ακούει (απ’ ότι βλέπω από τις επιλογές του) πράγματα με τα οποία δε μπορώ και γω να συνδεθώ, americana, country κοκ, αλλά εκτιμώ την οπτική του (και τις χαικου influenced κριτικές του)
Ο Καρολίδης του 91-95 είναι ο καλύτερος metal/rock δημοσιογράφος που είδε η γενιά μου. Έκτοτε, δεν νομίζω ότι έχει προσφέρει πολλά δημοσιογραφικα, εκτός αν αγνοώ κάτι.
Καλά ευτυχώς που το κάνανε, για 2 λόγους:
- μπορεί να το σκέφτονται - όπως έχουν δηλώσει - ως ένα κομμάτι, αλλά δεν είναι, τι να κάνουμε. Εχει σαφώς διαχωρισμένα μέρη.
- εξυπηρετεί για πολλούς λόγους την ακρόαση (είτε πρακτικούς, είτε ψυχολογικούς).
Φυσικά στο παρελθόν έχω βρεθεί μπροστά σε τέτοια αντίστοιχα τραγούδια, τα οποία όμως δε μου δημιούργησαν σε τόσο μεγάλο βαθμό αυτή την απορία.
Τελείως άχρηστη λογική το να φαίνεται ότι έχεις μεγάλα τραγούδια, just for the sake of it.
Δεν ξέρω κατά πόσο από ένα σημείο και μετά (που δε θυμάμαι για να προσδιορίσω χρονικά) ασχολούνταν και με τα μουσικά, τουλάχιστον ως επαγγελματίας ας πούμε συντάκτης. Απλώς θυμάμαι πχ πως είχε αντιληφθεί πλήρως και δηλώσει κόντρα στο ρεύμα του μεταλλικού κύκλου της εποχής, το πόσο σημαντικό ήταν το Toxicity (που είναι αρκετά μεταγενέστερα από τα χρονικά πλαίσια που έθεσες).
Πάντα τον διάβαζα και τον εκτιμούσα.
Λέω 91-95 διότι τότε αποθεώνε πράγματα που δεν ήξερε κανένας, τρώγοντας Το κράξιμο από τους μεταλλαδες. Είχε αυτί και οξυδερκεια, μαζί με με τρομερό χιούμορ.
Την εποχή του Toxicity ο ρόλος του ήταν πια λιγότερο εκπαιδευτικος. Η τελευταία κριτική του που θυμάμαι να κάνει αίσθηση ήταν Gogol Bordello, καπου στο 2000 κάτι;
1 Like
Ε και μόνο που είχε χωρέσει GOGOL (το “Gupsy Punks” με βαθμό 9, αλλά και κάτι KULTUR SHOCK) γύρω στο 2006 κατόρθωμα ήταν.
Επίσης όσοι δεν έχετε ακούσει DANAVA κάντε το.
CORY HANSON – Pale Horse Rider > Τέλειος δίσκος για τις μικρές, μοναχικές ώρες ο οποίος πέρασε σχετικά απαρατήρητος
Εδώ είναι η αλήθεια
1 Like
Νομίζω το πρώτο άρθρο - σταθμός ήταν το “Νέες Τάσεις στο Σκληρό Ροκ για την δεκαετία του 90” που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο (μάλλον) του 1990 και περιείχε την πρώτη αναφορά σε ονόματα όπως Faith No More, Nirvana, Sub Pop records κλπ (δυστυχώς δεν έχω το τεύχος για να σας μεταφέρω περισσότερα).
Ο συγκεκριμένος ήταν από τους λίγους που “είχε πένα” και ωραία αίσθηση του χιούμορ. Θυμάμαι μια κριτική ενός δίσκου με χάλια, “φθηνούς” στίχους που τελείωνε ως εξής: “ομοιοκαταληξίες του κώλου, δεν τις πάω καθόλου/ τα λόγια θ’ αφήσω, τον δίσκο να βαθμολογήσω/ αλλά με στο πόδι γραμμένους, στίχους της πλάκας/ sorry παιδιά, αλλά δεν είμαι και μαλάκας!” και υπέγραφε ως Χάρης “Οδυσσέας Ελύτης” Καραολίδης!
