Σε μισω!
Απλα νομιζα οτι το γεωλογικο στεγαζοταν σε αυτο που λεμε γεωπονικο πανεπιστημιο αθηνων…:-s
Τα της πυρηνικής ενέργειας είναι πάρα πολλά και ειλικρινά δεν ξέρω από που να ξεκινήσω. Θα προσπαθήσω να απαντήσω στις ερωτήσεις που έθεσες για αρχή.
α) Το Ουράνιο συναντάται στη φύση με 3 διαφορετικές μορφές, το U-238 (99,2%), U-235 (0,7%) και U-234 (0,1%). Είναι ορυκτό και μπορεί από μόνο του να παράγει “αυτοσυντηρούμενη σχάση”. Δηλαδή, κάθε πυρήνας Ουρανίου να σχάται σε 2 άλλους μικρότερους πυρήνες εκλύοντας πολύ ενέργεια και σωματίδια που συγκρούονται με άλλους πυρήνες Ουρανίου προκαλώντας μία καινούργια σχάση. Προφανώς και δεν είναι ανεξάντλητη πηγή, είναι όμως τεράστια πηγή, καθότι 1 κιλό Ουρανίου μπορεί να δώσει ενέργεια ίση με την ενέργεια από την καύση περίπου 1500 τόνων λιθάθρανκα (αυτό το διάβασα μόλις τώρα από το wiki :p)
Υπάρχουν Πυρηνικοί αντιδραστήρες που χρησιμοποιούν φυσικό ουράνιο όπως αυτό βρίσκεται στη φύση (οι Καναδικοί Candu) όμως οι περισσότεροι χρησιμοποιούν είτε εμπλουτισμένο Ουράνιο (που του έχουν βάλει επιπλέον U-235) είτε Πλουτώνιο ή άλλα μίγματα σχάσιμων πυρήνων. Τα τελευταία δε συναντώνται στη φύση και είναι τεχνητά.
β) Τα πυρηνικά απόβλητα είναι όντως ένα μεγάλο πρόβλημα που από ότι φαίνεται βρισκόμαστε κοντά στη λύση του. Το πυρηνικό καύσιμο, φτάνει κάποια στιγμή σε μία κατάσταση όπου δε μπορεί να μας δώσει ενέργεια, αλλά παραμένει ραδιενεργό και επικίνδυνο. Αυτό που γινόταν μέχρι τώρα, ήταν η απόθηκευση και η φύλαξη του ή άλλου είδους τανζανιές. Η διεθνής πρακτική όμως είναι η ασφαλής απόθηκευση των αποβλήτων.
Από ότι όμως μας ενημέρωσαν οι καθηγητές μας στο ΕΜΠ (δεν έχω λόγο να μη τους πιστέψω) στη Γαλλία, τη χώρα με τη μεγαλύτερη εξέλιξη στην Πυρηνική τεχνολογία, με 59 Πυρηνικούς αντιδραστήρες που παράγουν το 77% της ενέργειας της χώρας, κατάφεραν πρόσφατα να βρουν κατάλληλο τρόπο επεξεργασίας των ραδιενεργών καυσίμων, ώστε να καταστούν μη ραδιενεργά και άρα ακίνδυνα για το περιβάλλον και όποιον τα πλησιάζει. Με λίγα λόγια οι επόμενες γενιές Πυρηνικών αντιδραστήρων (και λογικά και στις ήδη υπάρχουσες θα μπορεί να συμβεί) θα έχουν σχεδόν λύσει το πρόβλημα των πυρηνικών αποβλήτων.
(Η πρόοδος της Γαλλίας πάντως, σε αυτά τα θέματα, είναι τόσο σημαντική που μέχρι και το παγκόσμιο πρόγραμμα ITER με σκοπό την έρευνα για την επίτευξη πυρηνικής σύντηξης γίνεται στη Γαλλία, παρά την αντίδραση των ΗΠΑ που προφανώς και δεν ήθελαν ότι ανακαλυφθεί περί την πυρηνική σύντηξη να είναι σε χέρια Ευρωπαίων…)
Eυχαριστουμε τον μηχανολογο μας, ωραια και χρησιμα πραγματακια!
Το καυτο θεμα που σχετιζεται με την πυρηνικη ενεργεια ειναι φυσικα τα πυρηνικα αποβλητα αλλα το οτι ακουω οτι ειμαστε κοντα στην λυση ειναι θετικοτατο.
