Ερωτικη απογοητευση

Διάφορα
#181

συνηθίζω να ακούω ό,τι ποιό σκληρό μετά από μια ερωτική απογοήτευση και συγκεκριμένα να 'χει μελωδία…

Transilvanian Hunger (Darkthrone)
Where Cold Winds Blow (Darkthrone)
If It Ends Tommorow (Rotting Christ)
The Dance Of The Pagan Flames (Behemoth)
Forgotten Empire Of Dark Witch (Behemoth)

δεν γίνομαι καλά ακούγοντας τα, χειρότερα γίνομαι αλλά έχεις μια αίσθηση της απόλυτης απογοήτευσης και τα ακούς καλύτερα απότι θα τα άκουγες άλλη φορά. νιώθεις την μελωδία περισσότερο. τελοςπ δίνεις μια άλλη αίσθηση και στο τραγούδι. (είμαι σίγουρος σχεδόν κανένας δεν θα 'ναι σύμφωνος αλλά όπως την βρει ο καθένας με την γκόμενα…)

edit: ξέχασα το lack of comprehension των death κάτι που μπορεί να το αφιερώσει οποιοσδήποτε σε μια γκόμενα.

#182

συνήθως πολυ μαλαγχολικη και “μαυρη” ψυχολογικα μουσικη… Leonard Cohen, Lou Reed, Neil Young, King Crimson, διαφορες metal μπαλαντες klp

#183

Mετά από ερωτική απογοήτευση

[B][SIZE=“5”]ΜΟΝΟ GRIND[/SIZE][/B]
:blues:

True story.

#184

Συμφωνώ με το πνεύμα αυτού του post :stuck_out_tongue:

Δεν ακούω βασικά τόσο grind (μερικές μπάντες μόνο βασικά) αλλά γενικά μετά από ερωτικές απογοητεύσεις θα παίξουν κυρίως ακραία πράγματα. Καλύτερο φάρμακο πάντως συνεχίζω να θεωρώ δισκογραφία Slayer. Σε μένα μια χαρά λειτούργησε πάντως :roll:

#185

[B]Αντζελα Δημητρίου - Φωτιά στα σαββατόβραδα[/B]

[B]Μιχάλης Ρακιντζής - Καρδούλα μου εγώ και συ[/B]

[B]Βασίλαρος - Ποια με καταράστηκε[/B]
[B]
Νότης - Και δεν μπορώ[/B]

[B]Χρήστος Δάντης - Πάει η αγάπη μου[/B]

[B]Δημήτρης Κόκοτας - Ανεμώνα[/B]

[B]Βασίλης Καζούλης - Φανή[/B]

#186

:bow2::bow2::bow2: να το ακους σε μαγαζι με λαιβ μουσικη και να γινεσαι κομματια

#187

δεν ξέρω τι λέτε, εγώ πάντως είμαι αυτής της άποψης.

α, και ο ellanor δεν έκανε ακόμα λίστα. :stuck_out_tongue:

#188

Όλη η δισκογραφία του Παυλίδη είναι ό,τι πιο κατάλληλο για αυτές τις περιπτώσεις…

συγκεκριμένα

Όταν πεθαίνει γύρω κάθε ομορφιά
Βροχοποιός (και τα 2)
Μόχα
Νοσφεράτου
αερικό
Περιμένω
Η τελευταία φορά (pun intended :p)

το black gives way to blue είναι ένα όμορφο ήρεμο και βαθιά μελαγχολικό/λυπηρό κομμάτι για την απώλεια…

#189

πολυ καλο για τετοιες περιπτωσεις ειναι και το porcelain heart απο opeth

#190

[QUOTE=pax;1113499]σε αντιθεση με αυτο που λεει ο θρεντσταρτερ,εγω πιστευω οτι μετα απο ερωτικη απογοητευση κανεις δεν βαζει να παιζουν χαρουμενα κομματια επιτηδες για να γινεις οσο πιο σκατα παει(κ να εχεις κ ευκαιρια να πινεις ταυτοχρονα!:p)

Αν θες να κανεις αυτο και θες ετσι να ποζεριασεις λιγο να τη νιωσεις την θλιψη του χωρισμου και να εχεις και την αφορμη να πιεις και λιγο παραπανω ακου


και

και αλλα τετοια παρομοια…

#191

του Θαναση ειναι το αερικο.

