το δικό μου gatefold είναι μεγαλύτερο. 8)
γενικά τα picture είναι μια μαλακία γιατί ακούς και λες “ΠΩ ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ! ΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ?” και πρέπει να σταματήσεις το δίσκο για να διαβάσεις τον τίτλο του κομματιού. Ε ΟΧΙ!
το ιδιο εχουμε!! η φωτο ειναι αλουνου 
εγω προβληματιζομαι με τα διαφανα!!! αντε να βρεις που ξεκιναει το κομματι αφου φεγγιζουν και οι γραμμες της αλλης πλευρας !!!:lol: ειναι ενα προβλημα και αυτο:p
Αιντε να βαλω κατι μικρο, επειδη ξερω πως οι Outlaw και Vic Vega τη βρισκουν τρελα με κατι τετοια.
Novemthree - From These Ashes
Ετουτο εδω ειναι μια απ τις πιο αγαπημενες μου κυκλοφοριες για φετος, νεοφολκ, κασκαδιαν φολκ, δεν ξερω πως στα διαλα τα λενε αυτα τα πραγματα γιατι δεν τα παω και τοσο καλα με αυτους τους ορους, αλλα μιλαμε για πανεμορφη μουσικη κι επειδη ειδα πως το ολο πακετακι συμφερει, τσιμπησα την εκδοση των 100 αντιτυπων που περιλαμβανει 2 κονκαρδες, ενα ραφτο, ενα 7’’ με δυο νεα κομματια κι ενα cd-r, στο οποιο ειναι κανονικα τυπωμενο πανω το ονομα της μπαντας και της κυκλοφοριας με τα ιδια κομματια + 8 extra ακυκλοφορητα, και τη συνολικη διαρκεια να φτανει τα 36 λεπτα. Το 7’’ εν τω μεταξυ ειναι απο ανακυκλωμενο χαρτι, πολυ καλη κοπη γενικοτερα, συν του οτι οι πλευρες στα πλαγια ειναι ραμμενες στο χερι. Bonus τα πλατανοφυλλα-εκπληξη που μου στειλε ο τυπος, υπερθεος και τον παω, φαινεται πως γουσταρει τιγκα αυτο που κανει.
Δυστυχως δεν εχω φωτογραφικη για καλυτερη απεικονιση, αλλα κι αυτη η εικονα απο το νετ βολευει μια χαρα.
Τα βλεπω εδω και καιρο στον τοιχο του μαγαζιου που πηγαινω…ειναι του Νταλαρα:p (η πισω μερια μονο)
Aν και ειμαι οπαδος των picture,αυτο μπορω να πω ειναι ενα σπασιμο.Αλλα υπαρχουν και εκδοσεις που συνοδευονται απο inner sleeve η’ gatefold πχ.
Αγαπητέ outlaw, αν δεν επιχειρηματολογήσεις, το να γράφεις «μύθος» με κεφαλαία δεν πείθει ακριβώς.
Ειδικά για τα περί picture, διαφωνώ. Ισχύει ότι κατά κανόνα τα μαύρα βινύλια έχουν καλύτερο ήχο από τα picture (και από τα χρωματιστά). Είναι θέμα στιβαρότητας και ελαστικότητας του υλικού.
Σύμφωνοι, δεν ισχύει πάντα αυτό, αλλά και πάλι κατά κανόνα το παχύτερο βινύλιο (και συνεπώς βαρύτερο) είναι καλύτερης ποιότητας και ανθεκτικότερο. Βέβαια, έχουν γίνει πολλές «αρπαχτές» και υπάρχουν εκδώσεις 180 γραμμαρίων που πράγματι είναι στραβοχυμένες φτηνοκατασκευές με μετριότατο ήχο. Επίσης, θα παρατηρήσεις ότι οι χειρότερες εκδόσεις είναι συνήθως ελαφριές, βλ. τα ενοχλητικά εύκαμπτα φτηνοκατασκευάσματα της δεκαετίας του ?90, κάποιες ελληνικές εκδώσεις “βεντάλιες” κλπ.
Ειδικά σε αυτό συμφωνώ. Όμως και πάλι κατά κανόνα τα CD (ειδικά τα παλιότερα, βλ. πρώτες εκδώσεις Black Sabbath) υστερούν εμφανώς, εξ ου και η ανάγκη για απανωτά remaster.
Είναι διακοσμητικά, βρε κάφρε, μην τα βάζεις να παίζουν!
Παρακαλώ; Τ? είν? τούτο; More info please!