Φυσικα δεν θετω το θεμα της ασφαλειας καθολου καθοτι αν ακολουθουνται οι προβλεπομενες διαδικασιες, τοτε δεν υπαρχει καποιος κινδυνος “ατυχηματος” νομιζω. Βεβαια εμεις ειμαστε μπακαλιδες σε αρκετα θεματα οποτε μαλλον σε καναν χρονο απο την εναρξη λειτουργιας του (λεμε τωρα…) θα το ανατιναξουμε απο εμφυτο σταρχιδισμο. 
το πιο πιθανό είναι πως θα “νοικιάσουμε” κανένα αντιδραστήρα από τη Βουλγαρία. Δύσκολο να παρθεί πολιτική απόφαση για πυρηνικό αντιδραστήρα εντός Ελλάδας. Δεν έχω τελειώσει όμως με τα πυρηνικά…
Δε μου κολλάει και τόσο πράσινη η ιδέα του πυρινικού αντιδραστήρα.
Αφενός το κόστος θα είναι μεγάλο, αφ ετέρου ο κύνδινος ακόμα μεγαλύτερος.
Οι πυρινικοί αντιδραστήρες χρειάζονται ιδιαίτερη συντήρηση, και η οποία ξέρουμε πόσο αξιόοοοοοπιστη είναι στην ελλάδα. Κακοί χειρισμοί μπορούν να οδηγήσουν σε τεράστια ατυχήματα άμεσα επικίνδυνα για τον άνθρωπο και την φύση.
Κάθε φορά που ακούω πυρινική ενέργεια στο μυαλό μου έρχετε συνέχεια το τσέρνομπιλ και άλλα δυστυχύματα τα οποία ακόμα πληρώνονται.
Επίσης κάθε πυρινικός αντιδραστήρας παράγει 25-30 τόνους ραδιενεργά απόβλητα ετησίως.
Τα ραδιενεργά απόβλητα αυτά είναι μεγάλος κύνδινος για τη μόλυνση των υδάτων και το εδάφους και όχι μόνο.
Η αλήθεια είναι πως αν αυτά τα απόβλητα μπούν σε ειδικές αποθήκες οι οποίες θα βρήσκονται βαθια κάτω απο το έδαφος. στο τέλος θα αποσυντεθουν, αλλά σιγά μη στην ελλάδα διαθέτουμε πόρους για ειδικές αποθήκες, αλλά και την ικανότητα να εφοδιάσουμε τέτοιες μονάδες με εργατικό δυναμικό κατάλληλα εκπαιδευμένο, και την υπευθυνότητα…
Με την ραδιενέργεια δε παίζεις.
Η πυρινική ενέργεια από τη μία λέγεται πως μπορεί να μειώσει την τιμή του ρεύματος και να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα.Όμως απ την άλλη πρέπει να υπάρχουν υποδομές και τεχνογνωσία μεγάλη, κι αυτά όμως να υπάρχουν τα ραδιενεργά απόβλητα θα μπορούσαν άνετα να προκαλέσουν μολύνσεις όχι μόνο από λάθη αλλά και από αστάθμητους παράγοντες (σαμποτάζ κα) και να προξενήσουν ανεπανώρθωτη ζημιά στο οικοσύστημα
Επίσης η κατάσκευή πυρινικού αντιδραστήρα συνεπάγεται: εξόριξη ουρανιού, ραδιενεργές εκπομπές, και άμεσες και έμμεσες εκπομπές που θα διόγκωναν το πρόβλημα του θερμοκηπίου (CO2, NO2,και υψηλή θερμότητα).
Μη μου πείτε πως το πρόβλημα της ενέργειας στη χώρα μας δε θα μπορούσε να λυθεί αλλιώς…
Μόνο με λιθάνθρακα και ουράνιο μπορεί?
Εμένα προσωπικά με ανησυχεί η πυρηνική ενέργεία. Το γεγονός οτι γύρω μας έχουμε πυρηνικά εργοστάσια, δηλ. στην Αλβανια, στην Βουλγαρια και στην Τούρκια, έμενα με ανησυχει ήδη το γεγονός αυτό.
