Νέες Κυκλοφορίες 2018

Θα άνοιγε που θ’ άνοιγε κάποια στιγμή, είπα να κάνω την αρχή. Ο λόγος είναι μια Σουηδέζα και για του λόγου το αληθές:

Στο 4ο λεπτό μπαίνει ένα φοβερό σημείο μέχρι και το τέλος και η ερμηνεία είναι μαγική, θα έλεγα.

όχι και “μια” Σουηδέζα ε… αυτή που ανοίγει τους Swans, για αρχή.

1 Like

πολλα υποσχομενο!!!

Introducing The Sea Within:

The Sea Within is a new art rock group. The project is formed by Roine Stolt (Transatlantic, The Flower Kings), Daniel Gildenlöw (Pain of Salvation), Jonas Reingold (The Flower Kings, Karmakanic, The Tangent), Tom Brislin (Renaissance, Spiraling, Yes Symphonic, Deborah Harry) & Marco Minnemann (The Aristocrats, Steven Wilson, UK, Joe Satriani). They will release their debut album in Spring 2018 on InsideOut Music.

https://www.youtube.com/watch?v=hurWzo01FpM

Ωραίο βίντεο. Άλμπουμ τέλη Ιανουαρίου

1 Like

Και αυτό για να πάμε δυνατά.

1 Like

Το έχει ακούσει κανείς το άλμπουμ? Γιατί “κυκλοφορεί” εδώ και κάποιες μέρες.
Είναι μεγάλη συμπάθεια σαν μπάντα, χρόνια τώρα.
Το έχω ακούσει το άλμπουμ αρκετές φορές (με ακουστικά, σαν μουσικό χαλί και σε άλλες διάφορες φάσεις) τις τελευταίες μέρες αλλά δεν με έχει πιάσει ακόμα. Κάτι μου λείπει χωρίς να ξέρω τι.

Ηχητικά μου θυμίζει λίγο εποχή Mabool, όπου από μόνο του αυτό θα ήταν εξαιρετικό αλλά τα τραγούδια μου ακούγονται σαν b-sides του.

Λείπει και το ‘‘χιτάκι’’ να παρασύρει λίγο το άλμπουμ.

Πολύ πιθανό να με πιάσει κάποια στιγμή το άλμπουμ (πάντα με πιάνουν), όμως μέχρι τότε αυτή είναι η γνώμη μου :yum:

Ωραίος! Αν και σα πολύ να το έριξαν στη μελωδία και το γυάλισμα και το φοβάμαι κομματάκι. Πολλές προσδοκίες, όπως και να 'χει.

Νέος δίσκος Primordial το '18.

1 Like

Νεο Pelican το 2018 και τα μυαλα στο μπλεντε.

1 Like

Μακάρι να βγάλουν κάτι καλό γιατι τα τελευταία τους δεν με είχαν κερδίσει

Νεο GHOST to 2018. Αντε να δουμε τι θα βγει μετα το παρα παρα πολυ καλο Meliora.

Θα ήθελα πάρα πολύ να έκαναν κάτι κοντά στο στυλ του “The Cliff”, δηλαδή τραγούδια με στίχους και στα φωνητικά να είχαν τον Allen Epley. Τη συγκεκριμένη εκδοχή του τραγουδιού, όπως και τη χροιά του τα έχω ερωτευτεί. Για να δούμε…

1 Like

Solo δίσκος και περιοδεία μέσα στο 2018 από τον Jonathan Davis. Εν τω μεταξύ επιβεβαιώθηκε η συμμετοχή του Jonathan Davis στο ερχόμενο Hellfest. Θα γαμάει δηλαδή φέτος το Hellfest.

Ένας δίσκος που ξεκίνησε να ηχογραφείται το 2008 και θα κυκλοφορήσει μετά από 10 χρόνια δουλειάς. Ελπίζω να βγει σύντομα κάποιο single να πάρουμε μια γεύση!