Ισχύει ότι “είχε αυτί” και ότι παρουσίαζε πράγματα ξένα προς το metal ακροατήριο με αποτέλεσμα να τρώει κράξιμο, αν και νομίζω ότι απολάμβανε να τσιγκλάει κι αυτός! Θυμήθηκα τώρα άλλη μια κριτική του, στο Nevermind που στη βαθμολογία είχε “5* για την μουσική, 5* για το εξώφυλλο, 5* για την τρύπα στη μέση!” (πέντε αστεράκια ήταν το άριστα)
Ο ίδιος αργότερα έλεγε ότι δικαιώθηκε για την προώθηση του στο grunge όταν ήταν ενεργός συντάκτης και αρχισυντάκτης για κάνα χρόνο αφότου έφυγε ο Τσουρινάκης (1993), αλλά η πολιτική του διαδόχου του, του Φλωράκη, έδειξε ότι υπήρχε και άλλος δρόμος πέραν του mainstream.
Και για να είμαι on topic, δεν ξέρω πώς να ερμηνεύσω το γεγονός ότι τα τελευταία αρκετά χρόνια εμφανίζονται στις λίστες του κάποιοι δίσκοι/συγκροτήματα που γνωρίζω, ελπίζω να μην φταίει που μεγάλωσε και ακούει πια τα… “προβλεπόμενα”!
7 Likes
Μιλώντας για Καραολίδη, αν δεν κάνω λάθος έπαιζε πλήκτρα στους Νοκ Αουτ που είχαν βγάλει το ομώνυμο άλμπουμ το 1990 σε AOR ύφος, βασικά είμαι σίγουρος, θυμάμαι σχετικές αναφορές στα τότε Hammer.
Χάρης Καραολίδης | Discography | Discogs
3 Likes
Μην την ανοίγεις πάλι αυτήν την κουβέντα! 
1 Like
- Royal Blood - Typhoons
- Leprous - Aphelion
- Molybaron - The Mutiny
- Archie Shepp & Jason Moran - Let My People Go
- Converge & Chelsea Wolfe - Bloodmoon: I
- Xenia Rubinos - Una Rosa
- Jhariah - A BEGINNER’S GUIDE TO FAKING YOUR DEATH
- David Keenan - “WHAT THEN?”
- Arooj Aftab - Vulture Prince
- Chevelle - Niratias
- Spellling - The Turning Wheel
- Bent Knee - Frosting
- Diablo Swing Orchestra - Swagger & Stroll Down The Rabbit Hole
- Limp Bizkit - STILL SUCKS
- Lorde - Solar Power
- Circuit des Yeux - -io
- Subterranean Masquerade - Mountain Fever
- Silk Sonic - An Evening With Silk Sonic
- Soen - Imperial
- Bruno Pernadas - Private Reasons
20-38
Thy Catafalque - Vadak
Big Brave - Vital
Cave of Swimmers - Aurora
Steven Wilson - The Future Bites
Deap Vally - Marriage
Julia Stone - Sixty Summers
Adam Neely, Ben Levin - Beautiful and Tragic
Arabrot - Norwegian Gothic
James Blake - Friends That Break Your Heart
Lana Del Rey - Chemtrails Over the Country Club
Lana Del Rey - Blue Banisters
Olivia Rodrigo - Sour
Serj Tankian - Elasticity
Iosonouncane - IRA
Natalia Lafourcade - Un Canto por México, Vol. II
Bachar Mar-Khalife - Ghost Songs
Birdy - Young Heart
Adele - 30
9 Likes