Ένα πράμα δεν μπορώ να καταλάβω, η χωρα μας έχει άφθονο ήλιο ο οποίος παράγει περίπου 3,826 εις την 12 joules ανα δευτερόλεπτο και κάνεις δεν μπορεί να κάνει τίποτα? Μας βομβαρδίζει κάθε sec και κανείς δεν μπορεί να εκμεταλευτει όλη αυτη την ενέργεια? Έπρεπε να ζουν οι Νορβηγοι ή οι Σουηδοι σε μια χωρα σαν την Ελλαδα, να δείς τι θα κάναν…αλλα τι να πεί κανείς για αυτους, όταν κάθε χρόνο έχουν περίσσευμα στην οικονομία τους.
Ούτε η Αλβανία, ούτε η Τουρκία έχουν πυρηνικά εργοστάσια. Μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν. Αδίκως ανησυχείτε όμως για τα πυρηνικά εργοστάσια και τυχόν ατυχήματα. Εφόσον γίνεται σωστή συντήρηση (και που πάντα γίνεται σωστή συντήρηση γιατί βρίσκονται υπό Διεθνή έλεγχο) δε γίνεται τίποτα.
Ο πρώτος πυρηνικός αντιδραστήρας κατασκευάστηκε το '42 και έκτοτε (66 χρόνια δηλαδή) έχουν γίνει 4 θανατηφόρα ατυχήματα. Συγκεκριμένα:
1/ Τσέρνομπιλ: Το μόνο συμβάν που βαθμολογήθηκε ποτέ με 7 στη Διεθνή κλίμακα Πυρηνικών Συμβάντων (είναι το μέγιστο νούμερο). Συνέβη το 1986, κατά τις ημέρες των γιορτών του Πάσχα για τους Ρώσσους. Η χαλαρότητα εκείνων των ημερών, η απόφαση των ανοργάνωτων Σοβιετικών αρχών να παραβούν σημαντικούς κανόνες ασφαλείας και ένα κατασκευαστικό λάθος των Σοβιετικών αντιδραστήρων οδήγησε στο χειρότερο πυρηνικό δυστύχημα μέχρι σήμερα. Άμεσα σκοτώθηκαν 56 άνθρωποι και εκτιμάται πως η έκλυση της ραδιενέργειας οδήγησε σε άλλους 5 -10 χιλιάδες θανάτους Ευρωπαίων (με τη μορφή του καρκίνου)
2/. Ατύχημα του Mayak: Άλλη μία επιτυχία για τους Σοβιετικούς με το 6αρι στη Διεθνή κλίμακα Πυρηνικών Συμβάντων. Το ατύχημα έγινε το 1957. Κάκιστες συνθήκες λειτουργίας, κακή γνώση της πυρηνικής τεχνολογίας καθότι ήταν ακόμα στις αρχές η χρήση της, οδήγησε στο θάνατο 200 ανθρώπων
3/. Windscale και 3 Mile συμβάντα. Το πρώτο έγινε το '57 και το δεύτερο το ΄79. Δεν είχαν κανένα άμεσα νεκρό (νομίζω) και αποφεύχθηκε γρήγορα ο κίνδυνος. Και τα 2 πήραν 5 από τη ΔΚΠΣ.
Αυτά είναι μέχρι σήμερα μετά από 60+χρόνια λειτουργίας των Πυρηνικών αντιδραστήρων όλα τα ατυχήματα. Μακάβριο σύνολο: 10,000 νεκροί το πολύ
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο και μακάβριο, το νούμερο αυτό ιστορικά/μηχανολογικά/κυνικά,δε θεωρείται μεγάλο για μία τεχνολογία που παράγει ετησίως (και για τόσα χρόνια) σχεδόν το 1/4 της παγκόσμιας ενέργειας που καταναλώνεται παγκοσμίως. Μόνο και μόνο τους ανθρώπους που θα πεθάνουν από ασιτία αν συνεχιστούν τα βιοκαύσιμα και η δέσμευση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων για βιοκαύσιμα ή αν κάτσει κάποιος να σκεφτεί πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από εκρήξεις πετρελαίου αυτά τα τελευταία 66 χρόνια, θα δει πως υπάρχουν και πολύ χειρότερα.
Ο φόβος εξαιτίας του Τσερνόμπιλ (τραγικό δυστύχημα που όμως θεωρείται αδύνατο να επαναληφθεί) είναι δικαιολογημένος για όποιον δεν ξέρει, όποιος όμως τα βλέπει από κοντά, παρατηρεί ότι τα μέτρα ασφαλείας πλέον είναι τόσα, που δεν υπάρχει κίνδυνος (τα περί συντήρησης στην Ελλάδα τα προσπερνώ… Μια χαρά γίνεται η συντήρηση στην Ελλάδα σε άπειρους τομείς).
