Σίγουρα πάει καιρός που έχω να γράψω στο φόρουμ. Μπαίνω στα κλεφτά ώρες-ώρες δίχως όμως να έχω κάνει login. Αλήθεια αποτελεί επίσης το γεγονός ότι αρκετοί έχουν φυλλοροήσει προς τα μέσα (αντι)κοινωνικής δικτύωσης.
Πριν από πέντε και μισή χρόνια, επειδή γενικότερα είχα μια έφεση προς τα βουνά κυρίως και όχι τόσο τις παραλίες -εκτός και κάποια παραλία είναι δύσκολα προσβάσιμη ή κατεβαίνεις από βουνά, οπότε αλλάζει- αποφάσισα να ασχοληθώ δειλά δειλά με το canyoning.
Εξ ου και ο τίτλος του topic “Δεν θυμάμαι αν έχω αναφερθεί ποτέ…”.
Το canyoning είναι ένα άθλημα, διότι περί αθλήματος πρόκειται ουσιαστικά, στο οποίο γίνεται η κατάβαση μη περιπατητικών φαραγγιών με χρήση τεχνικών μέσων-ειδικού εξοπλισμού, δηλαδή σχοινιά. Κρεμιέσαι με λίγα λόγια και κατεβαίνεις. Μια δραστηριότητα ιδιαιτέρως εξεζητημένη και αρκούντως επικίνδυνη.
Παρένθεση: Στη διεθνή ορολογία υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ των περιπατητικών και μη περιπατητικών φαραγγιών. Τα μεν πρώτα καλούνται gorges, τα δεύτερα canyons. Έτσι έχουμε Samaria gorge, αλλά Ha canyon. Οπότε το canyoning είναι μονάχα για τα δύσβατα, τα οποία έχουν καταρράκτες και ακολουθείται η πορεία του νερού. Χαριτολογώντας το αναφέρω και ως φιλοκάτσικον άθλημα. :Κλείνει η παρένθεση.
Τη Κυριακή που μας πέρασε συνέβη ένα σοβαρό ατύχημα στο φαράγγι του Αμπά εδώ στην Κρήτη, όπου και σκοτώθηκε μια κοπέλα, η Κάλλια Μηλιαρά. Με την Κάλλια μετράω αρκετές κοινές καταβάσεις, γύρω στις 90, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο όμως είχε αλλάξει ομάδα. Δυστυχώς φεύγοντας τελευταία από ένα ραπέλ, μπέρδεψε τις άκρες των σχοινιών και πήρε εκείνο της ανάκλησης αντί για της κατάβασης με αποτέλεσμα να βρεθεί στο κενό από ύψος 65 μέτρων και να χάσει ακαριαία τη ζωή της στα 31 της χρόνια.
Για το λόγο αυτό αύριο διοργανώνεται κατάβαση φαραγγιού στη μνήμη της Κάλλιας.
Καλό ταξίδι Κάλια!