[quote=“Kostas_L, post:6, topic:60933, full:true”]
Κάτι μου λείπει χωρίς να ξέρω τι.[/quote]

Ίσως αυτό που σου λείπει είναι ο κιθαρίστας Yossi Sassi, νομίζω ότι είναι το πρώτο τους album χωρίς αυτόν. Το κομμάτι με απογοήτευσε οικτρά, ιδίως όταν μπήκαν τα power metal φωνητικά του Kursch, αν είναι δυνατόν. Είναι συγκρότημα που το αγαπάω πολύ και δε με έχει απογοητεύσει σχεδόν ποτέ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι η απώλει Sassi ίσως να τους κόστισε.

2 Likes

Πολύ πιθανό να είναι η απώλεια του Yossi Sassi και θα δανειστώ μερικές φράσεις από την κριτική στην κεντρική σελίδα που συμφωνώ.

“Αυτού που ξεκάθαρα λείπει λοιπόν -μετά την αποχώρηση του Yossi- είναι ο χαρακτήρας των συνθέσεων, οι οποίες κρατούσαν την λεπτή ισορροπία μεταξύ του metal και της παράδοσης από την Μέση Ανατολή, πράγμα που άλλωστε έκανε και τους Orphaned Land να ξεχωρίζουν όλα αυτά τα χρόνια.”

Το υπόλοιπο κείμενο της κριτικής το βρίσκω υπερβολικά αρνητικό με αναφορές σε Σαρμπέλ, πρωινάδικα, εθνική οδό, Άννα Βίσση κλπ.

Αλλά κλάην που λένε και στο χωριό μου.

Και εγω βρηκα την κριτικη λιγο υπερβολικη, παρολο που πλεον η κατευθυνση που χουν παρει δεν μου αρεσει καθολου. Το El Nora Alila παραμενει το αγαπημενο μου και αυτο με το οποιο για μενα τελειοποιησαν το ειδος μουσικης τους. Μακαρι να συνεχιζαν για παντα σε αυτο το υφος. Πιο doom/death αλλα και οι παραδοσιακες πινελιες πιο αγνες και ακατεργαστες. Πιο αληθινες. Βγαλμενες απο τεκεδες. Το Mabool με ξενισε, αλλα επειδη ηταν πολυ καλος δισκος μ αρεσει πολυ, αλλα ηταν και το κυκνειο ασμα τους για μενα. Τους ακουω ευχαριστα και θα βρω τραγουδια που μ αρεσουν, βλ New Jerusalem, Sapari κτλ, αλλα το γενικο συνολο ειναι μετριο, καλογυαλισμενο και πιο λαικοποπ απο οτι θα ηθελα. Μια απο τα ιδια και για το καινουργιο οσο εχω προλαβει να το ακουσω

ΥΓ: Σιγουρα ο Γιοσις ειναι μεγαλη απωλεια. Ειδικα παλαιοτερα εγραφε φοβερα σολο. Στα γρηγορα μου ρχονται το Ocean land και το Thee by the father I pray

1 Like

καλη χρονια με νεο Sinistro

Ετσι… αισιοδοξία είναι το παν στη ζωή !

Εκανα μια γρηγορη ερευνα και περιμενω

Ty Segall - Freedom’s Goblin
Myles Kennedy - Year of the Tiger
Black Foxxes - reiði
Jack White -Boarding House Reach
Antemasque - Saddle On The Atom Bomb (?)
Xylouris White - Mother
Calexico - The Thread That Keeps Us
Son Lux - Brighter Wounds
Pianos Becomes Teeth - Wait For Love
Anna von Hausswolff - Dead Magic
Brandi Carlile - By the Way, I Forgive You
Grayceon
A Perfect Circle
HMLTD
Modest Mouse
Arctic Monkeys
Muse
Lianne La Havas
Zack de la Rocha (?)

2 Likes

Οι Jeremy Irons & The Ratgang Malibus επιστρέφουν και το πρώτο δείγμα είναι αρκετά καλό!

Οσοι δεν τους γνωρίζετε ακούστε το Spirit Knife!Το λατρεύω το συγκεκριμένο δισκάκι!

1 Like