Πολύ σύντομα …στα Ελληνικά.
Πιο κάφρικο απο το Borat.
Πολύ πιο ερωτικό απο τις 50 αποχρώσεις του γκρί.
Οι 120 μέρες στα Σοδομά, είναι πικνικ μπροστά του.
Εξίσου αστείο με το This is Spinal Tap.
Πολύ σύντομα …στα Ελληνικά.
Πιο κάφρικο απο το Borat.
Πολύ πιο ερωτικό απο τις 50 αποχρώσεις του γκρί.
Οι 120 μέρες στα Σοδομά, είναι πικνικ μπροστά του.
Εξίσου αστείο με το This is Spinal Tap.
Να ήταν Metallica Dreams, να ασχολιόμασταν.
Κρύο το αστείο.
Θα μπορούσα να απαντήσω με χωρίο του κεφαλαίου 38, που φέρει τίτλο κομματάρας των Tankard, αλλά αντιπαρέρχομαι, το τρολλίστικο σχόλιο.
Αναφέρεται πάντως σε στόκο που χρησημοποιείται για να κλείσει κάποιο άνοιγμα στο ανθρώπινο σώμα. Στην περιπτωσή μας θα ήταν το στόμα. Στο βιβλίο, ΟΧΙ …
Κρίμα, να μην ασχολείται ο κόσμος με πραγματά που δεν έχουν σχέση με τους μετάλλικα, καθως αυτό δείχνει προπέτεια και παροπιδισμό.
Τα "Μεταλλικά Όνειρα, είναι μακράν το πιο ωραίο μεταλ βιβλίο που γράφτηκε ποτέ, με κωμικά στοιχεία που συνδυάζουν λίγο απο Gervais, Pegg & Atkinson αλλά και με αναφορές στους Saxon καλη ώρα, οι οποίοι ενθουσιάστηκαν τόσο που αγόρασαν όλοι υπογεγραμένες κόπιες του πρωτότυπου Αγγλικού, παρότι ο συγγαφέας ήθελε να τους τις κανει δώρο, έτσι για το σαππόρτ της φάσης και επειδή ο Βιφαρός είχε πεθάνει στο γέλιο κατα τη διαρκειά της περιοδίας τότε που κυκλοφόρησε, όταν το διάβαζε στο tourbus!
Ένας χαιρετισμός απο τον συγγραφέα, καθώς και αποσπάσματα θα ακολουθήσουν πιο κοντά στην ημερομηνία έκδοσης και διάθεσης του βιβλίου, ενώ κατά τη διάρκεια της παρουσιάσής του, θα είμαστε διαθέσιμοι τόσο εγώ όσο και ο συγγραφέας, για να απαντήσουμε σε ερωτήσεις και για να υπογράψει/ουμέ κόπιες.
Ευτυχώς δεν είναι “Μεταλλικά Υγρά Όνειρα” γιατί θα υπήρχε ο κίνδυνος να σκουριάσουν!
(Καλύτερο αυτό το αστείο;)
εγώ θέλω να ρωτήσω τι είναι ο κύριος Prime Eon Media ώστε να υπογράψει κόπιες μαζί με τον συγγραφέα
μου θυμίζω μια γιαγιούλα που ρώτησε τον Jay Z " are you famous ?? " τώρα
Ιδιαιτερα ευγενες το οτι καποιος προωθει τη δουλεια του και οι “μη τρολλ” χρηστες στηνουν χορο χλευασμου και πατανε like ο ενας στον αλλο! Πειτε για τα τρολλς και τους παοκτζηδες τιποτα τωρα.
ΥΓ. Αφεντικο θρεντσταρτερ για δωσε καμια πληροφορια παραπανω ή/και links.
Τι, δεν τα ξέρεις ήδη;
Απο που κι ως που; οχι
Κατάλαβες τώρα γιατί τρολλάραμε;
Δε βρισκω τοσο κατακριτεο το οτι καποιος μοιραστηκε τη δουλεια του που αφορα και τη ροκ/μεταλ. Τελος παντων, περι ορεξεως, συνεχιστε την καλη δουλεια!