Άσε που μέχρι και το Τσερνόμπιλ ως ατύχημα, δεν είναι καν από τα χειρότερα της δεκαετίας του '80.Το 1984 για παράδειγμα, στο χωριό Bhopal της Ινδίας από ένα εργοστάσιο παραγωγής ζιζανιοκτόνου, υπήρξε διαρροή με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν ΟΛΟΙ οι κατοικοί της περιοχής που κοιμόντουσαν εκείνη την ώρα. Μόνο από αυτό το δυστύχημα ο απολογισμός είναι πάνω από 15,000 νεκροί (μόνο τον πρώτο μήνα μετά το ατύχημα) και περισσότεροι από 100,000 άνθρωποι που μέχρι σήμερα έχουν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της μόλυνσης που προκλήθηκε.
Με το παράδειγμα της Bhorma, δε θέλω να σας δείξω πως υπάρχουν και χειρότερα. Θέλω περισσότερο να σας δείξω πως φοβόμαστε ό,τι μας λένε να φοβόμαστε. Και στην Ελλάδα υπάρχουν εργοστάσια παραγωγής ζιζανιοκτόνων, αλλά ο απλός κοσμάκης κοιμάτα ήσυχος. Από την άλλη όλη η Β. Ελλάδα τρέμει για το Κοσλοντούι (η Νότια από την άλλη κοιμάται ήσυχη:p).
Σήμερα: Το ότι το τελευταίο μεγάλο ατύχημα σχετικό με τα Πυρηνικά ήταν το '86 δεν είναι τυχαίο. Πλέον οι συνθήκες ασφαλείας ενός Πυρηνικού Εργοστασίου ελέγχονται Διεθνώς και είναι εξαιρετικά αυστηρές. Επιπλέον τα συμβάντα που συμβαίνουν πλέον δεν ξεπερνούν το 4 (για την ακρίβεια μόνο 1 έπιασε το 4 και αυτό γιατί κάποιος πολύ ηλίθιος διέταξε έναν εργάτη να κάνει κάτι πολύ ηλίθιο). Σε ένα πλανήτη που εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν μέχρι και στην οικοδομή μας, τα τελευταία 20 χρόνια τα ατυχήματα που έχουν συμβεί στα πυρηνικά εργοστάσια δεν πιάνουν ούτε διψήφιο νούμερο (και μιλάμε για 400+ Πυρηνικούς Αντιδραστήρες παγκοσμίως). Η τεχνολογική τελειοποίηση τους και οι αυστηροί κανόνες λειτουργίας τους, που έχουν δοκιμαστεί πλέον και με το χρόνο, μας κάνουν τόσο αισιόδοξους για αυτές.
@ Diz. Διάβασε το κείμενο μου στην karvoutopia
Το νούμερο που αναφέρεις (10.000 θάνατοι) είσαι σίγουρος ότι είναι σωστό? Έχω την εντύπωση πως υπάρχει πολύ μεγάλη απόκλιση. Επίσης , όπως ανέφεραν και άλλα παιδιά , δεν νομίζω ότι στην Ελλάδα έχουμε την κουλτούρα και την ικανότητα να αναλάβουμε να τα οργανώσουμε όλα σωστά και τέλεια ούτως ώστε να μην γίνει ποτέ κάποιο δυστύχημα. Τέλος δεν μου αρέσει η νοοτροπία που λέει " Εάν ακολουθήσεις όλους τους κανόνες και τα πρότυπα όλα θα είναι super" . Εάν π.χ. φτιάξουμε έναν αντιδραστήρα και κάποια στιγμή πέσει κανάς πύραυλος στον αντιδραστήρα( ξέρετε από αυτούς που δεν κάνουν λάθη, τους έξυπνους) τι θα γένει?
Θέλω να πω ότι μία στραβή να γίνει την κάτσαμε όχι μόνο εμείς, αλλά και οι γενιές που ακολουθούν.το διάβασα το κείμενο σου στη karvoutopia.
