Παίρνω πάσα από το τοπικ που άνοιξε ο @Leper_Jesus “Τραγουδάρες με σπαστικά σημεία” και θα κάνω ένα παρόμοιο με ένα ερώτημα που είδα κάπου στα σόσιαλ :
"Τραγούδια που “μισείτε” από μπάντες/καλλιτέχνες που αγαπάτε’’. Καλά το μισείτε με πολλά εισαγωγικά ε.
Τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό είναι τα Beeswax και Hairspray Queen από Nirvana. Μπορώ να ακούσω ευχάριστα ακόμα και τα ντέμο τους (βλέπε Blandest) και τις κακές πρώιμες λαιβ ηχογραφήσεις, αυτά όμως που ανέφερα πιο πάνω τα θεωρώ τα πιο ανέμπνευστα τραγούδια που έγραψε ο Cobain.
Blind Guardian - Tommyknockers…
Guardian απο τις 5 αγαπημενες μου μπαντες και το TFTTH απο τα αγαπημενα μου αλμπουμ τους (στην τριαδα μου μαζι με NIME και IFT) αλλα το συγκεκριμενο τραγουδι απλα με εκνευριζει. Εντωμεταξυ βασιζεται και σε ενα απο τα πιο μετρια βιβλια του Κινγκ ιμο, ασχετο αλλα εδεσε ωραια
Metallica - Throught The Never
Δεν χρειαζονται πολλα σχολια πιστευω
Primordial - The Black Hundred
Τραγουδι που το σκιπαρω κυριως λογω του στιχουργικου, μουσικα ειναι μετριο οκ, α ρε Αλαν…
Metallica - Don’t Tread on Me
Επισης θεματολογικο κυριως το θεμα αλλα και το κομματι ειναι απλα εξαιρετικα μετριο, δεν με εκνευριζει τοσο οσο το Through the Never αλλα δεν μου κανει κλικ (πλακα πλακα καταλαβαινω γιατι πλεον προτιμω σαφως το Load απο το Black, αρκετα μετρια [ΓΙΑ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΜΟΥ] κομματια)
Manowar δεν βαζω, ειναι cheat, οι πρωτοι δισκοι τους ειναι πραγματικα ο ορισμος αυτου του θρεντ, απο την μια κομματια που σε ισοπεδωνουν και απο την αλλη παπαριες καμαρωτες και αυνανισμοι του Αρχηγου στο μπασο.
Scorpions - To Be No1
Ισως το χειροτερο τραγουδι απο μπαντα που αγαπαω. Τι να πρωτοπιασεις, τους ελεεινα γελοιους στιχους και βιντεοκλιπ? Την αφορητα πλαστικη παραγωγη που παει να πιασει το βαημπ της εποχης με αποτελεσμα να ακουγονται σαν cover band των Οφσπρινγκ απο ΚΑΠΗ? Τον Κλαους που ειπε να βγαλει την τραγιασκα και να μας αποκαλυψει το κουρεμα Δρακουμελ απο κατω? Πραγματικα ο ορισμος της λεξης trainwreck.
Anathema - Empty
Ναι οκ να και το hot take μου. Δεν ξερω γιατι, ποτε δεν μου εκατσε καλα το συγκεκριμενο παρολο που ειναι και τρελο fan favourite. Τον δισκο τον λατρευω απιστευτα εντωμεταξυ αλλα το συγκεκριμενο για καποιο λογο το θεωρω εκτος κλιματος, μετριο σαν συνθεση (οκ live ειναι καλο για να χοροπηδηξουμε) και το σκιπαρω μονιμα.
Τι να σου πω ρε συ, αυτο και το Insomnia ειναι τα μονα βιβλια του που δεν με ικανοποιησαν, γενικα με Κινγκ ο,τι και να βγαλει συνηθως αγαπαω. Οχι οτι το θεωρω κακο το Tommyknockers αλλα αρκετα meh. Το Insomnia ok ειναι κακουλι, ουτε ο ιδιος δεν το γουσταρει.
Καταλαβαίνω πως το εννοείς και κυρίως για το εκτός κλίματος. Προσωπικά το θεωρώ «ξεχωριστό» και για αυτό θα το έβαζα και στα τοπ 3 του δίσκου…είναι και αυτοί οι στίχοι!
Παρόμοιες περιπτώσεις θεωρώ και το Panic από το A fine day to exit και το Pulled under at 2000 metres a second από το A natural disaster.
Τα αλλα 2 που λες μου αρεσουν πολυ, το Empty δεν ξερω μου εχει κατσει ασχημα, μου φαινεται σαν μια χειροτερη εκδοχη του Fragile Dreams, Uptempo αλλα χωρις να εχει το γαματα catchy ρεφραιν και τις μελωδιες του πρωτου. Δεν ξερω μου εκατσε στραβα απο την αρχη και δεν το συμπαθησα ποτε, το ξερω οτι ειμαι μειονοτητα σχετικα με το συγκεκριμενο.
Κριντζαρω διχως ελεος με τα περισσοτερα που εχετε πει (και ιδιως με τα empty και somebody to love <3). Απο αυτα που διαβασα συμφωνω μονο με τα ροκεντρολακια των manowar στους πρωτους δισκους που ειναι αναμεσα σε επη, ωραιος ο @morgoth (μεταξυ αλλων, ολη η πρωτη πλευρα του battle hymns και τα δυο πρωτα στο sign of the hammer ειναι απλα παπαριες). Καποια που μισω ειναι τα:
System of a Down: I-E-A-I-A-I-O-Μ-Ι-Α-Μ-Α-Λ-Α-Κ-Ι-Α-Κ-Α-Ι-Μ-Ι-Σ-Η
Queen: Delilah. Και το βαλανε σε ενα δισκο αριστουργημα. Τι νιαου ρε γαβ γαβ?
Blind guardian: Don’t break the circle, ναι ξερω διασκευη ειναι αλλα δεν εχει σημασια ειναι σε αγαπημενο δισκο και τον κλεινει μετρια. Τουλαχιστον το Barbara Ann αμεσως μετα εχει αυτογνωσια πως ειναι για χαβαλε και ενοχλει λιγοτερο τα νευρα μου
ΟΧΙ
(αλλά γέλασα με το Μ-Ι-Α-Μ-Α-Λ-Α-Κ-Ι-Α-Κ-Α-Ι-Μ-Ι-Σ-Η )
Να σκεφτώ μερικά κομμάτια από κλασσικά album γιατί είναι εύκολο να πιάνω μέτρια album και να τα χέζω κομμάτι κομμάτι:
Εύκολα -και το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό- το Revolutionary 9 από το White Album…μόνιμο skip σε ένα αριστούργημα
Bug Day από το The Wonderful and Frightening World Of… των the Fall, τεράστιος δίσκος, άκυρο κομμάτι, εύκολο και μόνιμο επίσης skip
Tο προφανές ομότιτλο του Meat is Murder είναι δυστυχώς cringy του κερατά και φαίνεται λίγο σε σχέση με το υπόλοιπο album (αλλά να κάνω και ένα disclaimer οτι εμένα μου αρέσει κατά βάθος όπως και νάχει χωρίς να μην παραδέχομαι όμως το απίθανο επίπεδο cringe που αγγίζει)
La La Love You επίσης από το Doolitle τρώει τρελό skip όπως και το Endless, Nameless από το Nevermind, Sonic Youth α’ τοπικού
Τέλος, Yoshimi Battles the Pink Robots, Pt. 2… αγαπάω τον δίσκο και την μπάντα προφανώς, το κομμάτι αυτό είναι μαλακία
)