Πρόλογος από τον συγγραφέα
Έχουν περάσεις σχεδόν επτά χρόνια από όταν η Αγγλική έκδοση των Μεταλλικών Ονείρων, βγήκε στην κυκλοφορία. Ειλικρινέστατα, η ζωή μου πήρε μια ανυπολόγιστα πιο περίεργη τροπή ύστερα από την εκδοσή τους. Το βιβλίο προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, στην πλειονότητα θετικές και απέκτησε ορκισμένους φίλους, αλλά και πολεμίους.
Ο ποιητής James Scott Pettigrew δήλωσε (αυτοπροσώπως): «Λατρεύω το βιβλίο σου, αλλά νομίζω ότι κάποιος πρέπει να σου ρίξει μια κλωτσιά στ’ @ρχίδια, γιατί πρέπει να είσαι πολύ π@π@ρας, με όλα αυτά που έγραψες εκεί μέσα». (σημ μετ : Ποιος Σεφέρης και μαλακίες…James Scott Pettigrew, λέμε.)
Από τον παγωμένο Σκανδιναβικό Βορρά ήρθε μια απειλή ευνουχισμού από μια γυναίκα, που κρατούσε από οικογένεια πρωταθλητών στη ρίψη τσεκουριών. Μια γκόμενα τραγούδησε, σοπρανιζέ, μια απειλή θανάτου στον τηλεφωνητή μου στο ρυθμό του Wasted Years των Iron Maiden. Βρεγμένα κιλοτάκια κατεθφασαν στην ταχυδρομική μου θυρίδα, ενώ μια πανέμορφη και ελαφρά ενδεδυμένη (χαρά στο κουράγιο της), εβένινη μάγισσα από το Μαλάουι, ήρθε στη Σκωτία, εντόπισε που μένω, κρύφτηκε στον κήπο μου και μου την έπεσε – πρέπει να ομολογήσω ότι δεν το πολυσκέφτηκα και την κάλεσα μέσα, για καφέ και κάτι παραπάνω από συμπάθεια.
Τα πέντε μέλη των ηρωικών και αειθαλών μεταλλικών πρωτοπόρων Saxon μου ζήτησαν, από ένα υπογεγραμμένο αντίγραφο του βιβλίου, ο καθένας, όπως και ο Τατουδιασμένος μεσσίας, αυτοπροσώπως, ο μέγιστος Mark Mannin, ευρύτερα γνωστός και ως Zodiac Mindwarp. Όλα αυτά τα γεγονότα, ήταν μια ένδειξη ότι βρισκόμουν στο σωστό δρόμο.
H Ελληνική μετάφραση του μυθιστορήματος μου, είναι πιστεύω, ένα μεγάλο βήμα στην ίδια κατεύθυνση. Είναι η πρώτη μετάφραση που γίνεται στο έργο μου και από πρώιμες κριτικές ατόμων που είχαν την ευκαιρία να τη διαβάσουν για λόγους διόρθωσης και επιμέλειας – είναι αρκετά πίστη στο πνεύμα του πρωτοτύπου και εξίσου αστεία και ποιητική.
Είμαι πανευτυχής που η δουλειά μου θα παρουσιαστεί σε ένα νέο ακροατήριο, σε μια χώρα τόσο πλούσια σε ιστορία και φιλοσοφία όσο η Ελλάδα, στην οποία το heavy metal και η όλη κουλτούρα του εκτιμώνται δεόντως. Για την τιμή, αυτή πρέπει να ευχαριστήσω τον Έλληνα φίλο / συμέταλλο Δημήτρη Φατούρο, τον όποιο γνώρισα πολλά χρόνια πριν, όταν ζούσε εδώ πάνω και γίναμε φίλοι στη συνέχεια. Εύχομαι, οι αναγνώστες σε όλη την Ελλάδα να απολαύσουν την κάπως παλαβή, αλλά τίγκα metal φαντασίωση μου και να συγκινηθούν, να γελάσουν, να κλάψουν αλλά και να βιώσουν το ίδιο μεταλλικό πάθος, που στην ουσία παρακινεί τον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα αναγνωρίσετε παραπάνω από ένα αγαπημένα μας πρόσωπα που δυστυχώς δεν είναι πλέον μαζί μας, στη μνήμη των οποίων και αφιερώνω αυτή τη μετάφραση.
Εν τω μεταξύ, εργάζομαι σκληρά πάνω στη συνέχεια της ιστορίας και το δεύτερο βιβλίο είναι σχεδόν έτοιμο. Ευελπιστώ σε σύντομο χρονικό διάστημα να έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε και αυτό στα Ελληνικά.