Μου φαίνεται πως περισσότερο εστιάζεις στο να απαντήσεις στον ΣΥΝ απ ό,τι για το εργοστασιο, αλλά να μην αρχίσουμε πολιτικά εδώ.Βασικά και εκτός αυτού εστιάζεις μόνο στα απαραίτητα των τορινών συγκηριών για την ενέργεια, και καθόλου στα αρνητικα ενός εργοστασίου λιθάνθρακα, ο οποίος απ ό,τι ξέρω είναι απ τις πιο ρυπογόνες πρώτες ύλες.
Για να απεξαρτηθούμε δλδ από τις ρυπογόνες μορφές παραγωγής ενέργειας, απο κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Πρέπει δλδ να βάλουμε σε προτεραιότητα κάποια προβλήματα. Περισσότερα έξοδα για καλήτερο επίπεδο ζωής και προστασία του περιβάλλοντος, ή λιγότερα έξοδα, περισσότερη άμεση παραγωγή αλλά εις βάρος του περιβάλλοντος και των κατοίκων (μολύνσεις, ρύπανση, καρκίνος κλπ).
Κάπως έτσι μου φαίνεται το πραγματικό ερώτημα…
Δωσε ινφο!
Αυτο στην Ινδια πραγματι ηταν πολυ πιο σοβαρο επεισοδιο, εχω δει σχετικο ντοκιματερ. Απλα ειναι οτι με οτι δεν εχουμε επαφη πχ. πυρηνικα και εχουμε ακουσει τοσα και τοσα μας προξενουν φοβο. Λιγων ομως το μυαλο παει στο οτι μια αναλογη καταστροφη μπορει να γινει απο ενα εργοστασιο παραγωγης ζιζανιοκτονων.
ήθελε να ακούσει το ρεπορτάζ της ΑΕΚ και πάτησε το κουμπί που έλεγε “Ράδιο”
απάντηση στα υπόλοιπα, το βράδυ
@Diz. Κι όμως, στο κείμενο μου στην karvoutopia, απαντώ εν μέρη και στο ερώτημα σου για το αν μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από τα ορυκτά καύσιμα και να έχουμε μόνο εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Είναι τα περί ενέργεια αιχμής και βάσης που αναφέρω 
Δημήτρη, έχεις ένα τεράστιο ρισπεκτ,έτσι? Το θρεντ σου ανήκει. Ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Κάτι μαθαίνετε κι εσείς εκεί:p
Να πω κι εγω πως δε ξέρω κατά πόσο είμαστε έτοιμοι για τη διαχείρηση μιας τόσο σημαντικής και συνάμα άκρως επικύνδινης τεχνολογίας. Το σίγουρο είναι πως μάλλον θα βοηθήσει. Ας επικεντρωθούμε σε άλλες μορφές ενέργειας πρώτα (ηλιακή, αιολική) και μετά βλέπουμε για άλλες μορφές.
@karvou Ενδιαφερουσες οι απαντησεις σου και θενξ.Αλλα μια ενσταση…Απο την εκρηξη του Τσερνομπιλ αναφερεις εναν αριθμο(10000)…Και ομως αυτο δεν λεει τιποτα.Το εδαφος μολυνθηκε και οι ανθρωποι σε μια πολυ μεγαλη ακτινα γυρω απο το εργοστασιο επαθαν ανεπαναρθωτες σημιες.ΟΙ καρκινοι και οι τερατογενεσεις σημερα θεριζουν στη περιοχη…Αυτο για αποκατασταση της ιστοριας…Δεν ηταν μια παροδικη καταστροφη δηλαδη.
Στις 10,000 μέσα (για αυτό δεν είναι ακριβές νούμερο) προσμετράνε τους καρκίνους που εκτιμούν πως προκλήθηκαν εξαιτίας του δυστυχήματος. Είναι αλήθεια πως η περιοχή μέχρι σήμερα δεν είναι κατοικήσιμη (αν και έχει μόνιμους κατοίκους που αρνήθηκαν να φύγουν), για αυτό όμως ευθύνεται κατά πολύ και η πρώην Σοβιετική Ένωση που δεν προέβει στα κατάλληλα βήματα. Δεν είναι τυχαίο πως το περίβλημα του αντιδραστήρα το φτιάχνουν ξανά από την αρχή γιατί ήταν κακή κατασκευή αυτό που έβαλαν οι Σοβιετικοί.
