Για να σχολιασω και μερικους παιχτες απο τις επιλογες μου…
Σμαϊχελ/Καν:Tερματοφυλακες της ιδιας παστας. Φωνακλαδες και ντουλαπες. Ηγετες και οι δυο και εχουν βγαλει φασεις που αλλοι δεν θα τις προλαβαιναν ουτε με τα ματια. Τεραστιο συν οτι αφησαν ιστορια και στους συλλογους τους αλλα και στις εθνικες τους.
Τουραμ: Σκυλι, δυνατος, τεχνιτης. Τι αλλο να ζητησεις?? Χαρακτηριστικοτατο ματς πριν απο μερικα χρονακια σε προημητελικο Μπαρτσα-Γιουβε οπου στην παραταση ειχε πεσει ολη η Γιουβε και ηταν σαν να την τραβαει μονος του ο Τουραμ κανοντας τα παντα. Για την ιστορια η Γιουβε περασε με γκολ στην παραταση.
Καναβαρο: Ευελικτος αλλα και δυνατος. Ο μπακ που καθαριζει κυριως με την εξυπναδα του και το πολυ καλο συγχρονισμο του και οχι με τα σωματικα του προσοτα ή παιζοντας βρωμικα.
Γκιγκς: Aπο τους ελαχιστους εν ενεργεια θρυλους. Το να μιλησω για ικανοτητες και επιτευγματα νομιζω οτι θα ηταν περιττο, μην γεμισω καμμια σελιδα τωρα.
Τζεραρντ: Παιχτης ορχηστρα. Τα κανει ολα και συμφερει. Κοβει, βγαζει μπροστα την ομαδα και σκοραρει με καθε τροπο. Συν το οτι ειναι μεγαλος αρχηγος.
Ζινταν: Iσως ο καλυτερος παιχτης που εχω δει.
Ριβαλντο: Φονικη μηχανη. Ειτε σαν 10αρι ειτε σαν επιθετικος στην ακμη του ηταν το Α και το Ω της ομαδας του. Οταν τα κολπα συνδυαζονται με ουσια.
Φαν Νιστελροϊ: O ανθρωπος γκολ.
Σιρερ: O Aγγλος εκτελεστης. Ο παιχτης που οπου και αν επαιξε, τον εψαχνε ολη η ομαδα για να τον τροφοδοτησει.
Μπεργκαμπ: Τρελες τριπλες και φοβερα γκολς. Τι αλλο θελετε??
Κιν: Επρεπε να πηξει λιγο το μυαλο μου για να καταλαβω γιατι ηταν τοσο μεγαλος παιχτης και γιατι ο Σερ Αλεξ τον ονομασε σαν τον ποιο πολυτιμο παιχτη του εβερ. Σκληροτραχηλος, ξυλικι, τσαμπουκας, με πολυ μυαλο και τεραστιος ηγετης. Κατι σαν τον Εφενμπεργκ(αλλη αδυναμια και αυτος) αλλα στο πιο αμυντικο.