Double-post, αλλά ας μην πάει άπατο αυτό το topic του αγαπητού Dr.Feelgood (αλλά ας μεταφερθεί σε άλλο section, μιας και δεν είναι ούτε group, ούτε artist). Είμαι άσχετος με εικαστικά, αλλά πολλές φορές έχω κολλήσει με το έργο διάφορων εικονογράφων του metal ήχου (όπως όλοι μας υποθέτω). Οπότε αναφέρω παρακάτω κάποια αγαπημένα ονόματα/έργα που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό.
(Π.χ. για να καταλάβετε με πόσους πρωτόλειους όρους προσεγγίζω αυτά τα πράγματα, να πω ότι για τους παραπάνω πίνακες που έβαλε ο Dr.Feelgood το μόνο που μπορώ να σχολιάσω ότι με συνεπαίρνει (και εντοπίζω σαν σταθερό μοτίβο στους περισσότερους) είναι αυτή η αίσθηση «δέους» που σου δημιουργείται μέσα από την αντίθεση των μεγάλων κτιρίων, πυλών, τοπίων κλπ. και του μικροσκοπικού ανθρώπου. Τόσο απλό, μα τόσο αποτελεσματικό).
Dan Seagrave
Ξεκινάω από τον guru του death metal ήχου που «έντυσε» κάποιους από τους ιστορικότερους δίσκους της εποχής:
Είναι γαμάτο που αν προσέξει κανείς κάποιες «φάτσες» απ’ τα τερατάκια στα δύο πρώτα εξώφυλλα, μπορεί να διακρίνει αστείες καρικατούρες που έρχονται σ’ ευθεία αντίθεση με όλο αυτό το «σοβαρό» στυλ που γενικά αποπνέει το υπόλοιπο εξώφυλλο ή οι δίσκοι γενικότερα.
Necrolord
Νομίζω ο Necrolord αποτελεί τον αγαπημένο μου. Μα, θυμηθείτε:
Ιδίως το πρώτο, με το παγωμένο τοπίο, δε θυμάμαι πόσες ώρες σπατάλησα (ακούγοντας και τον δίσκο) κοιτάζοντας όλες αυτές τις λεπτομέρειες, τις κορυφογραμμές των βουνών κλπ. Ή το μυστηριώδες εξώφυλλο του “Slaughter of the soul” με τον ορθόδοξο (!) Ιησού και τα όπλα γύρω-γύρω κλπ. Τρομερή βαρύτητα στην κάθε λεπτομέρεια και απίστευτο στυλ.
Dave McKean
Εντάξει, αυτός είναι γνωστός γενικότερα, εγώ ξεχωρίζω περισσότερο τα εξής:
Αυτό που μ’ αρέσει σ’ αυτόν τον τύπο είναι ότι από μπάντα σε μπάντα είναι πραγματικά αγνώριστος, δεν έχει αυτό που λέμε «στυλ-σφραγίδα» που επαναλαμβάνεται.
Travis Smith
Νομίζω παίζει να ‘ναι Ο χαρακτηριστικός metal εικονογράφος των late 90’s-early 00’s.
Νομίζω γενικά το στυλ του χρησιμοποιεί πολύ «φωτογραφίες», παρά ζωγραφιές, για να το πω όσο πιο μπακαλίστικα θα μπορούσε να το πει κάποιος. Κολάζ φωτογραφιών/αντικειμένων, να το πω αλλιώς. Π.χ. τα comic-άδικα εξώφυλλα που έκανε για τους Iced Earth δε θα μάντευα ποτέ ότι ήταν δικά του, είναι εντελώς αταίριαστα με ό,τι έκανε για τις περισσότερες μπάντες που έχει δουλέψει.
Andreas Marshall
Κι αυτός ταυτίστηκε με ήχους/περιόδους/χώρες, δηλαδή 90’s, Γερμανία, power/thrash. Πολύ ταξιδιάρικο και «φανταστικό» στυλ κι αυτός:
Edward J. Repka
Και μιας και μιλήσαμε για «ταύτιση», late 80’s και ακραίος ήχος, σήμαινε Edward Repka.