Vic απο οτι καταλαβα παντως συμφωνεις σε ολα εκτος απο τα picture & τα χρωματιστα! επειδη ομως αυτα τα πργματα αποδεικνυονται στην πραξη και οχι στα λογια σε προσκαλω οποτε θελεις για μπυρες και απειρες ακροασεις και συγκρισεις, απο τις οποιες ειμαι σιγουρος πως θα βγαλεις ενα ασφαλες συμπερασμα!
εχεις ενα δικιο για τα επιχειρηματα αλλα δυστυχως σου ξαναλεω πως αυτα αποδεικνυονται στην πραξη.
το καινουριο μανστερ μαγκνετ πχ, θα βγουν οι πρωτες 1000 κοπιες σε διαφορα χρωματα και θα ακολουθησει ενα second press απο μαυρα. ειμαι 99% (για να κρατησω και μια πισινη 
)σιγουρος πως το μαυρο θα ειναι κατωτερο ηχητικα!
Μονο απο τα ιδια του τα αυτια πειθεται ομως κανεις και ειναι και σε αμεση συναρτηση με το τι θεωρει ο καθενας καλο ηχο.
ασε δε που το μανστερ μαγκνετ και ροζ με πορτοκαλι βουλες να βγει, η μουσικη του αξια παλι μετρια θα ειναι και αυτο ειναι που εχει σημασια στο κατω κατω!
οι συγκρισεις μεταξυ των διαφορετικων εκδοσεων ειναι για κατι λοξους σαν και του λογου μου και κατι αλλους.
Δεν έχω τίποτα να αποδείξω, πάμε κατευθείαν για μπύρες.
Όπα! Τώρα μπέρδεψες! Είπαμε σύμφωνοι ότι πιθανόν να έχουν και μερικά έγχρωμα καλή ποιότητα, αλλά από πού και ως πού τα μαύρα βινύλια να έχουν «κατώτερο ήχο». Μην κάνεις το άσπρο μαύρο επιτέλους. (μα τι πνεύμα!)
φυγαμε… για μπυρες
ειναι θεμα μητρας!!! αν η πρωτη εκδοση ηταν μαυρα και η δευτερη χρωματιστα θα ηταν μαλλον καλυτερα τα μαυρα. ολο το θεμα ειναι παντως στον τροπο που κοβεται το βινυλιο(τχυτητα κλπ) και οχι στο χρωμα.
περα απο το συλλεκτικο του θεματος, τα 1st press που βλεπουμε στο ebay πιο ακριβα συνηθως απο τα αλλα, ειναι και ανωτερα ηχητικα… ωχου λεπτομερειες τωρα, βαρεθηκα! παμε για μπυρες…:drunk::drunk:
Αυτα ειναι αγορασμενα απο Μοναστηρακι,τα φτιαχνει ενας τυπος εκει χρησιμοποιωντας παλια χαλασμενα βινυλια,διακοσμητικα ειναι βασικα!!Απο τι υλικα ειναι φτιαγμενα τα σχεδια δεν ξερω…
@ outlaw: Γιατί η δεύτερη έκδοση να έχει άλλη μήτρα; Αν έχει άλλη μήτρα γιατί να είναι χειρότερη η δεύτερη μήτρα; Γιατί η δεύτερη έκδοση να έχει οπωσδήποτε άλλο τρόπο κοπής; Το χρώμα δεν παίζει ρόλο, αλλά το χρώμα αποκαλύπτει ότι το υλικό είναι διαφορετικό ή διαφορετικής πυκνότητας, έτσι δεν είναι; Που είναι οι μπύρες;
:thumbdown: Τώρα κατάλαβα τι βλέπω… Πάνω που είχα εντυπωσιαστεί με την ιδιαιτερότητα της έκδοσης!
Ευχαριστώ για την απάντηση, πάντως.
