Το έβαλα να παίζει μόλις τώρα, not what I expected οφείλω να ομολογήσω. Τι φάση 
?
Kudos για το νο.3 ε…
Επίσης, μιας και έριξα σχόλιο,
Και πολύ άργησες @plex27 !
1 Like
Ειναι, πραγματι…
1 Like
Είμαι sucker (που λεν’) για το cheesiness των Symphony X, οπότε εξηγείται η φάση αυτή!
1 Like
Ωραιο το Zych!
Σούπερ λίστα από Πατερακη, as always.
Πιθανολογώ όμως ότι δεν άκουσες Shamblemaths εγκαίρως. Ούτε εγώ. Πιάστηκαμε κορόιδα.
Βγάλε το «εγκαίρως» και είσαι μέσα.
Will do!
1 Like
Εξαιρετική δουλειά στο main site με μια σύνοψη όλων των αφιερωματων ανα συντακτη και genre! Εγώ περιμένω βέβαια και τη λίστα του άρχοντα του σκότους @apostolisza8
5 Likes
Προσθέτω τα:
Demoniac - So It Goes (ο μόνος λόγος που δεν πήγε στην κορυφή εξ’ αρχής είναι πως το θεώρησα κυκλοφορία του 2020)
Turnstile - Glow On
Mastodon - Hushed and grim
Zao - The Crimson Corridor
Cynic - Ascension Codes
Wolves in the Throne Room - Primordial Arcana
Thy Catalfaque - Vadak
Darkside - Spiral
Actors - Acts of Worship
7 Likes
Παραδοσιακά αν δεν πάει τέλος Γενάρη, λίστα δεν βγάζω εγώ. Πάω πάντα με το πάσο μου και πάντα υπάρχουν 2-3 δίσκοι που δεν έχει τύχει να ακούσω μα είμαι σίγουρος πως θα έχουν πολλά να μου πουν. Εν προκειμένω θέλω σίγουρα να ακούσω τα Empyrium και Cynic αλλά και να δώσω λίγο χρόνο ακόμα σε κανα δυο ακόμα που μου άρεσαν πολύ αλλά δεν τους έδωσα όση προσοχή ήθελα. Καλή χρονιά σε γενικές γραμμές!
2 Likes
Εγώ το αντίθετο, έκανα το δεύτερο ποστ του τοπικ
Δεν αλλάζω τίποτα από εκείνο το ποστ
Απλά αξίζει να προσθέσω τα Trivium, Green Lung & Mastodon που είναι και τα 3 δισκαρες και κυκλοφόρησαν μετά τον Οκτώβριο που έφτιαξα λίστα
3 Likes
Έχω πάθει λίγο πλάκα με αυτό εδώ, πολύ πλούσιο και είμαι, αυτόν τον καιρό, ακριβώς στη φάση να εκτιμήσω το κράμα black, industrial, folk, jazz που παίζει ο Μαγυάρος. Θα ήταν 100% στη δεκάδα μου αν το είχα ακούσει νωρίτερα και thanks σε όποιον το έκανε mention (νομίζω @RiderToUtopia και @ManosOrff αν δεν ξέχασα κάποιον).
Λίγο άδικο το ότι δεν έγινε κριτική από το site αλλά καταλαβαίνω ότι οι νέες κυκλοφορίες είναι πάμπολλες και πρέπει να γίνει διαλογή.
3 Likes
Όντως, πλούσιο άλμπουμ, αλλά σε πιάνει με τη μια, δεν είναι από αυτά που θέλουν πολλές ακροάσεις για να το εκτιμήσεις παρόλη την ποικιλία του. Νομίζω 2 πραγματα συμβάλλουν σε αυτό. Οι μελωδίες και η εξαιρετική παραγωγή.
Όταν έκανα το πρώτο draft της λίστας μου ήταν ένα από τα άλμπουμ που ξεχώρισα με λίγες ακροάσεις. 2 από τα 4 έφτασαν στην τελική λίστα.
1 Like
Από αυτά που άκουσα μετά τη λίστα μου, έπαιξα αρκετά το Arab Strap πάντως!
1 Like
Ισχύει. Σε μένα πέρασε αμέσως το τεστ των 20 random δευτερολέπτων, μετά πέρασε άνετα το τεστ της πρώτης πεταχτής ακρόασης και ήδη απο τη 2η ήξερα ότι ήταν λαβράκι. Μάλλον ξέχασα ότι το είχες αναφέρει κι εσύ ως υποψήφιο.
Το Zao το είχα βάλει εξαρχής και βλέπω σου αρέσει και σένα. Δεν πήρε πολλά credits. Είναι αρκετά φορτωμένο συναισθηματικά. Σε αντίθεση με το Thy Catafalque, δε με έπιασε αμέσως μεν αλλά ήξερα ότι έχει ζουμί, αν του έδινα ακροάσεις.
3 Likes
Ισχύει για το Zao, προσυπογράφω. Χάρη στον @apostolisza8 είχα την υπομονή να τπυ δώσω σωστά ακούσματα, μιας κι οι πρώτες 1-2 ακροάσεις με πέτυχαν σε διαφορετική συναισθηματικά φάση
3 Likes
Thanks!