Είσαι μόρτης για πολλά από αυτά που έβαλες, αλλά και συγκεκριμένα το Diablo Swing Orchestra και Bruno Pernadas. Vadak επίσης στα Τοπ 10 τα δικά μου, Steven Wilson άπατος (ά-πα-τος), Neely & Levin ηθελα να ακούσω δεν τα κατάφερα, το ίδιο και με Bent Knee
Για μένα ένα Top 10 του '21:
- Fucked Up -Year of the Horse
- Mastodon- Hushed and Grim
- So Hideous - None But a Pure Heart can Sing
- Unto Others - Strength
- Need - Norchestrion: Α Song For The End
- Midnight Sister - Painting the Roses
- Thy Catafalque - Vadak
- Yoth Iria - As The Flame Withers
- Hayley Williams - FLOWERS for VASES / descansos
- Lingua Ignota - SINNER GET READY
Summary
και μία λίστα με μερικά σχόλια για όλα όσα άκουσα μέσα στο '21 εδώ:
Mythodea: Something Something 2021 | Sputnikmusic
10 Likes
Δεν ειχα ιδεα οτι ο Toby Driver εβγαλε δισκο κατω απο το ονομα Alora Crucible. Θα ακουστει τις επομενες μερες
1 Like
Kαι σε mini review από τον Καλαμούτσο πριν από δυόμιση μήνες
3 Likes
Ας γράψω και εγώ την δεκάδα μου όπως την αποτύπωσα και εδώ
- Gojira — Fortitude
- Turnstile — GLOW ON
- CHVRCHES — Screen Violence: Director’s Cut
- Cult of Luna — The Raging River
- Chevelle — Niratias
- Royal Blood — Typhoons
- Eyehategod — A History Of Nomadic Behavior
- While She Sleeps — Sleeps Society
- Tom Morello — The Atlas Underground Fire
- Dead Sara — Ain’t it Tragic
Γενικά οι Gojira με το Fortitude άγγιξαν (για εμένα) το τέλειο φέτος ενώ οι CHVRCHES ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, είχα ακούσει μόνο ένα τραγούδι τους στο Death Stranding του Kojima. Και επειδή είναι της μόδας η λίστες και δουλειά δεν έχουμε να κάνουμε όποιος γουστάρει και άλλες εδώ!
12 Likes
Ρε σκύλε, πότε πρόλαβες και το άκουσες και το έβαλες και στα top χρονιάς; 
Tο είχα στο inbox μου για 8-10 μέρες μου, προχθές αξιώθηκα να το βάλω να το ακούσω, μοιραία δεν τα κατάφερε να μπει στη λίστα μου (αν και δε νομίζω να έφτανε το top-10 μου έτσι κι αλλιώς).
Γενικά μιλώντας, έχω ξεκινήσει να ακούω κάποιες από τις μπάντες που έβαλαν άλλα παιδιά στις λίστες τους (κι εγώ αγνοούσα) και μέχρι στιγμής έχω ξεχωρίσει τους Thy Catafalque, The Cold Stares και Neighborhood Brats ενώ η λίστα αναμονής, είναι αρκετά μεγάλη.
Επίσης, ίσως αδίκησα το Gojira που θα μπορούσε να είναι στη 10άδα μου. Μάλλον στη θέση του Mastodon που έχει αρχίσει και ξεφουσκώνει (για μένα) μιας και με κουράζουν λίγο οι συνεχείς εναλλαγές ετερόκλητων στυλ, από τραγούδι σε τραγούδι.