Επιπλέον, η πολιτική της ΕΣΣΔ να μην ανακοινώσει το δυστύχημα όταν συνέβη παρά μόνο όταν όλη η Ευρώπη είχε χεστεί επάνω της, που ένα σύννεφο ραδιενέργειας πηγαινοερχόταν πάνω από την Ευρώπη δίχως να ξέρουν από που προκλήθηκε, έκανε την κατάσταση (περί τερατογενέσεων) ακόμα χειρότερη, αφού θα μπορούσαν να είχαν ειδοποιηθεί πολίτες γειτονικών χωρών και να μείνουν στα σπίτια τους ελλατώνοντας κατά πολύ την επίδραση του ραδιενεργού νέφους σε αυτούς και τις τερατογενέσεις που απαντώνται σήμερα (κυρίως στη Λευκορωσία από ότι θυμάμαι)
Αυτό ισχύει και σε άλλους τομείς. Δε μπορείς να προφυλαχτείς από κακόβουλες ενέργειες στο 100%. Ειδικά για πυρηνικούς αντιδραστήρες υπάρχει η τεχνογνωσία (και στη χώρα μας πιστεύω, ίσως όχι σε πολιτικό αλλά τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο) που θα μας προστατεύσει από παράγοντες που παλιότερα ήταν απαγορευτικοί και σχετικά απρόβλεπτοι (π.χ. σεισμοί που αναφέρατε κτλ.). Η ικανότητα κ’ τεχνολογική μόρφωση υπάρχει και στη χώρα μας, και έχουμε ικανότατους ανθρώπους ανάμεσά μας νομίζω που μπορούν να αναλάβουν κάτι τέτοιο. Αυτό που δεν υπάρχει όπως βλέπετε είναι η ενημέρωση γύρω από το θέμα που θα το απομυθοποιήσει επιτέλους.
Mikefo ας πούμε ότι στην Ελλάδα βρίσκονται οι άνθρωποι οι οποίοι θα αναλάβουν να “στήσουν” έναν πυρηνικό αντιδραστήρα. Ας πούμε πως όλα δουλεύουν ρολόι και πως όλοι οι φορείς συνεργάζονται αρμονικά, υπάρχει σαφές πλαίσιο ανάπτυξης και ευθύνης . Ας πούμε επίσης πως γίνεται και μια καμπάνια ενημέρωσης του κοινού για την απομυθοποίηση όπως ανέφερες. Όλα πάνε κομπλέ και σούπερ.
Στην περίπτωση όμως που γίνει μια στραβή , μία στο εκατομμύριο ρε παιδί μου, οι συνέπειες θα είναι τεράστιες. Αυτό είναι το βασικό επιχείρημα κατά της πυρηνικής ενέργειας.
στραβή:
Βυτιοφόρο με τοξικό υλικό πέφτει στη λίμνη του Μαραθώνα. Μολύνονται τα νερά και πεθαίνουν κάτι χιλιάδες Αθηναίοι (χτύπα ξύλο). Η στραβή πάντα μπορεί να συμβεί και παντού.
Παρόλα αυτά, επιμένω. Είναι τέτοια η μορφολογία του εδάφους στην Ελλάδα που δύσκολα θα κατασκευαστεί Πυρηνικός αντιδραστήρας. Αν ποτέ παρθεί αυτή η απόφαση, προβλέπω να “νοικιάζουμε” κανέναν από τη Βουλγαρία. Επιπλέον, πύραυλος σε Πυρηνικό Εργοστάσιο:
α) τρελά κότσια από τον εχθρό να το κάνει
β) Πολύ ηλίθιο από τον εχθρό να το κάνει, αν είναι γείτονας της Ελλάδας
γ) Αν είναι κατακτητικός πόλεμος δε συμφέρει τη χώρα που θα μας έχει κάνει την επίθεση να μας κατακτήσει μετά, αφού θα έχει χαθεί σημαντικός πλούτος
δ) Είναι πολύ δύσκολο πύραυλος να φτάσει στον πυρήνα του αντιδραστήρα
ε) Δύσκολα σε πάνε σε πόλεμο μετά, αφού έχεις ένα έξτρα διαπραγματευτικό χαρτί. Δεν ξέρει ο αντίπαλος αν έχεις πυρηνική βομβά. Είναι πολύ πιθανό να έχεις κατασκευάσει (ειδικά αν έχεις αντιδραστήρα Candu)