Φοβερά αναγνωρίσιμο στυλ, «εφηβικό» με την ωραία έννοια ότι παραπέμπει σε horror comic κλπ.
Pushead
Νεκροκεφαλές και Metallica, τίποτα άλλο. Άντε, και Misfits και Prong.
(Πρώτη μου metal μπλούζα ever, με συγκινεί αυτό το σχέδιο πλέον)
Ο τύπος είναι τόσο τέλειος στο να ζωγραφίζει ατελείιιωτες εκδοχές σκελετών και νεκροκεφαλών σε όλες τους τις παραλλαγές.
Michael R. Whelan
Δεν ξέρω τι άλλο έχει κάνει ο τύπος, δεν τον έχω ψάξει περαιτέρω, αλλά 3 εξώφυλλα του παίζει να ‘ναι μέσα στην top-δεκάδα των αγαπημένων μου εξωφύλλων ever:
Πόσο διεστραμμένη φαντασία, πόσος καλαίσθητος τρόμος.
Dave Patchett
Αυτός ζωγράφιζε όλα αυτά τα μπαρμπαδέλια στους δίσκους των Cathedral που σε κάναν ν’ απορείς τι κάπνιζε ο τύπος και τα σκεφτόταν όλα αυτά.
Vincent Locke
Αυτόν θα μπορούσα να τον βάλω στις «ένοχες απολαύσεις», sorry/not sorry έφηβος ξετρελαινόμουν για τα εξώφυλλα των Cannibal Corpse και τους στίχους του Chris Barnes.
Timo Ketola
Τα γράψανε πρόσφατα στο site, να μην επαναλαμβάνομαι: https://www.rocking.gr/10/timo-ketola/37095
Μου αρέσουν ιδίως αυτά τα εξώφυλλα που δεν έχουν τίποτα «φανταχτερό» πάνω τους, φαίνονται τόσο απλοϊκά, αλλά κρύβουν τεράστιο σκοτάδι μέσα τους. Το ακριβώς αντίθετο στυλ, δηλαδή, απ’ τους περισσότερους που ανέφερα μέχρι τώρα. Θα μπορούσα άνετα να τον φανταστώ να εικονογραφεί μία συλλογή για έργα του Lovecraft.
Trine Paulsen-Kim Solve
Το νορβηγικό ζευγάρι που «φορέθηκε» πολύ στα 00’s, ιδίως από συμπατριώτες του.
ΠΑΡΑ πολύ ξεχωριστό και περίεργο στυλ.
Stephen O’Malley
Ο τυπάς των Sunn O))), πέρα από μουσικός και fanzine-ας, έφτιαχνε κι εξώφυλλα:
Αυτά μου έρχονται πρώτα στο νου, και φυσικά δεν πάω ΚΑΝ στον τομέα «πίνακες» που μετά έχουμε να συζητάμε για H. R. Giger, Kittelsen, όποιον/ους έκανε/αν τα τρομερά πράγματα που μετά χρησιμοποίησαν οι Bathory ή οι Candlemass στους κλασικούς τους δίσκους κλπ. Π.χ. αυτός που μου είχε κάνει πρόσφατα εντύπωση ήταν αυτός που τελευταία τον χρησιμοποίησαν οι Helloween, οι Kreator, οι Heaven Shall Burn κ.ά. (Γερμανοί μόνο να υποθέσω; ), αλλά δε θυμάμαι τ’ όνομά του.
Κι αυτό θα είχε ενδιαφέρον να δούμε, πόσοι π.χ. έχουν ένα συγκεκριμένο στυλ που το αναγνωρίζεις εύκολα από album σε album και ποιοι πραγματικά μεταλλάσσονται σε κάθε δουλειά τους. Ή άλλοι που να περιορίστηλαν σε συγκεκριμένες «σκηνές», μπάντες κλπ.
Δεν ξέρω, ας πούνε κι άλλοι πιο ειδικοί.
(Θυμάμαι αμυδρά το Hammer παλιά να είχε ένα τέτοιο ενδιαφέρον αφιέρωμα, αλλά παραδόξως δε θυμάμαι και πολλά πράγματα)