Edit: Plebeian Grandstand… 
1 Like
Τώρα στο τέλος η αλήθεια είναι, που έφτιαχνα τη λίστα μου, το έβαλα τυχαία να παίξει συνεπαρμένος από το εξώφυλλο και στα γρήγορα που άκουσα το πρώτο κομμάτι ήταν μεγάλη η έκπληξη ότι δεν ήταν αυτό που περίμενα… Ε μετά το πήρε ο διάολος, το άκουγα όλη μέρα, είναι και μισή ώρα κουτσουλιά, υπέροχη ροή, προσιτός ήχος και παραγωγή, δεν ήθελα πολύ να ερωτευτώ… Μόλις συνειδητοποίησα ότι το διασκέδαζα περισσότερο από άλλα άλμπουμ της λίστας μου, αποφάσισα να μπει στο Top 10 
Mastodon δεν θα άλλαζα, αλλά ναι το Gojira μια χαρά δίσκος είναι και έφαγε αχρείαστο κράξιμο… Thy Catafalque είναι ωραίοι οι τύποι, και το φετινό ίσως το πιο καλό για να τους μάθεις και να εντρυφήσεις στη δισκογραφία τους
2 Likes
Περίεργη χρόνια μουσικά το 2021. Πολλοί δίσκοι, πολλά ωραία πράγματα και κάποια ίσως να τα αδίκησα γτ εκεί προς το καλοκαίρι εγκωσα νομίζω από την ποσότητα. Δεν είχε πολλά καινούργια πράγματα από τα παραδοσιακά μεγάλα ονόματα κάτι που κάνει τουλάχιστον τη δικιά μου λίστα να φωνάζει αλλαγή φρουράς. Επίσης κοιτάζω τις μπάντες και διαπιστώνω πως τα 3/4 αυτών δεν έχουν περάσει ποτέ από εδώ. Ας είναι, ας βγαίνουν μουσικαρες και ας τις κοιτάμε εδώ με το κυαλι. Άντε καλή μας χρόνια λοιπόν και του χρόνου ακόμη περισσότερη μουσική!
Υ.Γ. τι γίνεται με τα βινύλια τελοσπαντων, με το σταγονόμετρο θα βγαίνουνε?
AOTY (προσκυνώ)
|1|Knocked Loose - A Tear in the Fabric of Life
Εεεε μαααα είναι EP! Ναι ρε είναι EP! Αλλα βαράει στο δόξα πατρί. Οι τύποι έχουν πάρει το hardcore επ ώμου και το πάνε στα άκρα. Καλλιτεχνικά ότι πιο άρτιο μουσικά, ότι πιο βαρύ και σκοτεινό άκουσα φέτος. Bonus η κλιπαρα που ακολουθεί αυτό το έπος.
Θέσεις 2-5 (επανάσταση ή θάνατος)
|2|Turnstile - Glow On
Ότι πιο φρέσκο κυκλοφορήσε φέτος, ότι πιο κολλητικο
|3|Gojira - Fortitude
Στην άτυπη μάχη με τα μουσικά τους αδέρφια νομίζω πως ο πιο άμεσος χαρακτήρας του δικού τους έδωσε ένα μικρό προβάδισμα έστω και βραχυπρόθεσμα
|4|Mastodon - Hushed and Grim
Βουτιά στο χάος, ένας δίσκος που δεν χορταινεται με τίποτα ότι πιο κοντινό στο Crack the Skye
|5|Lorna Shore - And I Return to Nothingness
Το απόλυτο σοκ. Η φωνή που στοιχειώνει όλη τη χρονιά
Θέσεις 6-10 (νέες εποχές, νέα θαύματα)
|6|Converge feat. Chelsea Wolfe - Bloodmoon: Ι
Μπορεί να μην είσαι φαν των Converge ή της Chelsea, είσαι όμως αυτού του δίσκου και ας μην το ξέρεις ακόμη
|7|Trivium - In the Court of The Dragon
Άξιος συνεχιστής της έννοιας μοντέρνο metal. Επικο, κιθαριστικό, πανεμορφο
|8|Architects - For Those That Wish To Exist
Ο πιο αδικημένος δίσκος της λίστας, μου κρατάει παρέα όλη αυτή τη χρονιά, ότι πιο πειραματικό και σίγουρα ο δίσκος με το κομμάτι της χρονιάς
|9|Godspeed You! Black Emperor - G_d’s Pee AT STATE’S END!