ΥΓ. Καμία χώρα δε μπορεί από μόνη της να φτιάξει πυρηνικό αντιδραστήρα. Αν ληφθεί τέτοια απόφαση, τότε μία ξένη πολυεθνική που έχει τη τεχνογνωσία (κάποια στιγμή θα μιλήσω και για αυτές) θα αναλάβει και μετά από πολλά χρόνια θα αποκτήσουν οι εγχώριοι επιστήμονες το know how ενός Πυρηνικού Αντιδραστήρα
Ενδιαφέρον θέμα που καλό θα είναι να ακουστεί: Ειδικά για το τελευταίο θέμα, με τον αντιδραστήρα Candu. O Candu είναι ο Καναδικός αντιδραστήρας που είναι από τους πιο περιζήτητους γιατί είναι ο μόνος που “καίει” φυσικό ουράνιο (άρα φτηνό καύσιμο αφού δε χρειάζεται περαιτέρω επεξεργασία), είναι πανέξυπνη κατασκευή δηλαδή (πολύ φτηνός και δε χαλάει σχεδόν με τίποτα) και το κυριότερο του πλεονέκτημα (πλεονέκτημα για τη χώρα που τον αγοράζει, φόβος και τρόμος για την Παγκόσμια κοινότητα όμως) είναι πως μπορείς να βγάλεις ένα σωλήνα με πυρηνικό καύσιμο από τον αντιδραστήρα, ο αντιδραστήρας να συνεχίσει να δουλεύει παράγοντας ρεύμα και εσύ με το σωλήνα αυτό να φτιάξεις μία πανίσχυρη πυρηνική βόμβα.
Με λίγα λόγια, αγοράζοντας έναν Candu, σύντομα μπορείς να έχεις και μία πυρηνική βόμβα. Αυτό είναι ουσιαστικά και το περίφημο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν που έχει θορυβήσει τους πάντες. Το Ιράν, μία χώρα ενεργειακά ανεξάρτητη (έχουν πααααάρα πολύ πετρέλαιο), με το handicap όμως πως γείτονες χώρες όπως Ισραήλ και Πακιστάν έχουν Πυρηνικά όπλα, αποφάσισε να εγκαταστήσει πυρηνικό αντιδραστήρα τύπου Candu. Προφανώς και οι Καναδοί χέστηκαν και για αυτό τους τον πούλησαν, η Διεθνής κοινότητα όμως ξέρει και είναι βέβαιη ότι τον θέλουν μόνο και μόνο για την παραγωγή του όπλου.
Το Ιράν φυσικά δεν πρόκειται να το παραδεχτεί και θα θέτει πάντα προφάσεις του στυλ “ο Candu είναι ο φτηνότερος” αναγκάζοντας χώρες όπως η Ρωσσία να υπόσχονται μέχρι και τζάμπα εμπλουτισμένο ουράνιο στο Ιράν για να κατασκευάσει άλλο τύπο πυρηνικού αντιδραστήρα. Όσο το Ιράν απορρίπτει τέτοιες λύσεις, τόσο πιο βέβαιοι γίνονται όλοι πως οι στόχοι του δεν είναι ειρηνικοί (δηλαδή ηλεκτροπαραγωγή) αλλά πολεμικοί (δηλαδή κατασκευή πυρηνικής βόμβας).
Επίσης, η κατασκευή ενός Candu είναι και το περίφημο πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας, εκεί όμως τα πράγματα δείχνουν πιο ασφαλή, καθώς οι εκτιμήσεις είναι πως η β. Κορέα απλά προσπαθεί να εκβιάσει μερικά χρήματα από τη Διεθνή Κοινότητα…
Σεβαστό κ’ δεκτό, αλλά όπως είπα 100% προστασία δεν υπάρχει πουθενά. Κατά τ’άλλα με κάλυψε ο karvou (ο οποίος δεν είναι και άσχετος σαν εμένα :lol: ). Τελοσπάντων το βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι πολύ μεγάλο και σαν χώρα έχουμε όλο το δρόμο μπροστά μας.
