visions and Creatures of Imagination - επικ ντουμ αλά Solitude Aeturnus αλλά αυτή τη φορά παίζουν ακόμα περισσότερο με τις US metal επιρροές τους που φαίνονταν πιο δειλά στο ντεμπούτο. Όλα είναι ανεβασμένα εδώ: songwriting, ήχος (H-XA-ΡΑ από τον Jim Morris, τον γνωστό από τα Morrisound), φωνές, σόλο κλπ. Έντονα μινόρε ανατολίτικα παντού (a good thing)
The Doomsday Kingdom - The Doomsday Kingdom - Leif Edling και Niklas από Wolf στην φωνή, straight doom heavy metal με βασικές και θεμελιώδεις επιρροές και την σφραγίδα του Leif. Το EP μου είχε φανεί έτσι κι έτσι, το άλμπουμ πολύ καλύτερο. Δεν βάζει φωτιά στο δρόμο αλλά όσοι γουστάρουν τις δουλειές των προαναφερθέντων να ρίξουν αυτιά οπωσδήποτε.
Witherfall - Nocturnes and Requiems - αυτό είναι ένα power/prog δισκάκι με πολλά σόλο και ριφ και παραπομπές στα πιο προβλεπέ πράγματα του είδους (Symphony X έως DT, κάτι ατμοσφαιροακουστικά σημεία, Loomis στα ριφ εδώ κι εκεί και Nevermore πραματάκια, αλλά θα έλεγα και Chuck-ισμούς, ας πούμε control Denied, you get the idea). Δεν ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια ιδιαιτέρως με το είδος αλλά αυτό μου άρεσε και το βάζω πού και πού, είναι καλή δουλειά, φαντάζομαι όποιοι γουστάρουν τέτοια θα την καταβρούν, οι μουσικοί πάντως είναι όλοι ωραίοι σε αυτό που κάνουν και τα κομμάτια είναι καλά.
Μου αρέσανε και τα Sepultura, Obituary (μόνο για φαν πάντως), Immolation, Οverkill, Tankard (αυτά τα τρία τελευταία θέλουν ακούσματα που δεν τα έχω δώσει ακόμα, πήξαμε στην δουλειά!). Το νέο Striker με ενδιαφέρει, το Iron Reagan, το Havok, ενώ μου άρεσε πολύ το νέο σινγκλ των Cryptic Shift, μια τεχνική θρασοντεθάδικη μπάντα που έβγαλε ένα ωραίο EP πέρυσι. Θεματικά το πάνε αλά Βέκτορ (sci-fi saga φάση), μουσικά είναι λίγο προβλεπέ στο προγκ τους αλλά μου άρεσαν ΠΟΛΥ τα σόλο τους και τα διάφορα Instrumental sections. Φωνητικά είναι μάλλον βαρετοί για τα γούστα μου, χωρίς να με χαλάνε βέβαια.
Α, και το νέο Dying Fetus μου ακούστηκε promising που άκουσα λίγο. Eγώ είμαι πολύ περισσότερο της Killing on Adrenaline εποχής (old schoolίλα) παρά της υπερμπρουταλαρίας αλλά ό,τι άκουσα είχε και από τα 2 στοιχεία και μου άρεσε.