Θα το ξαναπω λοιπόν γιατί κάθε αναφορά είναι δίκαιη σε τέτοιες λίστες:
Τα έγραψα και στην παρουσίαση, για μένα είναι συγκλονιστικός δίσκος, και από τις ελάχιστες περιπτώσεις που δεν με ενοχλεί τέτοια διάρκεια. Γενικά μεγάλη χρονιά για το ιδίωμα, αλλά αυτά στην ανασκόπηση, και περισσότερα σχόλια όταν βάλω και γω τη λίστα μου.
Όσον αφορά τους Thy Catafalque, να πω δημόσια και την γκρίνια μου, πως με κάθε δίσκο από το “Meta” και μετά (χαχ) με χάνει όλο και περισσότερο αν και όλα τα απολαμβάνω για διαφορετικούς λόγους. Θεωρώ το φετινό μερική ανάκαμψη, αλλά κατέληξα πως πλέον αφορά άλλο κοινό και όχι σαν και του λόγου μου, και μάλλον απλά δεν το πιάνω.
2 Likes
Χρόνια πολλά σε όλους!
Να που αποκαλυφτήκαμε τελικά κι εμείς:
Όπως πάντα, η λίστα μου είναι λίγο περισσότερο “αγαπημένα” παρά “καλύτερα”, έχοντας πάντα όμως κατά νου το ευρύτερο μουσικό πλαίσιο μιας χρονιάς. Δηλαδη δεν ψηφίζω κάτι αν δεν θεωρώ ότι (οφείλει να) έχει μια καλλιτεχνική βαρύτητα.
Ευλογία και κατάρα μου είναι ότι ακούω πολλά είδη μουσικής κι είναι πάντα δύσκολο να μένουν άλμπουμ έξω. Μένουν έξω στις λεπτομέρειες κι υπάρχει πάντα ένας βαθμός χαοτικής τυχαιότητας στο τι μπαίνει και τί όχι. Κοιτώντας αυτά που έμειναν έξω:
Στε πιο αλτ μονοπάτια, οι Shame και οι Machester Orchestra έβγαλαν εξαιρετικές δουλειές, όπως και το εξωφρενικό άλμπουμ της Jucara Marcal. Ίσως το πειραματικό άλμπουμ που μου έμεινε περισσότερο είναι των Stick In The Wheel.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που ευχαριστήθηκα hip hop όσο την αλμπουμάρα της Little Simz.
Χωρούσαν στην λίστα οι Wardruna και οι Osi And The Jupiter; Χωρούσαν.
Χωρούσε η μαγευτική ατμόσφαιρα των Unto Others; Χωρούσε. Η αλμπουμάρα των Green Lung; Προφανώς.
Στο extreme metal που πάντα παρουσιάζει μεγάλο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, Suffering Hour, Ad Nauseam, Non Serviam και Code έβγαλαν μεγάλες δισκάρες. Εξαιρετικό ακούγεται και το νέο Voices που ακόμα επεξεργάζομαι…
Οι Need είναι λατρεία αλλά greek album of the year θεωρώ - στο νήμα - των Khirki. Θαυμάσια και τα δύο!
Το άλμπουμ που ΣΙΓΟΥΡΑ θα έμπαινε στην λίστα μου είναι το απίστευτο νέο άλμπουμ των Shamblemaths. Έρχεται κριτική.
Νομίζω πως δεν ξεχνάω κάτι!
Από την λίστα μου, να πω ότι οι Fucked Up έπαιξαν σχεδόν μόνοι τους για νο1 από τον Απρίλη. Τίποτα δεν μπόρεσε να με μαγέψει και να με ταξιδέψει φέτος όσο το Άλογο. Ήταν η Χρονιά του! Χαίρομαι που δεν έπεσε εντελώς στην αφάνεια!
Ακούστε τον χαοτικό κόσμο των Plebeian Grandstand, την καλλιτεχνική ωμότητα των Divide And Dissolve, τα λαμπρά ηχοχρώματα των Cynic και των Krokofant.
Ήταν μια καλή χρονιά!
12 Likes
Μόνο αυτό.
1 Like
Καλός, πολύ καλός, αν και στην κατάταξη μας τα χάλασες ελαφρά
Μου υπενθύμισες να ακούσω και Red Kite, θα μπει στο εορταστικό πρόγραμμα.
Επίσης, αυτές τις ημέρες άκουσα πάλι, και ίσως πρώτη φορά συγκεντρωμένα, το “Promises” και θα πω και εγώ πως ναι ρε, ένα ακόρντο.
Ραντεβού στην εξέδρα των πληβείων.
1 Like
Όσο αφορά την κατάταξη, τα άλμπουμ 1 ως 4 είναι και τα μόνα που ήταν για μένα aoty material, σε προσωπικό αλλά και καλλιτεχνικό επιπεδο. Απο 5 ως 15 οι διάφορες είναι απειροελάχιστες.
Από εμένα οι Πληβειοι είναι ενα μεγαλο ναι, το extreme άλμπουμ της χρονιάς, ακραία τέχνη για ακραίους καιρούς. Αλλά και οι Murmuur ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ να μείνουν απ’ έξω. Όσο έχουμε εσένα @apostolisza8 είμαστε ασφαλείς ότι τίποτα καλό δεν θα μας ξεφύγει από το extreme!
1 Like