αμαν, τι με κανεις τωρα!! πως θα γινει να δουμε τωρα αν παιζει καλυτερα απο το μαυρο που εχω:p
παντως το αλλο θρεντ ειναι για γενικη κουβεντα γυρω απο το θεμα, αν ειναι οκ…? θενξ!
Το καταλαβα με την πρωτη ε. Το κοκκινο εχω παρει (και μου ειχε κανει εκπληξη θυμαμαι που το μαυρο το πετυχαινα πιο ακριβο). Μιλαμε για σημαντικη διαφορα, αφου εψαχνα να δω μηπως εχει τιποτα η βελονα.
Το εξωφυλλο στο κοκκινο παντως ειναι κορυφη. Μαλλον θα το παρω καποια στιγμη και σε CD για να καλυψω την χασουρα.
ναι εντελως, εγω εχω το μαυρο και ενας φιλος το κοκκινο, τα βαλαμε να παιξουν και#-o ετρεχε να βρει το μαυρο:lol::lol::lol:
Ελα ρε κι ειχα φαει τον κοσμο με τα search. Μαλλον δεν λειτουργει οταν ο τιτλος εχει τονους.
Λοιπον, επιστρεφω με υπερποστ, οταν αδειασω και βγαλω αυτο το ερμο το Negative Plane. Καποια στιγμη αυριο λογικα, εχουμε και νανι.
Edit: Για να μην παει εντελως σαν σπαμ ομως, παρτε ενα που ειχα ποσταρει παλια στα limited. Πιστευω πως ενδιαφερει μερικους απο δω.
Burst - Prey On Life & Origo, clear vinyl στα 125 κομματια (αριθμημενα). Αν το ψαξετε, υπαρχει ακομα προς αγορα. Τελευταια φορα το ειδα καπου στα 22 ευρω, οκ τιμη, αν σκεφτει κανεις πως μιλαμε για δυο full length
γειά χαρά παλικάριααααααα !
το πρώτο μου σοβαρό ποστ είναι αυτό …
εγώ δεν είχα πατέρα συλλέκτη , να μου κληροδοτίσει καμία τεράστια συλλογή .
ότι έχω το έχω από την πάρτη μου.
γενικά δν έχω και πολύ σπάνιο πράμα , αλλα αρχίζω και μαζεύω (37 δίσκους μετράω μέχρι τώρα (εδώ και 3-4 μήνες αγοράζω) , αν εξεραίσουμε κτ σάπια ‘45’ που όταν τα ακούς είναι σαν τρέχει αμάξι με τρύπια λάστιχα ΑΚΑ “greek pressing”#-o )
δν έχω καλή φωτογραφική , οι φωτο είναι από το ίντερνετ …
Black Axe - Highway Rider w/ Red Lights 7’’ (1980)
(limited edition 250 copies με φούξια δίσκο παρακαλώ)
nwobhm . από τα καλύτερα 7’’ του κινήματος νομίζω. αργότερα άλλαξαν το όνομα τους σε wolf .
Battleroar - selftitled LP (2003)
(limited edition 500 copies)
(Epic Metal from HELLas :p)
Wotan - Carmina Barbarica LP (2004)
(το cd βγήκε το 2004 από την eat metal records . το βινύλιο το 2008 .ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΡΕ ΧΟΝΤΡΕ !
Pure epic metal from Italy !)
Battleaxe - Burn This Town LP(1982)
(standard cover)
(different cover)
(Traditional Metal / NWOBHM , αυτό είναι το ντεμπούτο τους . αρχικά το συγκρότημα ήταν δυσαρεστημένο με το ΄φτηνιάρικο’ εξώφυλλο , παρά την ποιότητα του περιεχομένου . η δεύτερη έκδοση (αυτή που κατέχω) είναι γαλλική και βγήκε κάποιους μήνες αργότερα.)
πληροφοριακά έχω και την δεύτερη και τελευταία ολοκληρομένη δουλειά του συγκροτήματος που έχει δει το φως της κυκλοφορίας , Power from The Universe .
Johnny Winter - Same LP (1969)
(standard cover)
(different cover)
(Texas Blues και γαιδουροφωνάρα . δεν έχω καμία αμφιβολία από που εππηρεάστηκε ο Λέμης .
έχει μια έντονη ηλεκτρική ταυτότητα αυτό το αλβθμ , αλλα έχει και κάποες φοβερές ‘παλιομοδίτικες’ ακουστικές παρενθέσεις που θυμίζουν έντονα τον πρωτομάστορα Robert Johnson.