Ένα ακόμη ταξίδι, μια ακόμη φανταστική εμπειρία
|10|Royal Blood - Typhoons
Πόσο μου αρέσει αυτός ο δίσκος δεν λέγεται. Τόσο χορευτικό και κολλητικο
Θέσεις 11-20 (καθόλου κακό, αλλά όχι αρκετό)
|11|Whitechapel - Kin
Δισκάρα, αδικείται ελέω των ανωτέρω
|12|Dying Wish - Fragments of a Bitter Memory
Πολύ φρέσκο metalcore (sic) αν είχε βγει νωρίτερα σίγουρα θα ήταν ψηλότερα
|13|Harakiri for the Sky - Maere
Χαοτικό και υπέροχο
|14|Idles - Crawler
Παρά πολύ ωραίο ροκ, νομίζω τον ευχαριστηθηκα περισσότερο από το προηγούμενο τους
|15|Every Time I Die - Radical
Ωραία πράγματα εδώ, ισως πολύ μπροστά από την εποχή του
|16|Spiritbox - Eternal Blue
Άλλη μια νέα μοντέρνα εκδοχή του σκληρού ήχου, φανταστικά στοιχεία
|17|Part Chimp - Drool
Η αποκάλυψη της χρονιάς μέσα από το φόρουμ, υπέροχες μουσικές
|18|Limp Bizkit - Still Sucks
Το καμ μπακ της εικοσαετίας χααχχα… περίπου… απορώ πραγματικά τι κάνανε όλα αυτά τα χρόνια
|19|Quicksand - Distant Populations
Άλλος ένας υπέροχος δίσκος, ταξιδιαρικος και γεμάτος πειραματικά στοιχεια
|20|Deafheaven - Infinite Granite
Μιλώντας για πειράματα… η πιο ακραία στροφή της χρονιάς… άκρως πετυχημένη
Θέσεις 21-30 (τα λοιπά)
|21|Fear Factory - Aggression Continuum
|22|The Lurking Fear - Death, Madness, Horror, Decay
|23|Noctule - Wretched Abyss
|24|No Bragging Rights - No Bragging Rights
|25|Adult Mom - Driver
|26|At the Gates - The Nightmare of Being
|27|Thrice - Horizons/East
|28|Carcass - Torn Arteries
|29|While She Sleeps - Sleeps Society
|30|Go Ahead and Die - Go Ahead and Die
18 Likes
Μιας που ανέβηκε η λίστα μου στο σάητ, ας κάνουμε το εθιμοτυπικό κι εδώ:
| 1 | Lingua Ignota | Sinner Get Ready |
|---|---|---|
| 2 | Wheel | Preserved In Time |
| 3 | The Ruins Of Beverast | The Thule Grimoires |
| 4 | Arab Strap | As Days Get Dark |
| 5 | Motorpsycho | Kingdom Of Oblivion |
| 6 | Caligonaut | Magnified As Giants |
| 7 | Mastodon | Hushed And Grim |
| 8 | Fucked Up | Year Of The Horse |
| 9 | Cory Hanson | Pale Horse Rider |
| 10 | Dvne | Etemen Ænka |
| 11 | Kauan | Ice Fleet |
| 12 | Darkside | Spiral |
| 13 | Leprous | Aphelion |
| 14 | Subterranean Masquerade | Mountain Fever |
| 15 | Blazon Rite | Endless Halls Of Golden Totem |
Δίσκοι που αν είχα ακούσει εγκαίρως θα έμπαιναν χαλαρά στην 15αδα:
| Converge & Chelsea Wolfe | Bloodmoon: I | |
| Ethereal Shroud | Trisagion |
Δίσκοι που αν είχα ακούσει εγκαίρως θα διεκδικούσαν θέση:
| Eternity’s End | Embers Of War | |
| Khemmis | Deceiver |
Δίσκοι που κόπηκαν στο νήμα:
| Soup | Visions | |
| Zych | Dante’s Inferno, Pt. 1 | |
| White Void | Anti- |
7 Likes
Τι δισκάρα το Soup! Το λιώνω αυτες τις μερες.
2 Likes