Slàinte mhath/
Mark Rice,
Hamilton, Scotland
October 2018
Σαν απάντηση σε φορουμίτες.
Εχώ κάνει τη μετάφραση, διασκευή και απόδωση στα Ελληνικά και το διασκευασμένο μέρος είναι αρκετό ώστε ο συγγραφέας να μου δίνει credit συγγραφής μέσα, σε αρκετό ποσοστό.
Θα είμαστε παρέα, σε πιθανή παρουσίαση, επειδή είμασε φίλοι, επειδή δούλεψα πάνω σε αυτό κάποιους μήνες και ακόμα και στο αυθεντικό μου ανήκουν 1-2 κεφάλαια και ένας τίτλος και επειδή θέλουμε να μπορούμε να κάνουμέ δίγλωσσο χαβαλέ. Επειδή μπορούμε, γαμώτο ! Τώρα αν θα υπογράψουμε κόπιες - χαχα, αυτο θα είναι περισσότερο σαν υπενθύμιση οτι συναντηθήκαμε με κάποιους, παρά επειδή είμαστε ψωνισμένοι που την είδαμε οτι είμαστε η επόμενη Ανν Ραίς (ο συνεπώνυμος της) ή Χρυσιήδα Δαμουλίδου εγώ ! (Καμιά σχέση, όμως).
Επίσης ηγούμαι της διασκευής του σε μορφή σενάριου που ήδη δείχνει να έχει προκαλέσει ενδιαφέρον και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, βασεί μια περίληψης και 2 σκηνών που έχουν παρουσιαστεί σε σχετικούς ατζέντηδες.
Προκειταί για ενα υπέροχο λογοτέχνημα που έχει να κάνει με τη μουσική που λατρεύουμε, έχει πλάκα, απειρές αναφορές σε συγκροτήματα, και μια φανταστική μεν, αλλα συγκινιτική ιστορία για τη φιλία και την επιμονή που πρέπει να έχουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Το βιβλίο τελείωνει το στάδιο της επιμέλειας και θα βγεί στην αγορά σχετικά σύντομα. Αρχισά να το μεταφράζω για πλάκα στην αρχή, αλλά επειδή ενα γεγονός μου θύμισε πόσο καλά πέρασα με τα παιδία όσο ζούσα στη Σκωτία και ήθελα να το μοιραστώ. Έτσι, αποφάσισα να το τελειώσω και να εκδοθεί. Δεν νομίζω οτι θα μπορούσε εύκολα να έχει απήχηση πέρα απο το ροκ κοινό στην Ελλάδα, αν και αν κρίνει κανείς απο τις αντιδράσεις …τα πράγματα θα είναι μάλλον δύσκολα.
Δε Μαμιέται.
ΔΦ
Αθήνα, Ελλάδα
Οκτ 2018
Αυτό είναι το πνεύμα, αλλα δεν μασάμε για τι είμεθα ανοξείδωτοι !
Μην ανυσηχείς όμως, δεν εχεί τετοιό “σεφερλίδικο” χιούμορ στο βιβλίο.
Θα έλεγα προκειται για μια μίξη Benny Hill, Rowan Atkinson, trainspotting, με απειρές αναφορές σε μεταλ συγκροτήματα, υπέροχη πρόζα και ελλεινό διάλογο, τίγκα στα βρισίδια.
Στα Ελληνικά, έχω βάλει αναφορές στον αγιο Γκουσγκούνη και σε άπειρα άλλα πράγματα που ο Έλληνας αναγνώστης θα νιώσει πιο “κοντινά”, “ρε νουνιά”.
Είμαι πολυ περίεργος να δώ πως θα το αντιμετωπίσουν όσοι το διαβάσουν. Ένας “κριτικός” που το διαβάζει απο περιοδικό μου έλεγε πως είναι μεσοστρατίς και δεν του έχει μείνει άντερο απο το γέλιο. Κάτσε να φτάσει στα 3/4…
Επιτέλους τελειώνει η επιμέλεια… ! Ο καιρός γαρ εγγύς !
KAI ΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ TV SERIES ! Αλλά εκεί όλα πανε απελπιστικά αργά.
Διατίθεται, μια κόπια, δεκατή εκδοσή, σκληρόδετη, στα αγγλικά, εικοσιπέντε ευρώ.