η δεύτερη έκδοση είναι αυτή που έχω.“greek pressing” αλλά με καλό ήχο μολαταύτα
πιστεύω πως μόνο αυή η έκδοση του δίσκου κυκλοφόρησε στην Ελλάδα , αλλα δν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά )
περιμένω την άποψη των λοιπών φετιχιστών…
Παρτε και ένα Steve να χαίρεστε !
Χαράς ευαγγέλια! Υπάρχουν σχέδια να επανακυκλοφορήσουν τα κλασικά Warrior Soul σε βινύλιο. Τώρα πόσα, ποια και πότε ακριβώς άγνωστο ακόμα αλλά υποθέτω θα μάθουμε όταν πρέπει.
Ας συνεχίσουμε εδώ όμως
εμενα εχει η μανα απειρα ξερω γω,κλασσικα κ πανκ κυριως…εγω εχω πολυ λιγοτερα βεβαια απο γκραντζ και μετα…
Βγαλε τα 2 πρωτα καμια πιο αναλυτικη φωτο βρε κοπελα μου !
ok θα επανελθω και με οπισθοφυλλα!
Παλικαρια καμια καλη συμβουλη για φροντιδα βινυλιου και βελονας εχετε μηπως?Θα σας ημουν ευγνωμων 
Χαίρομαι που στην ηλικια μου έχω 45 δίσκους και 2 πικάπ όταν κάτι άλλοι συνομίλικοι μου δεν έχουν ίδεα ούτε καν πώς δέιχνει ένας δίσκος βινύλιου.LPs!!
Εγώ καθαρίζω τους δίσκους με αυτό: http://www.gpanagopoulos.com/eshop/images/detailed_images/rec-cleaning-brush.jpg
που είναι καλό γιατί έχει μαλακές τριχούλες και τραβάνε τη σκόνη.
Από την ίδια εταιρία έχω και ένα υγρό με πινελάκι, σα μπλάνκο ένα πράμα, αλλά διάφανο και ρευστό 
Αυτό είναι για τη βελόνα.
Αν το προτιμήσεις, να προσέχεις να καθαρίζεις τη βελόνα με ένα μαλακό βουρτσάκι πριν το υγρό, γιατί θα κολλήσει σκόνη πάνω και θα αγκαλιάσει όοολη τη βελόνα, και θα ψάχνεσαι
feeling special?
Όχι φίλε απλά μου τη δίνει η μαλακία που βαράει τους συνομίληκους μου,κι είναι όλοι ίδιοι μαζοποιημένοι,και τουλάχιστον μερικοί δεν γουστάρουμε.Δεν το λέω από ψώνιο ή κάτι.
Μια αλλη απορια…υπαρχει καποιοσ τροπος να ισιωνει καποιο στραβωμενο βινυλιο?
Είναι δύσκολο αλλά ίσως αξίζει η προσπάθεια.
[FONT=ARIAL,SANS-SERIF][SIZE=-1]Here are two techniques for straightening warped records:[/SIZE][/FONT]
[FONT=ARIAL,SANS-SERIF][SIZE=-1]Technique One[/SIZE][/FONT]
[FONT=ARIAL,SANS-SERIF][SIZE=-1]This technique assumes that you’re not in a hurry to reuse this record. Simply place the warped record at the bottom of a heavy stack (usually records). After some time, the record(s) will begin to flatten. Be sure that the record(s) is on a flat surface. The amount of weight on the record, the length of time under the stack, and even the room temperature will determine when your record becomes playable. In extreme cases, it may take years for the record to straighten.[/SIZE][/FONT]
[FONT=ARIAL,SANS-SERIF][SIZE=-1]Technique Two[/SIZE][/FONT]
[FONT=ARIAL,SANS-SERIF][SIZE=-1]A quicker approach is to place the warped record between two glass plates of equal size (approximately 15" X 15" or more each) and briefly place the record in the sun. You must closely monitor the record to prevent damage. The theory here is that the sun’s heat will soften the vinyl while the glass molds the record flat. I do not recommend attempting this technique unless the record is severely warped. In other words, try this technique at your own risk - and don’t forget to wear sun block.[/SIZE][/FONT]
Ναι οντως αλλα θενκσ για την βοηθεια
Εγώ έχω πιο δύσκολή περίπτωση. Αναρώνει δίσκος που τον έχει πατήσει αμάξί και παίζει μόνο απο τη μια πλευρά? Τον είχα αγοράσει απο μια φίλη και δεν ξέρω ποιος θεωρούσε ότι κορόιδεψε περισσότερο τον άλλον, εγω που πλήρωσα τα μισα (200 δρχ) απο όσα μου ζήταγε ή εκείνη που ξεφόρτωσε ένα χαλασμένο βινύλιο.
Ήταν το Under a blood red sky των U2 κάπου το 1985-86…