Δεν πρόλαβα ακόμα να διαβάσω τι γράψατε προηγούμενα, αλλά εν τάχυ να γράψω 2 λόγια και θα επανέλθω αναλυτικά κάποια άλλη φορά. Έχουμε και λέμε:
Για νότιες χώρες (όπως η Ελλάδα) πρέπει να συνδυαστούν φωτοβολταϊκές και αιολικές γεννήτριες. Γενικά να προωθηθεί (ΚΑΙ στην Ελλάδα) η πυρηνική ενέργεια (με ασφαλείς, σύγχρονες κατασκευές πυρηνικών σταθμών, και ασφαλή ειδική ταφή των αποβλήτων - π.χ. βλέπε Καναδάς - θα έχουμε την πιο καθαρή μέχρι τώρα μορφή ενέργειας, και δεν πάνε να λένε οι άσχετοι γκρινπισιαριδες και λοιποί αμόρφωτοι δήθεν οικολόγοι ότι θέλουν…). Επίσης το φυσικό αέριο (του Πούτιν ) είναι καλή επιλογή προς το παρόν. Τέλος, σε 2-3 δεκαετίες όταν (αν…) επιτευχθεί η ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη, το θέμα θα λυθεί για πάντα ουσιαστικά.
Υ.Γ. Η καύση λιγνίτη (που τόσο πολύ θέλει η ΔΕΗ μας…) απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα, πέρα των λοιπών ρίπων, ΚΑΙ ραδιενεργά στοιχεία που υπάρχουν μέσα στο λιγνίτη. Επίσης, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί που φαίνεται μια καθαρή λύση, πέρα από δευτερεύοντα προβλήματα στο περιβάλλον, το νερό που φεύγει και πάει για πότισμα στα χωράφια, είναι ουσιαστικά άχρηστο και επικίνδυνο, αφού όταν περάσει από τις γεννήτριες, έχει αποδειχτεί ότι σκοτώνονται απαραίτητοι για τις καλλίεργιες μικροοργανισμοί που προυπήρχαν στο νερό.
Και λίγα λόγια για την πυρηνική σύντηξη. Μελετάται πειραματικά εδώ και 40+ χρόνια (αρχικά στην τότε Σοβ. Ένωση και στη Βρετανία και τώρα πια διεθνώς). Η αλήθεια είναι ότι οι επιστήμονες που ασχολούνταν τότε με αυτό το θέμα, ήταν αισιόδοξοι και περιμέναν ότι θα αρχίσει η εφαρμογή της πολύ γρήγορα. Από τότε έχουν γίνει πρόοδοι (π.χ. από αρνητικό ισοζύγιο ενέργειας, δηλ. να καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια απ’ ότι θα παραχθεί από το σύστημα, πέτυχαν σχεδόν ισοζύγιο), όμως απέχουμε ακόμα αρκετά από την τελική λύση (τα προβλήματα μάλλον έχουν να κάνουν με τεχνολογικά ζητήματα, καθώς τα θεωρητικά ζητήματα φυσικής στο θέμα αυτό έχουν επιλυθεί προ πολλού). Τώρα έχει συγκροτηθεί διεθνής συνεργασία (Ε.Ε., Η.Π.Α., Ρωσία, Ιαπωνία και πρόσφατα και η Κίνα εκδήλωσε ενδιαφέρον) και θα αρχίσει (αν δεν άρχισε ήδη) η κατασκευή στη Γαλλία ενός μεγάλου αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης,του ITER. Για κάποιους λόγους όλα αυτά προχωρούν πολύ αργά (μήπως περιμένουν οι μεγάλες χώρες να εξαντληθούν πρώτα τα αποθέματα πετρελαίου, για να μην χάσουν τα κέρδη τους;). Αν όμως επιτευχθεί τελικά στο μέλλον, τότε ουσιαστικά από το νερό (το δευτέριο και τρίτιο, ραδιενεργά ισότοπα του υδρογόνου που υπάρχουν σε μικρές αλλά επαρκείς ποσότητες στο νερό των ωκεανών, ενώ έχουν βρεθεί και στη σελήνη, και γι’αυτό το ενδιαφέρον τόσων χωρών να φτιάξουν μεσοπρόθεσμα βάσεις εκεί) θα παράγεται ηλεκτρική ενέργεια με μεγάλη απόδοση και χωρίς καθόλου απόβλητα και ρύπους. Είδομεν…
Υ.Γ. Μη ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη έχει επιτευχθεί εδώ και 55 χρόνια… βόμβα υδρογόνου 8)
Υ.Γ.2 Βρήκα και την επίσημη ιστοσελίδα http://www.iter.org/ (και βλέπω ότι συμμετέχουν και οι Ινδία, Ν.Κορέα)