Οσο γαματες και να ειναι οι διαφορες εναλλακτικες εκδοχες τσουρεκιων με σοκολατες, λευκες σοκολατες, βουτηγμενα σε αμβροσια και νεκταρ, οργανικο σιροπι γκουαβας με εκχυλισμα παπαγιας, λικερ σοκολατας με ημιγλυκο ουισκι και χαβιαρι, παντα θα προτιμω το παραδοσιακο πατροπαραδοτο τσουρεκι χωρις επικαλυψεις και ψιψιψονια.
Η μονη μεταλλαξη που δεχομαι και επικροτω ολοκληρωτικα ειναι το αρωμα μεντας στο παραδοσιακο τσουρεκι, παλι χωρις σοκολατες και μελια και στεβια. Και το λεω οντας τεραστιος φαν της σοκολατας στα επιδορπια γενικως ε.
@QuintomScenario συνδυασμός μέντας με πράγματα (σοκολάτα ιδίως) μπορεί να με σκοτώσει και μόνο στην θέα (ενός κουτιού πχ, το έπαθα τις προάλλες στο σουπερμαρκετ). Σεημ για συνδυασμό πορτοκάλι σοκολάτα.
btw, η μαστίχα νομίζω είναι συστατικό του παραδοσιακού τσουρεκιού νο ματτερ γουατ και δεν είναι έξτρα νοτς/προσθήκη
Αχαχαχαχαχα ειχα πολλη δουλεια αυτο το διαστημα και πολλες παραγγελίες. Ευχαριστώ που με θυμήθηκες πάντως
Τα μελομακάρονα για το γραφείο πήγαν σύννεφο, επίσης έφτιαξα φέτος κουραμπιέδες για πρώτη φορά στη ζωή μου και πραγματικά έγιναν απίθανοι. Στο γραφείο έγινε ψιλοχαμός και με αυτούς, αλλά τα μελομακάρονα είχαν περισσότερη πέραση. Έκανα μερικά “μισά” (δλδ σε μικρές φόρμες μεγέθους κέικ) γαλακτομπούρεκα επίσης, κυρίως για επισκέψεις.
Τέλος, έφτιαξα (δοκιμαστικά) λίγα μίνι κανταϊφάκια, με πολύ φυστίκι Αιγίνης. Αυτό το τελευταίο βγήκε επίσης πολύ πετυχημένο, λέω να φτιάξω φωλίτσες για τη γιορτή μου σε λίγες μέρες. Είναι εύκολη συνταγή, βολεύει για να φάνε πολλοί άνθρωποι μαζί χωρίς να λερωθούν (πολύ) και θεωρώ ότι δείχνει πώς ασχολήθηκες με το κέρασμά σου και δεν μπήκες απλώς σε ένα ζαχαροπλαστείο για να βγάλεις υποχρέωση.
Σε γενικές γραμμές πάντως, ευτυχώς πηγαίνω τα γλυκά στο γραφείο ή σε γνωστούς/φίλους/συγγενείς που τα καθαρίζουν, διότι θα είχα ήδη ζάχαρο. Το πιο παράξενο είναι ότι η αρχή της ζαχαροιπλαστικής είναι “stick with the recipe” αλλά έχω καταφέρει να μειώσω πολύ την ποσότητα ζάχαρης (κυρίως σε μπισκοτοειδή) και να χρησιμοποιήσω πολύ αλεύρι ολικής, όπου παίρνει. Πείραξα πολλές συνταγές, 2-3 βγήκαν μάπα (απορώ what’s the fuss με τη στέβια, δυστυχώς δεν πρόκειται να υποκαταστήσει ποτέ τη ζάχαρη), αλλά είχα μεγάλη επιτυχία στη συντριπτική πλειοψηφία όσων έφτιαξα.
Ευχαριστως. Στειλε διευθυνση. Αλλα πραγματικα, αν δεν σου κανει το κανταϊφι (που πρεπει να το κοιταξεις βεβαια…), φτιαξε το σε εκδοχη μπακλαβα. Ασε που νομιζω οτι αυτη η εκδοχη ειναι ακομη καλυτερη…
Γενικως το γαλακτομπουρεκο (που επισης φτιαχνω πλεον ΜΟΝΟ με κανταϊφι κι οχι με φυλλο) ειναι τοσο ευκολο για εμενα, που το ταπεινο κανταϊφακι φανηκε σαν να εγινε μονο του, με τηλεπαθεια.
Ο μπακλαβας απ’ οσο ξερω ειναι εξισου ευκολος, οποτε αν ποτε θελησεις να δοκιμασεις την τυχη σου, ξερεις σε ποιο dm/twitter/insta (καμια φορα και fb, που δεν πολυχρησιμοποιω) να απευθυνθεις για οδηγιες
Επομενο challenge (απο γλυκα): τιραμισου + τσιζκεικ. Δυστυχως με το ΝΥ τσιζκεικ απετυχα, οποτε θα φτιαξω το “ευκολο”, τη μαϊμου (παγωμενο).
εντιτ : α ναι με τον μπακλαβά είναι θεϊκό όντως. αλλά δε νομίζω να φτιάξω κάτι τέτοιο, δεν το κάνω τόσο κέφι, δεν το χω με τα σιροπιαστά/δεν μου αρέσουν τόσο (… :/)
τσηζκεικ που ανέφερες btw είναι το αγαπημένο μου γλυκό, οπότε στείλε κι από αυτό. ;p
.