The majority of non?78 rpm records are pressed on black vinyl. The colouring material used to blacken the transparent PVC plastic mix is carbon black, which increases the strength of the disc and makes it opaque. Polystyrene is often used for 7-inch records.[B] In 2008 reissue label Classic announced their future releases would all be on clear vinyl after technicians determined that the carbon black itself has magnetic properties that detrimentally affect proper playback from the cartridge
[/B]
180 g vinyl is more expensive to produce only because it uses more vinyl. [B]Manufacturing processes are identical regardless of weight. In fact, pressing lightweight records requires more care.[/B]
Original master discs are created by lathe-cutting: a lathe is used to cut a microgroove into an aluminum disc coated with nitro-cellulose lacquer, which is then electroplated with nickel; the nickel is then separated from the lacquer, destroying the lacquer impression. The “negative” nickel impression is known as a ‘master’ disc; it has a protrusion rather than a groove. The master disc is then electroplated with nickel to form a positive disc known as a ‘mother’. Many mothers can be taken from a single master before the master deteriorates beyond use. The mothers are then nickel-plated to produce more negative discs known as ‘stampers’.[B] Again a single mother can be used to make many stampers before deteriorating beyond use.[/B] The stampers are then used to mold the final vinyl discs.[39] In this way several million vinyl discs can be produced from a single lacquer original. When only a few discs are required, the first nickel negative grown from the lacquer original can be used as a stamper. Production by this latter process (known as the ‘one-step-process’)[B] is limited to a few hundred vinyl discs; possibly more if the stamper holds out and the quality of the vinyl is high.
As in any analog copying process, each generation of copy is to some extent inferior and noisier than the previous generation, so there is some loss of quality in the progression from original to master to mother to stamper to vinyl disc.[/B]
http://en.wikipedia.org/wiki/Gramophone_record
οτι να ναι! δεν βγαινει ακρη! οι μπυρες ειναι στο ψυγειο…!!!
Tο έχω πάρει κάμποσο καιρό τώρα:
[B]Marduk - Hearse 7" single περιορισμένο σε 500 αντίτυπα[/B]
Περιέχει το Hearse από το World Funeral και μια δισσκευή στο Phantasm των Possessed
Κομματάρες και τα 2! 
Ρε παιδιά πως μπορώ να δω ποια έκδοση είναι ένας δίσκος;; π.χ. έχω το dark side of the moon και θέλω να δω πότε βγήκε η κόπια που έχω…αναγράφεται κάπου αυτό;; θενξ:)
Καταρχάς μπράβο που έχεις σε βινύλιο των καλύτερο δίσκο όλων των εποχών!
Στην συνέχεια μπορείς να δεις ποια έκδοση είναι αν κοιτάξεις καλά την θήκη του δίσκου γενικά.Κάπου θα αναγράφει κάτι δεν μπορεί.Αν πάλι όχι πάνω στον ίδιο τον δίσκο,στο μέρος όπου δεν υπάρχουν στροφές κοντά στο κέντρο του,έχει κάτι αριθμούς αν προσέξεις καλά.Από εκεί πολλές φορές μπορείς να καταλάβεις τι έκδοση κρατάς.
Για παράδειγμα στο δικό μου Dark Side Of The Moon έχει μία σειρά αριθμών μαζί με κάποια λατινικά γράμματα,συνήθως “Α” αν μιλάμε για πρώτες εκδόσεις,και δίπλα είναι σκαλισμένο επίσης ένα “Mastered By Capitol”.
Για ρίξε κανά βλέφαρο
Βρήκα τον αριθμό μαζί με τους λατινικους χαρακτήρες που λες και τον γκούγκλαρα:p Είναι η τέταρτη έκδοση!! από την EMI
Χαχαχαχαχα ωραίος!
Α και να πω ότι διάβασα το “Μύθοι και πραγματικότητες” του Outlaw 2 σελίδες πίσω και διαφωνώ σε όλα!8)8)
θεωρητικά, αυτό φαίνεται από τα σύμβολα §+©.
To ℗ δηλώνει τη χρονιά της πρώτης ηχογράφησης του υλικού.
Το © δηλώνει τη χρονιά κοπής του δίσκου.
Άρα όταν βλέπεις ένα §+© 1972, σημαίνει ότι ο δίσκος είναι πρώτη κοπή του 1972.
Όταν βλέπεις § 1972 © 1986 σημαίνει ότι είναι επανακυκλοφορία του 1986.
Στο παρακάτω παράδειγμα:
Φαίνεται ότι ο δίσκος πρωτοηχογραφήθηκε το 1980, αλλά το συγκεκριμένο cd κόπηκε το 1993.
Aυτός είναι ο κανόνας που ισχύει διεθνώς, και γενικώς στις μεγάλες κυκλοφορίες τηρείται, αλλά όχι πάντα. Τώρα για να’σαι 100% σίγουρος, καλό είναι να μάθεις τι κωδικό είχε η πρώτη κοπή και να συγκρίνεις.
θελεις να το συζητησουμε η απλα διαφωνεις!
Άμα έχεις όρεξη ναι!