AMAN ρε το Last Candle παιζει να ειναι στα τοπ αγαπημενα μου κομματια απο Guardian
To Ronnie ναι ρε, ισως το χειροτερο κομματι σε Load-Reload, το ξεχασα.
Αμα αρχισες να βαζεις απο Λοστ κομματια απο δισκους που δεν σου αρεσουν, ε να βαλω και εγω τα τρακλιστ απο τα τελευταια των Αναθεμα η Ιν Φλεημς ξερω γω να γινουμε
Το τοπικ λεει για μπαντες που αγαπαμε, οχι δισκους
Παρολα αυτα, το συναισθημα του εκνευρισμου οταν ακουω ενα τραγουδι ας πουμε απο Paradise Lost που με ενοχλει, δεν προκαλειται απο το Shades Of God, το οποιο το θεωρω ολο απαραδεκτα κακο δισκο με εξαιρεση 2-3 καλα τραγουδια. Ο εκνευρισμος και το μισος εχουν ως βαση και προσμονη, απαιτησεις, θεση μεσα σε εναν δισκο που μπορει κατα τα αλλα να τρωγεται κ.ο.κ.
Αλλιως θα βαζα και το μισο St. Anger οπως εγραψα. Αλλα δεν εβαλα τραγουδια για τα οποια αδιαφορω, αλλα τραγουδια που μου τη σπανε.
Opeth - Elysian Woes γι’αυτούς τους ηλίθιους στίχους στην αρχή που προσπαθούν too much να φανούν αποφθευγματικοί και ωστόσο είναι μια παπαριά και μισή και παίζει να το σκιπάρω πάντα το κομμάτι (’‘What’s left when the morning comes / is the memory of a future’’ ωωω, σκάσε βρε 15χρονε)
Anathema - Temporary Peace γι’αυτό το ηλίθιο ‘‘Chicknnnnnnnnnnnns’’ που φωνάζει στο spoken part και που από όταν το άκουσα έχασα κάθε διάθεση να ξανακούσω το κομμάτι με όλη του την ατμόσφαιρα.
Metallica - Unforgiven, οκ κάποιες φορές με πιάνει αλλά ποτέ δε μου άρεσε να πω “θέλω να το ακούσω”. Δεν το μισώ, αλλά δε μου αρέσει -μου είναι αδιάφορο- ίσως ό,τι χειρότερο. Σίγουρα μ’αρέσει περισσότερο το II και το III από αυτό, ενώ γενικά θεωρώ το II κλάσεις καλύτερο από το Ι.
Muse - Uprising και Resistance, απλά όχι, το πρώτο ίσως live σε πιάσει αλλά είναι το live effect νομίζω όχι το τραγούδι.
Λατρεύω Judas Priest & Accept και μπορώ να ακούσω τα άπαντα αλλά κομμάτια τους που όποτε τύχει να κάτσουν στo shuffle τα προσπερνώ κατευθείαν είναι τα Breaking The Law & Balls To The Wall. Είναι τα μεγάλα σουξέ τους αλλά, τα έχω σιχαθεί. Επίσης, προσπερνώ και το Enter Sandman πολλές φορές καθώς επίσης και το Heat Of The Moment από Asia. Λατρεύω ολόκληρη τη δισκογραφία τους, υπάρχουν κλάσεις ανώτερα κομμάτια από αυτό και γι’αυτό δεν μπορώ να το χωνέψω