#192

έχει και ο Παύλος δικό του αερικό

#193

=|

μιας και αναφερθηκε ομως ο Θανασης, ο Βραχνος Προφητης ειναι ενας απ’ τους δισκους που φτιαχτηκε ουσιαστικα για αδυναμους ψυχικα ανθρωπους και νομιζω οτι ειναι οντοπικ απο διαφορετικη οπτικη.

[I]Όσοι με γέλασαν,όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ’ ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.[/I]

#194

[I]Ξυπνά καρδιά μου, ξύπνησε
δειλή και χαϊδεμένη
το πανηγύρι άρχισε
και δε μας περιμένει
[/I]

#195

Δεν ξέρω,αλλά ο Θανάσης και ο συγκεκριμένος δίσκος δεν μου βγάζει ότι έχει καμία σχέση με ερωτικά.
Τον έχω να μιλάει για πολύ πιο σημαντικά πράγματα,όπως για την ίδια την ψυχοσύνθεσή μας,και όχι για κάτι τόσο ευτελές.

Το Αερικό το πρωτοάκουσα 7 χρονώ όταν βγήκε,την ίδια χρονιά πρέπει να το άκουσα και λάιβ,οπότε προσβλήθηκα λίγο :stuck_out_tongue:

#196

Για να νοιώσεις πιο σκατά μετά, υπάρχουν πάμπολα. Π.χ.:

Scorpions - Lonely nights
Nightwish - Ever dream

Αλλά για να νοιώσεις καλύτερα, χρειάζεται κάτι δυναμικό. Π.χ.:

Metallica - Master of puppets (κλασική αξία για κάθε περίσταση)
Metallica - Damage Inc.
Metallica - All within my hands (κυρίως για τους στίχους)

και αναλόγως τα γούστα μετά (ξέρω είμαι “αντικειμενικός” ως προς τους Metallica :p)

Τέλος, ένα πρόσφατο χιτάκι που ταιριάζει μετά από χωρισμό (και μάλιστα να το αφιερώνεις σε αυτήν) είναι το εξής:
Cee Lo Green - Fuck you :smiley:

#197

Oι στίχοι μάλλον μιλάνε για άλλο πράγμα, αλλά κολλάνε και 100% με ερωτική απογοήτευση.
[I]
Hammer in skull I am waiting to return your suffering.
In my mind I see you distant, broken and lost again.

When you come back I won’t know you.[/I] [I]
We won’t fit right like it was before.
Time is truth, hard and cruel
and my heart has turned to stone.
I crawled back in, I am hungry,
I made sure my traps are set in space.

We had been standing on these tracks,[/I] [I]
all the winds never called us back.

We laid so long, eternal night, in my heart it never left.[/I] [I]
I’ll stand here, you go on, when you see me I’ll be gone.
Every road brings us on the past is never forgiven it is atoned.

[/I]Δοκιμάστε να το ακούσετε σε τέτοια περίπτωση, μακριά όμως από αιχμηρά αντικείμενα.

#198

οι στροφες του μπιλι του τερλεγκα

#199

Α, ρε Red Rum, έκανες το πιο αξιόλογο post εδώ μέσα. [B][SIZE=“3”]Time is truth[/SIZE][/B]. Βασικά όλο το κομμάτι, στίχος- στίχος σε τρώει μέσα σου.

#200

Στο ύφος του topic ταιριάζει το πέμπτο και τελευταίο album των [B]Στέρεο Νόβα[/B] (δεν μετράω το Ωφέλιμο Φορτίο), η [B]Βιταμίνα Τεκ[/B]

Δεν ξέρω πόσο σκατά ήταν ο Κ.Β. όταν έγραφε τους στίχους αλλά είναι από τους πιο απαισιόδοξους (στιχουργικά) δίσκους που έχω ακούσει, ενώ έχει και τεράστια διαφορά στο μουσικό τομέα με την εισαγωγή για πρώτη φορά breakbeat και άλλων πολλών στοιχείων σε σχέση με τους 3 πρώτους δίσκους.

[I]Στα μάτια σου είχα πιστέψει σαν τον ουρανό
και τώρα πια δεν έχω τίποτα για να κρατώ
στην ερημιά θα γίνει πέτρα όλη μου η σιωπή
η αγάπη αυτή θα σβήσει και σαν άστρο θα χαθεί[/I]
~Ταξίδι στη Γη